যোহন 21
1 ১ এর পরে যীশু তিবিরিয়া সমুদ্রের তীরে শিষ্যদের কাছে আবার নিজেকে দেখালেন; তিনি এই ভাবে নিজেকে দেখালেন।
इन बात्तां कै पाच्छै यीशु नै खुद ताहीं तिबिरियास झील कै किनारे चेल्यां पै जाहिर करया, अर इस ढाळ जाहिर करया
2 ২ শিমোন পিতর থোমার সঙ্গে ছিলেন যাকে দিদুমঃ বলে, গালীলের কান্নাবাসী নথনেল, সিবদিয়ের ছেলেরা এবং যীশুর দুই জন অন্য শিষ্যও ছিলেন।
शमौन पतरस, अर थोमा जो दिदुमुस कुह्वावै सै, अर गलील परदेस कै काना नगर का नतनएल, अर जब्दी के बेट्टे, अर उसके चेल्यां म्ह तै दो और जणे कठ्ठे थे।
3 ৩ শিমোন পিতর তাদের বলল, “আমি মাছ ধরতে যাচ্ছি।” তারা তাঁকে বলল, “আমরাও তোমার সঙ্গে আসছি।” তারা চলে গেল এবং একটা নৌকায় উঠল, কিন্তু সারা রাতে তারা কিছু ধরতে পারল না।
शमौन पतरस नै उन ताहीं कह्या, “मै मच्छी पकड़ण नै जाऊँ सूं।” उननै उसतै कह्या, “हम भी तेरे गेल्या चाल्लां सां।” इस करकै वे लिकड़कै किस्ती पै चढ़े, पर उस रात उननै कुछ न्ही पकड्या।
4 ৪ সকাল হয়ে আসার দিন, যীশু তীরে দাঁড়িয়ে ছিলেন, কিন্তু শিষ্যরা তাঁকে চিনতে পারল না যে তিনিই যীশু।
सबेर होन्दे-ए यीशु किनारे पै आ खड्या होया, फेरभी चेल्यां नै कोनी पिच्छाणा के यो यीशु सै।
फेर यीशु नै उन ताहीं कह्या, “हे बाळकों, के थारे धोरै कुछ खाण नै सै?” उननै जवाब दिया, “कोनी।”
6 ৬ তিনি তাদের বললেন, “নৌকার ডান পাশে তোমাদের জাল ফেল এবং তোমরা কিছু দেখতে পাবে।” সুতরাং তারা তাদের জাল ফেলল, এত মাছ পড়ল যে তারা আর তা টেনে তুলতে পারল না।
यीशु नै उन ताहीं कह्या, “किस्ती कै सोळी ओड़ जाळ गेरो फेर पाओगे।” आखर उननै जाळ गेरया, अर इब घणी मच्छियाँ कै बाबत जाळ उनपै खिच्या कोनी।
7 ৭ তারপর, যীশু যাকে প্রেম করতেন সেই শিষ্য পিতরকে বলল, “ইনিই প্রভু।” যখন শিমোন পিতর শুনেছিল যে ইনিই প্রভু, তখন তিনি তার কাপড় পরলেন, (কারণ তাঁর গায়ে খুব সামান্য কাপড় ছিল) এবং সমুদ্রে ঝাঁপ দিয়ে পড়লেন।
फेर उस चेल्लें नै जिसतै यीशु प्यार करै था, पतरस तै कह्या, “यो तो प्रभु सै!” शमौन पतरस नै न्यू सुणकै के वो तो प्रभु सै, अपणा बाहरी कपड़ा लपेट्या अर झील म्ह कूद पड्या, क्यूँके उस बखत वो अंगोच्छें-अंगोच्छें म्ह था।
8 ৮ অন্য শিষ্যরা নৌকাতে আসল, তারা ডাঙা থেকে বেশি দূরে ছিল না, মাত্র দুশো কিউবিট এবং তারা মাছ ভর্তি জাল টেনে এনেছিল।
पर दुसरे चेल्लें डोंगी पै मच्छी तै भरया होड़ जाळ खिंचदे होए आए, क्यूँके वे किनारे तै घणी दूर कोनी, पर कोए दो सौ हाथ (सौ मीटर) की दूरी पै थे।
जिब चेल्लें किनारे पै उतरे, तो उननै कोयले की आग अर उसपै मच्छी धरी होई, अर रोट्टी देक्खी।
यीशु नै उनतै कह्या, “जो मच्छी थमनै इब्बे पकड़ी सै, उन म्ह तै कुछ ल्याओ।”
11 ১১ শিমোন পিতর তারপর উঠল এবং জাল টেনে ডাঙায় তুলল, বড় মাছে ভর্তি, 153; সেখানে অনেক মাছ ছিল, জাল ছেঁড়ে নি।
फेर शमौन पतरस नै डोंगी पै चढ़कै एक सौ तरेपन बड्डी मच्छियाँ तै भरया होड़ जाळ किनारे पै खिच्या, अर इतनी मच्छी होन्दे होए भी जाळ कोनी पाट्या।
12 ১২ যীশু তাঁদের বললেন, “এস এবং সকালের খাবার খাও।” শিষ্যদের কারোরও সাহস হল না যে, তাঁকে জিজ্ঞাসা করেন, “আপনি কে?” তাঁরা জানতেন যে তিনি প্রভু।
यीशु नै उनतै कह्या, “आओ, खाणा खाओ।” चेल्यां म्ह तै किसे की हिम्मत कोनी होई, के उसतै बुझ्झै, “तू कौण सै?” क्यूँके उननै बेरा था, के हो ना हो यो प्रभु ए सै।
यीशु आया अर रोट्टी लेकै उन ताहीं दी, अर उस्से ढाळ मच्छी भी।
यो तीसरी बार सै के यीशु मरे होया म्ह तै जिन्दा उठ्ठण कै पाच्छै चेल्यां नै दिखाई दिया।
15 ১৫ তাঁরা সকালের খাবার খাওয়ার পর, যীশু শিমোন পিতরকে বললেন, যোহনের ছেলে শিমোন, তুমি কি আমাকে এগুলি থেকে বেশি ভালবাসো? পিতর তাঁকে বললেন, হ্যাঁ, প্রভু; আপনি জানেন যে আমি আপনাকে ভালবাসি। যীশু তাঁকে বললেন, আমার মেষশাবককে খাওয়াও।
खाणा खाणे कै पाच्छै यीशु नै शमौन पतरस तै कह्या, “हे शमौन, यूहन्ना के बेट्टे, के तू चेल्यां तै बाध मेरतै प्यार करै सै?” उसनै उसतै कह्या, “हाँ प्रभु, तन्नै तो बेरा सै के मै तेरे तै प्यार राक्खूँ सूं।” उसनै उसतै कह्या, “मेरे मेम्ना नै चरा।”
16 ১৬ আবার তিনি দ্বিতীয়বার তাঁকে বললেন, যোহনের ছেলে শিমোন, তুমি কি আমাকে ভালবাসো? পিতর তাঁকে বললেন, “হ্যাঁ, প্রভু; আপনি জানেন যে আমি আপনাকে ভালবাসি।” যীশু তাঁকে বললেন, আমার মেষদের পালন কর।
उसनै दुसरी बर उसतै कह्या, “हे शमौन, यूहन्ना के बेट्टे, के तू मेरै तै प्यार राक्खै सै?” उसनै उसतै कह्या, “हाँ प्रभु, तन्नै तो बेरा सै के मै तेरे तै प्यार राक्खूँ सूं।” उसनै उसतै कह्या, “मेरी भेड्डां की रुखाळी कर।”
17 ১৭ তিনি তৃতীয় বার তাঁকে বললেন, “যোহনের ছেলে শিমোন, তুমি কি আমাকে ভালবাস?” পিতর দুঃখিত হলেন কারণ, যীশু তাঁকে বলেছিলেন তৃতীয় বার, “তুমি কি আমাকে ভালবাস?” তিনি তাঁকে বললেন, “প্রভু, আপনি সব কিছু জানেন; আপনি জানেন যে, আমি আপনাকে ভালবাসি।” যীশু তাঁকে বললেন, “আমার মেষদের খাওয়াও।
उसनै तीसरी बर उस ताहीं कह्या, “हे शमौन, यूहन्ना के बेट्टे, के तू मेरतै प्यार राक्खै सै?” पतरस कांल होया के उसनै उसतै तीसरी बर इसा कह्या, “हे शमौन, यूहन्ना के बेट्टे, के तू मेरतै प्यार राक्खै सै?” अर उसतै कह्या, “हे प्रभु, तन्नै तो सारा कुछ बेरा सै, तन्नै न्यू बेरा सै के मै तेरे तै प्यार राक्खूँ सूं।” यीशु नै उसतै कह्या, “मेरी भेड्डां नै चरा।”
18 ১৮ সত্য, সত্য, আমি তোমাকে বলছি, যখন তুমি যুবক ছিলে, তখন নিজের জন্য নিজেই কোমর বাঁধতে এবং যেখানে ইচ্ছা বেড়াতে; কিন্তু যখন বুড়ো হবে, তখন তোমার হাত বাড়াবে এবং অন্যজন তোমায় কোমর বেঁধে দেবে এবং যেখানে যেতে তোমার ইচ্ছা নেই সেখানে তোমাকে নিয়ে যাবে।”
मै तेरे तै साच्ची-साच कहूँ सूं, “जिब तू जवान था तो अपणी कड़ बाँधकै जड़ै चाहवै था उड़ै हाँडै था, पर जिब तू बूढ़ा होगा तो अपणे हाथ पसारैगा, अर दुसरा तेरी कड़ बाँधकै जड़ै तू ना चाहवैगा उड़ै तन्नै ले जावैगा।”
19 ১৯ এই কথা বলে যীশু নির্দেশ করলেন যে, পিতর কিভাবে মৃত্যু দিয়ে ঈশ্বরের মহিমা করবেন। এই কথা বলবার পর তিনি পিতরকে বললেন, “আমাকে অনুসরণ কর।”
यीशु नै इन बात्तां तै इशारा करया के पतरस किसी मौत तै परमेसवर की महिमा करैगा, अर फेर उसनै उसतै कह्या, “मेरै पाच्छै हो ले।”
20 ২০ পিতর মুখ ফেরালেন এবং দেখলেন, যে শিষ্যকে যীশু ভালবাসতেন তিনি তাদের অনুসরণ করছেন যিনি রাতের খাবারের দিন তাঁর পাঁজরের দিকে হেলে বসেছিলেন এবং বললেন “প্রভু, কে আপনার সঙ্গে বিশ্বাসঘাতকতা করবে?”
पतरस नै बोहड़कै उस चेल्लें ताहीं पाच्छै आन्दे देख्या, जिसतै यीशु प्यार राक्खै था, जो खाणे कै बखत उसकै साथ बेठ्या था, उसतै बुझ्झया, “हे प्रभु, तेरा पकड़वाण आळा कौण सै?”
उस ताहीं देखकै पतरस नै यीशु तै कह्या, “हे प्रभु, इसका के हाल होगा?”
22 ২২ যীশু তাঁকে বললেন, “আমি যদি ইচ্ছা করি সে আমার আসা পর্যন্ত জীবিত থাকে, তাতে তোমার কি? তুমি আমাকে অনুসরণ কর।”
यीशु नै उसतै कह्या, “जै मै चाहूँ के वो मेरै आण ताहीं रुक्या रहवै, तो तन्नै इसतै के? तू मेरै पाच्छै हो ले।”
23 ২৩ সুতরাং ভাইদের মধ্যে এই কথা রটে গেল, সেই শিষ্য মরবে না। যীশু পিতরকে বলেন নি যে, অন্য শিষ্য মরবে না, কিন্তু, “আমি যদি ইচ্ছা করি যে সে আমার আসা পর্যন্ত জীবিত থাকে, তাতে তোমার কি?”
ज्यांतै भाईयाँ म्ह या बात फैलगी के वो चेल्ला कोनी मरैगा, फेरभी यीशु नै उसतै न्यू कोनी कह्या के वो कोनी मरैगा, पर यो के, “जै मै चाहूँ के वो मेरै आण ताहीं रुक्या रहवै, तो तन्नै इसतै के?”
यो वोए चेल्ला सै जो इन बात्तां की गवाही देवै सै अर जिसनै इन बात्तां ताहीं लिख्या सै, अर हमनै बेरा सै के उसकी गवाही साच्ची सै।
25 ২৫ সেখানে যীশু আরও অনেক কাজ করেছিলেন। যদি প্রত্যেকটি এক এক করে লেখা যায়, তবে আমার মনে হয়, লিখতে লিখতে এত বই হয়ে উঠবে যে জগতেও তা ধরবে না।
और भी घणेए काम सै, जो यीशु नै करे, जै वे एक-एक करकै लिखे जान्दे, तो मै समझू सूं के किताब जो लिक्खी जान्दी वा दुनिया म्ह भी कोनी समान्दी।
