মথি 16
1 ১ পরে ফরীশীরা ও সদ্দূকীরা তাঁর কাছে এসে পরীক্ষা করার জন্য, যীশুকে অনুরোধ করল, যেন তিনি তাদের আকাশ থেকে কোন চিহ্ন দেখান।
किछ फरीसी ते किछ सदूकी लोक यीशु कां आए, “ते तैस अज़मानेरे लेइ तैस सेइं ज़ोवं, असन कोई अम्बरेरो निशान हिरा।”
2 ২ কিন্তু তিনি এর উত্তরে তাদের বললেন, “সন্ধ্যা হলে তোমরা বলে থাক, আজ আবহাওয়া ভাল থাকবে, কারণ আকাশ লাল হয়েছে।
तैनी तैन जुवाब दित्तो, “ज़ैखन ड्लोझ़ भोतीए त तुस ज़ोतथ कि मौसम रोड़ोए किजोकि अम्बर लाले।
3 ৩ আর সকালে বলে থাক, আজ ঝড় হবে, কারণ আকাশ লাল ও মেঘাচ্ছন্ন হয়ে আছে। তোমরা আকাশের ভাব বুঝতে পার, কিন্তু কালের চিহ্নের বিষয়ে বুঝতে পার না।
ते झ़ेझ़ां ज़ोतथ कि अज़ आँधी एजनीए किजोकि अम्बर लाले ते बिदलारे, तुस अम्बर हेरतां अंदाज़ो लेइता ज़ोतथ, पन ज़मानेरो निशान न पिशैनी सकतथ!
4 ৪ এই কালের দুষ্ট ও অবিশ্বস্ত লোকেরা চিহ্নের খোঁজ করে, কিন্তু যোনার চিহ্ন ছাড়া আর কোন চিহ্ন তাদের দেওয়া যাবে না।” তখন তিনি তাদের ছেড়ে চলে গেলেন।
इस ज़मानेरे बुरे ते बदमाशी केरनेबाले लोक निशान मगतन, पन तैन योना नेबेरे अलावा होरो कोई निशान न दित्तो गालो।” यीशु तैन शैरतां च़लो जेव।
ते यीशुएरे चेले समुन्दरे पार पुज़ी जे, पन तैनेईं रोट्टी साथी नेनी बिसरोरी थी।
यीशुए तैन सेइं ज़ोवं, “खबरदार फरीसी ते कने सदूकी लोकां केरे खमीरे करां हुशार रेइयथ।”
तैना एप्पू मांमेइं गलबात केरने लग्गे, “असेईं रोट्टी नईं आनोरी, एल्हेरेलेइ तै एरू ज़ोने लोरोए।”
एन ज़ैनतां, यीशुए ज़ोवं, “हे घट विश्वैसव, तुस एप्पू मांमेइं किजो सोची राओरेथ, कि असन कां रोट्टी नईं?
9 ৯ তোমরা কি এখনও কিছু জানতে বা বুঝতে পারছ না, মনেও কি পড়ে না, সেই পাঁচ হাজার লোকের খাবার পাঁচটি রুটি দিয়ে, আর তোমরা কত ঝুড়ি তুলে নিয়েছিলে?
कुन तुसन याद नईं? ज़ताली मीं 5000 मैन्हु केरे लेइ पंच़ रोट्टी ट्लोड़तां दित्तोरी थी, त तुसेईं बादे मां बच़्च़ोरी रोट्टी केरे केत्रे टोकरे भेरतां सल्लोरे थिये?
ते तैन 4000 मैन्हु केरे लेइ सत रोट्टी ते टुकां केरि केत्री टोकरी सैल्लोरी थी?
11 ১১ তোমরা কেন বোঝ না যে, আমি তোমাদের রুটির বিষয়ে বলিনি? কিন্তু তোমরা ফরীশী ও সদ্দূকীদের খামির থেকে সাবধান থাক।”
तुस की न समझ़थ, कि मीं तुसन रोट्टी केरे लेइ न थियूं ज़ोरू? पन फरीसी ते कने सदूकी लोकां केरे खमीरे करां हुशार रेइयथ।”
12 ১২ তখন তাঁরা বুঝলেন, তিনি রুটির খামির থেকে নয়, কিন্তু ফরীশী ও সদ্দূকীদের শিক্ষা থেকে সাবধান থাকার কথা বললেন।
तैखन तैन केरि समझ़ी मां अव, कि तैनी रोट्टी केरे लेइ नईं, बल्के फरीसी ते कने सदूकी लोकां केरे खमीर यानी शिक्षाई करां हुशार रानेरे लेइ ज़ोरू थियूं।
13 ১৩ পরে যীশু কৈসরিয়ার ফিলিপীর অঞ্চলে গিয়ে তাঁর শিষ্যদের জিজ্ঞাসা করলেন, “মনুষ্যপুত্র কে, এ বিষয়ে লোকে কি বলে?”
ज़ैखन यीशु कैसरिया फिलिप्पी इलाके मां अव, त तैनी अपने चेलन पुच़्छ़ू: “मैनेरू मट्ठू कौने, लोक एस बारे मां कुन ज़ोतन?”
14 ১৪ তাঁরা বললেন, “কেউ কেউ বলে, আপনি বাপ্তিষ্মদাতা যোহন, কেউ কেউ বলে, আপনি এলিয়, আর কেউ কেউ বলে, আপনি যিরমিয় কিংবা ভাববাদীদের কোন একজন।”
चेलेईं ज़ोवं, “किछ ज़ोतन यूहन्ना बपतिस्मो देनेबालोए, किछ ज़ोतन एलिय्याह, ते किछ ज़ोतन यिर्मयाह नबी ते किछ ज़ोतन नेबन मरां कोई अक आए।”
यीशुए तैन पुच़्छ़ू, “पन तुस मेरे बारे मां कुन सोचतथ कि अवं कौन आईं?”
शमौन पतरसे जुवाब दित्तो, “तू ज़ींते परमेशरेरू मट्ठू मसीह आस।”
17 ১৭ তখন যীশু উত্তরে তাঁকে বললেন, “যোনার পুত্র শিমোন, ধন্য তুমি! কারণ রক্ত ও মাংস তোমার কাছে এ বিষয় প্রকাশ করে নি, কিন্তু আমার স্বর্গস্থ পিতা প্রকাশ করেছেন।”
यीशुए ज़ोवं, “ए शमौन योनारे मट्ठां तू धन आस, किजोकि ए गल मासे या खूने नईं बल्के मेरे स्वर्गेरे बाजे तीं पुड़ बांदी कियोरीए।
18 ১৮ আর আমিও তোমাকে বলছি, তুমি পিতর, আর এই পাথরের উপরে আমি আমার মণ্ডলী গাঁথব, আর নরকের (মৃত্যুর) কোন শক্তিই মণ্ডলীর বিরুদ্ধে জয়লাভ করতে পারবে না। (Hadēs g86)
ते अवं तीं सेइं ज़ोताईं, तू पतरस आस ते अवं इस पक्के घोड़े पुड़ अपनि कलीसिया बनेइलो ते पातालेरां दारां तैस पुड़ अस्सर न केरि बटेलां। (Hadēs g86)
19 ১৯ আমি তোমাকে স্বর্গরাজ্যের চাবিগুলি দেব, আর তুমি পৃথিবীতে যা কিছু বাঁধবে, তা স্বর্গে বাঁধা হবে এবং পৃথিবীতে যা কিছু খুলবে, তা স্বর্গে খোলা হবে।
अवं अपने स्वर्गेरे राज़्ज़ेरी चैबी तीं देइलो, ते ज़ैन किछ तुस ज़मीनी पुड़ बंधेले तैन स्वर्गे मां बेंधोलू, ते ज़ैन किछ तू ज़मीनी पुड़ खोल्लेलो तैन सब किछ स्वर्गे मां खुल्लेलू।”
तैखन यीशुए चेलन जो ज़ोवं, ए गल केन्ची सेइं न ज़ोइयथ कि अवं मसीह आई।
21 ২১ সেই দিন থেকে যীশু তাঁর শিষ্যদের স্পষ্টই বললেন যে, “তাঁকে যিরুশালেমে যেতে হবে এবং প্রাচীনদের, প্রধান যাজকদের ও ব্যবস্থার শিক্ষকদের কাছ থেকে অনেক দুঃখ সহ্য করতে হবে ও মৃত্যুবরণ করতে হবে, আর তৃতীয় দিনের মৃত্যু থেকে জীবিত হয়ে উঠতে হবে।”
एसेरे बाद यीशुए अपने चेलन ज़ोने लगो कि, “तैसेरू यरूशलेम नगरे मां गानू ज़रूरीए ताके यहूदी लोकां केरे बुज़ुर्गन, प्रधान याजकन ते शास्त्री लोकां केरे हथेइं तै बड़ो दुःख झ़ैल्ले, ते मारो गाए ते तै ट्लेइयोवं दिहाड़े फिरी ज़ींतो भोलो।”
22 ২২ তখন পিতর তাঁকে এক পাশে নিয়ে গিয়ে ধমক দিতে লাগলেন, বললেন, “প্রভু, এই সব আপনার থেকে দূরে থাকুক, এই সব আপনার প্রতি কখনও ঘটবে না।”
पतरस तैस अलग नेइतां झ़िड़कने लगो, “हे प्रभु, परमेशर न केरे, तीं सेइं एरू कधे न भोलू।”
23 ২৩ কিন্তু তিনি মুখ ফিরিয়ে পিতরকে বললেন, “আমার সামনে থেকে দূর হও, শয়তান, তুমি আমার বাধা স্বরূপ, কারণ তুমি ঈশ্বরের কথা নয়, কিন্তু যা মানুষের কথা তাই তুমি ভাবছ।”
यीशुए मुड़तां पतरसे सेइं ज़ोवं, “हे शैतान, मीं करां दूर भो, तू मीं करां पाप करानेरी कोशिश कराने लोरोस। किजोकि तू ज़ेन्च़रे परमेशर सोचते तेन्च़रे नईं बल्के ज़ेन्च़रे मैन्हु सोचन तेन्च़रे सोचतस।”
24 ২৪ তখন যীশু তাঁর শিষ্যদের বললেন, “কেউ যদি আমাকে অনুসরণ করতে চায়, তবে সে নিজেকে অস্বীকার করুক, নিজের ক্রুশ তুলে নিক এবং আমাকে অনুসরণ করুক।
तैखन यीशुए अपने चेलन सेइं ज़ोवं, “अगर कोई मीं पत्ती एजनो चाते त तै अपने आपेरो इन्कार केरे, ते अपनू क्रूस छ़ुइतां मीं पत्ती च़ले।”
25 ২৫ যে কেউ তার প্রাণ রক্ষা করতে ইচ্ছা করে, সে তা হারাবে, আর যে কেউ আমার জন্য প্রাণ হারায়, সে তা পাবে।
“किजोकि ज़ै कोई अपनि जान बच़ानी चालो, त तै तैस गुवालो, ते ज़ै अपनि जान मेरे लेइ गुवालो, त तै तैस हासिल केरेलो।
26 ২৬ মানুষ যদি সমস্ত জগত লাভ করে নিজের প্রাণ হারায়, তবে তার কি লাভ হবে? কিম্বা মানুষ তার প্রাণের পরিবর্তে কি দিতে পারে?”
अगर कोई सारी दुनिया हासिल केरे, ते अपने हमेशारे ज़िन्दगी गुवाए, त तैस कुन फैइदो भोलो? या मैन्हु हमेशारे ज़िन्दगरे बदले कुन देलो?
27 ২৭ কারণ মনুষ্যপুত্র তাঁর দূতদের সঙ্গে, তাঁর পিতার প্রতাপে আসবেন, আর তখন প্রত্যেক ব্যক্তিকে তার কাজ অনুযায়ী ফল দেবেন।
किजोकि ज़ैखन मैनेरू मट्ठू अपने बाजेरी महिमाई मां अपने स्वर्गदूतन सेइं साथी एज्जेलू, तैखन तै हर केन्ची तैन केरे कियोरे कम्मां केरो फल देलो।
28 ২৮ আমি তোমাদের সত্যি বলছি, যারা এখানে দাঁড়িয়ে আছে, তাদের মধ্যে এমন কয়েক জন আছে, যারা কোন মতে মৃত্যু দেখবে না, যে পর্যন্ত মনুষ্যপুত্রকে তাঁর রাজ্যে আসতে না দেখে।
अवं तुसन सेइं सच़ ज़ोतईं कि ज़ैना इड़ी खड़े आन, ज़ां तगर मैनेरे मट्ठे अपने राज़्ज़े मां एइते न लाएले, तांतगर न मरेले।”
