গীতসংহিতা 130

1 ১ আরোহণ-গীত। আমি বিপদের গভীর সমুদ্রথেকে তোমাকে ডাকি, সদাপ্রভুু।

Nga vënde të thella unë të këllthas ty, o Zot.

2 ২ প্রভু আমার রব শোন, তোমার কান আমার বিনতির রব শুনুক।

O Zot, dëgjo klithmën time; veshët e tu dëgjofshin me vëmendje zërin e lutjeve të mia.

3 ৩ যদি তুমি, সদাপ্রভুু, অপরাধ সব ধর, প্রভু, কে দাঁড়াতে পারে?

Në rast se ti do të merrje parasysh fajet, o Zot, kush mund të rezistonte, o Zot?

4 ৪ কিন্তু তোমার কাছে ক্ষমা আছে, যেন তুমি শ্রদ্ধা পাও।

Por te ti ka falje, me qëllim që të kenë frikë prej teje.

5 ৫ আমি সদাপ্রভুুর জন্য অপেক্ষা করি; আমার আত্মা অপেক্ষা করে; আমি তাঁর বাক্যে আশা করছি।

Unë pres Zotin, shpirti im e pret; unë kam shpresë në fjalën e tij.

6 ৬ প্রহরীরা যেমন সকালের জন্য অপেক্ষা করে, আমার আত্মা তার থেকে বেশী প্রভুর জন্য অপেক্ষা করে।

Shpirti im pret Zotin, më tepër se rojet mëngjesin; po, më tepër se rojet mëngjesin.

7 ৭ ইস্রায়েল, সদাপ্রভুুতে আশা কর; সদাপ্রভুু করুণাময় এবং তিনি ক্ষমা করতে খুব ইচ্ছুক।

O Izrael, mbaj shpresa tek Zoti, sepse pranë tij ka dhemshuri dhe shpëtim të plotë.

8 ৮ এই হলেন তিনি যিনি তার সব পাপ থেকে ইস্রায়েলকে মুক্ত করবেন।

Ai do ta çlirojë Izraelin nga të gjitha paudhësitë e tij.