ইয়োবের বিবরণ 29
Poleg tega je Job nadaljeval svojo prispodobo in rekel:
»Oh, da bi bil kakor v preteklih mesecih, kakor v dneh, ko me je Bog varoval,
ko je njegova sveča svetila nad mojo glavo in ko sem z njegovo svetlobo hodil skozi temo,
kakor sem bil v dneh svoje mladosti, ko je bila Božja skrivnost na mojem šotoru,
ko je bil Vsemogočni še z menoj, ko so bili moji otroci okoli mene,
ko sem svoje korake umival z maslom in mi je skala izlivala reke olja,
ko sem šel ven k velikim vratom skozi mesto, ko sem svoj sedež pripravil na ulici!
8 ৮ যুবকেরা আমায় দেখল এবং তারা সম্মানে আমার থেকে দূরত্ব বজায় রাখত এবং বৃদ্ধেরা আমার জন্য উঠে দাঁড়াত।
Mladeniči so me videli in se skrili in ostareli so se vzdignili in stali.
Princi so zadržali govorjenje in na svoja usta položili svojo roko.
Plemiči so molčali in njihov jezik se je prilepil na nebo njihovih ust.
Ko me je uho zaslišalo, potem me je blagoslovilo in ko me je oko zagledalo, mi je dalo pričevanje,
12 ১২ কারণ আমি দরিদ্র লোকদের উদ্ধার করতাম যারা কষ্টে চিত্কার করত এবং যার কেউ নেই সেই পিতৃহীনকেও সাহায্য করতাম।
ker sem osvobodil reveža, ki je jokal in osirotelega in tistega, ki ni imel nikogar, da mu pomaga.
Blagoslov tistega, ki je bil pripravljen, da umre, je prišel nadme. Vdovinemu srcu sem storil, da prepeva od radosti.
14 ১৪ আমি ধার্ম্মিকতা পরতাম এবং এটা আমায় ঢাকত; আমার ন্যায়বিচার কাপড়ের মত ছিল এবং একটা পাগড়ির মত ছিল।
Nadel sem si pravičnost in ta me je oblekla. Moja sodba je bila kakor svečano oblačilo in diadem.
Bil sem oči slepemu in stopala hromemu.
Bil sem oče revnemu in zadevo, ki je nisem poznal, sem preiskal.
Zlomil sem čeljusti zlobnemu in izpulil plen iz njegovih zob.
Potem sem rekel: ›Umrl bom v svojem gnezdu in svoje dneve bom pomnožil kakor pesek.‹
Moja korenina je bila razprostrta pri vodah in rosa je vso noč ležala na moji mladiki.
Moja slava je bila sveža v meni in moj lok je bil obnovljen v moji roki.
Možje so mi prisluhnili, čakali in molčali ob mojem nasvetu.
Po mojih besedah niso ponovno spregovorili in moj govor je rosil nanje.
23 ২৩ তারা যেমন বৃষ্টির জন্য, তেমনি আমার জন্যও সবদিন অপেক্ষা করত; শেষের বর্ষার মত তারা আমার কথা পান করত।
Name so čakali kakor na dež in svoja usta so široko odprli kakor za pozni dež.
Če sem se jim smejal, temu niso verjeli. Svetlobe mojega obličja niso zavrgli.
25 ২৫ আমি তাদের পথ ঠিক করতাম এবং তাদের প্রধানের মত বসতাম; আমি রাজার মত বাঁচতাম তার সৈন্যদলে, ঠিক একজন ব্যক্তির মত যে শোক সভায় শোকার্তদের সান্ত্বনা দেয়।
Izbral sem njihovo pot in sedel [kot] vodja in prebival kakor kralj v vojski, kakor nekdo, ki tolaži žalovalce.
