ইব্রীয় 4
1 ১ সেইজন্য আমাদের খুব সতর্ক থাকা উচিত, পাছে তাঁর বিশ্রামে প্রবেশ করবার প্রতিজ্ঞা থেকে গেলেও যেন এমন মনে না হয় যে, তোমাদের কেউ তা থেকে বঞ্চিত হয়েছে।
അപരം തദ്വിശ്രാമപ്രാപ്തേഃ പ്രതിജ്ഞാ യദി തിഷ്ഠതി തർഹ്യസ്മാകം കശ്ചിത് ചേത് തസ്യാഃ ഫലേന വഞ്ചിതോ ഭവേത് വയമ് ഏതസ്മാദ് ബിഭീമഃ|
2 ২ কারণ যেভাবে ইস্রায়েলীয়দের কাছে সেইভাবে আমাদের কাছেও সুসমাচার প্রচারিত হয়েছিল বটে, কিন্তু সেই বার্তা যারা শুনেছিল তাদের কোনো লাভ হল না, কারণ তারা বিশ্বাসের সঙ্গে ছিল না।
യതോ ഽസ്മാകം സമീപേ യദ്വത് തദ്വത് തേഷാം സമീപേഽപി സുസംവാദഃ പ്രചാരിതോ ഽഭവത് കിന്തു തൈഃ ശ്രുതം വാക്യം താൻ പ്രതി നിഷ്ഫലമ് അഭവത്, യതസ്തേ ശ്രോതാരോ വിശ്വാസേന സാർദ്ധം തന്നാമിശ്രയൻ|
3 ৩ বাস্তবিক বিশ্বাস করেছি যে আমরা, আমরা সেই বিশ্রামে প্রবেশ করতে পাচ্ছি; যেমন তিনি বলেছেন, “তখন আমি নিজের ক্রোধে এই শপথ করলাম, তারা আমার বিশ্রামে প্রবেশ করবে না,” যদিও তাঁর কাজ জগত সৃষ্টি পর্যন্ত ছিল।
തദ് വിശ്രാമസ്ഥാനം വിശ്വാസിഭിരസ്മാഭിഃ പ്രവിശ്യതേ യതസ്തേനോക്തം, "അഹം കോപാത് ശപഥം കൃതവാൻ ഇമം, പ്രവേക്ഷ്യതേ ജനൈരേതൈ ർന വിശ്രാമസ്ഥലം മമ| " കിന്തു തസ്യ കർമ്മാണി ജഗതഃ സൃഷ്ടികാലാത് സമാപ്താനി സന്തി|
4 ৪ কারণ তিনি সপ্তম দিনের র বিষয়ে পবিত্র শাস্ত্রে এই কথা বলেছিলেন, “এবং সপ্তম দিনের ঈশ্বর নিজের সব কাজ থেকে বিশ্রাম করলেন।”
യതഃ കസ്മിംശ്ചിത് സ്ഥാനേ സപ്തമം ദിനമധി തേനേദമ് ഉക്തം, യഥാ, "ഈശ്വരഃ സപ്തമേ ദിനേ സ്വകൃതേഭ്യഃ സർവ്വകർമ്മഭ്യോ വിശശ്രാമ| "
കിന്ത്വേതസ്മിൻ സ്ഥാനേ പുനസ്തേനോച്യതേ, യഥാ, "പ്രവേക്ഷ്യതേ ജനൈരേതൈ ർന വിശ്രാമസ്ഥലം മമ| "
6 ৬ অতএব বাকি থাকল এই যে, কিছু লোক বিশ্রামে প্রবেশ করবে এবং অনেক ইস্রায়েলীয়েরা যারা সুসমাচার পেয়েছিল, তারা অবাধ্যতার কারণে প্রবেশ করতে পারেনি;
ഫലതസ്തത് സ്ഥാനം കൈശ്ചിത് പ്രവേഷ്ടവ്യം കിന്തു യേ പുരാ സുസംവാദം ശ്രുതവന്തസ്തൈരവിശ്വാസാത് തന്ന പ്രവിഷ്ടമ്,
7 ৭ আবার তিনি পুনরায় এক দিন স্থির করে দায়ূদের মাধ্যমে বলেন, “আজ,” যেমন আগে বলা হয়েছে, “আজ যদি তোমরা তাঁর রব শোনো, তবে নিজের নিজের হৃদয় কঠিন কোরো না।”
ഇതി ഹേതോഃ സ പുനരദ്യനാമകം ദിനം നിരൂപ്യ ദീർഘകാലേ ഗതേഽപി പൂർവ്വോക്താം വാചം ദായൂദാ കഥയതി, യഥാ, "അദ്യ യൂയം കഥാം തസ്യ യദി സംശ്രോതുമിച്ഛഥ, തർഹി മാ കുരുതേദാനീം കഠിനാനി മനാംസി വഃ| "
അപരം യിഹോശൂയോ യദി താൻ വ്യശ്രാമയിഷ്യത് തർഹി തതഃ പരമ് അപരസ്യ ദിനസ്യ വാഗ് ഈശ്വരേണ നാകഥയിഷ്യത|
അത ഈശ്വരസ്യ പ്രജാഭിഃ കർത്തവ്യ ഏകോ വിശ്രാമസ്തിഷ്ഠതി|
10 ১০ ফলে যেভাবে ঈশ্বর নিজের কাজ থেকে বিশ্রাম করেছিলেন, তেমনি যে ব্যক্তি তাঁর বিশ্রামে প্রবেশ করেছে, সেও নিজের কাজ থেকে বিশ্রাম করতে পারল।
അപരമ് ഈശ്വരോ യദ്വത് സ്വകൃതകർമ്മഭ്യോ വിശശ്രാമ തദ്വത് തസ്യ വിശ്രാമസ്ഥാനം പ്രവിഷ്ടോ ജനോഽപി സ്വകൃതകർമ്മഭ്യോ വിശ്രാമ്യതി|
11 ১১ অতএব এস, আমরা সেই বিশ্রামে প্রবেশ করতে প্রাণপণ চেষ্টা করি, যেন কেউ অবাধ্যতার সেই দৃষ্টান্ত অনুসারে পড়ে না যায়।
അതോ വയം തദ് വിശ്രാമസ്ഥാനം പ്രവേഷ്ടും യതാമഹൈ, തദവിശ്വാസോദാഹരണേന കോഽപി ന പതതു|
12 ১২ কারণ ঈশ্বরের বাক্য জীবন্ত ও কার্য্যকরী এবং দুধার খড়গ থেকে তীক্ষ্ণ এবং প্রাণ ও আত্মা, গ্রন্থি ও মজ্জা, এই সবের বিভেদ করে এবং এটা মনের চিন্তা ও উদ্দেশ্যে উপলব্ধি করতে সক্ষম;
ഈശ്വരസ്യ വാദോഽമരഃ പ്രഭാവവിശിഷ്ടശ്ച സർവ്വസ്മാദ് ദ്വിധാരഖങ്ഗാദപി തീക്ഷ്ണഃ, അപരം പ്രാണാത്മനോ ർഗ്രന്ഥിമജ്ജയോശ്ച പരിഭേദായ വിച്ഛേദകാരീ മനസശ്ച സങ്കൽപാനാമ് അഭിപ്രേതാനാഞ്ച വിചാരകഃ|
13 ১৩ আর ঈশ্বরের দৃষ্টিতে কোনো কিছুই গোপন নয়; কিন্তু তাঁর সামনে সবই নগ্ন ও অনাবৃত রয়েছে, যাঁর কাছে আমাদেরকে হিসাব দিতে হবে।
അപരം യസ്യ സമീപേ സ്വീയാ സ്വീയാ കഥാസ്മാഭിഃ കഥയിതവ്യാ തസ്യാഗോചരഃ കോഽപി പ്രാണീ നാസ്തി തസ്യ ദൃഷ്ടൗ സർവ്വമേവാനാവൃതം പ്രകാശിതഞ്ചാസ്തേ|
14 ১৪ ভাল, আমরা এক মহান মহাযাজককে পেয়েছি, যিনি স্বর্গের মধ্যে দিয়ে গিয়েছেন, তিনি যীশু, ঈশ্বরের পুত্র; অতএব এস, আমরা বিশ্বাসে দৃঢ়ভাবে থাকি।
അപരം യ ഉച്ചതമം സ്വർഗം പ്രവിഷ്ട ഏതാദൃശ ഏകോ വ്യക്തിരർഥത ഈശ്വരസ്യ പുത്രോ യീശുരസ്മാകം മഹായാജകോഽസ്തി, അതോ ഹേതോ ർവയം ധർമ്മപ്രതിജ്ഞാം ദൃഢമ് ആലമ്ബാമഹൈ|
15 ১৫ আমরা এমন মহাযাজককে পাইনি, যিনি আমাদের দুর্বলতার দুঃখে দুঃখিত হতে পারেন না, কিন্তু তিনি সব বিষয়ে আমাদের মত পরীক্ষিত হয়েছেন বিনা পাপে।
അസ്മാകം യോ മഹായാജകോ ഽസ്തി സോഽസ്മാകം ദുഃഖൈ ർദുഃഖിതോ ഭവിതുമ് അശക്തോ നഹി കിന്തു പാപം വിനാ സർവ്വവിഷയേ വയമിവ പരീക്ഷിതഃ|
16 ১৬ অতএব এস, আমরা সাহসের সঙ্গে অনুগ্রহ-সিংহাসনের কাছে আসি, যেন আমরা দয়া লাভ করি এবং দিনের র উপযোগী উপকারের জন্য অনুগ্রহ পাই।
അതഏവ കൃപാം ഗ്രഹീതും പ്രയോജനീയോപകാരാർഥമ് അനുഗ്രഹം പ്രാപ്തുഞ്ച വയമ് ഉത്സാഹേനാനുഗ്രഹസിംഹാസനസ്യ സമീപം യാമഃ|
