< গীতসংহিতা 123 >

1 আরোহণের গীত। তোমার দিকে আমি চোখ তুলি, তুমি স্বর্গের সিংহাসনে অধিষ্টিত ছিলে।
Iyahat ko kanimo ang akong mga mata, ikaw nga naghari sa kalangitan.
2 দেখ, মনিবের হাতের ওপর যেমন দাসদের চোখ, মনিবের স্ত্রীর হাতের ওপর তেমন দাসীর চোখ, তাই আমাদের চোখ ঈশ্বর সদাপ্রভুুর ওপর যতদিন না তিনি আমাদের প্রতি কৃপা করেন।
Tan-awa, sama sa mga mata sa mga sulugoon nga nagtan-aw sa kamot sa ilang agalon, sama sa mga mata sa sulugoong babaye nga nagtan-aw sa kamot sa iyang agalong babaye, busa itutok ta ang atong mga mata kang Yahweh nga atong Dios hangtod nga kaluy-an kita niya.
3 আমাদেরকে কৃপা কর, সদাপ্রভুু, আমাদের প্রতি কৃপা কর, কারণ আমরা অপমানে পূর্ণ।
Kaluy-i kami, Yahweh, kaluy-i kami, kay napuno na kami sa pagpakaulaw.
4 আমরা দাম্ভিকদের অবজ্ঞার উপহাসে এবং অহঙ্কারীদের অপমানে পূর্ণ।
Napuno na kami sa pagbugalbugal sa mga matinamayon ug uban ang pagtamay sa mapahitas-on.

< গীতসংহিতা 123 >