মথি 25

1 ১ তখন স্বর্গরাজ্য এমন দশটি কুমারীর মতো হবে, যারা নিজের নিজের প্রদীপ নিয়ে বরের সঙ্গে সাক্ষাৎ করতে বের হল।

യാ ദശ കന്യാഃ പ്രദീപാൻ ഗൃഹ്ലത്യോ വരം സാക്ഷാത് കർത്തും ബഹിരിതാഃ, താഭിസ്തദാ സ്വർഗീയരാജ്യസ്യ സാദൃശ്യം ഭവിഷ്യതി|

2 ২ তাদের মধ্যে পাঁচ জন বোকা, আর পাঁচ জন বুদ্ধিমতী ছিল।

താസാം കന്യാനാം മധ്യേ പഞ്ച സുധിയഃ പഞ്ച ദുർധിയ ആസൻ|

3 ৩ কারণ যারা বোকা ছিল, তারা নিজের নিজের প্রদীপ নিল, কিন্তু সঙ্গে তেল নিল না,

യാ ദുർധിയസ്താഃ പ്രദീപാൻ സങ്ഗേ ഗൃഹീത്വാ തൈലം ന ജഗൃഹുഃ,

4 ৪ কিন্তু যারা বুদ্ধিমতী তারা তাদের প্রদীপের সঙ্গে পাত্রে তেলও নিল।

കിന്തു സുധിയഃ പ്രദീപാൻ പാത്രേണ തൈലഞ്ച ജഗൃഹുഃ|

5 ৫ আর বড় আসতে দেরি হওয়ায় সবাই ঢুলতে ঢুলতে ঘুমিয়ে পড়ল।

അനന്തരം വരേ വിലമ്ബിതേ താഃ സർവ്വാ നിദ്രാവിഷ്ടാ നിദ്രാം ജഗ്മുഃ|

6 ৬ পরে মাঝ রাতে এই আওয়াজ হল, দেখ, বর! তাঁর সঙ্গে সাক্ষাৎ করতে বের হও।

അനന്തരമ് അർദ്ധരാത്രേ പശ്യത വര ആഗച്ഛതി, തം സാക്ഷാത് കർത്തും ബഹിര്യാതേതി ജനരവാത്

7 ৭ তাতে সেই কুমারীরা সবাই উঠল এবং নিজের নিজের প্রদীপ সাজালো।

താഃ സർവ്വാഃ കന്യാ ഉത്ഥായ പ്രദീപാൻ ആസാദയിതും ആരഭന്ത|

8 ৮ আর বোকা কুমারীরা বুদ্ধিমতিদের বলল, তোমাদের তেল থেকে আমাদেরকে কিছু দাও, কারণ আমাদের প্রদীপ নিভে যাচ্ছে।

തതോ ദുർധിയഃ സുധിയ ഊചുഃ, കിഞ്ചിത് തൈലം ദത്ത, പ്രദീപാ അസ്മാകം നിർവ്വാണാഃ|

9 ৯ কিন্তু বুদ্ধিমতীরা বলল, হয়তো তোমাদের ও আমাদের জন্য এই তেলে কুলাবে না, তোমরা বরং বিক্রেতাদের কাছে গিয়ে তোমাদের জন্য তেল কিনে নাও।

കിന്തു സുധിയഃ പ്രത്യവദൻ, ദത്തേ യുഷ്മാനസ്മാംശ്ച പ്രതി തൈലം ന്യൂനീഭവേത്, തസ്മാദ് വിക്രേതൃണാം സമീപം ഗത്വാ സ്വാർഥം തൈലം ക്രീണീത|

10 ১০ তারা তেল কিনতে যাচ্ছে, সেই দিন বর এলো এবং যারা তৈরী ছিল, তারা তাঁর সঙ্গে বিয়ে বাড়িতে প্রবেশ করল,

തദാ താസു ക്രേതും ഗതാസു വര ആജഗാമ, തതോ യാഃ സജ്ജിതാ ആസൻ, താസ്തേന സാകം വിവാഹീയം വേശ്മ പ്രവിവിശുഃ|

11 ১১ শেষে অন্য সমস্ত কুমারীরাও এলো এবং বলতে লাগল, প্রভু, প্রভু, আমাদেরকে দরজা খুলে দিন।

അനന്തരം ദ്വാരേ രുദ്ധേ അപരാഃ കന്യാ ആഗത്യ ജഗദുഃ, ഹേ പ്രഭോ, ഹേ പ്രഭോ, അസ്മാൻ പ്രതി ദ്വാരം മോചയ|

12 ১২ কিন্তু তিনি বললেন, তোমাদের সত্যি বলছি, আমি তোমাদের চিনি না।

കിന്തു സ ഉക്തവാൻ, തഥ്യം വദാമി, യുഷ്മാനഹം ന വേദ്മി|

13 ১৩ অতএব জেগে থাক, কারণ তোমরা সেই দিন বা সেই মুহূর্ত জান না।

അതോ ജാഗ്രതഃ സന്തസ്തിഷ്ഠത, മനുജസുതഃ കസ്മിൻ ദിനേ കസ്മിൻ ദണ്ഡേ വാഗമിഷ്യതി, തദ് യുഷ്മാഭി ർന ജ്ഞായതേ|

14 ১৪ এটা সেই রকম, মনে কর, যে কোন ব্যক্তি বিদেশে যাচ্ছেন, তিনি তাঁর দাসদেরকে ডেকে তাঁর সম্পত্তি তাদের হাতে সমর্পণ করলেন।

അപരം സ ഏതാദൃശഃ കസ്യചിത് പുംസസ്തുല്യഃ, യോ ദൂരദേശം പ്രതി യാത്രാകാലേ നിജദാസാൻ ആഹൂയ തേഷാം സ്വസ്വസാമർഥ്യാനുരൂപമ്

15 ১৫ তিনি এক জনকে পাঁচ তালন্ত, অন্য জনকে দুই তালন্ত এবং আর এক জনকে এক তালন্ত, যার যেমন যোগ্যতা তাকে সেইভাবে দিলেন, পরে বিদেশে চলে গেলেন।

ഏകസ്മിൻ മുദ്രാണാം പഞ്ച പോടലികാഃ അന്യസ്മിംശ്ച ദ്വേ പോടലികേ അപരസ്മിംശ്ച പോടലികൈകാമ് ഇത്ഥം പ്രതിജനം സമർപ്യ സ്വയം പ്രവാസം ഗതവാൻ|

16 ১৬ যে পাঁচ তালন্ত পেয়েছিল, সে তখনই গেল, তা দিয়ে ব্যবসা করল এবং আরও পাঁচ তালন্ত লাভ করল।

അനന്തരം യോ ദാസഃ പഞ്ച പോടലികാഃ ലബ്ധവാൻ, സ ഗത്വാ വാണിജ്യം വിധായ താ ദ്വിഗുണീചകാര|

17 ১৭ যে দুই তালন্ত পেয়েছিল, সেও তেমন করে আরও দুই তালন্ত লাভ করল।

യശ്ച ദാസോ ദ്വേ പോടലികേ അലഭത, സോപി താ മുദ്രാ ദ്വിഗുണീചകാര|

18 ১৮ কিন্তু যে এক তালন্ত পেয়েছিল, সে গিয়ে মাটিতে গর্ত খুঁড়ে তার মালিকের টাকা লুকিয়ে রাখল।

കിന്തു യോ ദാസ ഏകാം പോടലികാം ലബ്ധവാൻ, സ ഗത്വാ ഭൂമിം ഖനിത്വാ തന്മധ്യേ നിജപ്രഭോസ്താ മുദ്രാ ഗോപയാഞ്ചകാര|

19 ১৯ অনেকদিন পরে সেই দাসদের মালিক এলো এবং তাদের কাছে হিসেব নিলেন।

തദനന്തരം ബഹുതിഥേ കാലേ ഗതേ തേഷാം ദാസാനാം പ്രഭുരാഗത്യ തൈർദാസൈഃ സമം ഗണയാഞ്ചകാര|

20 ২০ তখন যে পাঁচ তালন্ত পেয়েছিল, সে এসে আরও পাঁচ তালন্ত এনে বলল, “মালিক, আপনি আমার কাছে পাঁচ তালন্ত দিয়েছিলেন, দেখুন, তা দিয়ে আমি আরও পাঁচ তালন্ত লাভ করেছি।”

തദാനീം യഃ പഞ്ച പോടലികാഃ പ്രാപ്തവാൻ സ താ ദ്വിഗുണീകൃതമുദ്രാ ആനീയ ജഗാദ; ഹേ പ്രഭോ, ഭവതാ മയി പഞ്ച പോടലികാഃ സമർപിതാഃ, പശ്യതു, താ മയാ ദ്വിഗുണീകൃതാഃ|

21 ২১ তার মালিক তাকে বললেন, “বেশ, উত্তম ও বিশ্বস্ত দাস, তুমি অল্প বিষয়ে বিশ্বস্ত হয়েছ, আমি তোমাকে অনেক বিষয়ের উপরে নিযুক্ত করব, তুমি তোমার মালিকের আনন্দের সহভাগী হও।”

തദാനീം തസ്യ പ്രഭുസ്തമുവാച, ഹേ ഉത്തമ വിശ്വാസ്യ ദാസ, ത്വം ധന്യോസി, സ്തോകേന വിശ്വാസ്യോ ജാതഃ, തസ്മാത് ത്വാം ബഹുവിത്താധിപം കരോമി, ത്വം സ്വപ്രഭോഃ സുഖസ്യ ഭാഗീ ഭവ|

22 ২২ পরে যে দুই তালন্ত পেয়েছিল, সেও এসে বলল, “মালিক, আপনি আমার কাছে দুই তালন্ত দিয়েছিলেন, দেখুন, তা দিয়ে আমি আরও দুই তালন্ত লাভ করেছি।”

തതോ യേന ദ്വേ പോടലികേ ലബ്ധേ സോപ്യാഗത്യ ജഗാദ, ഹേ പ്രഭോ, ഭവതാ മയി ദ്വേ പോടലികേ സമർപിതേ, പശ്യതു തേ മയാ ദ്വിഗുണീകൃതേ|

23 ২৩ তার মালিক তাকে বললেন, “বেশ! উত্তম ও বিশ্বস্ত দাস, তুমি অল্প বিষয়ে বিশ্বস্ত হয়েছ, আমি তোমাকে অনেক বিষয়ের উপরে নিযুক্ত করব, তুমি তোমার মালিকের আনন্দের সহভাগী হও।”

തേന തസ്യ പ്രഭുസ്തമവോചത്, ഹേ ഉത്തമ വിശ്വാസ്യ ദാസ, ത്വം ധന്യോസി, സ്തോകേന വിശ്വാസ്യോ ജാതഃ, തസ്മാത് ത്വാം ബഹുദ്രവിണാധിപം കരോമി, ത്വം നിജപ്രഭോഃ സുഖസ്യ ഭാഗീ ഭവ|

24 ২৪ পরে যে এক তালন্ত পেয়েছিল, সেও এসে বলল, “মালিক, আমি জানতাম, আপনি খুবই কঠিন লোক, যেখানে বীজ রোপণ করেননি, সেখানে ফসল কেটে থাকেন ও যেখানে বীজ ছড়ান নি, সেখানে ফসল কুড়িয়ে থাকেন।”

അനന്തരം യ ഏകാം പോടലികാം ലബ്ധവാൻ, സ ഏത്യ കഥിതവാൻ, ഹേ പ്രഭോ, ത്വാം കഠിനനരം ജ്ഞാതവാൻ, ത്വയാ യത്ര നോപ്തം, തത്രൈവ കൃത്യതേ, യത്ര ച ന കീർണം, തത്രൈവ സംഗൃഹ്യതേ|

25 ২৫ তাই আমি ভয়ে আপনার তালন্ত মাটির নিচে লুকিয়ে রেখেছিলাম, দেখুন, আপনার যা ছিল তাই আপনি পেলেন।

അതോഹം സശങ്കഃ സൻ ഗത്വാ തവ മുദ്രാ ഭൂമധ്യേ സംഗോപ്യ സ്ഥാപിതവാൻ, പശ്യ, തവ യത് തദേവ ഗൃഹാണ|

26 ২৬ কিন্তু তার মালিক উত্তর করে তাকে বললেন, “দুষ্টু অলস দাস, তুমি নাকি জানতে, আমি যেখানে বুনিনা, সেখানে কাটি এবং যেখানে ছড়াই না, সেখানে কুড়াই?

തദാ തസ്യ പ്രഭുഃ പ്രത്യവദത് രേ ദുഷ്ടാലസ ദാസ, യത്രാഹം ന വപാമി, തത്ര ഛിനദ്മി, യത്ര ച ന കിരാമി, തത്രേവ സംഗൃഹ്ലാമീതി ചേദജാനാസ്തർഹി

27 ২৭ তবে মহাজনদের হাতে আমার টাকা রেখে দাওয়া তোমার উচিত ছিল, তা করলে আমি এসে আমার যা তা সুদের সঙ্গে পেতাম।

വണിക്ഷു മമ വിത്താർപണം തവോചിതമാസീത്, യേനാഹമാഗത്യ വൃദ്വ്യാ സാകം മൂലമുദ്രാഃ പ്രാപ്സ്യമ്|

28 ২৮ অতএব তোমরা এর কাছ থেকে ঐ তালন্ত নিয়ে নাও এবং যার দশ তালন্ত আছে, তাকে দাও,

അതോസ്മാത് താം പോടലികാമ് ആദായ യസ്യ ദശ പോടലികാഃ സന്തി തസ്മിന്നർപയത|

29 ২৯ কারণ যে ব্যক্তির কাছে আছে, তাকে দাওয়া হবে, তাতে তার আরো বেশি হবে, কিন্তু যার নেই, তার যা আছে, তাও তার কাছ থেকে নিয়ে নাওয়া হবে।

യേന വർദ്വ്യതേ തസ്മിന്നൈവാർപിഷ്യതേ, തസ്യൈവ ച ബാഹുല്യം ഭവിഷ്യതി, കിന്തു യേന ന വർദ്വ്യതേ, തസ്യാന്തികേ യത് കിഞ്ചന തിഷ്ഠതി, തദപി പുനർനേഷ്യതേ|

30 ৩০ আর তোমরা ঐ অনুপযোগী দাসকে বাইরের অন্ধকারে ফেলে দাও, সেই জায়গায় সে কাঁদবে ও দাঁতে দাঁত ঘষবে।”

അപരം യൂയം തമകർമ്മണ്യം ദാസം നീത്വാ യത്ര സ്ഥാനേ ക്രന്ദനം ദന്തഘർഷണഞ്ച വിദ്യേതേ, തസ്മിൻ ബഹിർഭൂതതമസി നിക്ഷിപത|

31 ৩১ আর যখন মনুষ্যপুত্র সমস্ত দূতদের সঙ্গে নিয়ে নিজের মহিমায় আসবেন, তখন তিনি তাঁর প্রতাপের সিংহাসনে বসবেন।

യദാ മനുജസുതഃ പവിത്രദൂതാൻ സങ്ഗിനഃ കൃത്വാ നിജപ്രഭാവേനാഗത്യ നിജതേജോമയേ സിംഹാസനേ നിവേക്ഷ്യതി,

32 ৩২ আর সমস্ত জাতি তাঁর সামনে জমায়েত হবে, পরে তিনি তাদের একজন থেকে অন্য জনকে আলাদা করবেন, যেমন পালরক্ষক ছাগলের পাল থেকে ভেড়া আলাদা করে,

തദാ തത്സമ്മുഖേ സർവ്വജാതീയാ ജനാ സംമേലിഷ്യന്തി| തതോ മേഷപാലകോ യഥാ ഛാഗേഭ്യോഽവീൻ പൃഥക് കരോതി തഥാ സോപ്യേകസ്മാദന്യമ് ഇത്ഥം താൻ പൃഥക കൃത്വാവീൻ

33 ৩৩ আর তিনি ভেড়াদের তাঁর ডানদিকে ও ছাগলদেরকে বাঁদিকে রাখবেন।

ദക്ഷിണേ ഛാഗാംശ്ച വാമേ സ്ഥാപയിഷ്യതി|

34 ৩৪ তখন রাজা তাঁর ডানদিকের লোকদেরকে বলবেন, “এস, আমার পিতার আশীর্বাদ ধন্য পাত্রেরা, জগত সৃষ্টির প্রথম থেকে যে রাজ্য তোমাদের জন্য তৈরী করা হয়েছে, তার অধিকারী হও।

തതഃ പരം രാജാ ദക്ഷിണസ്ഥിതാൻ മാനവാൻ വദിഷ്യതി, ആഗച്ഛത മത്താതസ്യാനുഗ്രഹഭാജനാനി, യുഷ്മത്കൃത ആ ജഗദാരമ്ഭത് യദ് രാജ്യമ് ആസാദിതം തദധികുരുത|

35 ৩৫ কারণ যখন আমি ক্ষুধার্ত ছিলাম, তখন তোমরা আমাকে খাবার দিয়েছিলে, আর যখন আমি পিপাসিত ছিলাম, তখন আমাকে পান করিয়েছিলে, অতিথি হয়েছিলাম, আর আমাকে থাকার আশ্রয় দিয়েছিলে,

യതോ ബുഭുക്ഷിതായ മഹ്യം ഭോജ്യമ് അദത്ത, പിപാസിതായ പേയമദത്ത, വിദേശിനം മാം സ്വസ്ഥാനമനയത,

36 ৩৬ বস্ত্রহীন হয়েছিলাম, আর আমাকে বস্ত্র পরিয়েছিলে, অসুস্থ হয়েছিলাম, আর আমার যত্ন নিয়েছিলে, জেলখানায় বন্দী ছিলাম, আর আমার কাছে এসেছিলে,”

വസ്ത്രഹീനം മാം വസനം പര്യ്യധാപയത, പീഡീതം മാം ദ്രഷ്ടുമാഗച്ഛത, കാരാസ്ഥഞ്ച മാം വീക്ഷിതുമ ആഗച്ഛത|

37 ৩৭ তখন ধার্ম্মিকেরা তাঁকে বলবে, “প্রভু, কবে আপনাকে ক্ষুধার্ত দেখে খেতে দিয়েছিলাম, কিম্বা পিপাসিত দেখে পান করিয়েছিলাম?

തദാ ധാർമ്മികാഃ പ്രതിവദിഷ്യന്തി, ഹേ പ്രഭോ, കദാ ത്വാം ക്ഷുധിതം വീക്ഷ്യ വയമഭോജയാമ? വാ പിപാസിതം വീക്ഷ്യ അപായയാമ?

38 ৩৮ কবেই বা আপনাকে অতিথিরূপে আশ্রয় দিয়েছিলাম, কিম্বা বস্ত্রহীন দেখে বস্ত্র পরিয়েছিলাম?

കദാ വാ ത്വാം വിദേശിനം വിലോക്യ സ്വസ്ഥാനമനയാമ? കദാ വാ ത്വാം നഗ്നം വീക്ഷ്യ വസനം പര്യ്യധാപയാമ?

39 ৩৯ কবেই বা আপনাকে অসুস্থ, কিম্বা জেলখানায় আপনাকে দেখে আপনার কাছে গিয়েছিলাম?”

കദാ വാ ത്വാം പീഡിതം കാരാസ്ഥഞ്ച വീക്ഷ്യ ത്വദന്തികമഗച്ഛാമ?

40 ৪০ তখন রাজা এর উত্তরে তাদের বলবেন, “আমি তোমাদের সত্যি বলছি, আমার এই ভাইদের, এই ক্ষুদ্রতমদের মধ্যে এক জনের প্রতি যখন এই সব করেছিলে, তখন আমারই প্রতি করেছিলে।”

തദാനീം രാജാ താൻ പ്രതിവദിഷ്യതി, യുഷ്മാനഹം സത്യം വദാമി, മമൈതേഷാം ഭ്രാതൃണാം മധ്യേ കഞ്ചനൈകം ക്ഷുദ്രതമം പ്രതി യദ് അകുരുത, തന്മാം പ്രത്യകുരുത|

41 ৪১ পরে তিনি বাঁদিকের লোকদেরকেও বলবেন, তোমরা শাপগ্রস্ত সবাই, আমার কাছ থেকে দূর হও, দিয়াবলের ও তার দূতদের জন্য যে অনন্ত আগুন প্রস্তুত করা হয়েছে, তার মধ্যে যাও। (aiōnios g166)

പശ്ചാത് സ വാമസ്ഥിതാൻ ജനാൻ വദിഷ്യതി, രേ ശാപഗ്രസ്താഃ സർവ്വേ, ശൈതാനേ തസ്യ ദൂതേഭ്യശ്ച യോഽനന്തവഹ്നിരാസാദിത ആസ്തേ, യൂയം മദന്തികാത് തമഗ്നിം ഗച്ഛത| (aiōnios g166)

42 ৪২ কারণ আমি ক্ষুধার্ত হয়েছিলাম, আর তোমরা আমাকে খাবার দাও নি, পিপাসিত হয়েছিলাম, আর আমাকে পান করাও নি,

യതോ ക്ഷുധിതായ മഹ്യമാഹാരം നാദത്ത, പിപാസിതായ മഹ്യം പേയം നാദത്ത,

43 ৪৩ অতিথি হয়েছিলাম, আর আমাকে আশ্রয় দাও নি, বস্ত্রহীন ছিলাম, আর আমাকে বস্ত্র পরাও নি, অসুস্থ ও জেলখানায় ছিলাম, আর আমার যত্ন কর নি।

വിദേശിനം മാം സ്വസ്ഥാനം നാനയത, വസനഹീനം മാം വസനം ന പര്യ്യധാപയത, പീഡിതം കാരാസ്ഥഞ്ച മാം വീക്ഷിതും നാഗച്ഛത|

44 ৪৪ তখন তারাও এর উত্তরে বলবে, “প্রভু, কবে আপনাকে ক্ষুধার্ত, কি পিপাসিত, কি অতিথি, কি বস্ত্রহীন, কি অসুস্থ, কি জেলখানায় দেখে আপনার সেবা করিনি?”

തദാ തേ പ്രതിവദിഷ്യന്തി, ഹേ പ്രഭോ, കദാ ത്വാം ക്ഷുധിതം വാ പിപാസിതം വാ വിദേശിനം വാ നഗ്നം വാ പീഡിതം വാ കാരാസ്ഥം വീക്ഷ്യ ത്വാം നാസേവാമഹി?

45 ৪৫ তখন তিনি তাদের বলবেন, “আমি তোমাদের সত্যি বলছি, তোমরা এই ক্ষুদ্রতমদের কোন এক জনের প্রতি যখন এই সব কর নি, তখন আমারই প্রতি কর নি।”

തദാ സ താൻ വദിഷ്യതി, തഥ്യമഹം യുഷ്മാൻ ബ്രവീമി, യുഷ്മാഭിരേഷാം കഞ്ചന ക്ഷോദിഷ്ഠം പ്രതി യന്നാകാരി, തന്മാം പ്രത്യേവ നാകാരി|

46 ৪৬ পরে তারা অনন্তকালের জন্য শাস্তি পেতে, কিন্তু ধার্ম্মিকেরা অনন্ত জীবনে প্রবেশ করবে। (aiōnios g166)

പശ്ചാദമ്യനന്തശാസ്തിം കിന്തു ധാർമ്മികാ അനന്തായുഷം ഭോക്തും യാസ്യന്തി| (aiōnios g166)

Jesus Preaches to the Multitude