যোহন 17

1 ১ যীশু এই সব কথা বললেন; তারপর তিনি তাঁর চোখ স্বর্গের দিকে তুললেন এবং বললেন, “পিতা, দিন এসেছে; তোমার পুত্রকে মহিমান্বিত কর, যেন তোমার পুত্র তোমাকে মহিমান্বিত করে

തതഃ പരം യീശുരേതാഃ കഥാഃ കഥയിത്വാ സ്വർഗം വിലോക്യൈതത് പ്രാർഥയത്, ഹേ പിതഃ സമയ ഉപസ്ഥിതവാൻ; യഥാ തവ പുത്രസ്തവ മഹിമാനം പ്രകാശയതി തദർഥം ത്വം നിജപുത്രസ്യ മഹിമാനം പ്രകാശയ|

2 ২ যেমন তুমি তাঁকে সব মানুষের উপরে কর্তৃত্ব দিয়েছ, যাদেরকে তুমি তাঁকে দিয়েছ তিনি যেন তাদের অনন্ত জীবন দেন। (aiōnios g166)

ത്വം യോല്ലോകാൻ തസ്യ ഹസ്തേ സമർപിതവാൻ സ യഥാ തേഭ്യോഽനന്തായു ർദദാതി തദർഥം ത്വം പ്രാണിമാത്രാണാമ് അധിപതിത്വഭാരം തസ്മൈ ദത്തവാൻ| (aiōnios g166)

3 ৩ আর এটাই অনন্ত জীবন: যেন তারা তোমাকে জানতে পারে, একমাত্র সত্য ঈশ্বরকে এবং তুমি যাকে পাঠিয়েছ, যীশু খ্রীষ্টকে। (aiōnios g166)

യസ്ത്വമ് അദ്വിതീയഃ സത്യ ഈശ്വരസ്ത്വയാ പ്രേരിതശ്ച യീശുഃ ഖ്രീഷ്ട ഏതയോരുഭയോഃ പരിചയേ പ്രാപ്തേഽനന്തായു ർഭവതി| (aiōnios g166)

4 ৪ তুমি আমাকে যে কাজ করতে দিয়েছ, তা শেষ করে আমি পৃথিবীতে তোমাকে মহিমান্বিত করেছি।

ത്വം യസ്യ കർമ്മണോ ഭാരം മഹ്യം ദത്തവാൻ, തത് സമ്പന്നം കൃത്വാ ജഗത്യസ്മിൻ തവ മഹിമാനം പ്രാകാശയം|

5 ৫ এখন পিতা, তোমার উপস্থিতে আমাকে মহিমান্বিত কর, জগত সৃষ্টি হবার আগে তোমার কাছে আমার যে মহিমা ছিল, তুমি সেই মহিমায় এখন আমাকে মহিমান্বিত কর।”

അതഏവ ഹേ പിത ർജഗത്യവിദ്യമാനേ ത്വയാ സഹ തിഷ്ഠതോ മമ യോ മഹിമാസീത് സമ്പ്രതി തവ സമീപേ മാം തം മഹിമാനം പ്രാപയ|

6 ৬ জগতের মধ্য থেকে তুমি যে লোকদের আমাকে দিয়েছ আমি তাদের কাছে তোমার নাম প্রকাশ করেছি। তারা তোমারই ছিল এবং তাদের তুমি আমাকে দিয়েছ এবং তারা তোমার কথা রেখেছে।

അന്യച്ച ത്വമ് ഏതജ്ജഗതോ യാല്ലോകാൻ മഹ്യമ് അദദാ അഹം തേഭ്യസ്തവ നാമ്നസ്തത്ത്വജ്ഞാനമ് അദദാം, തേ തവൈവാസൻ, ത്വം താൻ മഹ്യമദദാഃ, തസ്മാത്തേ തവോപദേശമ് അഗൃഹ്ലൻ|

7 ৭ এখন তারা জানে যে, তুমি আমাকে যা কিছু দিয়েছ সে সবই তোমার কাছ থেকে এসেছে,

ത്വം മഹ്യം യത് കിഞ്ചിദ് അദദാസ്തത്സർവ്വം ത്വത്തോ ജായതേ ഇത്യധുനാജാനൻ|

8 ৮ তুমি আমাকে যে সব বাক্য দিয়েছ আমি এই বাক্যগুলি তাদের দিয়েছি। তারা তাদের গ্রহণ করেছে এবং সত্যি জেনেছে যে আমি তোমার কাছ থেকে এসেছি এবং তারা বিশ্বাস করেছে যে তুমি আমাকে পাঠিয়েছো।

മഹ്യം യമുപദേശമ് അദദാ അഹമപി തേഭ്യസ്തമുപദേശമ് അദദാം തേപി തമഗൃഹ്ലൻ ത്വത്തോഹം നിർഗത്യ ത്വയാ പ്രേരിതോഭവമ് അത്ര ച വ്യശ്വസൻ|

9 ৯ আমি তাদের জন্য প্রার্থনা করি। আমি জগতের জন্য প্রার্থনা করি না কিন্তু যাদের তুমি আমাকে দিয়েছ, কারণ তারা তোমারই।

തേഷാമേവ നിമിത്തം പ്രാർഥയേഽഹം ജഗതോ ലോകനിമിത്തം ന പ്രാർഥയേ കിന്തു യാല്ലോകാൻ മഹ്യമ് അദദാസ്തേഷാമേവ നിമിത്തം പ്രാർഥയേഽഹം യതസ്തേ തവൈവാസതേ|

10 ১০ সব জিনিস যা আমার সবই তোমার এবং তোমার জিনিসই আমার; আমি তাদের মধ্যে মহিমান্বিত হয়েছি।

യേ മമ തേ തവ യേ ച തവ തേ മമ തഥാ തൈ ർമമ മഹിമാ പ്രകാശ്യതേ|

11 ১১ আমি আর বেশিক্ষণ জগতে নেই, কিন্তু এই লোকেরা জগতে আছে এবং আমি তোমাদের কাছে আসছি। পবিত্র পিতা, তোমার নামে তাদের রক্ষা কর যা তুমি আমাকে দিয়েছ যেন তারা এক হয়, যেমন আমরা এক।

സാമ്പ്രതമ് അസ്മിൻ ജഗതി മമാവസ്ഥിതേഃ ശേഷമ് അഭവത് അഹം തവ സമീപം ഗച്ഛാമി കിന്തു തേ ജഗതി സ്ഥാസ്യന്തി; ഹേ പവിത്ര പിതരാവയോ ര്യഥൈകത്വമാസ്തേ തഥാ തേഷാമപ്യേകത്വം ഭവതി തദർഥം യാല്ലോകാൻ മഹ്യമ് അദദാസ്താൻ സ്വനാമ്നാ രക്ഷ|

12 ১২ যখন আমি তাদের সঙ্গে ছিলাম আমি তোমার নামে তাদের রক্ষা করেছি যা তুমি আমাকে দিয়েছ; আমি তাদের পাহারা দিয়েছি এবং যার বিনষ্ট হওয়ার কথা ছিল সে বিনাশ হয়েছে, যেন শাস্ত্রের কথা পূর্ণ হয়।

യാവന്തി ദിനാനി ജഗത്യസ്മിൻ തൈഃ സഹാഹമാസം താവന്തി ദിനാനി താൻ തവ നാമ്നാഹം രക്ഷിതവാൻ; യാല്ലോകാൻ മഹ്യമ് അദദാസ്താൻ സർവ്വാൻ അഹമരക്ഷം, തേഷാം മധ്യേ കേവലം വിനാശപാത്രം ഹാരിതം തേന ധർമ്മപുസ്തകസ്യ വചനം പ്രത്യക്ഷം ഭവതി|

13 ১৩ এখন আমি তোমার কাছে আসছি; কিন্তু আমি জগতে থাকতেই এই সব কথা বলেছি যেন তারা আমার আনন্দে নিজেদের পূর্ণ করে।

കിന്ത്വധുനാ തവ സന്നിധിം ഗച്ഛാമി മയാ യഥാ തേഷാം സമ്പൂർണാനന്ദോ ഭവതി തദർഥമഹം ജഗതി തിഷ്ഠൻ ഏതാഃ കഥാ അകഥയമ്|

14 ১৪ আমি তাদের তোমার বাক্য দিযেছি; জগত তাদের ঘৃণা করেছে, কারণ তারা জগতের নয়, যেমন আমি জগতের নই।

തവോപദേശം തേഭ്യോഽദദാം ജഗതാ സഹ യഥാ മമ സമ്ബന്ധോ നാസ്തി തഥാ ജജതാ സഹ തേഷാമപി സമ്ബന്ധാഭാവാജ് ജഗതോ ലോകാസ്താൻ ഋതീയന്തേ|

15 ১৫ আমি প্রার্থনা করছি না যে তুমি তাদের জগত থেকে নিয়ে নাও, কিন্তু তাদের শয়তানের কাছ থেকে রক্ষা কর।

ത്വം ജഗതസ്താൻ ഗൃഹാണേതി ന പ്രാർഥയേ കിന്ത്വശുഭാദ് രക്ഷേതി പ്രാർഥയേഹമ്|

16 ১৬ তারা জগতের নয়, যেমন আমিও জগতের নই।

അഹം യഥാ ജഗത്സമ്ബന്ധീയോ ന ഭവാമി തഥാ തേപി ജഗത്സമ്ബന്ധീയാ ന ഭവന്തി|

17 ১৭ তাদের সত্যে পবিত্র কর; তোমার বাক্য সত্য।

തവ സത്യകഥയാ താൻ പവിത്രീകുരു തവ വാക്യമേവ സത്യം|

18 ১৮ তুমি আমাকে জগতে পাঠিয়েছো এবং আমি তাদের জগতে পাঠিয়েছি।

ത്വം യഥാ മാം ജഗതി പ്രൈരയസ്തഥാഹമപി താൻ ജഗതി പ്രൈരയം|

19 ১৯ তাদের জন্য আমি নিজেকে পবিত্র করেছি যেন তারা তাদেরকেও সত্যিই পবিত্র করে।

തേഷാം ഹിതാർഥം യഥാഹം സ്വം പവിത്രീകരോമി തഥാ സത്യകഥയാ തേപി പവിത്രീഭവന്തു|

20 ২০ আমি কেবলমাত্র এদের জন্য প্রার্থনা করি না, কিন্তু আরও তাদের জন্য যারা তাদের বাক্যের মধ্য দিয়ে আমাকে বিশ্বাস করবে

കേവലം ഏതേഷാമർഥേ പ്രാർഥയേഽഹമ് ഇതി ന കിന്ത്വേതേഷാമുപദേശേന യേ ജനാ മയി വിശ്വസിഷ്യന്തി തേഷാമപ്യർഥേ പ്രാർഥേയേഽഹമ്|

21 ২১ সুতরাং তারা সবাই এক হবে, যেমন তুমি, পিতা, আমার মধ্যে এবং আমি তোমার মধ্যে। আমি প্রার্থনা করি যে তারাও যেন আমাদের মধ্যে থাকে সুতরাং জগত বিশ্বাস করবে যে তুমি আমাকে পাঠিয়েছো।

ഹേ പിതസ്തേഷാം സർവ്വേഷാമ് ഏകത്വം ഭവതു തവ യഥാ മയി മമ ച യഥാ ത്വയ്യേകത്വം തഥാ തേഷാമപ്യാവയോരേകത്വം ഭവതു തേന ത്വം മാം പ്രേരിതവാൻ ഇതി ജഗതോ ലോകാഃ പ്രതിയന്തു|

22 ২২ যে মহিমা তুমি আমাকে দিয়েছ তা আমি তাদের দিয়েছি, সুতরাং তারা এক হবে, যেমন আমরা এক।

യഥാവയോരേകത്വം തഥാ തേഷാമപ്യേകത്വം ഭവതു തേഷ്വഹം മയി ച ത്വമ് ഇത്ഥം തേഷാം സമ്പൂർണമേകത്വം ഭവതു, ത്വം പ്രേരിതവാൻ ത്വം മയി യഥാ പ്രീയസേ ച തഥാ തേഷ്വപി പ്രീതവാൻ ഏതദ്യഥാ ജഗതോ ലോകാ ജാനന്തി

23 ২৩ আমি তাদের মধ্যে এবং তুমি আমার মধ্যে, যেন তারা সম্পূর্ণভাবে এক হয়; যেন জগত জানতে পারে যে তুমি আমাকে পাঠিয়েছো এবং তাদের ভালবেসেছ, যেমন তুমি আমাকে প্রেম করেছ।

തദർഥം ത്വം യം മഹിമാനം മഹ്യമ് അദദാസ്തം മഹിമാനമ് അഹമപി തേഭ്യോ ദത്തവാൻ|

24 ২৪ পিতা, যাদের তুমি আমায় দিয়েছ আমি আশাকরি যে তারাও আমার সঙ্গে থাকে যেখানে আমি থাকি, তুমি আমায় যাদের দিয়েছো, তাহারাও যেন সেখানে আমার সঙ্গে থাকে সুতরাং তারা যেন আমার মহিমা দেখে, যা তুমি আমাকে দিয়েছ: কারণ জগত সৃষ্টির আগে তুমি আমাকে প্রেম করেছিলেন।

ഹേ പിത ർജഗതോ നിർമ്മാണാത് പൂർവ്വം മയി സ്നേഹം കൃത്വാ യം മഹിമാനം ദത്തവാൻ മമ തം മഹിമാനം യഥാ തേ പശ്യന്തി തദർഥം യാല്ലോകാൻ മഹ്യം ദത്തവാൻ അഹം യത്ര തിഷ്ഠാമി തേപി യഥാ തത്ര തിഷ്ഠന്തി മമൈഷാ വാഞ്ഛാ|

25 ২৫ ধার্মিক পিতা, জগত তোমাকে জানে নি, কিন্তু আমি তোমাকে জানি; এবং এরা জানে যে তুমি আমাকে পাঠিয়েছো।

ഹേ യഥാർഥിക പിത ർജഗതോ ലോകൈസ്ത്വയ്യജ്ഞാതേപി ത്വാമഹം ജാനേ ത്വം മാം പ്രേരിതവാൻ ഇതീമേ ശിഷ്യാ ജാനന്തി|

26 ২৬ আমি তাদের কাছে তোমার নাম প্রচার করেছি এবং আমি এটা জানাব যে তুমি যে প্রেমে আমাকে প্রেম করেছ, তা তাদের মধ্যে থাকে এবং আমি তাদের মধ্যে থাকি।

യഥാഹം തേഷു തിഷ്ഠാമി തഥാ മയി യേന പ്രേമ്നാ പ്രേമാകരോസ്തത് തേഷു തിഷ്ഠതി തദർഥം തവ നാമാഹം താൻ ജ്ഞാപിതവാൻ പുനരപി ജ്ഞാപയിഷ്യാമി|