< গীতসংহিতা 123 >

1 আরোহণের গীত। তোমার দিকে আমি চোখ তুলি, তুমি স্বর্গের সিংহাসনে অধিষ্টিত ছিলে।
Kanimo giyahat ko ang akong mga mata, Oh ikaw nga nagalingkod sa kalangitan.
2 দেখ, মনিবের হাতের ওপর যেমন দাসদের চোখ, মনিবের স্ত্রীর হাতের ওপর তেমন দাসীর চোখ, তাই আমাদের চোখ ঈশ্বর সদাপ্রভুুর ওপর যতদিন না তিনি আমাদের প্রতি কৃপা করেন।
Tan-awa, ingon nga ang mga mata sa mga alagad nanagtutok sa kamot sa ilang mga agalon, Ingon sa mga mata sa alagad nga babaye ngadto sa iyang agalon nga babaye; Mao usab ang among mga mata nagatutok kang Jehova nga among Dios, Hangtud nga siya adunay kalooy kanamo.
3 আমাদেরকে কৃপা কর, সদাপ্রভুু, আমাদের প্রতি কৃপা কর, কারণ আমরা অপমানে পূর্ণ।
Malooy ka kanamo, Oh Jehova, malooy ka kanamo; Kay sa hilabihan gayud napun-an kami sa pagtamay.
4 আমরা দাম্ভিকদের অবজ্ঞার উপহাসে এবং অহঙ্কারীদের অপমানে পূর্ণ।
Ang among kalag napun-an sa hilabihan gayud Sa mga pagyubit niadtong anaa sa kasayon, Ug sa pagtamay sa mga palabilabihon.

< গীতসংহিতা 123 >