যোহন 8
പ്രത്യൂഷേ യീശുഃ പനർമന്ദിരമ് ആഗച്ഛത്
2 ২ খুব সকালে তিনি আবার মন্দিরে আসলেন এবং সব মানুষেরা তাঁর কাছে আসল, তখন তিনি বসে তাদেরকে শিক্ষা দিলেন।
തതഃ സർവ്വേഷു ലോകേഷു തസ്യ സമീപ ആഗതേഷു സ ഉപവിശ്യ താൻ ഉപദേഷ്ടുമ് ആരഭത|
3 ৩ শিক্ষা গুরুরা এবং ফরীশীরা ব্যভিচার করেছে এমন একজন স্ত্রীলোককে ধরে তাঁর কাছে আনলো ও তাদের মাঝখানে দাঁড় করালো।
തദാ അധ്യാപകാഃ ഫിരൂശിനഞ്ച വ്യഭിചാരകർമ്മണി ധൃതം സ്ത്രിയമേകാമ് ആനിയ സർവ്വേഷാം മധ്യേ സ്ഥാപയിത്വാ വ്യാഹരൻ
ഹേ ഗുരോ യോഷിതമ് ഇമാം വ്യഭിചാരകർമ്മ കുർവ്വാണാം ലോകാ ധൃതവന്തഃ|
ഏതാദൃശലോകാഃ പാഷാണാഘാതേന ഹന്തവ്യാ ഇതി വിധിർമൂസാവ്യവസ്ഥാഗ്രന്ഥേ ലിഖിതോസ്തി കിന്തു ഭവാൻ കിമാദിശതി?
6 ৬ তারা তাঁর পরীক্ষা নেবার জন্য ও জালে ফেলার জন্য এই কথা বলল যেন তাঁর নামে দোষ দেবার সূত্র খুঁজে পায়। কিন্তু যীশু মাথা নিচু করে আঙ্গুল দিয়ে মাটিতে লিখতে লাগলেন।
തേ തമപവദിതും പരീക്ഷാഭിപ്രായേണ വാക്യമിദമ് അപൃച്ഛൻ കിന്തു സ പ്രഹ്വീഭൂയ ഭൂമാവങ്ഗല്യാ ലേഖിതുമ് ആരഭത|
7 ৭ যখন তারা বারবার তাঁকে জিজ্ঞাসা করতে লাগল, তিনি মাথা তুলে দাঁড়িয়ে তাদেরকে বললেন “তোমাদের মধ্যে যার কোনো পাপ নেই তাকেই প্রথমে তার উপরে পাথর মারতে দাও।”
തതസ്തൈഃ പുനഃ പുനഃ പൃഷ്ട ഉത്ഥായ കഥിതവാൻ യുഷ്മാകം മധ്യേ യോ ജനോ നിരപരാധീ സഏവ പ്രഥമമ് ഏനാം പാഷാണേനാഹന്തു|
പശ്ചാത് സ പുനശ്ച പ്രഹ്വീഭൂയ ഭൂമൗ ലേഖിതുമ് ആരഭത|
9 ৯ যখন তারা এই কথা শুনল, তারা এক এক করে সবাই বাইরে চলে গেল, বড়রাই প্রথমে চলে গিয়েছিল, শেষ পর্যন্ত যীশু একাই অবশিষ্ট ছিলেন এবং সেই স্ত্রীলোকটী যে মাঝখানে দাঁড়িয়েছিল।
താം കഥം ശ്രുത്വാ തേ സ്വസ്വമനസി പ്രബോധം പ്രാപ്യ ജ്യേഷ്ഠാനുക്രമം ഏകൈകശഃ സർവ്വേ ബഹിരഗച്ഛൻ തതോ യീശുരേകാകീ തയക്ത്തോഭവത് മധ്യസ്ഥാനേ ദണ്ഡായമാനാ സാ യോഷാ ച സ്ഥിതാ|
10 ১০ তখন যীশু মাথা তুলে দাঁড়ালেন এবং তাকে বললেন, হে নারী, তোমার উপর অভিযোগকারীরা কোথায়? কেউ তোমাকে দোষী করে নি?
തത്പശ്ചാദ് യീശുരുത്ഥായ താം വനിതാം വിനാ കമപ്യപരം ന വിലോക്യ പൃഷ്ടവാൻ ഹേ വാമേ തവാപവാദകാഃ കുത്ര? കോപി ത്വാം കിം ന ദണ്ഡയതി?
11 ১১ সে বলল, না প্রভু, কেউ করে নি। তখন যীশু বললেন, আমিও তোমাকে দোষী করছি না। যাও, এখন থেকে আর পাপ করো না।
സാവദത് ഹേ മഹേച്ഛ കോപി ന തദാ യീശുരവോചത് നാഹമപി ദണ്ഡയാമി യാഹി പുനഃ പാപം മാകാർഷീഃ|
12 ১২ যীশু আবার মানুষের কাছে কথা বললেন, তিনি বললেন, “আমি পৃথিবীর মানুষের আলো; যে কেউ আমার পিছন পিছন আসে সে কোন ভাবে অন্ধকারে চলবে না” কিন্তু জীবনের আলো পাবে।
തതോ യീശുഃ പുനരപി ലോകേഭ്യ ഇത്ഥം കഥയിതുമ് ആരഭത ജഗതോഹം ജ്യോതിഃസ്വരൂപോ യഃ കശ്ചിൻ മത്പശ്ചാദ ഗച്ഛതി സ തിമിരേ ന ഭ്രമിത്വാ ജീവനരൂപാം ദീപ്തിം പ്രാപ്സ്യതി|
തതഃ ഫിരൂശിനോഽവാദിഷുസ്ത്വം സ്വാർഥേ സ്വയം സാക്ഷ്യം ദദാസി തസ്മാത് തവ സാക്ഷ്യം ഗ്രാഹ്യം ന ഭവതി|
14 ১৪ যীশু উত্তর দিয়ে তাদের বললেন, “যদিও আমি নিজের সম্পর্কে নিজে সাক্ষ্য দিই, তবুও আমার সাক্ষ্য সত্য। কারণ আমি কোথা থেকে এসেছি, কোথায় বা যাচ্ছি তা জানি; কিন্তু তোমরা জানো না আমি কোথা থেকে আসি বা কোথায় যাই।”
തദാ യീശുഃ പ്രത്യുദിതവാൻ യദ്യപി സ്വാർഥേഽഹം സ്വയം സാക്ഷ്യം ദദാമി തഥാപി മത് സാക്ഷ്യം ഗ്രാഹ്യം യസ്മാദ് അഹം കുത ആഗതോസ്മി ക്വ യാമി ച തദഹം ജാനാമി കിന്തു കുത ആഗതോസ്മി കുത്ര ഗച്ഛാമി ച തദ് യൂയം ന ജാനീഥ|
യൂയം ലൗകികം വിചാരയഥ നാഹം കിമപി വിചാരയാമി|
16 ১৬ অবশ্য আমি যদি বিচার করি, আমার বিচার সত্য কারণ আমি একা নয় কিন্তু আমি পিতার সঙ্গে আছি যিনি আমাকে পাঠিয়েছেন।
കിന്തു യദി വിചാരയാമി തർഹി മമ വിചാരോ ഗ്രഹീതവ്യോ യതോഹമ് ഏകാകീ നാസ്മി പ്രേരയിതാ പിതാ മയാ സഹ വിദ്യതേ|
ദ്വയോ ർജനയോഃ സാക്ഷ്യം ഗ്രഹണീയം ഭവതീതി യുഷ്മാകം വ്യവസ്ഥാഗ്രന്ഥേ ലിഖിതമസ്തി|
18 ১৮ আমি নিজে আমার সম্বন্ধে সাক্ষ্য দেই এবং পিতা যিনি আমাকে পাঠিয়েছেন তিনিও আমার সমন্ধে সাক্ষ্য দেন।
അഹം സ്വാർഥേ സ്വയം സാക്ഷിത്വം ദദാമി യശ്ച മമ താതോ മാം പ്രേരിതവാൻ സോപി മദർഥേ സാക്ഷ്യം ദദാതി|
19 ১৯ তারা তাঁকে বলল, তোমার পিতা কোথায়? যীশু উত্তর দিলেন, “তোমরা না আমাকে জান না আমার পিতাকে জান; যদি তোমরা আমাকে জানতে তবে আমার পিতাকেও জানতে।”
തദാ തേഽപൃച്ഛൻ തവ താതഃ കുത്ര? തതോ യീശുഃ പ്രത്യവാദീദ് യൂയം മാം ന ജാനീഥ മത്പിതരഞ്ച ന ജാനീഥ യദി മാമ് അക്ഷാസ്യത തർഹി മമ താതമപ്യക്ഷാസ്യത|
20 ২০ এই সব কথা তিনি মন্দিরে শিক্ষা দেবার দিন প্রণামী ভান্ডার ঘরে বললেন এবং কেউ তাঁকে ধরল না, কারণ তখনও তাঁর দিন আসেনি।
യീശു ർമന്ദിര ഉപദിശ്യ ഭണ്ഡാഗാരേ കഥാ ഏതാ അകഥയത് തഥാപി തം പ്രതി കോപി കരം നോദതോലയത്|
21 ২১ তিনি আবার তাদেরকে বললেন, “আমি দূরে যাচ্ছি, তোমরা আমাকে খোঁজ করবে এবং তোমাদের পাপে মরবে। আমি যেখানে যাচ্ছি তোমরা সেখানে আসতে পারবে না।”
തതഃ പരം യീശുഃ പുനരുദിതവാൻ അധുനാഹം ഗച്ഛാമി യൂയം മാം ഗവേഷയിഷ്യഥ കിന്തു നിജൈഃ പാപൈ ർമരിഷ്യഥ യത് സ്ഥാനമ് അഹം യാസ്യാമി തത് സ്ഥാനമ് യൂയം യാതും ന ശക്ഷ്യഥ|
22 ২২ ইহূদিরা বলল, সে কি আত্মহত্যা করবে তাই তিনি বলছেন, আমি যেখানে যাচ্ছি সেখানে তোমরা আসতে পারবে না?
തദാ യിഹൂദീയാഃ പ്രാവോചൻ കിമയമ് ആത്മഘാതം കരിഷ്യതി? യതോ യത് സ്ഥാനമ് അഹം യാസ്യാമി തത് സ്ഥാനമ് യൂയം യാതും ന ശക്ഷ്യഥ ഇതി വാക്യം ബ്രവീതി|
23 ২৩ যীশু তাদেরকে বললেন, তোমরা নিচ থেকে এসেছ আর আমি স্বর্গ থেকে এসেছি; তোমরা এই জগতের কিন্তু আমি এই জগতের থেকে নয়।
തതോ യീശുസ്തേഭ്യഃ കഥിതവാൻ യൂയമ് അധഃസ്ഥാനീയാ ലോകാ അഹമ് ഊർദ്വ്വസ്ഥാനീയഃ യൂയമ് ഏതജ്ജഗത്സമ്ബന്ധീയാ അഹമ് ഏതജ്ജഗത്സമ്ബന്ധീയോ ന|
24 ২৪ অতএব আমি তোমাদের বলেছিলাম যে তোমরা তোমাদের পাপে মরবে। কারণ যতক্ষণ না বিশ্বাস কর যে, আমিই যে সেই, তবে তোমরা তোমাদের পাপেই মরবে।
തസ്മാത് കഥിതവാൻ യൂയം നിജൈഃ പാപൈ ർമരിഷ്യഥ യതോഹം സ പുമാൻ ഇതി യദി ന വിശ്വസിഥ തർഹി നിജൈഃ പാപൈ ർമരിഷ്യഥ|
തദാ തേ ഽപൃച്ഛൻ കസ്ത്വം? തതോ യീശുഃ കഥിതവാൻ യുഷ്മാകം സന്നിധൗ യസ്യ പ്രസ്താവമ് ആ പ്രഥമാത് കരോമി സഏവ പുരുഷോഹം|
26 ২৬ তোমাদের সম্পর্কে বলবার ও বিচার করবার জন্য আমার কাছে অনেক কথা আছে। যাহোক, যিনি আমাকে পাঠিয়েছেন তিনি সত্য এবং আমি তাঁর কাছ থেকে যে সব শুনেছি সেই সব আমি পৃথিবীর মানুষকে বলছি।”
യുഷ്മാസു മയാ ബഹുവാക്യം വക്ത്തവ്യം വിചാരയിതവ്യഞ്ച കിന്തു മത്പ്രേരയിതാ സത്യവാദീ തസ്യ സമീപേ യദഹം ശ്രുതവാൻ തദേവ ജഗതേ കഥയാമി|
കിന്തു സ ജനകേ വാക്യമിദം പ്രോക്ത്തവാൻ ഇതി തേ നാബുധ്യന്ത|
28 ২৮ যীশু বললেন, যখন তোমরা মনুষ্যপুত্রকে উঁচুতে তুলবে তখন তোমরা জানতে পারবে যে আমিই তিনি এবং আমি নিজের থেকে কিছুই করি না, কিন্তু পিতা আমাকে যেমন শেখায় তেমন সব কথা বলি।
തതോ യീശുരകഥയദ് യദാ മനുഷ്യപുത്രമ് ഊർദ്വ്വ ഉത്ഥാപയിഷ്യഥ തദാഹം സ പുമാൻ കേവലഃ സ്വയം കിമപി കർമ്മ ന കരോമി കിന്തു താതോ യഥാ ശിക്ഷയതി തദനുസാരേണ വാക്യമിദം വദാമീതി ച യൂയം ജ്ഞാതും ശക്ഷ്യഥ|
29 ২৯ যিনি আমাকে পাঠিয়েছেন তিনি আমার সঙ্গে আছেন এবং তিনি আমাকে একা ছেড়ে দেননি, কারণ আমি সবদিন তিনি যে কাজে সন্তুষ্ট হন সেই কাজ করি।
മത്പ്രേരയിതാ പിതാ മാമ് ഏകാകിനം ന ത്യജതി സ മയാ സാർദ്ധം തിഷ്ഠതി യതോഹം തദഭിമതം കർമ്മ സദാ കരോമി|
തദാ തസ്യൈതാനി വാക്യാനി ശ്രുത്വാ ബഹുവസ്താസ്മിൻ വ്യശ്വസൻ|
31 ৩১ যে ইহূদিরা তাঁকে বিশ্বাস করল তাদেরকে যীশু বললেন, “যদি তোমরা আমার শিক্ষা মেনে চল, তাহলে তোমরা সত্যই আমার শিষ্য;
യേ യിഹൂദീയാ വ്യശ്വസൻ യീശുസ്തേഭ്യോഽകഥയത്
മമ വാക്യേ യദി യൂയമ് ആസ്ഥാം കുരുഥ തർഹി മമ ശിഷ്യാ ഭൂത്വാ സത്യത്വം ജ്ഞാസ്യഥ തതഃ സത്യതയാ യുഷ്മാകം മോക്ഷോ ഭവിഷ്യതി|
33 ৩৩ তারা তাঁকে উত্তর দিল, আমরা অব্রাহামের বংশ এবং কখনও কারও দাস হইনি; আপনি কেমন করে বলছেন তোমাদের মুক্ত করা হবে?
തദാ തേ പ്രത്യവാദിഷുഃ വയമ് ഇബ്രാഹീമോ വംശഃ കദാപി കസ്യാപി ദാസാ ന ജാതാസ്തർഹി യുഷ്മാകം മുക്ത്തി ർഭവിഷ്യതീതി വാക്യം കഥം ബ്രവീഷി?
34 ৩৪ যীশু তাদেরকে উত্তর দিলেন, সত্য, সত্যই আমি তোমাদেরকে বলছি, যে কেউ পাপ কাজ করে সে হলো পাপের দাস।
തദാ യീശുഃ പ്രത്യവദദ് യുഷ്മാനഹം യഥാർഥതരം വദാമി യഃ പാപം കരോതി സ പാപസ്യ ദാസഃ|
ദാസശ്ച നിരന്തരം നിവേശനേ ന തിഷ്ഠതി കിന്തു പുത്രോ നിരന്തരം തിഷ്ഠതി| (aiōn g165)
അതഃ പുത്രോ യദി യുഷ്മാൻ മോചയതി തർഹി നിതാന്തമേവ മുക്ത്താ ഭവിഷ്യഥ|
37 ৩৭ আমি জানি যে তোমরা অব্রাহামের বংশধর; তোমরা আমাকে মেরে ফেলার জন্য চেষ্টা করছ, কারণ আমার বাক্য তোমাদের অন্তরে জায়গা পায়নি।
യുയമ് ഇബ്രാഹീമോ വംശ ഇത്യഹം ജാനാമി കിന്തു മമ കഥാ യുഷ്മാകമ് അന്തഃകരണേഷു സ്ഥാനം ന പ്രാപ്നുവന്തി തസ്മാദ്ധേതോ ർമാം ഹന്തുമ് ഈഹധ്വേ|
38 ৩৮ আমি আমার পিতার কাছে যা কিছু দেখেছি তাই বলছি; আর তোমাদের পিতার কাছে তোমরা যা কিছু শুনেছ, সেই সব করছ।
അഹം സ്വപിതുഃ സമീപേ യദപശ്യം തദേവ കഥയാമി തഥാ യൂയമപി സ്വപിതുഃ സമീപേ യദപശ്യത തദേവ കുരുധ്വേ|
39 ৩৯ তারা উত্তর দিয়ে তাঁকে বলল, আমাদের পিতা হলো অব্রাহাম। যীশু তাদেরকে বললেন, “তোমরা যদি অব্রাহামের সন্তান হতে, তবে তোমরা অব্রাহামের কাজগুলি করতে।
തദാ തേ പ്രത്യവോചൻ ഇബ്രാഹീമ് അസ്മാകം പിതാ തതോ യീശുരകഥയദ് യദി യൂയമ് ഇബ്രാഹീമഃ സന്താനാ അഭവിഷ്യത തർഹി ഇബ്രാഹീമ ആചാരണവദ് ആചരിഷ്യത|
40 ৪০ আমি ঈশ্বরের কাছে যে সত্য শুনেছি তাই তোমাদেরকে বলেছি তবুও, তোমরা আমাকে মেরে ফেলার জন্য চেষ্টা করছ।” অব্রাহাম এইগুলি করেননি।
ഈശ്വരസ്യ മുഖാത് സത്യം വാക്യം ശ്രുത്വാ യുഷ്മാൻ ജ്ഞാപയാമി യോഹം തം മാം ഹന്തും ചേഷ്ടധ്വേ ഇബ്രാഹീമ് ഏതാദൃശം കർമ്മ ന ചകാര|
41 ৪১ তোমাদের পিতা যে কাজ করে, তোমরাও সেই কাজ করছ। তারা তাঁকে বলল, আমাদের জন্ম অবৈধ ভাবে হয়নি; আমাদের একমাত্র পিতা আছেন, তিনি ঈশ্বর।
യൂയം സ്വസ്വപിതുഃ കർമ്മാണി കുരുഥ തദാ തൈരുക്ത്തം ന വയം ജാരജാതാ അസ്മാകമ് ഏകഏവ പിതാസ്തി സ ഏവേശ്വരഃ
42 ৪২ যীশু তাদেরকে বললেন, ঈশ্বর যদি তোমাদের পিতা হতেন, তবে তোমরা আমাকে ভালবাসতে, কারণ আমি ঈশ্বরের কাছ থেকে এসেছি; আমি ত নিজের থেকে আসিনি কিন্তু তিনিই আমাকে পাঠিয়েছেন।
തതോ യീശുനാ കഥിതമ് ഈശ്വരോ യദി യുഷ്മാകം താതോഭവിഷ്യത് തർഹി യൂയം മയി പ്രേമാകരിഷ്യത യതോഹമ് ഈശ്വരാന്നിർഗത്യാഗതോസ്മി സ്വതോ നാഗതോഹം സ മാം പ്രാഹിണോത്|
യൂയം മമ വാക്യമിദം ന ബുധ്യധ്വേ കുതഃ? യതോ യൂയം മമോപദേശം സോഢും ന ശക്നുഥ|
44 ৪৪ শয়তান হলো তোমাদের পিতা আর তোমরা তার সন্তান এবং তোমাদের পিতার ইচ্ছা তোমরা পালন করতে চাও। সে শুরু থেকেই খুনি ছিল এবং সে সত্যতে থাকে না কারণ তার মধ্যে কোনো সত্য নেই। সে যখন মিথ্যা কথা বলে, তখন সে নিজের স্বভাব থেকেই বলে কারণ সে মিথ্যাবাদী এবং সে সব মিথ্যার বাপ।
യൂയം ശൈതാൻ പിതുഃ സന്താനാ ഏതസ്മാദ് യുഷ്മാകം പിതുരഭിലാഷം പൂരയഥ സ ആ പ്രഥമാത് നരഘാതീ തദന്തഃ സത്യത്വസ്യ ലേശോപി നാസ്തി കാരണാദതഃ സ സത്യതായാം നാതിഷ്ഠത് സ യദാ മൃഷാ കഥയതി തദാ നിജസ്വഭാവാനുസാരേണൈവ കഥയതി യതോ സ മൃഷാഭാഷീ മൃഷോത്പാദകശ്ച|
അഹം തഥ്യവാക്യം വദാമി കാരണാദസ്മാദ് യൂയം മാം ന പ്രതീഥ|
46 ৪৬ তোমাদের মধ্যে কে আমাকে পাপী বলে দোষী করতে পারে? যদি আমি সত্য বলি, তবে কেন তোমরা আমাকে বিশ্বাস কর না?
മയി പാപമസ്തീതി പ്രമാണം യുഷ്മാകം കോ ദാതും ശക്നോതി? യദ്യഹം തഥ്യവാക്യം വദാമി തർഹി കുതോ മാം ന പ്രതിഥ?
യഃ കശ്ചന ഈശ്വരീയോ ലോകഃ സ ഈശ്വരീയകഥായാം മനോ നിധത്തേ യൂയമ് ഈശ്വരീയലോകാ ന ഭവഥ തന്നിദാനാത് തത്ര ന മനാംസി നിധദ്വേ|
തദാ യിഹൂദീയാഃ പ്രത്യവാദിഷുഃ ത്വമേകഃ ശോമിരോണീയോ ഭൂതഗ്രസ്തശ്ച വയം കിമിദം ഭദ്രം നാവാദിഷ്മ?
49 ৪৯ যীশু উত্তর দিলেন, “আমাকে ভূতে ধরেনি কিন্তু আমি নিজের পিতাকে সম্মান করি আর তোমরা আমাকে অসম্মান কর।”
തതോ യീശുഃ പ്രത്യവാദീത് നാഹം ഭൂതഗ്രസ്തഃ കിന്തു നിജതാതം സമ്മന്യേ തസ്മാദ് യൂയം മാമ് അപമന്യധ്വേ|
അഹം സ്വസുഖ്യാതിം ന ചേഷ്ടേ കിന്തു ചേഷ്ടിതാ വിചാരയിതാ ചാപര ഏക ആസ്തേ|
51 ৫১ সত্য, সত্যই আমি তোমাদের বলছি, কেউ যদি আমার বাক্য মেনে চলে সে কখনও মৃত্যু দেখবে না। (aiōn g165)
അഹം യുഷ്മഭ്യമ് അതീവ യഥാർഥം കഥയാമി യോ നരോ മദീയം വാചം മന്യതേ സ കദാചന നിധനം ന ദ്രക്ഷ്യതി| (aiōn g165)
52 ৫২ ইহূদিরা তাঁকে বলল, এখন আমরা জানতে পারলাম যে তোমাকে ভূতে ধরেছে। অব্রাহাম ও ভবিষ্যৎ বক্তারা মরে গিয়েছেন কিন্তু তুমি বলছ কেউ যদি আমার বাক্য মেনে চলে সে কখনও মৃত্যুর স্বাদ পাবে না। (aiōn g165)
യിഹൂദീയാസ്തമവദൻ ത്വം ഭൂതഗ്രസ്ത ഇതീദാനീമ് അവൈഷ്മ| ഇബ്രാഹീമ് ഭവിഷ്യദ്വാദിനഞ്ച സർവ്വേ മൃതാഃ കിന്തു ത്വം ഭാഷസേ യോ നരോ മമ ഭാരതീം ഗൃഹ്ലാതി സ ജാതു നിധാനാസ്വാദം ന ലപ്സ്യതേ| (aiōn g165)
53 ৫৩ তুমি কি আমাদের পূর্বপুরুষ অব্রাহাম থেকেও মহান যিনি মরে গেছেন? ভবিষ্যৎ বক্তাও মরে গেছেন। তুমি নিজের সম্পর্কে কি মনে কর?
തർഹി ത്വം കിമ് അസ്മാകം പൂർവ്വപുരുഷാദ് ഇബ്രാഹീമോപി മഹാൻ? യസ്മാത് സോപി മൃതഃ ഭവിഷ്യദ്വാദിനോപി മൃതാഃ ത്വം സ്വം കം പുമാംസം മനുഷേ?
54 ৫৪ যীশু উত্তর দিলেন, আমি যদি নিজেকে গৌরব করি, তবে আমার গৌরব কিছুই নয়; আমার পিতাই আমাকে প্রশংসা করছেন, যাঁর সম্পর্কে তোমরা বলে থাক যে, তিনি তোমাদের ঈশ্বর।
യീശുഃ പ്രത്യവോചദ് യദ്യഹം സ്വം സ്വയം സമ്മന്യേ തർഹി മമ തത് സമ്മനനം കിമപി ന കിന്തു മമ താതോ യം യൂയം സ്വീയമ് ഈശ്വരം ഭാഷധ്വേ സഏവ മാം സമ്മനുതേ|
55 ৫৫ তোমরা তাঁকে জান না; কিন্তু আমি তাঁকে জানি; আমি যদি বলি যে তাঁকে জানি না তবে তোমাদের মত আমিও একজন মিথ্যাবাদী হব। যদিও আমি তাঁকে জানি এবং তাঁর বাক্য মেনে চলি।
യൂയം തം നാവഗച്ഛഥ കിന്ത്വഹം തമവഗച്ഛാമി തം നാവഗച്ഛാമീതി വാക്യം യദി വദാമി തർഹി യൂയമിവ മൃഷാഭാഷീ ഭവാമി കിന്ത്വഹം തമവഗച്ഛാമി തദാക്ഷാമപി ഗൃഹ്ലാമി|
56 ৫৬ তোমাদের পিতা অব্রাহাম আমার দিন দেখবার আশায় আনন্দ করেছিলেন এবং তিনি তা দেখেছিলেন ও খুশী হয়েছিলেন।
യുഷ്മാകം പൂർവ്വപുരുഷ ഇബ്രാഹീമ് മമ സമയം ദ്രഷ്ടുമ് അതീവാവാഞ്ഛത് തന്നിരീക്ഷ്യാനന്ദച്ച|
തദാ യിഹൂദീയാ അപൃച്ഛൻ തവ വയഃ പഞ്ചാശദ്വത്സരാ ന ത്വം കിമ് ഇബ്രാഹീമമ് അദ്രാക്ഷീഃ?
യീശുഃ പ്രത്യവാദീദ് യുഷ്മാനഹം യഥാർഥതരം വദാമി ഇബ്രാഹീമോ ജന്മനഃ പൂർവ്വകാലമാരഭ്യാഹം വിദ്യേ|
59 ৫৯ তখন তারা তাঁর উপর ছুঁড়ে মারবার জন্য পাথর তুলে নিল কিন্তু যীশু নিজেকে গোপন করলেন এবং উপাসনা ঘর থেকে বাইরে চলে গেলেন।
തദാ തേ പാഷാണാൻ ഉത്തോല്യ തമാഹന്തുമ് ഉദയച്ഛൻ കിന്തു യീശു ർഗുപ്തോ മന്തിരാദ് ബഹിർഗത്യ തേഷാം മധ്യേന പ്രസ്ഥിതവാൻ|
