ইয়োবের বিবরণ 29
Jobi e rifilloi ligjëratën e tij dhe tha:
“Ah, sikur të isha si në muajt e së kaluarës, si në ditët kur Perëndia më mbronte,
kur llamba e tij shkëlqente mbi kokën time dhe me dritën e saj ecja në mes të errësirës;
siç isha në ditët e pjekurisë sime, kur mendja e fshehtë e Perëndisë kujdesej për çadrën time,
kur i Plotfuqishmi ishte akoma me mua dhe bijtë e mi më rrinin përqark;
kur laja këmbët e mia në gjalpë dhe shkëmbi derdhte për mua rrëke vaji.
Kur dilja ne drejtim të portës së qytetit dhe ngrija fronin tim në shesh,
8 ৮ যুবকেরা আমায় দেখল এবং তারা সম্মানে আমার থেকে দূরত্ব বজায় রাখত এবং বৃদ্ধেরা আমার জন্য উঠে দাঁড়াত।
të rinjtë, duke më parë, hiqeshin mënjanë, pleqtë ngriheshin dhe qëndronin më këmbë;
princat ndërprisnin bisedat dhe vinin dorën mbi gojë;
zëri i krerëve bëhej më i dobët dhe gjuha e tyre ngjitej te qiellza.
veshi që më dëgjonte, më shpallte të lumtur, dhe syri që më shihte, dëshmonte për mua,
12 ১২ কারণ আমি দরিদ্র লোকদের উদ্ধার করতাম যারা কষ্টে চিত্কার করত এবং যার কেউ নেই সেই পিতৃহীনকেও সাহায্য করতাম।
sepse çliroja të varfrin që klithte për ndihmë, dhe jetimin që nuk kishte njeri që ta ndihmonte.
Bekimi i atij që ishte duke vdekur zbriste mbi mua dhe unë e gëzoja zemrën e gruas së ve.
14 ১৪ আমি ধার্ম্মিকতা পরতাম এবং এটা আমায় ঢাকত; আমার ন্যায়বিচার কাপড়ের মত ছিল এবং একটা পাগড়ির মত ছিল।
Isha i veshur me drejtësi dhe ajo më mbulonte; drejtësia ime më shërbente si mantel dhe si çallmë.
Isha sy për të verbërin dhe këmbë për çalamanin;
isha një baba për të varfrit dhe hetoja rastin që nuk njihja.
I thyeja nofullat njeriut të keq dhe rrëmbeja gjahun nga dhëmbët e tij.
Dhe mendoja: “Kam për të vdekur në folenë time dhe do të shumëzoj ditët e mia si rëra;
rrënjët e mia do të zgjaten në drejtim të ujërave, vesa do të qëndrojë tërë natën në degën time;
lavdia ime do të jetë gjithnjë e re tek unë dhe harku im do të fitojë forcë të re në dorën time”.
Të pranishmit më dëgjonin duke pritur dhe heshtnin për të dëgjuar këshillën time.
Mbas fjalës sime ata nuk përgjigjeshin, dhe fjalët e mia binin mbi ta si pika vese.
23 ২৩ তারা যেমন বৃষ্টির জন্য, তেমনি আমার জন্যও সবদিন অপেক্ষা করত; শেষের বর্ষার মত তারা আমার কথা পান করত।
Më prisnin ashtu si pritet shiu dhe hapnin gojën e tyre si për shiun e fundit.
Unë u buzëqeshja kur kishin humbur besimin, dhe nuk mund ta pakësonin dritën e fytyrës sime.
25 ২৫ আমি তাদের পথ ঠিক করতাম এবং তাদের প্রধানের মত বসতাম; আমি রাজার মত বাঁচতাম তার সৈন্যদলে, ঠিক একজন ব্যক্তির মত যে শোক সভায় শোকার্তদের সান্ত্বনা দেয়।
Kur shkoja tek ata, ulesha si kryetar dhe rrija si një mbret midis trupave të tij, si një që ngushëllon të dëshpëruarit.
