ইয়োবের বিবরণ 15
Elifaz van Teman nam het woord en sprak:
Antwoordt een wijze met bluf, En blaast hij zich op met oostenwind;
Verdedigt hij zich met beuzelpraat En met holle frasen?
Gij breekt zowaar de godsvrucht af, En verstoort de overpeinzing voor het aanschijn van God.
Daar uw schuldig geweten uw mond onderricht, En gij de taal van bedriegers kiest,
Is het uw eigen mond, die u vonnist: niet ik, Zijn het uw eigen lippen, die tegen u getuigen.
Zijt gij als eerste der mensen geboren, Nog vóór de heuvelen ter wereld gebracht;
Luistert ge toe in de raad van God, En hebt ge beslag op de Wijsheid gelegd?
Wat weet gij, wat wij niet weten, Wat begrijpt gij, wat wij niet verstaan?
Ook onder ons zijn bejaarden en grijsaards, Ouder van dagen nog dan uw vader!
Zijn soms voor ú de vertroostingen Gods te gering, Het woord, met zachtheid tot u gesproken?
Hoe sleept uw hartstocht u mee, En hoe rollen uw ogen:
Dat ge uw wrevel tegen God durft keren, En zulke woorden aan uw mond laat ontglippen!
Wat is een mens, dat hij rein zou zijn, Rechtschapen, die uit een vrouw is geboren?
Zie, zelfs op zijn Heiligen kan Hij niet bouwen, En de hemel is niet rein in zijn oog;
Hoeveel minder de mens, afschuwelijk, bedorven, Die de ongerechtigheid als water drinkt!
Ik zal het u tonen, luister naar mij; Wat ik gezien heb, u gaan vertellen.
18 ১৮ সেই বিষয় যা জ্ঞানী লোকেরা তাদের বাবার থেকে পেয়েছে, সেই বিষয় যা তাদের পূর্ব্বপুরুষেরা গোপন রাখে নি।
Het is hetzelfde, wat de wijzen verkonden, En wat hun vaderen hun niet hadden verborgen,
19 ১৯ এরাই তাদের পূর্বপুরুষ ছিল, যাদেরকে শুধু এই দেশ দেওয়া হয়েছে এবং যাদের মধ্যে কোন বিদেশী লোক ছিল না।
Aan wie alleen het land was geschonken, En bij wie nog geen vreemde was binnengedrongen
De goddeloze verkeert heel zijn leven in angst, De tyran al de jaren, die voor hem zijn bedongen;
Schrikgeluiden treffen zijn oren, In volle vrede stormt de plunderaar op hem af.
Hij hoopt niet eens, aan de duisternis te ontsnappen, En is bestemd voor het zwaard;
Hij wordt als een aas voor de gieren geworpen, En weet, dat sombere dagen hem wachten.
24 ২৪ দুঃখ এবং যন্ত্রণা তাকে ভয় দেখায়; তারা তার বিরুদ্ধে প্রবল হয়, যেমন একজন রাজা যুদ্ধের জন্য তৈরী হয়।
Benauwdheid en angst grijpt hem aan, Als een koning ten aanval gereed:
25 ২৫ কারণ সে ঈশ্বরের বিরুদ্ধে হাত বাড়িয়েছে এবং সর্বশক্তিমানের বিরুদ্ধে অহঙ্কারীদের মত আচরণ করেছে,
Want hij heeft zijn hand tegen God opgeheven, Den Almachtige durven trotseren;
Is met trotse nek op Hem afgestormd, Met zijn zwaar beslagen rondas!
Omdat hij zijn gelaat met vet heeft bedekt, En een vetlaag gelegd op zijn lenden:
28 ২৮ এবং জনশূন্য শহরে বাস করত, সেই সব বাড়িতে বাস করত যাতে এখন কোন মানুষ বাস করে না এবং যা ঢিবি হওয়ার জন্য তৈরী ছিল।
Daarom vestigt hij zich in verwoeste steden, In onbewoonbare huizen, die tot puin zijn vervallen;
Hij blijft niet rijk, En zijn vermogen houdt geen stand;
30 ৩০ সে অন্ধকার থেকে বেরবে না; একটা আগুন তার শাখা গুলোকে শুকিয়ে দেবে; ঈশ্বরের মুখের নিঃশ্বাসে সে চলে যাবে।
Zijn schaduw breidt zich niet uit op de grond, En hij ontsnapt de duisternis niet; Het vuur zal zijn loten verschroeien, De wind zijn bloesem verwaaien!
Laat hem niet op zijn gestalte vertrouwen, Hij komt bedrogen uit, ze is enkel schijn.
Zijn ranken verdorren vóór de tijd, En zijn twijgen groenen niet meer;
Hij is als de wijnstok, die zijn druiven laat vallen, En als de olijf, die zijn bloesem verliest!
Ja, de bent der goddelozen is onvruchtbaar, En het vuur verteert de tenten der omkoperij;
Ze gaan zwanger van ellende, en baren onheil, Hun schoot draagt ontgoocheling!
