গীতসংহিতা 106
1 ১ প্রশংসা কর সদাপ্রভুুর, ধন্যবাদ দাও সদাপ্রভুুকে, কারণ তিনি মঙ্গলময়, তাঁর বিশ্বস্ততার নিয়ম অনন্তকালস্থায়ী।
Halleluja! Looft Jahweh, want Hij is goed En zijn genade duurt eeuwig!
Wie kan Jahweh’s machtige daden vermelden, En heel zijn glorie verkonden?
Gelukkig hij, die de wet onderhoudt, En altijd het goede blijft doen!
4 ৪ সদাপ্রভুু, যখন তোমার লোকেদের ওপর অনুগ্রহ দেখাও তখন আমাকে মনে রেখো; আমাকে সাহায্য কর যখন তাদের রক্ষা কর।
Wees ons indachtig, o Jahweh, Om uw liefde voor uw volk; Zoek ons op met uw heil,
5 ৫ তখন আমি তোমার মনোনীতদের মঙ্গল দেখবো, যেন তোমার জাতির আনন্দে আনন্দ করি এবং তোমার অধিকারের সঙ্গে গৌরব করি।
Opdat wij het geluk uwer vrienden aanschouwen, Met uw blijde volk ons verblijden, Met uw erfdeel mogen roemen!
Ach, wij hebben gezondigd met onze vaderen, Wij hebben misdreven en kwaad gedaan!
7 ৭ আমাদের মিশরে তোমার পূর্বপুরুষরা আশ্চর্য্য কাজ সব বোঝেনি; তারা তোমার কাজের বিশ্বস্ত বিধি অগ্রাহ্য করল তারা সমুদ্রতীরে, লোহিত সাগরে, তারা বিদ্রোহ করল।
Onze vaderen in Egypte Hebben al niet op uw wonderen gelet; En zonder aan uw talrijke gunsten te denken, Zich bij de Rode Zee tegen den Allerhoogste verzet!
Toch redde Hij hen om wille van zijn Naam, En om zijn almacht te tonen:
9 ৯ তিনি লোহিত সাগরকে ধমক দিলেন এবং তা শুকিয়ে গেল, তারপর তিনি তাদেরকে গভীরের মধ্য দিয়ে নিয়ে গেলেন যেমন প্রান্তর দিয়ে যায়।
Hij bedreigde de Rode Zee, ze liep droog, Hij leidde hen tussen de golven als door een uitgedroogd land.
10 ১০ তিনি যারা তাদেরকে কারণ করে তাদের হাত থেকে তাদেরকে বাঁচালেন এবং শত্রুর শক্তি থেকে তাদেরকে উদ্ধার করলেন;
Hij redde hen uit de hand van hun haters, Verloste hen uit de macht van hun vijand;
De wateren spoelden over hun vijanden heen, En geen bleef er over!
Toen sloegen ze geloof aan zijn woorden, En zongen zijn lof.
Maar spoedig waren ze weer zijn werken vergeten, En wachtten zijn raadsbesluiten niet af;
Ze gaven zich in de woestijn aan hun gulzigheid over, En stelden God op de proef in de steppe.
Hij schonk hun wat ze Hem vroegen, Maar Hij liet ze er spoedig van walgen.
Daarna werden ze in hun kamp afgunstig op Moses, En op Aäron, aan Jahweh gewijd.
Maar de aarde spleet open, zwolg Datan in, En bedolf de bent van Abiram;
Vuur verbrandde hun aanhang, Vlammen verteerden de bozen!
Dan maakten ze een kalf bij de Horeb, En wierpen zich voor een afgietsel neer;
Ze verruilden hun Glorie Voor het beeld van een grasvretend rund.
Ze vergaten God, hun Verlosser Die grote dingen in Egypte had gedaan,
Wonderwerken in het land van Cham, Ontzaglijke daden bij de Rode Zee.
23 ২৩ তিনি তাদের ধ্বংসের জন্য আদেশ জারি করলেন তার মনোনীত মোশি তাঁর সামনে ভঙ্গ জায়গায় দাঁড়ালেন তাঁর রাগ দূর করার জন্য যাতে তিনি তাদেরকে ধ্বংস না করেন।
En zeker had Hij hun verdelging beslist, Als Moses, zijn geliefde, er niet was geweest; Maar deze stelde zich tegen Hem in de bres, Om Hem te weerhouden, hen in zijn toorn te vernielen.
Later versmaadden ze het heerlijke land, En sloegen geen geloof aan zijn woord;
Ze begonnen in hun tenten te morren, En luisterden niet naar Jahweh’s stem.
Toen stak Hij zijn hand tegen hen op: Hij zou ze neerslaan in de woestijn,
Hun zaad verstrooien onder de volken, Ze over vreemde landen verspreiden!
Dan weer koppelden ze zich aan Báal-Peor, En aten de offers van levenloze wezens;
Ze tergden Hem door hun gedrag, Zodat er een slachting onder hen woedde.
Toen trad Pinechas op, om de misdaad te wreken, En de slachting hield op;
Het werd hem tot verdienste gerekend, Van geslacht tot geslacht voor altijd.
Ook bij de wateren van Meriba hebben ze Hem getergd, En ging het Moses om hunnentwil slecht:
Want ze hadden zijn stemming verbitterd, Zodat hem onbezonnen woorden ontsnapten.
Ook verdelgden ze de volkeren niet, Zoals Jahweh het hun had bevolen;
Maar ze vermengden zich met de heidenen, En leerden hun gewoonten aan:
Ze vereerden hun beelden, en die werden hun strik;
Ze brachten hun zonen en dochters aan de goden ten offer;
38 ৩৮ তারা নির্দ্দোষদের রক্তপাত করল, তাদের ছেলে এবং মেয়েদের রক্তপাত করল, তারা কনানীয় প্রতিমাদের উদ্দেশ্যে তাদেরকে বলিদান করল; দেশ রক্তে অপবিত্র করলো।
Ze gingen onschuldig bloed vergieten, Het bloed van hun zonen en dochters; Ze offerden het aan de beelden van Kanaän, En het land werd door hun bloedschuld ontwijd.
Zo bezoedelden ze zich door eigen maaksels, En dreven overspel met het werk hunner handen!
Toen werd Jahweh vergramd op zijn volk, En zijn erfdeel begon Hem te walgen:
Hij leverde ze aan de heidenen uit, En hun haters werden hun meesters;
Ze werden verdrukt door hun vijand, Moesten bukken onder hun macht.
43 ৪৩ অনেক বার তিনি তাদেরকে সাহায্য করতে এলেন কিন্তু তারা বিদ্রোহী হল এবং নিজেদের পাপে দুর্বল হয়ে পড়ল।
En al bracht Hij hun telkens verlossing, Ze bleven in hun opstand volharden! Maar werden ze door hun misdaad vermorzeld,
Dan zag Hij neer op hun nood, zodra Hij hun smeken vernam;
Dan was Hij voor hen zijn verbond weer indachtig, Had deernis met hen naar zijn grote ontferming;
Dan liet Hij hen genade vinden, Bij die hen hadden weggevoerd.
47 ৪৭ আমাদের রক্ষা কর, সদাপ্রভুু, আমাদের ঈশ্বর, জাতিদের মধ্য থেকে আমাদেরকে সংগ্রহ কর; যেন আমরা তোমার পবিত্র নামের স্তব করি এবং তোমার প্রশংসায় জয়ধ্বনি করি।
Ach, red ons Jahweh, onze God, En breng ons uit het land der heidenen samen: Opdat wij uw heilige Naam mogen danken, En uw heerlijkheid prijzen!
48 ৪৮ ধন্য সদাপ্রভুু, ইস্রায়েলের ঈশ্বর, অনাদিকাল অবধি অনন্তকাল পর্যন্ত। সব লোক বলুক, আমেন। সদাপ্রভুুর প্রশংসা কর।
Gezegend zij Jahweh, Israëls God, van eeuwigheid tot eeuwigheid! Laat heel het volk het herhalen: Amen! Halleluja!
