< গীতসংহিতা 121 >

1 আরোহনের গীত। আমি পর্বতদের দিকে চোখ তুলবো। কোথা থেকে আমার সাহায্য আসবে?
سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. چشمان خود را به کوهها دوخته‌ام و در انتظار کمک هستم.
2 আমার সাহায্য সদাপ্রভুুর থেকে আসবে, যিনি আকাশ ও পৃথিবীর সৃষ্টি করেছেন।
کمک من از جانب خداوند می‌آید که آسمان و زمین را آفرید.
3 তিনি তোমার পা পিছলে যেতে দেবেন না; যিনি তোমায় রক্ষা করবেন তিনি ঘুমিয়ে পড়বেন না।
خداوند نخواهد گذاشت پایم بلغزد و بیفتم. او که از من حمایت می‌کند، هرگز نمی‌خوابد.
4 দেখ, ইস্রায়েলের পালক, কখনো ঢুলে পড়েন না, ঘুমান না।
او که از اسرائیل محافظت می‌کند، چشمانش به خواب نمی‌رود.
5 সদাপ্রভুুই তোমার পালক; সদাপ্রভুু তোমার ছায়া, তোমার ডান হাত।
خداوند خودش از تو مراقبت می‌نماید! او در کنارت است تا از تو حمایت کند.
6 সূর্য্য তোমাকে দিনের ক্ষতি করবে না, রাতে চাঁদও না।
آفتاب در روز به تو آسیب نخواهد رسانید و نه مهتاب در شب.
7 সদাপ্রভুু তোমাকে সব মন্দ থেকে রক্ষা করবেন, তিনি তোমার প্রাণ রক্ষা করবেন।
خداوند، تو را از هر بدی دور نگاه می‌دارد و جانت را حفظ می‌کند.
8 সদাপ্রভুু রক্ষা করবেন তোমাকে তোমার সব কাজেতে এখন থেকে চিরকাল পর্যন্ত।
خداوند، رفت و آمد تو را زیر نظر دارد و از تو مراقبت می‌نماید، از حال تا ابد.

< গীতসংহিতা 121 >