গীতসংহিতা 104
1 ১ মহিমান্বিত কর সদাপ্রভুুর, আমার আত্মা। সদাপ্রভুু আমার ঈশ্বর, তুমি খুব মহৎ; তুমি জাঁকজমক এবং মহত্বের পোশাক পড়ে।
Ég lofa Drottin! Drottinn, þú Guð minn, þú ert undursamlegur! Þú ert íklæddur hátign og dýrð og umlukinn ljósi!
2 ২ তুমি তোমাকে আলোয় ঢেকে রেখেছো যেন একটা পোশাক পরে আছো; তুমি আকাশমণ্ডলকে আলো দিয়ে বিস্তার করেছো একটা তাঁবুর পর্দার মতো করে।
Þú þandir út himininn eins og dúk og dreifðir um hann stjörnunum.
3 ৩ তুমি তোমার বিচারালয়ের কড়িকাঠ রেখেছো মেঘের ওপরে; তুমি মেঘকে তোমার রথ করেছো; তুমি বাতাসের ডানায় চলাফেরা কর।
Þú mótaðir þurrlendið og rýmdir fyrir hafinu. Þú gerðir ský að vagni þínum og ferð um á vængjum vindarins.
Englarnir eru erindrekar þínir og eldslogar þjóna þér.
Undirstöður heimsins eru traustar, þær eru þitt verk, og þess vegna haggast hann ekki.
Þú lést vatnsflóð ganga yfir jörðina og hylja fjöllin.
Og þegar þú bauðst, safnaðist vatnið saman í höfunum,
8 ৮ পর্বতেরা উঁচু হল, সমতল নিচু হল এবং উপত্যকা ছড়িয়ে পড়ল সেই জায়গায় যেখানে তুমি জলের জন্য নিযুক্ত করেছিলে।
fjöllin risu og dalirnir urðu til.
9 ৯ তুমি তাদের জন্য সীমানা ঠিক করেছ, যেন জল তা ছাড়িয়ে না যায়; তারা যেন পৃথিবীকে আবার ঢেকে না দেয়।
Þú settir sjónum sín ákveðnu mörk svo að hann skyldi aldrei aftur flæða yfir þurrlendið.
Þú settir lindir í dalina og lækir renna um fjöllin.
Þeir eru dýrunum til drykkjar og þar svalar villiasninn þorsta sínum.
Þar gera fuglar sér hreiður og söngur þeirra ómar frá trjánum.
Hann sendir regn yfir fjöllin svo að jörðin ber sinn ávöxt.
14 ১৪ তিনি পশুদের জন্য ঘাসের জন্ম দেন এবং মানুষের জন্য গাছপালা চাষ করেন যাতে মানুষ এই পৃথিবী থেকে খাদ্য তৈরী করতে পারে।
Safaríkt grasið vex að boði hans og er búfénu til fæðu. En maðurinn yrkir jörðina, ræktar ávexti, grænmeti og korn,
15 ১৫ তিনি মানুষকে খুশি করার জন্য দ্রাক্ষারস তৈরী করেন, তেল তৈরী করেন মুখ চকমক করার জন্য এবং খাদ্য তার জীবন বজায় রাখার জন্য।
einnig vín sér til gleði, olíu sem gerir andlitið gljáandi og brauð sem gefur kraft.
Drottinn gróðursetti sedrustrén í Líbanon, há og tignarleg,
og þar byggja fuglarnir sér hreiður, en storkurinn velur kýprustréð til bústaðar.
Steingeiturnar kjósa hin háu fjöll, en stökkhérarnir finna sér stað í klettum.
Tunglið settir þú til að afmarka mánuði, en sólina til að skína um daga.
Myrkur og nótt eru frá þér komin, þá fara skógardýrin á kreik.
Þá öskra ljónin eftir bráð og heimta æti sitt af Guði.
Þegar sólin rís draga þau sig í hlé og leggjast í fylgsni sín,
en mennirnir ganga út til starfa og vinna allt til kvölds.
24 ২৪ সদাপ্রভুু, কত এবং বিভিন্ন ধরনের কাজ তুমি প্রজ্ঞাদ্বারা সে সব তৈরী করেছ; পৃথিবী তোমার কাজে পূর্ণ।
Drottinn, hvílík fjölbreytni í öllu því sem þú hefur skapað! Allt á það upphaf sitt í vísdómi þínum! Jörðin er full af því sem þú hefur gert!
Framundan mér teygir sig blikandi haf, iðandi af alls konar lífi!
26 ২৬ সেখানে জাহাজেরা চলাচল করে এবং সেখানে লিবিয়াথন থাকে, যা তুমি সমুদ্রে খেলা করবার জন্য তৈরী করেছো।
Og sjá! Þarna eru skipin! Og þarna hvalirnir! – þeir leika á alls oddi!
Allar skepnur vona á þig, að þú gefir þeim fæðu þeirra á réttum tíma.
Þú mætir þörfum þeirra og þau mettast ríkulega af gæðum þínum.
29 ২৯ যখন তুমি তোমার মুখ ঢাক, তারা অস্থির হয়; যদি তুমি তাদের নিঃশ্বাস কেড়ে নাও তারা মরে যায় এবং ধূলোতে ফিরে যায়।
En snúir þú við þeim bakinu er úti um þau. Þegar þú ákveður, deyja þau og verða að mold,
en þú sendir líka út anda þinn og vekur nýtt líf á jörðinni.
Lof sé Guði að eilífu! Drottinn gleðst yfir verkum sínum!
Þegar hann lítur á jörðina, skelfur hún og eldfjöllin gjósa við snertingu fingra hans.
Ég vil lofsyngja Drottni svo lengi sem ég lifi, vegsama Guð á meðan ég er til!
Ó, að ljóð þetta mætti gleðja hann, því að Drottinn er gleði mín og fögnuður.
35 ৩৫ পাপীরা পৃথিবী থেকে উধাও হোক, দুষ্টরা আর না থাকুক, আমার আত্মা সদাপ্রভুুর মহিমান্বিত কর। সদাপ্রভুুর প্রশংসা কর।
Ó, að misgjörðarmenn hyrfu af jörðinni og að óguðlegir yrðu ekki framar til. En Drottin vil ég vegsama að eilífu! Hallelúja!
