< যাকোব 3 >

1 হে আমার ভাইয়েরা, অনেকে শিক্ষক হয়ো না; কারণ, তোমরা জান যে, অন্যদের থেকে আমরা যারা শিক্ষক ভারী বিচার হবে।
ଏ ମର୍‌ ବାୟ୍‌ବେଣିମଃନ୍‌, ତୁମିମଃନାର୍‌ ବିତ୍ରେ ଗାଦେକ୍‌ ଗୁରୁ ଅଃଉଆ ନାୟ୍‌; ବଃଲେକ୍‌ ତୁମିମଃନ୍ ଜାଣିଆଚାସ୍‌ ଜେ, ଅଃମାର୍‌ ହର୍‌ ଗୁରୁମଃନ୍‌ ବିନ୍ ଲକାର୍‌ ତଃୟ୍‌ ହୁଣି ଅଃଦିକ୍‌ ଜଃବର୍‌ ଡଃଣ୍ଡ୍‌ ହାଉତି ।
2 আমরা সকলে অনেকভাবে হোঁচট খাই। যদি কেউ বাক্যে হোঁচট না খায়, তবে সে খাঁটি মানুষ, পুরো শরীরকেই সংযত রাখতে সমর্থ।
ଜଃନ୍‌କାର୍‌ ଅଃମିମଃନ୍‌ ସଃବୁଲକ୍‌ ଗାଦେକ୍‌ କଃତାୟ୍‌ ଜଟ୍ୟାୟ୍‌ ଅଃଉଁନ୍ଦ୍‌ । ଜଦି କେ ତାର୍‌ କଃତାୟ୍‌ ବୁଲ୍‌ ନଃକେରେ, ତଃବେ ସେ ବଃଡେ ସିଦ୍‌ ମାନାୟ୍‌ ଆର୍‌ ସଃବୁ ଗଃଗାଳ୍‌କେ ହେଁ ସେ ଆୟ୍‌ତ୍‌ କଃରୁକେ ହାରେ ।
3 ঘোড়ারা যেন আমাদের বাধ্য হয়, সেইজন্য আমরা যদি তাদের মুখে বল্গা দিই, তবে তাদের পুরো শরীরও চালনা করতে পারি।
ଅଃମିମଃନ୍‌ ଗଳାମଃନ୍‌କେ ଆୟ୍‌ତ୍‌ କଃରୁକେ ସେମଃନାର୍‌ ଟଣ୍ଡେ ବାକୁର୍‌ ବାନ୍ଦୁଲୁ, ତଃବାର୍‌ଗିନେ ସେମଃନାର୍‌ ସଃବୁ ଗଃଗାଳ୍‌କେ ହେଁ ଅଃମାର୍‌ ଇଚାୟ୍‌ ବୁଲାଉଁ ହାରୁଲୁ ।
4 আর দেখ, জাহাজগুলিও খুব বড় এবং প্রচন্ড বাতাসে চলে, তা সত্বেও সে সেগুলিকে খুব ছোটো হালের মাধ্যমে নাবিকের মনের ইচ্ছা যে দিকে চায়, সেই দিকে চালাতে পারে।
ଦଃକା, ହାଣିଜାଜ୍‌ ହେଁ କଃଡେକ୍‌ ବଃଡ୍ ଅୟ୍‌ ଜଃବର୍‌ ବାଉଏ ଚାଲ୍‌ତି ରିଲେକ୍‌ ହେଁ ଗଟେକ୍‌ ସାନ୍ ମଙ୍ଗ୍ ସଃଙ୍ଗ୍ ଡାୟ୍‌ବର୍‌ ତାର୍‌ ଇଚା ହଃର୍କାରେ ବୁଲାୟ୍‌ଦ୍‌ ।
5 সেইভাবে জিভও ছোটো অঙ্গ বটে, কিন্তু বড় অহঙ্কারের কথা বলে। দেখ, কেমন ছোট আগুনের ফুলকি কেমন বৃহৎ বন জ্বালিয়ে দেয়!
ସେବାନ୍ୟା ଜିବ୍‌ ହେଁ ଗଟେକ୍‌ ଗଃଗାଳାର୍‌ ସାନ୍ ଅଃଙ୍ଗ୍, ମଃତର୍‌ ଇରି ବଃଡେ ଗଃର୍ବାର୍‌ କଃତା କୟ୍‌ଦ୍‌ । ଦଃକା, ଇଡିକଃଣ୍ଡ୍‌ ଜୟ୍‌ ତିହ୍‌ଳାୟ୍‌ କଃଡେକ୍‌ ବଃଡ୍ ବଃନେ ଜୟ୍‌ ଲାଗେଦ୍‌ ।
6 জিভও আগুনের মত; আমাদের সব অঙ্গের মধ্যে জিভ হল অধর্ম্মের জগত; এবং নিজে নরকের আগুনে জ্বলে উঠে সে গোটা দেহকেই নষ্ট করে এবং জীবন নষ্ট করে দেয়। (Geenna g1067)
ଜିବ୍‌ ହେଁ ଜୟ୍‌ ହର୍‌; ବେସି ମିଚ୍ ବିସୟାର୍‌ ଜଃଗତ୍‌; ଆରେକ୍‌ ସେରି ଅଃମାର୍‌ ଗଃଗାଳ୍‌ ବିତ୍ରେ ରିଲାର୍‌ ଗିନେ ମିଚ୍ ସଃକ୍ତି ଅଃଦିକାର୍‌ କଃରି ଅଃମାର୍‌ ସଃବୁ ଜିବନ୍‌କେ ବିଟାଳ୍‌ କଃରେଦ୍‌ ଆର୍‌ ନଃର୍କ୍ ଜୟେ ଅଃମାର୍‌ ଜିବନ୍‌କେ ହଡାୟ୍‌ଦ୍‌ । (Geenna g1067)
7 পশু ও পাখি, সরীসৃপের ও সমুদ্রচর জন্তুর সমস্ত স্বভাবকে মানুষের স্বভাবের মাধ্যমে দমন করতে পারা যায় ও দমন করতে পারে এবং পেরেছে;
କାୟ୍‌ତାକ୍‌ବଃଲେକ୍‌ ସଃବୁ ରଃକମାର୍‌ ଜଃତୁ, ଚେଳେ, ବୁୟେଁ ରାଙ୍ଗ୍‌ତା ଜିବ୍‌ ଆର୍‌ ହାଣାୟ୍‌ ରେତା ଜିବ୍‌ଜଃତୁ ମାନାୟ୍‌ ଆୟ୍‌ତ୍‌ କଃରୁକେ ହାରେଦ୍‌, ଆରେକ୍‌ ଆୟ୍‌ତ୍‌ କଃରି ଆଚେ ।
8 কিন্তু জিভকে দমন করতে কোন মানুষের ক্ষমতা নেই; ওটা অশান্ত খারাপ বিষয় এবং মৃত্যুজনক বিষে ভরা।
ମଃତର୍‌ ଜିବ୍‌କେ କେହେଁ ଆୟ୍‌ତ୍‌ କଃରୁ ନଃହାରେ, କଃରାବ୍‌ କାମ୍‌ କଃରୁକେ କଃବେ ହେଁ ନଃହୁଣ୍ଡେ, ସେରି ମଃର୍ନ୍‌ ଆଣ୍‌ତା ବିସେ ହୁର୍ନ୍‌ ଅୟ୍‌ଆଚେ ।
9 ওর মাধ্যমেই আমরা প্রভু পিতার প্রশংসা করি, আবার ওর মাধমেই ঈশ্বরের সাদৃশ্যে সৃষ্টি মানুষদেরকে অভিশাপ দিই।
ଇ ଜିବ୍‌ ସଃଙ୍ଗ୍ ଅଃମିମଃନ୍‌ ମାପ୍ରୁ ଆର୍‌ ଉବାକ୍‌ ଦନ୍ୟବାଦ୍‌ କଃରୁଲୁ, ଆରେକ୍‌ ଇ ଜିବ୍‌ ସଃଙ୍ଗ୍ ଇସ୍ୱରାର୍‌ ହର୍‌ ତିଆର୍‌ ଅୟ୍‌ଲା ମାନାୟ୍‌କେ ସାୟ୍‌ପ୍‌ ଦେଉଁଲୁ ।
10 ১০ একই মুখ থেকে প্রশংসা ও অভিশাপ বের হয়। হে আমার ভাইয়েরা, এ সব এমন হওয়া উচিত নয়।
ଗଟେକ୍‌ ଟଣ୍ଡେ ହୁଣି ଦନ୍ୟବାଦ୍‌ ଆର୍‌ ସାୟ୍‌ପ୍‌ ବାରାଉଁଲି । ଏ ମର୍‌ ବାୟ୍‌ବେଣିମଃନ୍‌ ଇବାନ୍ୟା ଅଃଉତାର୍‌ ନିକ ନୟ୍‌ ।
11 ১১ একই উৎস থেকে কি মিষ্টি ও তেতো দু-ধরনের জল বের হয়?
ଚିଉଆ କାୟ୍‌ ଗଟେକ୍‌ ବାଟ୍‌ ଦଃୟ୍‌ ମଃଦୁର୍‌ ଆର୍‌ ହିତା ଦୁୟ୍‌ ରଃକମାର୍‌ ହାଣି ବାର କଃରେଦ୍‌?
12 ১২ হে আমার ভাইয়েরা, ডুমুরগাছে কি জলপাই, দ্রাক্ষালতায় কি ডুমুরফল হতে পারে? তেমনি নোনা জলের উত্স মিষ্টি জল দিতে পারে না।
ଏ ମର୍‌ ବାୟ୍‌ବେଣିମଃନ୍‌, ଡୁମ୍ବୁର୍‌ ଗଃଚେ କାୟ୍‌ ଜିତ୍‌ ହଃଳ୍‌ ହଃଳେଦ୍‌ ଆର୍‌ ଅଙ୍ଗୁର୍‌ ମାଳେ କାୟ୍‌ ଡୁମ୍ବୁର୍‌ ହଃଳ୍‌ ହଃଳୁ ହାରେଦ୍‌? କଃରିଆ ହାଣି ବାରାଉତା ଚିଉଆ ତଃୟ୍‌ ହେଁ ମଃଦୁର୍‌ ହାଣି ନଃବାରେ ।
13 ১৩ তোমাদের মধ্যে জ্ঞানবান ও বুদ্ধিমান কে? সে ভালো আচরণের মাধ্যমে জ্ঞানের নম্রতায় নিজের কাজ দেখিয়ে দিক।
ତୁମାର୍‌ ବିତ୍ରେ ଗ୍ୟାନି ଆର୍‌ ବୁଦିଆ ଲକ୍‌ କେ ଆଚେ? ସେ ଗ୍ୟାନ୍ ଆର୍‌ ଦିର୍‌ ସଃଙ୍ଗ୍ ସଃବୁବଃଳ୍‌ ନିକ କାମ୍‌ ତଃୟ୍‌ ଅଃହ୍‌ଣାର୍‌ କାମ୍‌ କଃରି ଦଃକାଅ ।
14 ১৪ কিন্তু তোমাদের হৃদয়ে যদি তিক্ত ঈর্ষা ও স্বার্থপরতা রাখ, তবে সত্যের বিরুদ্ধে গর্ব কোরো না ও মিথ্যা বোলো না।
ମଃତର୍‌ ଜଦି ତୁମିମଃନାର୍‌ ମଃନ୍ ବିତ୍ରେ ହିତା ଅଃକାର୍‌ ଆର୍‌ ନିଜାର୍‌ ଇଚା ହୁର୍ନ୍‌ କଃର୍ତାର୍‌ ରଃୟ୍‌ଦ୍‌, ସେବାନ୍ୟା ଅୟ୍‌ଲେକ୍‌ ସଃତ୍‌ ବିରଦେ ଗଃର୍ବ୍‌ କଃରା ନାୟ୍‌ ଆର୍‌ ମିଚ୍ କଃଉଆ ନାୟ୍‌ ।
15 ১৫ সেই জ্ঞান এমন নয়, যা স্বর্গ থেকে নেমে আসে, বরং তা পার্থিব, আত্মিক নয় ও ভূতগ্রস্থ।
ଇବାନ୍ୟା ଗ୍ୟାନ୍ ସଃର୍ଗେ ହୁଣି ନାସେ, ମଃତର୍‌ ସେରି ଜଃଗତାର୍‌, ଗଃଗାଳାର୍‌ ଆର୍‌ ସୟ୍‌ତାନାର୍‌ ତଃୟ୍‌ହୁଣି ଆସି ରଃୟ୍‌ଦ୍‌ ।
16 ১৬ কারণ যেখানে ঈর্ষা ও স্বার্থপরতা, সেখানে অস্থিরতা ও সমস্ত খারাপ কাজ থাকে।
କାୟ୍‌ତାକ୍‌ବଃଲେକ୍‌ ଜୁୟ୍‌ତି ଡାରା ଆର୍‌ ନିଜେ ହଃକା ବଃଲ୍‌ ଅଃଉତା ଇଚା ରଃୟ୍‌ଦ୍‌, ସେ ଟାଣେ ସଃବୁ ରଃକମାର୍‌ ଗଃଣ୍ଡ୍‌ଗଳ୍‌ ଆର୍‌ କଃରାବ୍‌ କାମ୍‌ ରଃୟ୍‌ଦ୍‌ ।
17 ১৭ কিন্তু যে জ্ঞান স্বর্গ থেকে আসে, তা প্রথমে শুদ্ধ, পরে শান্তিপ্রিয়, নম্র, আন্তরিক, দয়া ও ভালো ভালো ফলে ভরা, পক্ষপাতহীন ও কপটতাহীন।
ମଃତର୍‌ ସଃର୍ଗେ ହୁଣି ଆୟ୍‌ଲା ଗ୍ୟାନ୍ ହଃର୍ତୁକଃରି ପବିତ୍ର, ତାର୍‌ହଃଚେ ସୁସ୍ତା, ଦିର୍‌ମଃନାର୍‌, କଃତା ମାନ୍‌ତାର୍‌, ଦଃୟା ଆର୍‌ ନିକ ହଃଳେ ହୁର୍ନ୍‌, ଅଃହ୍ରାତ୍‌ ନୟ୍‌ଲାର୍‌ ଆର୍‌ କୁଟ୍‌ ନୟ୍‌ଲାର୍‌ ।
18 ১৮ আর যারা শান্তি স্থাপন করে, তারা শান্তির বীজ বোনে ও ধার্মিকতার ফসল কাটে।
ଆରେକ୍‌ ସୁସ୍ତା କଃର୍ତା ଲକ୍‌ମଃନାର୍‌ ତଃୟ୍‌ହୁଣି ସୁସ୍ତାର୍‌ ମୁଞ୍ଜି ବୁଣା ଅୟ୍‌ଦ୍‌ ଆର୍‌ ଦଃର୍ମ୍‌ ହର୍‌ ହଃଳ୍‌ କାଟ୍‌ତି ।

< যাকোব 3 >