যোহন 11
1 ১ একজন যাঁর নাম লাসার তিনি অসুস্থ ছিলেন, তিনি মরিয়ম ও তাঁর বোন মার্থা বৈথনিয়া গ্রামের লোক ছিলেন।
ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਮਰਿਯਮ੍ ਤਸ੍ਯਾ ਭਗਿਨੀ ਮਰ੍ਥਾ ਚ ਯਸ੍ਮਿਨ੍ ਵੈਥਨੀਯਾਗ੍ਰਾਮੇ ਵਸਤਸ੍ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਗ੍ਰਾਮੇ ਇਲਿਯਾਸਰ੍ ਨਾਮਾ ਪੀਡਿਤ ਏਕ ਆਸੀਤ੍|
2 ২ ইনি হলেন সেই লাসারের বোন মরিয়ম, যিনি প্রভুকে সুগন্ধি তেল মাখিয়ে দেন এবং নিজের মাথার চুল দিয়ে তাঁর পা মুছে দেন; তাঁরই ভাই লাসার অসুস্থ ছিলেন।
ਯਾ ਮਰਿਯਮ੍ ਪ੍ਰਭੁੰ ਸੁਗਨ੍ਧਿਤੇਲੈਨ ਮਰ੍ੱਦਯਿਤ੍ਵਾ ਸ੍ਵਕੇਸ਼ੈਸ੍ਤਸ੍ਯ ਚਰਣੌ ਸਮਮਾਰ੍ਜਤ੍ ਤਸ੍ਯਾ ਭ੍ਰਾਤਾ ਸ ਇਲਿਯਾਸਰ੍ ਰੋਗੀ|
ਅਪਰਞ੍ਚ ਹੇ ਪ੍ਰਭੋ ਭਵਾਨ੍ ਯਸ੍ਮਿਨ੍ ਪ੍ਰੀਯਤੇ ਸ ਏਵ ਪੀਡਿਤੋਸ੍ਤੀਤਿ ਕਥਾਂ ਕਥਯਿਤ੍ਵਾ ਤਸ੍ਯ ਭਗਿਨ੍ਯੌ ਪ੍ਰੇਸ਼਼ਿਤਵਤ੍ਯੌ|
4 ৪ যখন যীশু এই কথা শুনলেন, তিনি বললেন, এই অসুস্থতা মৃত্যুর জন্য হয়নি কিন্তু ঈশ্বরের মহিমার জন্য হয়েছে, সুতরাং যেন ঈশ্বরের পুত্র এর দ্বারা মহিমান্বিত হন।
ਤਦਾ ਯੀਸ਼ੁਰਿਮਾਂ ਵਾਰ੍ੱਤਾਂ ਸ਼੍ਰੁਤ੍ਵਾਕਥਯਤ ਪੀਡੇਯੰ ਮਰਣਾਰ੍ਥੰ ਨ ਕਿਨ੍ਤ੍ਵੀਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਮਹਿਮਾਰ੍ਥਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਪੁਤ੍ਰਸ੍ਯ ਮਹਿਮਪ੍ਰਕਾਸ਼ਾਰ੍ਥਞ੍ਚ ਜਾਤਾ|
ਯੀਸ਼ੁ ਰ੍ਯਦ੍ਯਪਿਮਰ੍ਥਾਯਾਂ ਤਦ੍ਭਗਿਨ੍ਯਾਮ੍ ਇਲਿਯਾਸਰਿ ਚਾਪ੍ਰੀਯਤ,
6 ৬ যখন তিনি শুনলেন যে লাসার অসুস্থ হয়েছে, তখন যে জায়গায় ছিলেন যীশু সেই জায়গায় আরও দুই দিন থাকলেন।
ਤਥਾਪਿ ਇਲਿਯਾਸਰਃ ਪੀਡਾਯਾਃ ਕਥੰ ਸ਼੍ਰੁਤ੍ਵਾ ਯਤ੍ਰ ਆਸੀਤ੍ ਤਤ੍ਰੈਵ ਦਿਨਦ੍ਵਯਮਤਿਸ਼਼੍ਠਤ੍|
ਤਤਃ ਪਰਮ੍ ਸ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾਨਕਥਯਦ੍ ਵਯੰ ਪੁਨ ਰ੍ਯਿਹੂਦੀਯਪ੍ਰਦੇਸ਼ੰ ਯਾਮਃ|
8 ৮ শিষ্যেরা তাঁকে বললেন, রব্বি, এই এক্ষণে ইহূদিরা আপনাকে পাথর মারবার চেষ্ঠা করছিল, আর আপনি আবার সেখানে ফিরে যাচ্ছেন?
ਤਤਸ੍ਤੇ ਪ੍ਰਤ੍ਯਵਦਨ੍, ਹੇ ਗੁਰੋ ਸ੍ਵਲ੍ਪਦਿਨਾਨਿ ਗਤਾਨਿ ਯਿਹੂਦੀਯਾਸ੍ਤ੍ਵਾਂ ਪਾਸ਼਼ਾਣੈ ਰ੍ਹਨ੍ਤੁਮ੍ ਉਦ੍ਯਤਾਸ੍ਤਥਾਪਿ ਕਿੰ ਪੁਨਸ੍ਤਤ੍ਰ ਯਾਸ੍ਯਸਿ?
9 ৯ যীশু উত্তর দিলেন, এক দিনের কি বারো ঘন্টা আলো নেই? যদি কেউ দিনের র আলোতে চলে সে হোঁচট খাবে না কারণ সে এই পৃথিবীর আলো দেখে।
ਯੀਸ਼ੁਃ ਪ੍ਰਤ੍ਯਵਦਤ੍, ਏਕਸ੍ਮਿਨ੍ ਦਿਨੇ ਕਿੰ ਦ੍ਵਾਦਸ਼ਘਟਿਕਾ ਨ ਭਵਨ੍ਤਿ? ਕੋਪਿ ਦਿਵਾ ਗੱਛਨ੍ ਨ ਸ੍ਖਲਤਿ ਯਤਃ ਸ ਏਤੱਜਗਤੋ ਦੀਪ੍ਤਿੰ ਪ੍ਰਾਪ੍ਨੋਤਿ|
ਕਿਨ੍ਤੁ ਰਾਤ੍ਰੌ ਗੱਛਨ੍ ਸ੍ਖਲਤਿ ਯਤੋ ਹੇਤੋਸ੍ਤਤ੍ਰ ਦੀਪ੍ਤਿ ਰ੍ਨਾਸ੍ਤਿ|
11 ১১ যীশু এই সব কথা বললেন এবং এই সব কিছুর পরে তিনি তাঁদেরকে বললেন, আমাদের বন্ধু লাসার ঘুমিয়ে পড়েছে, কিন্তু আমি যাচ্ছি যেন তাকে ঘুম থেকে জাগাতে পারি।
ਇਮਾਂ ਕਥਾਂ ਕਥਯਿਤ੍ਵਾ ਸ ਤਾਨਵਦਦ੍, ਅਸ੍ਮਾਕੰ ਬਨ੍ਧੁਃ ਇਲਿਯਾਸਰ੍ ਨਿਦ੍ਰਿਤੋਭੂਦ੍ ਇਦਾਨੀਂ ਤੰ ਨਿਦ੍ਰਾਤੋ ਜਾਗਰਯਿਤੁੰ ਗੱਛਾਮਿ|
ਯੀਸ਼ੁ ਰ੍ਮ੍ਰੁʼਤੌ ਕਥਾਮਿਮਾਂ ਕਥਿਤਵਾਨ੍ ਕਿਨ੍ਤੁ ਵਿਸ਼੍ਰਾਮਾਰ੍ਥੰ ਨਿਦ੍ਰਾਯਾਂ ਕਥਿਤਵਾਨ੍ ਇਤਿ ਜ੍ਞਾਤ੍ਵਾ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾ ਅਕਥਯਨ੍,
13 ১৩ যীশু তাঁর মৃত্যুর সম্বন্ধে বলেছিলেন কিন্তু তাঁরা মনে করলেন যে, তিনি ঘুমিয়ে বিশ্রাম নিচ্ছেন সেই কথা বলছেন।
ਹੇ ਗੁਰੋ ਸ ਯਦਿ ਨਿਦ੍ਰਾਤਿ ਤਰ੍ਹਿ ਭਦ੍ਰਮੇਵ|
ਤਦਾ ਯੀਸ਼ੁਃ ਸ੍ਪਸ਼਼੍ਟੰ ਤਾਨ੍ ਵ੍ਯਾਹਰਤ੍, ਇਲਿਯਾਸਰ੍ ਅਮ੍ਰਿਯਤ;
15 ১৫ আর আমি তোমাদের জন্য আনন্দ করছি যে, আমি সেখানে ছিলাম না যেন তোমরা বিশ্বাস কর। এখন চল আমরা তার কাছে যাই।
ਕਿਨ੍ਤੁ ਯੂਯੰ ਯਥਾ ਪ੍ਰਤੀਥ ਤਦਰ੍ਥਮਹੰ ਤਤ੍ਰ ਨ ਸ੍ਥਿਤਵਾਨ੍ ਇਤ੍ਯਸ੍ਮਾਦ੍ ਯੁਸ਼਼੍ਮੰਨਿਮਿੱਤਮ੍ ਆਹ੍ਲਾਦਿਤੋਹੰ, ਤਥਾਪਿ ਤਸ੍ਯ ਸਮੀਪੇ ਯਾਮ|
ਤਦਾ ਥੋਮਾ ਯੰ ਦਿਦੁਮੰ ਵਦਨ੍ਤਿ ਸ ਸਙ੍ਗਿਨਃ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾਨ੍ ਅਵਦਦ੍ ਵਯਮਪਿ ਗਤ੍ਵਾ ਤੇਨ ਸਾਰ੍ੱਧੰ ਮ੍ਰਿਯਾਮਹੈ|
ਯੀਸ਼ੁਸ੍ਤਤ੍ਰੋਪਸ੍ਥਾਯ ਇਲਿਯਾਸਰਃ ਸ਼੍ਮਸ਼ਾਨੇ ਸ੍ਥਾਪਨਾਤ੍ ਚਤ੍ਵਾਰਿ ਦਿਨਾਨਿ ਗਤਾਨੀਤਿ ਵਾਰ੍ੱਤਾਂ ਸ਼੍ਰੁਤਵਾਨ੍|
ਵੈਥਨੀਯਾ ਯਿਰੂਸ਼ਾਲਮਃ ਸਮੀਪਸ੍ਥਾ ਕ੍ਰੋਸ਼ੈਕਮਾਤ੍ਰਾਨ੍ਤਰਿਤਾ;
ਤਸ੍ਮਾਦ੍ ਬਹਵੋ ਯਿਹੂਦੀਯਾ ਮਰ੍ਥਾਂ ਮਰਿਯਮਞ੍ਚ ਭ੍ਯਾਤ੍ਰੁʼਸ਼ੋਕਾਪੰਨਾਂ ਸਾਨ੍ਤ੍ਵਯਿਤੁੰ ਤਯੋਃ ਸਮੀਪਮ੍ ਆਗੱਛਨ੍|
20 ২০ যখন মার্থা শুনল যে, যীশু এসেছেন তিনি গিয়ে তাঁর সঙ্গে দেখা করলেন, কিন্তু মরিয়ম তখনও ঘরে বসে ছিলেন।
ਮਰ੍ਥਾ ਯੀਸ਼ੋਰਾਗਮਨਵਾਰ੍ਤਾਂ ਸ਼੍ਰੁਤ੍ਵੈਵ ਤੰ ਸਾਕ੍ਸ਼਼ਾਦ੍ ਅਕਰੋਤ੍ ਕਿਨ੍ਤੁ ਮਰਿਯਮ੍ ਗੇਹ ਉਪਵਿਸ਼੍ਯ ਸ੍ਥਿਤਾ|
ਤਦਾ ਮਰ੍ਥਾ ਯੀਸ਼ੁਮਵਾਦਤ੍, ਹੇ ਪ੍ਰਭੋ ਯਦਿ ਭਵਾਨ੍ ਅਤ੍ਰਾਸ੍ਥਾਸ੍ਯਤ੍ ਤਰ੍ਹਿ ਮਮ ਭ੍ਰਾਤਾ ਨਾਮਰਿਸ਼਼੍ਯਤ੍|
ਕਿਨ੍ਤ੍ਵਿਦਾਨੀਮਪਿ ਯਦ੍ ਈਸ਼੍ਵਰੇ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਯਿਸ਼਼੍ਯਤੇ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਤਦ੍ ਦਾਸ੍ਯਤੀਤਿ ਜਾਨੇ(ਅ)ਹੰ|
ਯੀਸ਼ੁਰਵਾਦੀਤ੍ ਤਵ ਭ੍ਰਾਤਾ ਸਮੁੱਥਾਸ੍ਯਤਿ|
ਮਰ੍ਥਾ ਵ੍ਯਾਹਰਤ੍ ਸ਼ੇਸ਼਼ਦਿਵਸੇ ਸ ਉੱਥਾਨਸਮਯੇ ਪ੍ਰੋੱਥਾਸ੍ਯਤੀਤਿ ਜਾਨੇ(ਅ)ਹੰ|
ਤਦਾ ਯੀਸ਼ੁਃ ਕਥਿਤਵਾਨ੍ ਅਹਮੇਵ ਉੱਥਾਪਯਿਤਾ ਜੀਵਯਿਤਾ ਚ ਯਃ ਕਸ਼੍ਚਨ ਮਯਿ ਵਿਸ਼੍ਵਸਿਤਿ ਸ ਮ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾਪਿ ਜੀਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ;
ਯਃ ਕਸ਼੍ਚਨ ਚ ਜੀਵਨ੍ ਮਯਿ ਵਿਸ਼੍ਵਸਿਤਿ ਸ ਕਦਾਪਿ ਨ ਮਰਿਸ਼਼੍ਯਤਿ, ਅਸ੍ਯਾਂ ਕਥਾਯਾਂ ਕਿੰ ਵਿਸ਼੍ਵਸਿਸ਼਼ਿ? (aiōn g165)
27 ২৭ তিনি তাঁকে বললেন, হ্যাঁ প্রভু, আমি বিশ্বাস করি যে আপনিই সেই খ্রীষ্ট, ঈশ্বরের পুত্র যিনি এই পৃথিবীতে আসছেন।
ਸਾਵਦਤ੍ ਪ੍ਰਭੋ ਯਸ੍ਯਾਵਤਰਣਾਪੇਕ੍ਸ਼਼ਾਸ੍ਤਿ ਭਵਾਨ੍ ਸਏਵਾਭਿਸ਼਼ਿਕ੍ੱਤ ਈਸ਼੍ਵਰਪੁਤ੍ਰ ਇਤਿ ਵਿਸ਼੍ਵਸਿਮਿ|
28 ২৮ এই সব কথা বলে তিনি চলে গেলেন এবং তার নিজের বোন মরিয়মকে গোপনে ডাকলেন। তিনি বললেন গুরু এখানে আছেন এবং তোমাকে ডাকছেন।
ਇਤਿ ਕਥਾਂ ਕਥਯਿਤ੍ਵਾ ਸਾ ਗਤ੍ਵਾ ਸ੍ਵਾਂ ਭਗਿਨੀਂ ਮਰਿਯਮੰ ਗੁਪ੍ਤਮਾਹੂਯ ਵ੍ਯਾਹਰਤ੍ ਗੁਰੁਰੁਪਤਿਸ਼਼੍ਠਤਿ ਤ੍ਵਾਮਾਹੂਯਤਿ ਚ|
ਕਥਾਮਿਮਾਂ ਸ਼੍ਰੁਤ੍ਵਾ ਸਾ ਤੂਰ੍ਣਮ੍ ਉੱਥਾਯ ਤਸ੍ਯ ਸਮੀਪਮ੍ ਅਗੱਛਤ੍|
30 ৩০ যীশু তখনও গ্রামের মধ্যে আসেননি কিন্তু যেখানে মার্থা তার সঙ্গে দেখা করেছিলেন সেই জায়গাতেই ছিলেন।
ਯੀਸ਼ੁ ਰ੍ਗ੍ਰਾਮਮਧ੍ਯੰ ਨ ਪ੍ਰਵਿਸ਼੍ਯ ਯਤ੍ਰ ਮਰ੍ਥਾ ਤੰ ਸਾਕ੍ਸ਼਼ਾਦ੍ ਅਕਰੋਤ੍ ਤਤ੍ਰ ਸ੍ਥਿਤਵਾਨ੍|
31 ৩১ তখন যে ইহূদিরা মরিয়মের সঙ্গে ঘরের মধ্যে ছিল ও তাঁকে সান্ত্বনা দিচ্ছিল, তারা যখন তাঁকে তাড়াতাড়ি উঠে বাইরে যেতে দেখল তখন তারাও তাঁর পিছন পিছন গেল এবং মনে করল, তিনি কবরের কাছে কাঁদতে যাচ্ছেন।
ਯੇ ਯਿਹੂਦੀਯਾ ਮਰਿਯਮਾ ਸਾਕੰ ਗ੍ਰੁʼਹੇ ਤਿਸ਼਼੍ਠਨ੍ਤਸ੍ਤਾਮ੍ ਅਸਾਨ੍ਤ੍ਵਯਨ ਤੇ ਤਾਂ ਕ੍ਸ਼਼ਿਪ੍ਰਮ੍ ਉੱਥਾਯ ਗੱਛਨ੍ਤਿੰ ਵਿਲੋਕ੍ਯ ਵ੍ਯਾਹਰਨ੍, ਸ ਸ਼੍ਮਸ਼ਾਨੇ ਰੋਦਿਤੁੰ ਯਾਤਿ, ਇਤ੍ਯੁਕ੍ਤ੍ਵਾ ਤੇ ਤਸ੍ਯਾਃ ਪਸ਼੍ਚਾਦ੍ ਅਗੱਛਨ੍|
32 ৩২ তখন মরিয়ম যেখানে যীশু ছিলেন সেখানে যখন আসলেন, তখন তাঁকে দেখে তাঁর পায়ে পড়ে বললেন, প্রভু, আপনি যদি এখানে থাকতেন, আমার ভাই মরত না।
ਯਤ੍ਰ ਯੀਸ਼ੁਰਤਿਸ਼਼੍ਠਤ੍ ਤਤ੍ਰ ਮਰਿਯਮ੍ ਉਪਸ੍ਥਾਯ ਤੰ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟ੍ਵਾ ਤਸ੍ਯ ਚਰਣਯੋਃ ਪਤਿਤ੍ਵਾ ਵ੍ਯਾਹਰਤ੍ ਹੇ ਪ੍ਰਭੋ ਯਦਿ ਭਵਾਨ੍ ਅਤ੍ਰਾਸ੍ਥਾਸ੍ਯਤ੍ ਤਰ੍ਹਿ ਮਮ ਭ੍ਰਾਤਾ ਨਾਮਰਿਸ਼਼੍ਯਤ੍|
33 ৩৩ যীশু যখন দেখলেন তিনি কাঁদছেন, ও তাঁর সঙ্গে যে ইহূদিরা এসেছিল তারাও কাঁদছে তখন আত্মায় খুব অস্থির হয়ে উঠলেন ও উদ্বিগ্ন হলেন,
ਯੀਸ਼ੁਸ੍ਤਾਂ ਤਸ੍ਯਾਃ ਸਙ੍ਗਿਨੋ ਯਿਹੂਦੀਯਾਂਸ਼੍ਚ ਰੁਦਤੋ ਵਿਲੋਕ੍ਯ ਸ਼ੋਕਾਰ੍ੱਤਃ ਸਨ੍ ਦੀਰ੍ਘੰ ਨਿਸ਼੍ਵਸ੍ਯ ਕਥਿਤਵਾਨ੍ ਤੰ ਕੁਤ੍ਰਾਸ੍ਥਾਪਯਤ?
ਤੇ ਵ੍ਯਾਹਰਨ੍, ਹੇ ਪ੍ਰਭੋ ਭਵਾਨ੍ ਆਗਤ੍ਯ ਪਸ਼੍ਯਤੁ|
ਯੀਸ਼ੁਨਾ ਕ੍ਰਨ੍ਦਿਤੰ|
ਅਤਏਵ ਯਿਹੂਦੀਯਾ ਅਵਦਨ੍, ਪਸ਼੍ਯਤਾਯੰ ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਕਿਦ੍ਰੁʼਗ੍ ਅਪ੍ਰਿਯਤ|
37 ৩৭ কিন্তু তাদের মধ্যে থেকে কেউ বলল, এই মানুষটি অন্ধের চক্ষু খুলে দিয়েছেন, ইনি কি লাসারের মৃত্যুও রক্ষা করতে পারতেন না?
ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਕੇਚਿਦ੍ ਅਵਦਨ੍ ਯੋਨ੍ਧਾਯ ਚਕ੍ਸ਼਼ੁਸ਼਼ੀ ਦੱਤਵਾਨ੍ ਸ ਕਿਮ੍ ਅਸ੍ਯ ਮ੍ਰੁʼਤ੍ਯੁੰ ਨਿਵਾਰਯਿਤੁੰ ਨਾਸ਼ਕ੍ਨੋਤ੍?
38 ৩৮ তাতে যীশু আবার মনে মনে অস্থির হয়ে কবরের কাছে গেলেন। সেই কবর একটা গুহা ছিল এবং তার উপরে একটা পাথর দেওয়া ছিল।
ਤਤੋ ਯੀਸ਼ੁਃ ਪੁਨਰਨ੍ਤਰ੍ਦੀਰ੍ਘੰ ਨਿਸ਼੍ਵਸ੍ਯ ਸ਼੍ਮਸ਼ਾਨਾਨ੍ਤਿਕਮ੍ ਅਗੱਛਤ੍| ਤਤ੍ ਸ਼੍ਮਸ਼ਾਨਮ੍ ਏਕੰ ਗਹ੍ਵਰੰ ਤਨ੍ਮੁਖੇ ਪਾਸ਼਼ਾਣ ਏਕ ਆਸੀਤ੍|
39 ৩৯ যীশু বললেন, “তোমরা পাথরটা সরিয়ে ফেল।” যে মারা গেছে লাসার তার বোন মার্থা যীশুকে বললেন, প্রভু, এতক্ষণ ওই দেহ পচে দুর্গন্ধ হয়ে গেছে কারণ সে মারা গেছে আজ চার দিন।
ਤਦਾ ਯੀਸ਼ੁਰਵਦਦ੍ ਏਨੰ ਪਾਸ਼਼ਾਣਮ੍ ਅਪਸਾਰਯਤ, ਤਤਃ ਪ੍ਰਮੀਤਸ੍ਯ ਭਗਿਨੀ ਮਰ੍ਥਾਵਦਤ੍ ਪ੍ਰਭੋ, ਅਧੁਨਾ ਤਤ੍ਰ ਦੁਰ੍ਗਨ੍ਧੋ ਜਾਤਃ, ਯਤੋਦ੍ਯ ਚਤ੍ਵਾਰਿ ਦਿਨਾਨਿ ਸ਼੍ਮਸ਼ਾਨੇ ਸ ਤਿਸ਼਼੍ਠਤਿ|
40 ৪০ যীশু তাঁকে বললেন, “আমি কি তোমাকে বলিনি যে, যদি তুমি বিশ্বাস কর তবে ঈশ্বরের মহিমা দেখতে পাবে?” সুতরাং তারা পাথরটা সরিয়ে ফেলল।
ਤਦਾ ਯੀਸ਼ੁਰਵਾਦੀਤ੍, ਯਦਿ ਵਿਸ਼੍ਵਸਿਸ਼਼ਿ ਤਰ੍ਹੀਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਮਹਿਮਪ੍ਰਕਾਸ਼ੰ ਦ੍ਰਕ੍ਸ਼਼੍ਯਸਿ ਕਥਾਮਿਮਾਂ ਕਿੰ ਤੁਭ੍ਯੰ ਨਾਕਥਯੰ?
ਤਦਾ ਮ੍ਰੁʼਤਸ੍ਯ ਸ਼੍ਮਸ਼ਾਨਾਤ੍ ਪਾਸ਼਼ਾਣੋ(ਅ)ਪਸਾਰਿਤੇ ਯੀਸ਼ੁਰੂਰ੍ਦ੍ੱਵੰ ਪਸ਼੍ਯਨ੍ ਅਕਥਯਤ੍, ਹੇ ਪਿਤ ਰ੍ਮਮ ਨੇਵੇਸਨਮ੍ ਅਸ਼੍ਰੁʼਣੋਃ ਕਾਰਣਾਦਸ੍ਮਾਤ੍ ਤ੍ਵਾਂ ਧਨ੍ਯੰ ਵਦਾਮਿ|
42 ৪২ আমি জানতাম তুমি সবদিন আমার কথা শোন কিন্তু এই যে সব মানুষের দল আমার চারপাশে ঘিরে দাঁড়িয়ে আছে এদের জন্য এই কথা বললাম, যেন তারা বিশ্বাস করে যে তুমিই আমাকে পাঠিয়েছ।
ਤ੍ਵੰ ਸਤਤੰ ਸ਼੍ਰੁʼਣੋਸ਼਼ਿ ਤਦਪ੍ਯਹੰ ਜਾਨਾਮਿ, ਕਿਨ੍ਤੁ ਤ੍ਵੰ ਮਾਂ ਯਤ੍ ਪ੍ਰੈਰਯਸ੍ਤਦ੍ ਯਥਾਸ੍ਮਿਨ੍ ਸ੍ਥਾਨੇ ਸ੍ਥਿਤਾ ਲੋਕਾ ਵਿਸ਼੍ਵਸਨ੍ਤਿ ਤਦਰ੍ਥਮ੍ ਇਦੰ ਵਾਕ੍ਯੰ ਵਦਾਮਿ|
ਇਮਾਂ ਕਥਾਂ ਕਥਯਿਤ੍ਵਾ ਸ ਪ੍ਰੋੱਚੈਰਾਹ੍ਵਯਤ੍, ਹੇ ਇਲਿਯਾਸਰ੍ ਬਹਿਰਾਗੱਛ|
44 ৪৪ তাতে সেই মৃত মানুষটি বেরিয়ে আসলেন; তাঁর পা ও হাত কবর কাপড়ে জড়ানো ছিল এবং মুখ গামছা দিয়ে বাঁধা ছিল। যীশু তাদেরকে বললেন, “তাকে খুলে দাও এবং যেতে দাও।”
ਤਤਃ ਸ ਪ੍ਰਮੀਤਃ ਸ਼੍ਮਸ਼ਾਨਵਸ੍ਤ੍ਰੈ ਰ੍ਬੱਧਹਸ੍ਤਪਾਦੋ ਗਾਤ੍ਰਮਾਰ੍ਜਨਵਾਸਸਾ ਬੱਧਮੁਖਸ਼੍ਚ ਬਹਿਰਾਗੱਛਤ੍| ਯੀਸ਼ੁਰੁਦਿਤਵਾਨ੍ ਬਨ੍ਧਨਾਨਿ ਮੋਚਯਿਤ੍ਵਾ ਤ੍ਯਜਤੈਨੰ|
45 ৪৫ তখন ইহূদিদের অনেকে যারা মরিয়মের কাছে এসেছিল এবং দেখেছিল যীশু যা করেছিলেন, তারা তাঁতে বিশ্বাস করল।
ਮਰਿਯਮਃ ਸਮੀਪਮ੍ ਆਗਤਾ ਯੇ ਯਿਹੂਦੀਯਲੋਕਾਸ੍ਤਦਾ ਯੀਸ਼ੋਰੇਤਤ੍ ਕਰ੍ੰਮਾਪਸ਼੍ਯਨ੍ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਬਹਵੋ ਵ੍ਯਸ਼੍ਵਸਨ੍,
ਕਿਨ੍ਤੁ ਕੇਚਿਦਨ੍ਯੇ ਫਿਰੂਸ਼ਿਨਾਂ ਸਮੀਪੰ ਗਤ੍ਵਾ ਯੀਸ਼ੋਰੇਤਸ੍ਯ ਕਰ੍ੰਮਣੋ ਵਾਰ੍ੱਤਾਮ੍ ਅਵਦਨ੍|
47 ৪৭ তখন প্রধান যাজকগণ ও ফরীশীরা মহাসভা করে বলতে লাগল আমরা এখন কি করব? এ মানুষটি ত অনেক আশ্চর্য্য কাজ করছে।
ਤਤਃ ਪਰੰ ਪ੍ਰਧਾਨਯਾਜਕਾਃ ਫਿਰੂਸ਼ਿਨਾਸ਼੍ਚ ਸਭਾਂ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਵ੍ਯਾਹਰਨ੍ ਵਯੰ ਕਿੰ ਕੁਰ੍ੰਮਃ? ਏਸ਼਼ ਮਾਨਵੋ ਬਹੂਨ੍ਯਾਸ਼੍ਚਰ੍ੱਯਕਰ੍ੰਮਾਣਿ ਕਰੋਤਿ|
48 ৪৮ আমরা যদি তাঁকে এই ভাবে চলতে দিই, তবে সবাই তাঁকেই বিশ্বাস করবে; আর রোমীয়েরা এসে আমাদের দেশ এবং আমাদের জাতি উভয়ই কেড়ে নেবে।
ਯਦੀਦ੍ਰੁʼਸ਼ੰ ਕਰ੍ੰਮ ਕਰ੍ੱਤੁੰ ਨ ਵਾਰਯਾਮਸ੍ਤਰ੍ਹਿ ਸਰ੍ੱਵੇ ਲੋਕਾਸ੍ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਵਿਸ਼੍ਵਸਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ ਰੋਮਿਲੋਕਾਸ਼੍ਚਾਗਤ੍ਯਾਸ੍ਮਾਕਮ੍ ਅਨਯਾ ਰਾਜਧਾਨ੍ਯਾ ਸਾਰ੍ੱਧੰ ਰਾਜ੍ਯਮ੍ ਆਛੇਤ੍ਸ੍ਯਨ੍ਤਿ|
49 ৪৯ কিন্তু তাদের মধ্যে একজন যার নাম কায়াফা, সেই বছরের মহাযাজক ছিলেন তাদেরকে বললেন, তোমরা কিছুই জানো না।
ਤਦਾ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਕਿਯਫਾਨਾਮਾ ਯਸ੍ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਵਤ੍ਸਰੇ ਮਹਾਯਾਜਕਪਦੇ ਨ੍ਯਯੁਜ੍ਯਤ ਸ ਪ੍ਰਤ੍ਯਵਦਦ੍ ਯੂਯੰ ਕਿਮਪਿ ਨ ਜਾਨੀਥ;
50 ৫০ আর ভেবেও দেখ না যে, তোমাদের জন্য এটি ভাল, আমাদের সব জাতি নষ্ট হওয়ার থেকে বরং সব মানুষের জন্য একজন মরা ভালো।
ਸਮਗ੍ਰਦੇਸ਼ਸ੍ਯ ਵਿਨਾਸ਼ਤੋਪਿ ਸਰ੍ੱਵਲੋਕਾਰ੍ਥਮ੍ ਏਕਸ੍ਯ ਜਨਸ੍ਯ ਮਰਣਮ੍ ਅਸ੍ਮਾਕੰ ਮਙ੍ਗਲਹੇਤੁਕਮ੍ ਏਤਸ੍ਯ ਵਿਵੇਚਨਾਮਪਿ ਨ ਕੁਰੁਥ|
51 ৫১ এই সব কথা যে তিনি নিজের থেকে বললেন, তা নয়, কিন্তু সেই বৎসরের মহাযাজক হওয়াতে তিনি এই ভবিষ্যৎ বাণী বললেন যে, আমাদের জাতির জন্য যীশু মরবেন।
ਏਤਾਂ ਕਥਾਂ ਸ ਨਿਜਬੁੱਧ੍ਯਾ ਵ੍ਯਾਹਰਦ੍ ਇਤਿ ਨ,
52 ৫২ আর শুধুমাত্র সেই জাতির জন্য নয় কিন্তু ঈশ্বরের যে সব সন্তানরা ছড়িয়ে ছিটিয়ে ছিল, সেই সবাইকে যেন জড়ো করে এক করেন।
ਕਿਨ੍ਤੁ ਯੀਸ਼ੂਸ੍ਤੱਦੇਸ਼ੀਯਾਨਾਂ ਕਾਰਣਾਤ੍ ਪ੍ਰਾਣਾਨ੍ ਤ੍ਯਕ੍ਸ਼਼੍ਯਤਿ, ਦਿਸ਼ਿ ਦਿਸ਼ਿ ਵਿਕੀਰ੍ਣਾਨ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਸਨ੍ਤਾਨਾਨ੍ ਸੰਗ੍ਰੁʼਹ੍ਯੈਕਜਾਤਿੰ ਕਰਿਸ਼਼੍ਯਤਿ ਚ, ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਵਤ੍ਸਰੇ ਕਿਯਫਾ ਮਹਾਯਾਜਕਤ੍ਵਪਦੇ ਨਿਯੁਕ੍ਤਃ ਸਨ੍ ਇਦੰ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਦ੍ਵਾਕ੍ਯੰ ਕਥਿਤਵਾਨ੍|
ਤੱਦਿਨਮਾਰਭ੍ਯ ਤੇ ਕਥੰ ਤੰ ਹਨ੍ਤੁੰ ਸ਼ਕ੍ਨੁਵਨ੍ਤੀਤਿ ਮਨ੍ਤ੍ਰਣਾਂ ਕਰ੍ੱਤੁੰ ਪ੍ਰਾਰੇਭਿਰੇ|
54 ৫৪ তখন যীশু আর খোলাখুলি ভাবে ইহূদিদের মধ্যে চলাফেরা করলেন না, কিন্তু সেখান থেকে দূরে মরূপ্রান্তের কাছে এক নিরাপদ জায়গা ইফ্রয়িম নামক শহরে গেলেন, আর সেখানে শিষ্যদের সঙ্গে থাকলেন।
ਅਤਏਵ ਯਿਹੂਦੀਯਾਨਾਂ ਮਧ੍ਯੇ ਯੀਸ਼ੁਃ ਸਪ੍ਰਕਾਸ਼ੰ ਗਮਨਾਗਮਨੇ ਅਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਤਸ੍ਮਾਦ੍ ਗਤ੍ਵਾ ਪ੍ਰਾਨ੍ਤਰਸ੍ਯ ਸਮੀਪਸ੍ਥਾਯਿਪ੍ਰਦੇਸ਼ਸ੍ਯੇਫ੍ਰਾਯਿਮ੍ ਨਾਮ੍ਨਿ ਨਗਰੇ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯੈਃ ਸਾਕੰ ਕਾਲੰ ਯਾਪਯਿਤੁੰ ਪ੍ਰਾਰੇਭੇ|
55 ৫৫ তখন ইহূদিদের নিস্তারপর্ব্ব কাছে এসেছিল এবং অনেক মানুষ নিজেদেরকে শুচি করবার জন্য উদ্ধারপর্ব্বের আগে দেশ ও গ্রাম থেকে যিরূশালেমে গেল।
ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਯਿਹੂਦੀਯਾਨਾਂ ਨਿਸ੍ਤਾਰੋਤ੍ਸਵੇ ਨਿਕਟਵਰ੍ੱਤਿਨਿ ਸਤਿ ਤਦੁਤ੍ਸਵਾਤ੍ ਪੂਰ੍ੱਵੰ ਸ੍ਵਾਨ੍ ਸ਼ੁਚੀਨ੍ ਕਰ੍ੱਤੁੰ ਬਹਵੋ ਜਨਾ ਗ੍ਰਾਮੇਭ੍ਯੋ ਯਿਰੂਸ਼ਾਲਮ੍ ਨਗਰਮ੍ ਆਗੱਛਨ੍,
56 ৫৬ তারা যীশুর খোঁজ করতে লাগল এবং মন্দিরে দাঁড়িয়ে একে অপরকে বলতে লাগলো, তোমরা কি মনে কর? তিনি কি এই পর্ব্বে আসবেন না?
ਯੀਸ਼ੋਰਨ੍ਵੇਸ਼਼ਣੰ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਮਨ੍ਦਿਰੇ ਦਣ੍ਡਾਯਮਾਨਾਃ ਸਨ੍ਤਃ ਪਰਸ੍ਪਰੰ ਵ੍ਯਾਹਰਨ੍, ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਕੀਦ੍ਰੁʼਸ਼ੋ ਬੋਧੋ ਜਾਯਤੇ? ਸ ਕਿਮ੍ ਉਤ੍ਸਵੇ(ਅ)ਸ੍ਮਿਨ੍ ਅਤ੍ਰਾਗਮਿਸ਼਼੍ਯਤਿ?
57 ৫৭ আর প্রধান যাজকেরা ও ফরীশীরা আদেশ দিয়েছিল যে, যদি কেউ জানে যীশু কোথায় আছেন, সে যেন খবর দেয় যেন তারা তাঁকে ধরতে পারে।
ਸ ਚ ਕੁਤ੍ਰਾਸ੍ਤਿ ਯਦ੍ਯੇਤਤ੍ ਕਸ਼੍ਚਿਦ੍ ਵੇੱਤਿ ਤਰ੍ਹਿ ਦਰ੍ਸ਼ਯਤੁ ਪ੍ਰਧਾਨਯਾਜਕਾਃ ਫਿਰੂਸ਼ਿਨਸ਼੍ਚ ਤੰ ਧਰ੍ੱਤੁੰ ਪੂਰ੍ੱਵਮ੍ ਇਮਾਮ੍ ਆਜ੍ਞਾਂ ਪ੍ਰਾਚਾਰਯਨ੍|
