প্রকাশিত বাক্য 14
1 ১ পরে আমি তাকিয়ে দেখলাম আমার সামনে সেই মেষ শিশু সিয়োন পর্বতের উপরে দাঁড়িয়ে আছেন এবং তাঁর সঙ্গে এক লক্ষ চুয়াল্লিশ হাজার লোক ছিল, তাদের কপালে তাঁর নাম ও তাঁর বাবার নাম লেখা আছে।
തതഃ പരം നിരീക്ഷമാണേന മയാ മേഷശാവകോ ദൃഷ്ടഃ സ സിയോനപർവ്വതസ്യോപര്യ്യതിഷ്ഠത്, അപരം യേഷാം ഭാലേഷു തസ്യ നാമ തത്പിതുശ്ച നാമ ലിഖിതമാസ്തേ താദൃശാശ്ചതുശ്ചത്വാരിംശത്സഹസ്രാധികാ ലക്ഷലോകാസ്തേന സാർദ്ധമ് ആസൻ|
2 ২ পরে আমি স্বর্গ থেকে বয়ে যাওয়া অনেক জলের স্রোতের মত শব্দ এবং বাজ পড়া শব্দের মত আওয়াজ শুনতে পেলাম; যে শব্দ শুনলাম, তাতে মনে হলো যে বীণা বাদকরা নিজে নিজেদের বীণা বাজাচ্ছে;
അനന്തരം ബഹുതോയാനാം രവ ഇവ ഗുരുതരസ്തനിതസ്യ ച രവ ഇവ ഏകോ രവഃ സ്വർഗാത് മയാശ്രാവി| മയാ ശ്രുതഃ സ രവോ വീണാവാദകാനാം വീണാവാദനസ്യ സദൃശഃ|
3 ৩ আর তারা সিংহাসনের সামনে ও সেই চার প্রাণীর ও নেতাদের সামনে নতুন একটি গান করলো; পৃথিবী থেকে কিনে নেওয়া সেই এক লক্ষ চুয়াল্লিশ হাজার লোক ছাড়া আর কেউ সেই গান শিখতে পারল না।
സിംഹസനസ്യാന്തികേ പ്രാണിചതുഷ്ടയസ്യ പ്രാചീനവർഗസ്യ ചാന്തികേ ഽപി തേ നവീനമേകം ഗീതമ് അഗായൻ കിന്തു ധരണീതഃ പരിക്രീതാൻ താൻ ചതുശ്ചത്വാരിംശത്യഹസ്രാധികലക്ഷലോകാൻ വിനാ നാപരേണ കേനാപി തദ് ഗീതം ശിക്ഷിതും ശക്യതേ|
4 ৪ এরা স্ত্রীলোকদের সঙ্গে ব্যভিচার করে নিজেদের অশুচি করে নি, কারণ এরা নিজেরা ব্যভিচার থেকে সূচী রেখেছেন। যে কোন জায়গায় মেষ শিশু যান, সেই জায়গায় এরা তাঁর সঙ্গে যান। এরা ঈশ্বরের ও মেষশিশুর জন্য প্রথম ফল বলে মানুষের মধ্য থেকে কিনে নেওয়া হয়েছে।
ഇമേ യോഷിതാം സങ്ഗേന ന കലങ്കിതാ യതസ്തേ ഽമൈഥുനാ മേഷശാവകോ യത് കിമപി സ്ഥാനം ഗച്ഛേത് തത്സർവ്വസ്മിൻ സ്ഥാനേ തമ് അനുഗച്ഛന്തി യതസ്തേ മനുഷ്യാണാം മധ്യതഃ പ്രഥമഫലാനീവേശ്വരസ്യ മേഷശാവകസ്യ ച കൃതേ പരിക്രീതാഃ|
തേഷാം വദനേഷു ചാനൃതം കിമപി ന വിദ്യതേ യതസ്തേ നിർദ്ദോഷാ ഈശ്വരസിംഹാസനസ്യാന്തികേ തിഷ്ഠന്തി|
6 ৬ আমি আর এক দূতকে আকাশের অনেক উঁচুঁতে উড়তে দেখলাম, তাঁর কাছে পৃথিবীতে বাস করে সমস্ত জাতি, বংশ, ভাষা এবং প্রজাদের কাছে প্রচারের জন্য চিরকালের স্থায়ী সুসমাচার আছে; (aiōnios g166)
അനന്തരമ് ആകാശമധ്യേനോഡ്ഡീയമാനോ ഽപര ഏകോ ദൂതോ മയാ ദൃഷ്ടഃ സോ ഽനന്തകാലീയം സുസംവാദം ധാരയതി സ ച സുസംവാദഃ സർവ്വജാതീയാൻ സർവ്വവംശീയാൻ സർവ്വഭാഷാവാദിനഃ സർവ്വദേശീയാംശ്ച പൃഥിവീനിവാസിനഃ പ്രതി തേന ഘോഷിതവ്യഃ| (aiōnios g166)
7 ৭ তিনি চীৎকার করে বলছেন, ঈশ্বরকে ভয় কর এবং তাঁকে গৌরব কর। কারণ তাঁর বিচার করার দিন এসে গেছে; যিনি স্বর্গ, পৃথিবী, সমুদ্র এবং জলের উত্স এই সব সৃষ্টি করেছেন তাঁর পূজো কর।
സ ഉച്ചൈഃസ്വരേണേദം ഗദതി യൂയമീശ്വരാദ് ബിഭീത തസ്യ സ്തവം കുരുത ച യതസ്തദീയവിചാരസ്യ ദണ്ഡ ഉപാതിഷ്ഠത് തസ്മാദ് ആകാശമണ്ഡലസ്യ പൃഥിവ്യാഃ സമുദ്രസ്യ തോയപ്രസ്രവണാനാഞ്ച സ്രഷ്ടാ യുഷ്മാഭിഃ പ്രണമ്യതാം|
8 ৮ পরে তাঁর পেছনে দ্বিতীয় একজন স্বর্গদূত আসলেন, তিনি বললেন, সেই মহান ব্যাবিলন যে সব জাতিকে নিজের ব্যাভিচারের মদ খাইয়েছে, সেটা ধ্বংস হয়ে গেল।
തത്പശ്ചാദ് ദ്വിതീയ ഏകോ ദൂത ഉപസ്ഥായാവദത് പതിതാ പതിതാ സാ മഹാബാബിൽ യാ സർവ്വജാതീയാൻ സ്വകീയം വ്യഭിചാരരൂപം ക്രോധമദമ് അപായയത്|
9 ৯ পরে তৃতীয় এক দূত আগের দূতদের পরেই আসলেন, তিনি চিৎকারে করে বললেন, যদি কেউ সেই জন্তু ও তার প্রতিমূর্ত্তির পূজো করে এবং নিজের কপালে কি হাতে চিহ্ন নিয়ে থাকে,
തത്പശ്ചാദ് തൃതീയോ ദൂത ഉപസ്ഥായോച്ചൈരവദത്, യഃ കശ്ചിത തം ശശും തസ്യ പ്രതിമാഞ്ച പ്രണമതി സ്വഭാലേ സ്വകരേ വാ കലങ്കം ഗൃഹ്ലാതി ച
10 ১০ তবে তাকেও ঈশ্বরের সেই ক্রোধের মদ খেতে হবে, তাঁর রাগের পানপাত্রে জল না মিশিয়ে ক্রোধের মদ ঢেলে দেওয়া হয়েছে; যে এই মদ খাবে, পবিত্র দূতদের এবং মেষশিশুর সামনে আগুনও গন্ধকের দ্বারা সেই লোককে যন্ত্রণা দেওয়া হবে।
സോ ഽപീശ്വരസ്യ ക്രോധപാത്രേ സ്ഥിതമ് അമിശ്രിതം മദത് അർഥത ഈശ്വരസ്യ ക്രോധമദം പാസ്യതി പവിത്രദൂതാനാം മേഷശാവകസ്യ ച സാക്ഷാദ് വഹ്നിഗന്ധകയോ ര്യാതനാം ലപ്സ്യതേ ച|
11 ১১ যে আগুন এই লোকদের যন্ত্রণা দেবে সেই আগুনের ধোঁয়া চিরকাল জ্বলতে থাকবে; যারা সেই জন্তুর ও তার মূর্তির পূজা করে এবং যে কেউ তার নামের চিহ্ন ব্যবহার করে, তারা দিনের কি রাতে কখনও বিশ্রাম পাবে না। (aiōn g165)
തേഷാം യാതനായാ ധൂമോ ഽനന്തകാലം യാവദ് ഉദ്ഗമിഷ്യതി യേ ച പശും തസ്യ പ്രതിമാഞ്ച പൂജയന്തി തസ്യ നാമ്നോ ഽങ്കം വാ ഗൃഹ്ലന്തി തേ ദിവാനിശം കഞ്ചന വിരാമം ന പ്രാപ്സ്യന്തി| (aiōn g165)
യേ മാനവാ ഈശ്വരസ്യാജ്ഞാ യീശൗ വിശ്വാസഞ്ച പാലയന്തി തേഷാം പവിത്രലോകാനാം സഹിഷ്ണുതയാത്ര പ്രകാശിതവ്യം|
13 ১৩ পরে আমি স্বর্গ থেকে এক জনকে বলতে শুনলাম, তুমি লেখ, ধন্য সেই মৃতেরা যারা এ পর্যন্ত প্রভুর সঙ্গে যুক্ত হয়ে মরেছে, হ্যাঁ, আত্মা বলছেন, তারা নিজে নিজের পরিশ্রম থেকে বিশ্রাম পাবে; কারণ তাদের কাজগুলি তাদের সঙ্গে সঙ্গে থাকবে।
അപരം സ്വർഗാത് മയാ സഹ സമ്ഭാഷമാണ ഏകോ രവോ മയാശ്രാവി തേനോക്തം ത്വം ലിഖ, ഇദാനീമാരഭ്യ യേ പ്രഭൗ മ്രിയന്തേ തേ മൃതാ ധന്യാ ഇതി; ആത്മാ ഭാഷതേ സത്യം സ്വശ്രമേഭ്യസ്തൈ ർവിരാമഃ പ്രാപ്തവ്യഃ തേഷാം കർമ്മാണി ച താൻ അനുഗച്ഛന്തി|
14 ১৪ আর আমি তাকিয়ে দেখতে পেলাম সেখানে একটি সাদা মেঘ ছিল এবং সেই মেঘের উপরে মনুষ্যপুত্রের মত একজন লোক বসে ছিলেন, তাঁর মাথায় একটি সোনার মুকুট এবং তাঁর হাতে একটি ধারালো কাস্তে ছিল।
തദനന്തരം നിരീക്ഷമാണേന മയാ ശ്വേതവർണ ഏകോ മേഘോ ദൃഷ്ടസ്തന്മേഘാരൂഢോ ജനോ മാനവപുത്രാകൃതിരസ്തി തസ്യ ശിരസി സുവർണകിരീടം കരേ ച തീക്ഷ്ണം ദാത്രം തിഷ്ഠതി|
15 ১৫ পরে উপাসনা ঘর থেকে আর এক দূত বের হয়ে যিনি মেঘের ওপরে বসে ছিলেন, তাঁকে জোরে চীৎকার করে বললেন, “আপনার কাস্তে নিন এবং শস্য কাটতে শুরু করুন; কারণ শস্য কাটার দিন হয়েছে;” কারণ পৃথিবীর শস্য পেকে গেছে।
തതഃ പരമ് അന്യ ഏകോ ദൂതോ മന്ദിരാത് നിർഗത്യോച്ചൈഃസ്വരേണ തം മേഘാരൂഢം സമ്ഭാഷ്യാവദത് ത്വയാ ദാത്രം പ്രസാര്യ്യ ശസ്യച്ഛേദനം ക്രിയതാം ശസ്യച്ഛേദനസ്യ സമയ ഉപസ്ഥിതോ യതോ മേദിന്യാഃ ശസ്യാനി പരിപക്കാനി|
തതസ്തേന മേഘാരൂഢേന പൃഥിവ്യാം ദാത്രം പ്രസാര്യ്യ പൃഥിവ്യാഃ ശസ്യച്ഛേദനം കൃതം|
അനന്തരമ് അപര ഏകോ ദൂതഃ സ്വർഗസ്ഥമന്ദിരാത് നിർഗതഃ സോ ഽപി തീക്ഷ്ണം ദാത്രം ധാരയതി|
18 ১৮ আবার বেদির কাছ থেকে আর এক দূত বের হয়ে আসলেন, তাঁর আগুনের উপরে ক্ষমতা ছিল, তিনি ঐ ধারালো কাস্তে হাতে দূতকে জোরে চীৎকার করে বললেন, তোমার ধারালো কাস্তে নাও, পৃথিবীর আঙ্গুর গাছ থেকে আঙ্গুর সংগ্রহ কর, কারণ আঙ্গুর ফল পেকে গেছে।
അപരമ് അന്യ ഏകോ ദൂതോ വേദിതോ നിർഗതഃ സ വഹ്നേരധിപതിഃ സ ഉച്ചൈഃസ്വരേണ തം തീക്ഷ്ണദാത്രധാരിണം സമ്ഭാഷ്യാവദത് ത്വയാ സ്വം തീക്ഷ്ണം ദാത്രം പ്രസാര്യ്യ മേദിന്യാ ദ്രാക്ഷാഗുച്ഛച്ഛേദനം ക്രിയതാം യതസ്തത്ഫലാനി പരിണതാനി|
19 ১৯ তখন ঐ দূত পৃথিবীতে নিজের কাস্তে লাগিয়ে পৃথিবীর আঙ্গুর গাছগুলি কেটে নিলেন, আর ঈশ্বরের ক্রোধের গর্তে আঙ্গুর মাড়াই করার জন্য ফেললেন।
തതഃ സ ദൂതഃ പൃഥിവ്യാം സ്വദാത്രം പ്രസാര്യ്യ പൃഥിവ്യാ ദ്രാക്ഷാഫലച്ഛേദനമ് അകരോത് തത്ഫലാനി ചേശ്വരസ്യ ക്രോധസ്വരൂപസ്യ മഹാകുണ്ഡസ്യ മധ്യം നിരക്ഷിപത്|
20 ২০ শহরের বাইরে একটি গর্তে তা মাড়াই করা হলো, তাতে গর্ত থেকে রক্ত বের হলো যা ঘোড়াগুলির লাগাম পর্যন্ত উঠল, এতে এক হাজার ছয় শত তীর রক্তে ডুবে গেল।
തത്കുണ്ഡസ്ഥഫലാനി ച ബഹി ർമർദ്ദിതാനി തതഃ കുണ്ഡമധ്യാത് നിർഗതം രക്തം ക്രോശശതപര്യ്യന്തമ് അശ്വാനാം ഖലീനാൻ യാവദ് വ്യാപ്നോത്|
