মথি 4
തതഃ പരം യീശുഃ പ്രതാരകേണ പരീക്ഷിതോ ഭവിതുമ് ആത്മനാ പ്രാന്തരമ് ആകൃഷ്ടഃ
സൻ ചത്വാരിംശദഹോരാത്രാൻ അനാഹാരസ്തിഷ്ഠൻ ക്ഷുധിതോ ബഭൂവ|
3 ৩ তখন পরীক্ষক কাছে এসে তাঁকে বললেন, “তুমি যদি ঈশ্বরের পুত্র হও, তবে বল, যেন এই পাথরগুলো রুটি হয়ে যায়।”
തദാനീം പരീക്ഷിതാ തത്സമീപമ് ആഗത്യ വ്യാഹൃതവാൻ, യദി ത്വമീശ്വരാത്മജോ ഭവേസ്തർഹ്യാജ്ഞയാ പാഷാണാനേതാൻ പൂപാൻ വിധേഹി|
4 ৪ কিন্তু তিনি উত্তর করে বললেন, “লেখা আছে, মানুষ শুধুমাত্র রুটিতে বাঁচবে না, কিন্তু ঈশ্বরের মুখ থেকে যে প্রত্যেক কথা বের হয়, তাতেই বাঁচবে।”
തതഃ സ പ്രത്യബ്രവീത്, ഇത്ഥം ലിഖിതമാസ്തേ, "മനുജഃ കേവലപൂപേന ന ജീവിഷ്യതി, കിന്ത്വീശ്വരസ്യ വദനാദ് യാനി യാനി വചാംസി നിഃസരന്തി തൈരേവ ജീവിഷ്യതി| "
തദാ പ്രതാരകസ്തം പുണ്യനഗരം നീത്വാ മന്ദിരസ്യ ചൂഡോപരി നിധായ ഗദിതവാൻ,
6 ৬ আর তাকে বলল “তুমি যদি ঈশ্বরের পুত্র হও, তবে নীচে ঝাঁপ দিয়ে পড়, কারণ লেখা আছে, তিনি নিজের দূতদের তোমার বিষয়ে আদেশ দেবেন, আর তাঁরা তোমাকে হাতে করে তুলে নেবেন, যদি তোমার পায়ে পাথরের আঘাত লাগে।”
ത്വം യദിശ്വരസ്യ തനയോ ഭവേസ്തർഹീതോഽധഃ പത, യത ഇത്ഥം ലിഖിതമാസ്തേ, ആദേക്ഷ്യതി നിജാൻ ദൂതാൻ രക്ഷിതും ത്വാം പരമേശ്വരഃ| യഥാ സർവ്വേഷു മാർഗേഷു ത്വദീയചരണദ്വയേ| ന ലഗേത് പ്രസ്തരാഘാതസ്ത്വാം ഘരിഷ്യന്തി തേ കരൈഃ||
തദാനീം യീശുസ്തസ്മൈ കഥിതവാൻ ഏതദപി ലിഖിതമാസ്തേ, "ത്വം നിജപ്രഭും പരമേശ്വരം മാ പരീക്ഷസ്വ| "
8 ৮ আবার শয়তান তাঁকে অনেক উঁচু এক পর্বতে নিয়ে গেল এবং পৃথিবীর সব রাজ্য ও সেই সবের ঐশ্বর্য্য দেখাল,
അനന്തരം പ്രതാരകഃ പുനരപി തമ് അത്യുഞ്ചധരാധരോപരി നീത്വാ ജഗതഃ സകലരാജ്യാനി തദൈശ്വര്യ്യാണി ച ദർശയാശ്ചകാര കഥയാഞ്ചകാര ച,
യദി ത്വം ദണ്ഡവദ് ഭവൻ മാം പ്രണമേസ്തർഹ്യഹമ് ഏതാനി തുഭ്യം പ്രദാസ്യാമി|
10 ১০ তখন যীশু তাকে বললেন, “দূর হও, শয়তান কারণ লেখা আছে, তোমার ঈশ্বর প্রভুকেই প্রণাম করবে, কেবল তাঁরই আরাধনা করবে।”
തദാനീം യീശുസ്തമവോചത്, ദൂരീഭവ പ്രതാരക, ലിഖിതമിദമ് ആസ്തേ, "ത്വയാ നിജഃ പ്രഭുഃ പരമേശ്വരഃ പ്രണമ്യഃ കേവലഃ സ സേവ്യശ്ച| "
തതഃ പ്രതാരകേണ സ പര്യ്യത്യാജി, തദാ സ്വർഗീയദൂതൈരാഗത്യ സ സിഷേവേ|
തദനന്തരം യോഹൻ കാരായാം ബബന്ധേ, തദ്വാർത്താം നിശമ്യ യീശുനാ ഗാലീൽ പ്രാസ്ഥീയത|
തതഃ പരം സ നാസരന്നഗരം വിഹായ ജലഘേസ്തടേ സിബൂലൂന്നപ്താലീ ഏതയോരുവഭയോഃ പ്രദേശയോഃ സീമ്നോർമധ്യവർത്തീ യ: കഫർനാഹൂമ് തന്നഗരമ് ഇത്വാ ന്യവസത്|
തസ്മാത്, അന്യാദേശീയഗാലീലി യർദ്ദൻപാരേഽബ്ധിരോധസി| നപ്താലിസിബൂലൂന്ദേശൗ യത്ര സ്ഥാനേ സ്ഥിതൗ പുരാ|
തത്രത്യാ മനുജാ യേ യേ പര്യ്യഭ്രാമ്യൻ തമിസ്രകേ| തൈർജനൈർബൃഹദാലോകഃ പരിദർശിഷ്യതേ തദാ| അവസൻ യേ ജനാ ദേശേ മൃത്യുച്ഛായാസ്വരൂപകേ| തേഷാമുപരി ലോകാനാമാലോകഃ സംപ്രകാശിതഃ||
16 ১৬ যে জাতি অন্ধকারে বসেছিল, তারা মহা আলো দেখতে পেল, যারা মৃত্যুর দেশে ও ছায়াতে বসেছিল, তাদের উপরে আলোর উদয় হল।”
യദേതദ്വചനം യിശയിയഭവിഷ്യദ്വാദിനാ പ്രോക്തം, തത് തദാ സഫലമ് അഭൂത്|
17 ১৭ সেই থেকে যীশু প্রচার করতে শুরু করলেন; বলতে লাগলেন, মন পরিবর্তন কর, কারণ স্বর্গরাজ্য কাছাকাছি হল।
അനന്തരം യീശുഃ സുസംവാദം പ്രചാരയൻ ഏതാം കഥാം കഥയിതുമ് ആരേഭേ, മനാംസി പരാവർത്തയത, സ്വർഗീയരാജത്വം സവിധമഭവത്|
18 ১৮ একদিন যীশু গালীল সমুদ্রের তীর দিয়ে বেড়াতে বেড়াতে দেখলেন, দুই ভাই, শিমোন, যাকে পিতর বলে ও তার ভাই আন্দ্রিয় সমুদ্রে জাল ফেলছেন; কারণ তাঁরা জেলে ছিলেন।
തതഃ പരം യീശു ർഗാലീലോ ജലധേസ്തടേന ഗച്ഛൻ ഗച്ഛൻ ആന്ദ്രിയസ്തസ്യ ഭ്രാതാ ശിമോൻ അർഥതോ യം പിതരം വദന്തി ഏതാവുഭൗ ജലഘൗ ജാലം ക്ഷിപന്തൗ ദദർശ, യതസ്തൗ മീനധാരിണാവാസ്താമ്|
തദാ സ താവാഹൂയ വ്യാജഹാര, യുവാം മമ പശ്ചാദ് ആഗച്ഛതം, യുവാമഹം മനുജധാരിണൗ കരിഷ്യാമി|
തേനൈവ തൗ ജാലം വിഹായ തസ്യ പശ്ചാത് ആഗച്ഛതാമ്|
21 ২১ পরে তিনি সেখান থেকে আগে গিয়ে দেখলেন, আর দুই ভাই সিবদিয়ের পুত্র যাকোব ও তাঁর ভাই যোহন নিজেদের বাবা সিবদিয়ের সাথে নৌকায় বসে জাল ঠিক করছিলেন; তিনি তাঁদের ডাকলেন।
അനന്തരം തസ്മാത് സ്ഥാനാത് വ്രജൻ വ്രജൻ സിവദിയസ്യ സുതൗ യാകൂബ് യോഹന്നാമാനൗ ദ്വൗ സഹജൗ താതേന സാർദ്ധം നൗകോപരി ജാലസ്യ ജീർണോദ്ധാരം കുർവ്വന്തൗ വീക്ഷ്യ താവാഹൂതവാൻ|
തത്ക്ഷണാത് തൗ നാവം സ്വതാതഞ്ച വിഹായ തസ്യ പശ്ചാദ്ഗാമിനൗ ബഭൂവതുഃ|
23 ২৩ পরে যীশু সমস্ত গালীলে ঘুরে বেড়াতে লাগলেন; তিনি লোকদের সমাজঘরে, সমাজঘরে শিক্ষা দিলেন ও রাজ্যের সুসমাচার প্রচার করলেন এবং লোকদের সব রকম রোগ ও সব রকম অসুখ ভালো করলেন।
അനന്തരം ഭജനഭവനേ സമുപദിശൻ രാജ്യസ്യ സുസംവാദം പ്രചാരയൻ മനുജാനാം സർവ്വപ്രകാരാൻ രോഗാൻ സർവ്വപ്രകാരപീഡാശ്ച ശമയൻ യീശുഃ കൃത്സ്നം ഗാലീൽദേശം ഭ്രമിതുമ് ആരഭത|
24 ২৪ আর তাঁর কথা সমস্ত সুরিয়া অঞ্চলে ছড়িয়ে পড়ল এবং নানা প্রকার রোগ ও ব্যাধিতে হয়েছে এমন সমস্ত অসুস্থ লোক, ভূতগ্রস্ত, মৃগীরোগী ও পক্ষাঘাতী লোক সবাই, তাঁর কাছে এলো, আর তিনি তাদের সুস্থ করলেন।
തേന കൃത്സ്നസുരിയാദേശസ്യ മധ്യം തസ്യ യശോ വ്യാപ്നോത്, അപരം ഭൂതഗ്രസ്താ അപസ്മാരർഗീണഃ പക്ഷാധാതിപ്രഭൃതയശ്ച യാവന്തോ മനുജാ നാനാവിധവ്യാധിഭിഃ ക്ലിഷ്ടാ ആസൻ, തേഷു സർവ്വേഷു തസ്യ സമീപമ് ആനീതേഷു സ താൻ സ്വസ്ഥാൻ ചകാര|
25 ২৫ আর গালীল থেকে, দিকাপলি, যিরুশালেম, যিহূদিয়া ও যর্দ্দনের অন্য পাড় থেকে প্রচুর লোক তাঁকে অনুসরণ করল।
ഏതേന ഗാലീൽ-ദികാപനി-യിരൂശാലമ്-യിഹൂദീയദേശേഭ്യോ യർദ്ദനഃ പാരാഞ്ച ബഹവോ മനുജാസ്തസ്യ പശ്ചാദ് ആഗച്ഛൻ|
