< গীতসংহিতা 114 >

1 যখন ইস্রায়েল মিশর থেকে চলে এল, যাকোবের বংশ বিদেশী লোক থেকে,
Toen Israel uit Egypte toog, het huis Jakobs van een volk, dat een vreemde taal had;
2 যিহূদা হল তার ধর্মস্থান, ইস্রায়েল হল তাঁর রাজ্য।
Zo werd Juda tot Zijn heiligdom, Israel Zijn volkomene heerschappij.
3 সমুদ্র দেখল এবং পালিয়ে গেল, যর্দ্দন ফিরে এল।
De zee zag het, en vlood; de Jordaan keerde achterwaarts.
4 পর্বতরা মেষের মতো লাফ দিলো, পাহাড়রা লাফ দিল মেষশাবকের মতো।
De bergen sprongen als rammen, de heuvelen als lammeren.
5 কেন তুমি পালিয়ে গেলে সমুদ্র? যর্দ্দন, কেন তুমি ফিরে এলে?
Wat was u, gij zee! dat gij vloodt? gij Jordaan! dat gij achterwaarts keerdet?
6 পর্বতরা, কেন তোমরা মেষের মতো লাফ দিলে? ছোটো পর্বতেরা, কেন তোমরা মেষশাবকের মতো লাফ দিলে?
Gij bergen, dat gij opsprongt als rammen? gij heuvelen! als lammeren?
7 পৃথিবী, প্রভুর সামনে, যাকোবের ঈশ্বরের সামনে কেঁপে ওঠ।
Beef, gij aarde! voor het aangezicht des Heeren, voor het aangezicht van den God Jakobs;
8 তিনি শিলাকে পুকুরে পরিণত করলেন, শক্ত শিলাকে জলের উৎসে পরিণত করলেন।
Die den rotssteen veranderde in een watervloed, den keisteen in een waterfontein.

< গীতসংহিতা 114 >