লুক 12

1 ১ এর মধ্যে হাজার হাজার লোক সমবেত হয়ে একজন অন্যের উপর পড়তে লাগল, তখন তিনি তাঁর শিষ্যদের বলতে লাগলেন, “তোমরা ফরীশীদের খামির থেকে সাবধান থাক, তা ভণ্ডামি।

തദാനീം ലോകാഃ സഹസ്രം സഹസ്രമ് ആഗത്യ സമുപസ്ഥിതാസ്തത ഏകൈകോ ഽന്യേഷാമുപരി പതിതുമ് ഉപചക്രമേ; തദാ യീശുഃ ശിഷ്യാൻ ബഭാഷേ, യൂയം ഫിരൂശിനാം കിണ്വരൂപകാപട്യേ വിശേഷേണ സാവധാനാസ്തിഷ്ഠത|

2 ২ কিন্তু কারণ এমন ঢাকা কিছুই নেই, যা প্রকাশ পাবে না এবং এমন গোপন কিছুই নেই, যা জানা যাবে না।

യതോ യന്ന പ്രകാശയിഷ്യതേ തദാച്ഛന്നം വസ്തു കിമപി നാസ്തി; തഥാ യന്ന ജ്ഞാസ്യതേ തദ് ഗുപ്തം വസ്തു കിമപി നാസ്തി|

3 ৩ অতএব তোমরা অন্ধকারে যা কিছু বলেছ, তা আলোতে শোনা যাবে এবং কোনো গোপন জায়গায় কানে কানে যা বলেছ, তা ছাদের উপরে প্রচারিত হবে।

അന്ധകാരേ തിഷ്ഠനതോ യാഃ കഥാ അകഥയത താഃ സർവ്വാഃ കഥാ ദീപ്തൗ ശ്രോഷ്യന്തേ നിർജനേ കർണേ ച യദകഥയത ഗൃഹപൃഷ്ഠാത് തത് പ്രചാരയിഷ്യതേ|

4 ৪ আর, হে আমার বন্ধুরা, আমি তোমাদের বলছি, যারা শরীর বধ করা ছাড়া আর কিছুই করতে পারে না, তাদের ভয় কর না।

ഹേ ബന്ധവോ യുഷ്മാനഹം വദാമി, യേ ശരീരസ്യ നാശം വിനാ കിമപ്യപരം കർത്തും ന ശക്രുവന്തി തേഭ്യോ മാ ഭൈഷ്ട|

5 ৫ তবে কাকে ভয় করবে, তা বলে দিই, বধ করে নরকে ফেলার যাঁর ক্ষমতা আছে, তাকেই ভয় কর। (Geenna g1067)

തർഹി കസ്മാദ് ഭേതവ്യമ് ഇത്യഹം വദാമി, യഃ ശരീരം നാശയിത്വാ നരകം നിക്ഷേപ്തും ശക്നോതി തസ്മാദേവ ഭയം കുരുത, പുനരപി വദാമി തസ്മാദേവ ഭയം കുരുത| (Geenna g1067)

6 ৬ পাঁচটি চড়াই পাখী কি দুই পয়সায় বিক্রি হয় না? আর তাদের মধ্যে একটিও ঈশ্বরের দৃষ্টির আড়ালে থাকে না।

പഞ്ച ചടകപക്ഷിണഃ കിം ദ്വാഭ്യാം താമ്രഖണ്ഡാഭ്യാം ന വിക്രീയന്തേ? തഥാപീശ്വരസ്തേഷാമ് ഏകമപി ന വിസ്മരതി|

7 ৭ এমনকি, তোমাদের মাথার চুলগুলিও সব গোনা আছে। ভয় কর না, তোমরা অনেক চড়াই পাখীর থেকেও শ্রেষ্ঠ।”

യുഷ്മാകം ശിരഃകേശാ അപി ഗണിതാഃ സന്തി തസ്മാത് മാ വിഭീത ബഹുചടകപക്ഷിഭ്യോപി യൂയം ബഹുമൂല്യാഃ|

8 ৮ আর আমি তোমাদের বলছি, “যে কেউ লোকদের সামনে আমাকে স্বীকার করে, মনুষ্যপুত্রও ঈশ্বরের দূতদের সামনে তাকে স্বীকার করবেন;

അപരം യുഷ്മഭ്യം കഥയാമി യഃ കശ്ചിൻ മാനുഷാണാം സാക്ഷാൻ മാം സ്വീകരോതി മനുഷ്യപുത്ര ഈശ്വരദൂതാനാം സാക്ഷാത് തം സ്വീകരിഷ്യതി|

9 ৯ কিন্তু যে কেউ মানুষদের সামনে আমাকে অস্বীকার করে, ঈশ্বরের দূতদের সামনে তাকে অস্বীকার করা হবে।

കിന്തു യഃ കശ്ചിന്മാനുഷാണാം സാക്ഷാന്മാമ് അസ്വീകരോതി തമ് ഈശ്വരസ്യ ദൂതാനാം സാക്ഷാദ് അഹമ് അസ്വീകരിഷ്യാമി|

10 ১০ আর যে কেউ মনুষ্যপুত্রের বিরুদ্ধে কোন কথা বলে, সে ক্ষমা পাবে, কিন্তু যে কেউ ঈশ্বরনিন্দা করে, সে ক্ষমা পাবে না।

അന്യച്ച യഃ കശ്ചിൻ മനുജസുതസ്യ നിന്ദാഭാവേന കാഞ്ചിത് കഥാം കഥയതി തസ്യ തത്പാപസ്യ മോചനം ഭവിഷ്യതി കിന്തു യദി കശ്ചിത് പവിത്രമ് ആത്മാനം നിന്ദതി തർഹി തസ്യ തത്പാപസ്യ മോചനം ന ഭവിഷ്യതി|

11 ১১ আর লোকে যখন তোমাদের সমাজঘরে এবং কর্তৃপক্ষ ও তত্ত্বাবধায়কের কাছে নিয়ে যাবে, তখন কীভাবে কি উত্তর দেবে, অথবা কি বলবে, সে বিষয়ে চিন্তা করো না,

യദാ ലോകാ യുഷ്മാൻ ഭജനഗേഹം വിചാരകർതൃരാജ്യകർതൃണാം സമ്മുഖഞ്ച നേഷ്യന്തി തദാ കേന പ്രകാരേണ കിമുത്തരം വദിഷ്യഥ കിം കഥയിഷ്യഥ ചേത്യത്ര മാ ചിന്തയത;

12 ১২ কারণ কি বলা উচিত, তা পবিত্র আত্মা সেই দিনের তোমাদের শিক্ষা দেবেন।”

യതോ യുഷ്മാഭിര്യദ് യദ് വക്തവ്യം തത് തസ്മിൻ സമയഏവ പവിത്ര ആത്മാ യുഷ്മാൻ ശിക്ഷയിഷ്യതി|

13 ১৩ পরে লোকেদের মধ্য থেকে এক ব্যক্তি তাঁকে বলল, “হে গুরু, আমার ভাইকে বলুন, যেন আমার সঙ্গে পৈতৃক সম্পত্তি ভাগ করে।”

തതഃ പരം ജനതാമധ്യസ്ഥഃ കശ്ചിജ്ജനസ്തം ജഗാദ ഹേ ഗുരോ മയാ സഹ പൈതൃകം ധനം വിഭക്തും മമ ഭ്രാതരമാജ്ഞാപയതു ഭവാൻ|

14 ১৪ কিন্তু তিনি তাকে বললেন, “তোমাদের উপরে বিচারকর্ত্তা বা বিভাগ কর্তা করে আমাকে কে নিযুক্ত করেছে?”

കിന്തു സ തമവദത് ഹേ മനുഷ്യ യുവയോ ർവിചാരം വിഭാഗഞ്ച കർത്തും മാം കോ നിയുക്തവാൻ?

15 ১৫ পরে তিনি তাদের বললেন, “সাবধান, সমস্ত লোভ থেকে নিজেদের রক্ষা কর, কারণ মানুষের ধন সম্পত্তি অধিক হলেও তা তার জীবন হয় না।”

അനന്തരം സ ലോകാനവദത് ലോഭേ സാവധാനാഃ സതർകാശ്ച തിഷ്ഠത, യതോ ബഹുസമ്പത്തിപ്രാപ്ത്യാ മനുഷ്യസ്യായു ർന ഭവതി|

16 ১৬ আর তিনি তাদের এই গল্প বললেন, “একজন ধনীর জমিতে অনেক শস্য উৎপন্ন হয়েছিল।

പശ്ചാദ് ദൃഷ്ടാന്തകഥാമുത്ഥാപ്യ കഥയാമാസ, ഏകസ്യ ധനിനോ ഭൂമൗ ബഹൂനി ശസ്യാനി ജാതാനി|

17 ১৭ তাতে সে, মনে মনে চিন্তা করতে লাগল, কি করি? আমার তো শস্য রাখার জায়গা নেই।”

തതഃ സ മനസാ ചിന്തയിത്വാ കഥയാമ്ബഭൂവ മമൈതാനി സമുത്പന്നാനി ദ്രവ്യാണി സ്ഥാപയിതും സ്ഥാനം നാസ്തി കിം കരിഷ്യാമി?

18 ১৮ পরে বলল, “আমি এমন করব, আমার গোলাঘরগুলো ভেঙে বড় বড় গোলাঘর তৈরি করব এবং তার মধ্যে আমার সমস্ত শস্য ও আমার অন্য জিনিস রাখব।

തതോവദദ് ഇത്ഥം കരിഷ്യാമി, മമ സർവ്വഭാണ്ഡാഗാരാണി ഭങ്ക്ത്വാ ബൃഹദ്ഭാണ്ഡാഗാരാണി നിർമ്മായ തന്മധ്യേ സർവ്വഫലാനി ദ്രവ്യാണി ച സ്ഥാപയിഷ്യാമി|

19 ১৯ আর নিজের প্রাণকে বলব, প্রাণ, অনেক বছরের জন্য, তোমার জন্য অনেক জিনিস সঞ্চিত আছে, বিশ্রাম কর, খাও, পান কর ও আনন্দে মেতে থাক।”

അപരം നിജമനോ വദിഷ്യാമി, ഹേ മനോ ബഹുവത്സരാർഥം നാനാദ്രവ്യാണി സഞ്ചിതാനി സന്തി വിശ്രാമം കുരു ഭുക്ത്വാ പീത്വാ കൗതുകഞ്ച കുരു| കിന്ത്വീശ്വരസ്തമ് അവദത്,

20 ২০ কিন্তু ঈশ্বর তাকে বললেন, “হে নির্বোধ, আজ রাতেই তোমার প্রাণ তোমার কাছ থেকে নিয়ে নেওয়া হবে, তবে তুমি এই যে আয়োজন করলে, এসব কার হবে?

രേ നിർബോധ അദ്യ രാത്രൗ തവ പ്രാണാസ്ത്വത്തോ നേഷ്യന്തേ തത ഏതാനി യാനി ദ്രവ്യാണി ത്വയാസാദിതാനി താനി കസ്യ ഭവിഷ്യന്തി?

21 ২১ যে কেউ নিজের জন্য ধন সঞ্চয় করে সে ঈশ্বরের কাছে ধনবান নয়, তার অবস্থা এমনই হয়।”

അതഏവ യഃ കശ്ചിദ് ഈശ്വരസ്യ സമീപേ ധനസഞ്ചയമകൃത്വാ കേവലം സ്വനികടേ സഞ്ചയം കരോതി സോപി താദൃശഃ|

22 ২২ পরে তিনি তাঁর শিষ্যদের বললেন, “এই জন্য আমি তোমাদের বলছি, কি খাবার খাব বলে প্রাণের বিষয়ে, কিংবা কি পরব বলে শরীরের বিষয়ে ভেবো না।”

അഥ സ ശിഷ്യേഭ്യഃ കഥയാമാസ, യുഷ്മാനഹം വദാമി, കിം ഖാദിഷ്യാമഃ? കിം പരിധാസ്യാമഃ? ഇത്യുക്ത്വാ ജീവനസ്യ ശരീരസ്യ ചാർഥം ചിന്താം മാ കാർഷ്ട|

23 ২৩ কারণ খাদ্য থেকে প্রাণ ও পোশাকের থেকে শরীর বড় বিষয়।

ഭക്ഷ്യാജ്ജീവനം ഭൂഷണാച്ഛരീരഞ്ച ശ്രേഷ്ഠം ഭവതി|

24 ২৪ কাকদের বিষয় চিন্তা কর, তারা বোনেও না, কাটেও না, তাদের ভান্ডারও নেই, গোলাঘরও নেই, কিন্তু ঈশ্বর তাদেরও খাবার দিয়ে থাকেন। আর পাখিদের থেকেও তোমরা কত বেশি শ্রেষ্ঠ!

കാകപക്ഷിണാം കാര്യ്യം വിചാരയത, തേ ന വപന്തി ശസ്യാനി ച ന ഛിന്ദന്തി, തേഷാം ഭാണ്ഡാഗാരാണി ന സന്തി കോഷാശ്ച ന സന്തി, തഥാപീശ്വരസ്തേഭ്യോ ഭക്ഷ്യാണി ദദാതി, യൂയം പക്ഷിഭ്യഃ ശ്രേഷ്ഠതരാ ന കിം?

25 ২৫ আর তোমাদের মধ্যে কে চিন্তা করে নিজের বয়স এক হাত বড় করতে পারে?

അപരഞ്ച ഭാവയിത്വാ നിജായുഷഃ ക്ഷണമാത്രം വർദ്ധയിതും ശക്നോതി, ഏതാദൃശോ ലാകോ യുഷ്മാകം മധ്യേ കോസ്തി?

26 ২৬ অতএব তোমরা এত ছোট কাজও যদি করতে না পার, তবে অন্য অন্য বিষয়ে কেন চিন্তিত হও?

അതഏവ ക്ഷുദ്രം കാര്യ്യം സാധയിതുമ് അസമർഥാ യൂയമ് അന്യസ്മിൻ കാര്യ്യേ കുതോ ഭാവയഥ?

27 ২৭ লিলি ফুলের বিষয়ে চিন্তা কর, সেগুলি কেমন বাড়ে, সেগুলি কোন পরিশ্রম করে না, সুতোও কাটে না, কিন্তু আমি তোমাদেরকে বলছি, শলোমনও তাঁর সমস্ত ঐশ্বর্য্যও এদের একটির মতোও নিজেকে সাজাতে পারেননি।

അന്യച്ച കാമ്പിലപുഷ്പം കഥം വർദ്ധതേ തദാപി വിചാരയത, തത് കഞ്ചന ശ്രമം ന കരോതി തന്തൂംശ്ച ന ജനയതി കിന്തു യുഷ്മഭ്യം യഥാർഥം കഥയാമി സുലേമാൻ ബഹ്വൈശ്വര്യ്യാന്വിതോപി പുഷ്പസ്യാസ്യ സദൃശോ വിഭൂഷിതോ നാസീത്|

28 ২৮ ভাল, মাঠের যে ঘাস আজ আছে তা কাল আগুনে ফেলে দেওয়া হবে, তা যদি ঈশ্বর এমন সুন্দর করে সাজিয়েছেন, তবে হে অল্প বিশ্বাসীরা, তোমাদের কত বেশি করে নিশ্চয় সাজাবেন!

അദ്യ ക്ഷേത്രേ വർത്തമാനം ശ്വശ്ചൂല്ല്യാം ക്ഷേപ്സ്യമാനം യത് തൃണം, തസ്മൈ യദീശ്വര ഇത്ഥം ഭൂഷയതി തർഹി ഹേ അൽപപ്രത്യയിനോ യുഷ്മാന കിം ന പരിധാപയിഷ്യതി?

29 ২৯ আর, কি খাবে, কি পান করবে, এ বিষয়ে তোমরা ভেবো না এবং চিন্তা কর না,

അതഏവ കിം ഖാദിഷ്യാമഃ? കിം പരിധാസ്യാമഃ? ഏതദർഥം മാ ചേഷ്ടധ്വം മാ സംദിഗ്ധ്വഞ്ച|

30 ৩০ কারণ জগতের অইহূদিরা এসব জিনিস পাওয়ার জন্য ব্যস্ত হয়, কিন্তু তোমাদের পিতা ঈশ্বর জানেন যে, এই সমস্ত জিনিস তোমাদের প্রয়োজন আছে।

ജഗതോ ദേവാർച്ചകാ ഏതാനി സർവ്വാണി ചേഷ്ടനതേ; ഏഷു വസ്തുഷു യുഷ്മാകം പ്രയോജനമാസ്തേ ഇതി യുഷ്മാകം പിതാ ജാനാതി|

31 ৩১ তোমরা বরং তার রাজ্যর বিষয়ে চিন্তিত হও, তাহলে এই সব তোমাদের দেওয়া হবে।

അതഏവേശ്വരസ്യ രാജ്യാർഥം സചേഷ്ടാ ഭവത തഥാ കൃതേ സർവ്വാണ്യേതാനി ദ്രവ്യാണി യുഷ്മഭ്യം പ്രദായിഷ്യന്തേ|

32 ৩২ হে ছোট্ট মেষপাল, ভয় করো না, কারণ তোমাদের সেই রাজ্য দিতে তোমাদের পিতা ঈশ্বর পরিকল্পনা করেছেন।

ഹേ ക്ഷുദ്രമേഷവ്രജ യൂയം മാ ഭൈഷ്ട യുഷ്മഭ്യം രാജ്യം ദാതും യുഷ്മാകം പിതുഃ സമ്മതിരസ്തി|

33 ৩৩ তোমাদের যা আছে, বিক্রি করে দান কর। নিজেদের জন্য এমন থলি তৈরি কর, যা কখনো পুরনো হবে না, স্বর্গে এমন ধন সঞ্চয় কর যা কখনো শেষ হবে না, যেখানে চোর আসে না,

അതഏവ യുഷ്മാകം യാ യാ സമ്പത്തിരസ്തി താം താം വിക്രീയ വിതരത, യത് സ്ഥാനം ചൗരാ നാഗച്ഛന്തി, കീടാശ്ച ന ക്ഷായയന്തി താദൃശേ സ്വർഗേ നിജാർഥമ് അജരേ സമ്പുടകേ ഽക്ഷയം ധനം സഞ്ചിനുത ച;

34 ৩৪ এবং পোকা নষ্ট করে না, কারণ যেখানে তোমার ধন, সেখানে তোমার মনও থাকবে।

യതോ യത്ര യുഷ്മാകം ധനം വർത്തതേ തത്രേവ യുഷ്മാകം മനഃ|

35 ৩৫ তোমাদের কোমর বেঁধে রাখ ও প্রদীপ জ্বেলে রাখ।

അപരഞ്ച യൂയം പ്രദീപം ജ്വാലയിത്വാ ബദ്ധകടയസ്തിഷ്ഠത;

36 ৩৬ তোমরা এমন লোকের মতো হও, যারা তাদের প্রভুর অপেক্ষায় থাকে যে, তিনি বিয়ের ভোজ থেকে কখন ফিরে আসবেন, যেন তিনি এসে দরজায় আঘাত করলে তারা তখনই তাঁর জন্য দরজা খুলে দিতে পারে।

പ്രഭു ർവിവാഹാദാഗത്യ യദൈവ ദ്വാരമാഹന്തി തദൈവ ദ്വാരം മോചയിതും യഥാ ഭൃത്യാ അപേക്ഷ്യ തിഷ്ഠന്തി തഥാ യൂയമപി തിഷ്ഠത|

37 ৩৭ যাদেরকে প্রভু এসে জেগে থাকতে দেখবেন, সেই দাসেরা ধন্য। আমি তোমাদেরকে সত্য বলছি, তিনি কোমর বেঁধে তাদেরকে খেতে বসাবেন এবং কাছে এসে তাদের সেবা করবেন।

യതഃ പ്രഭുരാഗത്യ യാൻ ദാസാൻ സചേതനാൻ തിഷ്ഠതോ ദ്രക്ഷ്യതി തഏവ ധന്യാഃ; അഹം യുഷ്മാൻ യഥാർഥം വദാമി പ്രഭുസ്താൻ ഭോജനാർഥമ് ഉപവേശ്യ സ്വയം ബദ്ധകടിഃ സമീപമേത്യ പരിവേഷയിഷ്യതി|

38 ৩৮ যদি মাঝ রাতে কিংবা যদি শেষ রাতে এসে প্রভু তেমনই দেখেন, তবে দাসেরা ধন্য!

യദി ദ്വിതീയേ തൃതീയേ വാ പ്രഹരേ സമാഗത്യ തഥൈവ പശ്യതി, തർഹി തഏവ ദാസാ ധന്യാഃ|

39 ৩৯ কিন্তু এটা জেনে রাখো চোর কোন মুহূর্তে আসবে, তা যদি বাড়ির মালিক জানত, তবে সে জেগে থাকত, নিজের বাড়িতে সিঁধ কাটতে দিত না।

അപരഞ്ച കസ്മിൻ ക്ഷണേ ചൗരാ ആഗമിഷ്യന്തി ഇതി യദി ഗൃഹപതി ർജ്ഞാതും ശക്നോതി തദാവശ്യം ജാഗ്രൻ നിജഗൃഹേ സന്ധിം കർത്തയിതും വാരയതി യൂയമേതദ് വിത്ത|

40 ৪০ তোমরাও প্রস্তুত থাক, কারণ যে দিন তোমরা মনে করবে তিনি আসবেন না, সেই দিনই মনুষ্যপুত্র আসবেন।

അതഏവ യൂയമപി സജ്ജമാനാസ്തിഷ്ഠത യതോ യസ്മിൻ ക്ഷണേ തം നാപ്രേക്ഷധ്വേ തസ്മിന്നേവ ക്ഷണേ മനുഷ്യപുത്ര ആഗമിഷ്യതി|

41 ৪১ তখন পিতর বললেন, “প্রভু, আপনি কি আমাদের, না সবাইকে এই গল্প বলছেন?”

തദാ പിതരഃ പപ്രച്ഛ, ഹേ പ്രഭോ ഭവാൻ കിമസ്മാൻ ഉദ്ദിശ്യ കിം സർവ്വാൻ ഉദ്ദിശ്യ ദൃഷ്ടാന്തകഥാമിമാം വദതി?

42 ৪২ প্রভু বললেন, “সেই বিশ্বস্ত ও বুদ্ধিমান গৃহকর্তা কে, যাকে তার প্রভু তাঁর অন্য দাসদের উপরে নিযুক্ত করবেন, যেন সে তাদের উপযুক্ত দিনের খাবারের নিরূপিত অংশ দেয়?”

തതഃ പ്രഭുഃ പ്രോവാച, പ്രഭുഃ സമുചിതകാലേ നിജപരിവാരാർഥം ഭോജ്യപരിവേഷണായ യം തത്പദേ നിയോക്ഷ്യതി താദൃശോ വിശ്വാസ്യോ ബോദ്ധാ കർമ്മാധീശഃ കോസ്തി?

43 ৪৩ ধন্য সেই দাস, যাকে তার প্রভু এসে তেমন করতে দেখবেন।

പ്രഭുരാഗത്യ യമ് ഏതാദൃശേ കർമ്മണി പ്രവൃത്തം ദ്രക്ഷ്യതി സഏവ ദാസോ ധന്യഃ|

44 ৪৪ আমি তোমাদের সত্যি বলছি, তিনি তাকে তাঁর সব কিছুর উপরে নিযুক্ত করবেন।

അഹം യുഷ്മാൻ യഥാർഥം വദാമി സ തം നിജസർവ്വസ്വസ്യാധിപതിം കരിഷ്യതി|

45 ৪৫ কিন্তু সেই দাস যদি মনে মনে বলে, আমার প্রভুর আসতে দেরি হবে এবং সে দাস দাসীদেরকে মারধর করে, ভোজন ও পান করতে এবং মাতাল হতে আরম্ভ করে,

കിന്തു പ്രഭുർവിലമ്ബേനാഗമിഷ്യതി, ഇതി വിചിന്ത്യ സ ദാസോ യദി തദന്യദാസീദാസാൻ പ്രഹർത്തുമ് ഭോക്തും പാതും മദിതുഞ്ച പ്രാരഭതേ,

46 ৪৬ তবে যে দিন সে অপেক্ষা করবে না এবং যে মুহূর্তের আশা সে করবে না, সেই দিন ও সেই মুহূর্তে সেই দাসের প্রভু আসবেন, আর তাকে দুই খন্ড করে ভণ্ডদের মধ্যে তার স্থান ঠিক করবেন।

തർഹി യദാ പ്രഭും നാപേക്ഷിഷ്യതേ യസ്മിൻ ക്ഷണേ സോഽചേതനശ്ച സ്ഥാസ്യതി തസ്മിന്നേവ ക്ഷണേ തസ്യ പ്രഭുരാഗത്യ തം പദഭ്രഷ്ടം കൃത്വാ വിശ്വാസഹീനൈഃ സഹ തസ്യ അംശം നിരൂപയിഷ്യതി|

47 ৪৭ আর সেই দাস, যে তার প্রভুর ইচ্ছা জেনেও তৈরি হয়নি, ও তাঁর ইচ্ছা মতো কাজ করে নি, সে অনেক শাস্তি পাবে।

യോ ദാസഃ പ്രഭേരാജ്ഞാം ജ്ഞാത്വാപി സജ്ജിതോ ന തിഷ്ഠതി തദാജ്ഞാനുസാരേണ ച കാര്യ്യം ന കരോതി സോനേകാൻ പ്രഹാരാൻ പ്രാപ്സ്യതി;

48 ৪৮ কিন্তু যে না জেনে শাস্তির কাজ করেছে, সে অল্প শাস্তি পাবে। আর যে কোন ব্যক্তিকে বেশি দেওয়া হয়েছে, তার কাছে বেশি দাবী করা হবে এবং লোকে যার কাছে বেশি রেখেছে, তার কাছে বেশি চাইবে।

കിന്തു യോ ജനോഽജ്ഞാത്വാ പ്രഹാരാർഹം കർമ്മ കരോതി സോൽപപ്രഹാരാൻ പ്രാപ്സ്യതി| യതോ യസ്മൈ ബാഹുല്യേന ദത്തം തസ്മാദേവ ബാഹുല്യേന ഗ്രഹീഷ്യതേ, മാനുഷാ യസ്യ നികടേ ബഹു സമർപയന്തി തസ്മാദ് ബഹു യാചന്തേ|

49 ৪৯ আমি পৃথিবীতে আগুন নিক্ষেপ করতে এসেছি, আর এখন যদি তা প্রজ্বলিত হয়ে থাকে, তবে আর কি চাই?

അഹം പൃഥിവ്യാമ് അനൈക്യരൂപം വഹ്നി നിക്ഷേപ്തുമ് ആഗതോസ്മി, സ ചേദ് ഇദാനീമേവ പ്രജ്വലതി തത്ര മമ കാ ചിന്താ?

50 ৫০ কিন্তু আমাকে এক বাপ্তিষ্মের বাপ্তিষ্ম নিতে হবে, আর তা যতক্ষণ সিদ্ধ না হয়, ততক্ষণ আমি কতই না হয়রান হচ্ছি।

കിന്തു യേന മജ്ജനേനാഹം മഗ്നോ ഭവിഷ്യാമി യാവത്കാലം തസ്യ സിദ്ധി ർന ഭവിഷ്യതി താവദഹം കതികഷ്ടം പ്രാപ്സ്യാമി|

51 ৫১ তোমরা কি মনে করছ, আমি পৃথিবীতে শান্তি দিতে এসেছি? তোমাদেরকে বলছি, তা নয়, বরং বিভেদ।

മേലനം കർത്തും ജഗദ് ആഗതോസ്മി യൂയം കിമിത്ഥം ബോധധ്വേ? യുഷ്മാൻ വദാമി ന തഥാ, കിന്ത്വഹം മേലനാഭാവം കർത്തുംമ് ആഗതോസ്മി|

52 ৫২ কারণ এখন থেকে এক বাড়িতে পাঁচ জন আলাদা হবে, তিনজন দুইজনের বিরুদ্ধে ও দুই জন তিন জনের বিরুদ্ধে,

യസ്മാദേതത്കാലമാരഭ്യ ഏകത്രസ്ഥപരിജനാനാം മധ്യേ പഞ്ചജനാഃ പൃഥഗ് ഭൂത്വാ ത്രയോ ജനാ ദ്വയോർജനയോഃ പ്രതികൂലാ ദ്വൗ ജനൗ ച ത്രയാണാം ജനാനാം പ്രതികൂലൗ ഭവിഷ്യന്തി|

53 ৫৩ বাবা ছেলের বিরুদ্ধে এবং ছেলে বাবার বিরুদ্ধে, মায়ের সাথে মেয়ের এবং মেয়ের সাথে মায়ের, শাশুড়ীর সাথে বৌমার এবং বৌয়ের সাথে শাশুড়ির বিচ্ছেদ সৃষ্টি করতে এসেছি।

പിതാ പുത്രസ്യ വിപക്ഷഃ പുത്രശ്ച പിതു ർവിപക്ഷോ ഭവിഷ്യതി മാതാ കന്യായാ വിപക്ഷാ കന്യാ ച മാതു ർവിപക്ഷാ ഭവിഷ്യതി, തഥാ ശ്വശ്രൂർബധ്വാ വിപക്ഷാ ബധൂശ്ച ശ്വശ്ര്വാ വിപക്ഷാ ഭവിഷ്യതി|

54 ৫৪ আর তিনি লোকদের বললেন, তোমরা যখন পশ্চিমদিকে মেঘ উঠতে দেখ, তখন বল যে বৃষ্টি আসছে, আর তেমনই ঘটে।

സ ലോകേഭ്യോപരമപി കഥയാമാസ, പശ്ചിമദിശി മേഘോദ്ഗമം ദൃഷ്ട്വാ യൂയം ഹഠാദ് വദഥ വൃഷ്ടി ർഭവിഷ്യതി തതസ്തഥൈവ ജായതേ|

55 ৫৫ আর যখন দক্ষিণ বাতাস বইতে দেখ, তখন বল আজ খুব গরম পড়বে এবং তাই ঘটে।

അപരം ദക്ഷിണതോ വായൗ വാതി സതി വദഥ നിദാഘോ ഭവിഷ്യതി തതഃ സോപി ജായതേ|

56 ৫৬ ভণ্ডরা, তোমরা পৃথিবীর ও আকাশের ভাব দেখে বিচার করতে পার, কিন্তু এই বর্তমান দিনের অবস্থা বুঝতে পার না, এ কেমন?

രേ രേ കപടിന ആകാശസ്യ ഭൂമ്യാശ്ച ലക്ഷണം ബോദ്ധും ശക്നുഥ,

57 ৫৭ আর সত্য কি, তা নিজেরাই কেন বিচার কর না?

കിന്തു കാലസ്യാസ്യ ലക്ഷണം കുതോ ബോദ്ധും ന ശക്നുഥ? യൂയഞ്ച സ്വയം കുതോ ന ന്യാഷ്യം വിചാരയഥ?

58 ৫৮ যখন বিপক্ষের সঙ্গে বিচারকের কাছে যাও, রাস্তায় তার সঙ্গে মিটমাট করে নাও, না হলে যদি সে তোমাকে বিচারকের কাছে টেনে নিয়ে যায়, আর বিচারক তোমাকে সৈন্যদের হাতে সমর্পণ করবে এবং সৈন্য তোমাকে জেলখানায় নিয়ে যাবে।

അപരഞ്ച വിവാദിനാ സാർദ്ധം വിചാരയിതുഃ സമീപം ഗച്ഛൻ പഥി തസ്മാദുദ്ധാരം പ്രാപ്തും യതസ്വ നോചേത് സ ത്വാം ധൃത്വാ വിചാരയിതുഃ സമീപം നയതി| വിചാരയിതാ യദി ത്വാം പ്രഹർത്തുഃ സമീപം സമർപയതി പ്രഹർത്താ ത്വാം കാരായാം ബധ്നാതി

59 ৫৯ আমি তোমাকে বলছি, “যে পর্যন্ত না তুমি শেষ পয়সাটা শোধ করবে, সেই পর্যন্ত তুমি কোন মতেই সেখান থেকে বের হয়ে আসতে পারবে না।”

തർഹി ത്വാമഹം വദാമി ത്വയാ നിഃശേഷം കപർദകേഷു ന പരിശോധിതേഷു ത്വം തതോ മുക്തിം പ്രാപ്തും ന ശക്ഷ്യസി|

Jesus Preaches to the Multitude