হিতোপদেশ 16
Człowiek sporządza myśli serca swego; ale od Pana jest odpowiedź języka.
Wszystkie drogi człowiecze zdadzą się być czyste przed oczyma jego; ale Pan jest, który waży serca.
Włóż na Pana sprawy twe, a będą utwierdzone zamysły twoje.
Pan dla siebie samego wszystko sprawił, nawet i niezbożnika na dzień zły.
5 ৫ যে কেউ হৃদয়ে গর্বিত, তাকে সদাপ্রভু ঘৃণা করেন, হাতে হাত দিয়ে দাঁড়িয়ে থাকলেও সে অদন্ডিত থাকবে না।
Obrzydliwością jest Panu każdy wyniosłego serca; który choć sobie innych na pomoc weźmie, nie ujdzie pomsty.
6 ৬ চুক্তির বিশ্বস্ততায় ও বিশ্বাসযোগ্যতায় অপরাধের প্রায়শ্চিত্ত হয়, আর সদাপ্রভুর ভয়ে মানুষ মন্দ থেকে সরে যায়।
Miłosierdziem i prawdą oczyszczona bywa nieprawość, a w bojaźni Pańskiej odstępujemy od złego.
7 ৭ মানুষের পথ যখন সদাপ্রভুর আনন্দদায়ক হয়, এমনকি তিনি তার শত্রুদেরকেও তার সঙ্গে শান্তিতে থাকতে সাহায্য করেন।
Gdy się podobają Panu drogi człowieka, i nieprzyjaciół jego do zgody z nim przywodzi.
Lepsza jest trocha z sprawiedliwością, niż wiele dochodów niesprawiedliwych.
Serce człowiecze rozrządza drogi swe; ale Pan sprawuje kroki jego.
Sprawiedliwy rozsądek jest w wargach królewskich; w sądzie nie błądzą usta jego.
Waga i szale są ustawą Pańską, a wszystkie gwichty sprawiedliwe w worku są za sprawą jego.
Obrzydliwością jest królom czynić niezbożność; bo sprawiedliwością stolica umocniona bywa.
Przyjemne są królom wargi sprawiedliwe, a szczerych w mowie miłują.
Gniew królewski jest posłem śmierci; ale mąż mądry ubłaga go.
W jasności twarzy królewskiej jest żywot, a łaska jego jest jako obłok z deszczem późnym.
Daleko lepiej jest nabyć mądrości, niżeli złota najczystszego; a nabyć roztropności lepiej, niż srebra.
Gościniec uprzejmych jest odstąpić od złego; strzeże duszy swej, kto strzeże drogi swojej.
Przed zginieniem przychodzi pycha, a przed upadkiem wyniosłość ducha.
Lepiej jest być uniżonego ducha z pokornymi, niżeli dzielić korzyści z pysznymi.
Kto ma wzgląd na słowa, znajduje dobre; a kto ufa w Panu, błogosławiony jest.
Kto jest mądrego serca, słynie rozumnym, a słodkość warg przydaje nauki.
Zdrój żywota jest roztropność tym, którzy ją mają; ale umiejętność głupich jest głupstwem.
Serce mądrego roztropnie sprawuje usta swoje, a wargami swemi przydaje nauki.
Powieści wdzięczne są jako plastr miodu, słodkością duszy, a lekarstwem kościom.
Zda się podczas droga być prosta człowiekowi; wszakże dokończenie jej pewna droga na śmierć.
Człowiek pracowity pracuje sobie; bo go pobudzają usta jego.
Człowiek niezbożny wykopuje złe, a w wargach jego jako ogień pałający.
Mąż przewrotny rozsiewa zwady, a klatecznik rozłącza przyjaciół.
Mąż okrutny przewabia bliźniego swego, i wprowadza go na drogę niedobrą.
30 ৩০ যে চোখে ইশারা করে, সে বিপথগামী বিষয়ের কুমন্ত্রণা করে, যে ঠোঁট সঙ্কুচিত করে, সে মন্দ বয়ে আনে।
Kto mruga oczyma swemi, zmyśla przewrotności; a kto rucha wargami swemi, broi złe.
Koroną chwały jest sędziwość; znajduje się na drodze sprawiedliwości.
32 ৩২ যে রাগে ধীর, সে বীর থেকেও ভালো এবং যে নিজের আত্মার শাসন করে সে এক শহর-জয়কারী থেকেও শক্তিশালী।
Lepszy jest nierychły do gniewu, niżeli mocarz; a kto panuje sercu swemu, lepszy jest, niżeli ten, co dobył miasta.
Los na łono rzucają; ale od Pana jest wszystko rozrządzenie jego.
