ইফিষীয় 4

1 ১ অতএব প্রভুতে বন্দি আমি তোমাদেরকে আবেদন করছি, তোমরা যে ডাকে আহুত হয়েছ, তার উপযুক্ত হয়ে চল।

അതോ ബന്ദിരഹം പ്രഭോ ർനാമ്നാ യുഷ്മാൻ വിനയേ യൂയം യേനാഹ്വാനേനാഹൂതാസ്തദുപയുക്തരൂപേണ

2 ২ সম্পূর্ণ ভদ্র ও ধীরস্থির ভাবে এবং ধৈর্য্যের সাথে চল; প্রেমে একে অন্যের প্রতি ক্ষমাশীল হও,

സർവ്വഥാ നമ്രതാം മൃദുതാം തിതിക്ഷാം പരസ്പരം പ്രമ്നാ സഹിഷ്ണുതാഞ്ചാചരത|

3 ৩ শান্তির যোগবন্ধনে আত্মার ঐক্য রক্ষা করতে যত্নবান হও।

പ്രണയബന്ധനേന ചാത്മന ഏക്യം രക്ഷിതും യതധ്വം|

4 ৪ দেহ এক এবং আত্মা এক; যেমন তোমাদের ডাকের একই প্রত্যাশায় তোমরা আহুত হয়েছ।

യൂയമ് ഏകശരീരാ ഏകാത്മാനശ്ച തദ്വദ് ആഹ്വാനേന യൂയമ് ഏകപ്രത്യാശാപ്രാപ്തയേ സമാഹൂതാഃ|

5 ৫ প্রভু এক, বিশ্বাস এক, বাপ্তিষ্ম এক,

യുഷ്മാകമ് ഏകഃ പ്രഭുരേകോ വിശ്വാസ ഏകം മജ്ജനം, സർവ്വേഷാം താതഃ

6 ৬ সবার ঈশ্বরও পিতা এক, তিনি সবার উপরে, সবার কাছে ও সবার মনে আছেন।

സർവ്വോപരിസ്ഥഃ സർവ്വവ്യാപീ സർവ്വേഷാം യുഷ്മാകം മധ്യവർത്തീ ചൈക ഈശ്വര ആസ്തേ|

7 ৭ কিন্তু খ্রীষ্টের দানের পরিমাণ অনুসারে আমাদের প্রত্যেক জনকে অনুগ্রহ দেওয়া হয়েছে।

കിന്തു ഖ്രീഷ്ടസ്യ ദാനപരിമാണാനുസാരാദ് അസ്മാകമ് ഏകൈകസ്മൈ വിശേഷോ വരോഽദായി|

8 ৮ এই জন্য কথায় আছে, “তিনি স্বর্গে উঠে বন্দীদেরকে বন্দি করলেন, মানুষদেরকে নানা আশীর্বাদ দান করলেন।”

യഥാ ലിഖിതമ് ആസ്തേ, "ഊർദ്ധ്വമ് ആരുഹ്യ ജേതൃൻ സ വിജിത്യ ബന്ദിനോഽകരോത്| തതഃ സ മനുജേഭ്യോഽപി സ്വീയാൻ വ്യശ്രാണയദ് വരാൻ|| "

9 ৯ “তিনি উঠলেন” এর তাত্পর্য কি? না এই যে, তিনি পৃথিবীর গভীরে নেমেছিলেন।

ഊർദ്ധ്വമ് ആരുഹ്യേതിവാക്യസ്യായമർഥഃ സ പൂർവ്വം പൃഥിവീരൂപം സർവ്വാധഃസ്ഥിതം സ്ഥാനമ് അവതീർണവാൻ;

10 ১০ যিনি নেমেছিলেন সেই একই ব্যক্তি যিনি স্বর্গের উপর পর্যন্ত উঠেছেন, যাতে সব কিছুই তাঁর দ্বারা পূর্ণ করতে পারেন।

യശ്ചാവതീർണവാൻ സ ഏവ സ്വർഗാണാമ് ഉപര്യ്യുപര്യ്യാരൂഢവാൻ യതഃ സർവ്വാണി തേന പൂരയിതവ്യാനി|

11 ১১ আর তিনিই কয়েকজনকে প্রেরিত, ভাববাদী, সুসমাচার প্রচারক এবং কয়েকজনকে পালক ও শিক্ষাগুরু করে দান করেছেন,

സ ഏവ ച കാംശ്ചന പ്രേരിതാൻ അപരാൻ ഭവിഷ്യദ്വാദിനോഽപരാൻ സുസംവാദപ്രചാരകാൻ അപരാൻ പാലകാൻ ഉപദേശകാംശ്ച നിയുക്തവാൻ|

12 ১২ পবিত্রদের তৈরী করার জন্য করেছেন, যেন সেবাকার্য্য সাধন হয়, যেন খ্রীষ্টের দেহকে গেঁথে তোলা হয়,

യാവദ് വയം സർവ്വേ വിശ്വാസസ്യേശ്വരപുത്രവിഷയകസ്യ തത്ത്വജ്ഞാനസ്യ ചൈക്യം സമ്പൂർണം പുരുഷർഥഞ്ചാർഥതഃ ഖ്രീഷ്ടസ്യ സമ്പൂർണപരിമാണസ്യ സമം പരിമാണം ന പ്രാപ്നുമസ്താവത്

13 ১৩ যতক্ষণ না আমরা সবাই ঈশ্বরের পুত্রের বিষয়ক বিশ্বাসের ও তত্ত্বজ্ঞানের ঐক্য পর্যন্ত, সিদ্ধ পুরুষের অবস্থা পর্যন্ত, খ্রীষ্টের পূর্ণতার আকারের পরিমাণ পর্যন্ত, না পৌঁছাই;

സ പരിചര്യ്യാകർമ്മസാധനായ ഖ്രീഷ്ടസ്യ ശരീരസ്യ നിഷ്ഠായൈ ച പവിത്രലോകാനാം സിദ്ധതായാസ്താദൃശമ് ഉപായം നിശ്ചിതവാൻ|

14 ১৪ যেন আমরা আর বালক না থাকি, মানুষদের ঠকামিতে, চালাকিতে, ভুল পথে চালনায়, ঢেউয়ের আঘাতে এবং সে শিক্ষার বাতাসে ইতস্ততঃ পরিচালিত না হই;

അതഏവ മാനുഷാണാം ചാതുരീതോ ഭ്രമകധൂർത്തതായാശ്ഛലാച്ച ജാതേന സർവ്വേണ ശിക്ഷാവായുനാ വയം യദ് ബാലകാ ഇവ ദോലായമാനാ ന ഭ്രാമ്യാമ ഇത്യസ്മാഭി ര്യതിതവ്യം,

15 ১৫ বরং আমরা প্রেমে সত্য বলি এবং সব দিনের তাঁর মধ্যে বেড়ে উঠি যিনি খ্রীষ্টের মস্তক,

പ്രേമ്നാ സത്യതാമ് ആചരദ്ഭിഃ സർവ്വവിഷയേ ഖ്രീഷ്ടമ് ഉദ്ദിശ്യ വർദ്ധിതവ്യഞ്ച, യതഃ സ മൂർദ്ധാ,

16 ১৬ যিনি মস্তক, তিনি খ্রীষ্ট, তাঁর থেকে সমস্ত দেহ, প্রত্যেক সন্ধি যে উপকার যোগায়, তাঁর দ্বারা যথাযথ সংলগ্ন ও সংযুক্ত হয়ে প্রত্যেক ভাগের নিজ নিজ পরিমাণ অনুযায়ী কাজ অনুসারে দেহের বৃদ্ধি সাধন করছে, নিজেকেই প্রেমে গেঁথে তোলার জন্য করছে।

തസ്മാച്ചൈകൈകസ്യാങ്ഗസ്യ സ്വസ്വപരിമാണാനുസാരേണ സാഹായ്യകരണാദ് ഉപകാരകൈഃ സർവ്വൈഃ സന്ധിഭിഃ കൃത്സ്നസ്യ ശരീരസ്യ സംയോഗേ സമ്മിലനേ ച ജാതേ പ്രേമ്നാ നിഷ്ഠാം ലഭമാനം കൃത്സ്നം ശരീരം വൃദ്ധിം പ്രാപ്നോതി|

17 ১৭ অতএব আমি এই বলছি, ও প্রভুতে দৃঢ়রূপে আদেশ করছি, তোমরা আর অযিহুদিদের মত জীবন যাপন করো না; তারা নিজ নিজ মনের অসার ভাবে চলে;

യുഷ്മാൻ അഹം പ്രഭുനേദം ബ്രവീമ്യാദിശാമി ച, അന്യേ ഭിന്നജാതീയാ ഇവ യൂയം പൂന ർമാചരത|

18 ১৮ তাদের মনে অন্ধকার পড়ে আছে, ঈশ্বরের জীবনের থেকে বিচ্ছিন্ন হয়েছে, আন্তরিক অজ্ঞানতার কারণে, হৃদয়ের কঠিনতা প্রযুক্ত হয়েছে।

യതസ്തേ സ്വമനോമായാമ് ആചരന്ത്യാന്തരികാജ്ഞാനാത് മാനസികകാഠിന്യാച്ച തിമിരാവൃതബുദ്ധയ ഈശ്വരീയജീവനസ്യ ബഗീർഭൂതാശ്ച ഭവന്തി,

19 ১৯ তারা অসাড় হয়ে নিজেদের লোভে সব রকম অশুচি কাজ করার জন্য নিজেদেরকে ব্যাভিচারে সমর্পণ করেছে।

സ്വാൻ ചൈതന്യശൂന്യാൻ കൃത്വാ ച ലോഭേന സർവ്വവിധാശൗചാചരണായ ലമ്പടതായാം സ്വാൻ സമർപിതവന്തഃ|

20 ২০ কিন্তু তোমরা খ্রীষ্টের সম্বন্ধে এই রকম শিক্ষা পাও নি;

കിന്തു യൂയം ഖ്രീഷ്ടം ന താദൃശം പരിചിതവന്തഃ,

21 ২১ তাঁরই বাক্য ত শুনেছ এবং যীশুতে যে সত্য আছে, সেই অনুসারে তাঁতেই শিক্ষিত হয়েছ;

യതോ യൂയം തം ശ്രുതവന്തോ യാ സത്യാ ശിക്ഷാ യീശുതോ ലഭ്യാ തദനുസാരാത് തദീയോപദേശം പ്രാപ്തവന്തശ്ചേതി മന്യേ|

22 ২২ যেন তোমরা পুরানো আচরণ সম্বন্ধে সেই পুরানো মানুষকে ত্যাগ কর, যা প্রতারণার নানারকম অভিলাষ মতে ভ্রষ্ট হয়ে পড়ছে;

തസ്മാത് പൂർവ്വകാലികാചാരകാരീ യഃ പുരാതനപുരുഷോ മായാഭിലാഷൈ ർനശ്യതി തം ത്യക്ത്വാ യുഷ്മാഭി ർമാനസികഭാവോ നൂതനീകർത്തവ്യഃ,

23 ২৩ নিজ নিজ মনের আত্মা যেন ক্রমশঃ নতুন হয়ে ওঠ,

യോ നവപുരുഷ ഈശ്വരാനുരൂപേണ പുണ്യേന സത്യതാസഹിതേന

24 ২৪ সেই নতুন মানুষকে নির্ধারণ কর, যা সত্যের পবিত্রতায় ও ধার্ম্মিকতায় ঈশ্বরের সাদৃশ্যে সৃষ্ট হয়েছে।

ധാർമ്മികത്വേന ച സൃഷ്ടഃ സ ഏവ പരിധാതവ്യശ്ച|

25 ২৫ অতএব তোমরা, যা মিথ্যে, তা ছেড়ে প্রত্যেকে নিজ নিজ প্রতিবেশীর সঙ্গে সত্যি কথা বলো; কারণ আমরা একে অন্যের অঙ্গ।

അതോ യൂയം സർവ്വേ മിഥ്യാകഥനം പരിത്യജ്യ സമീപവാസിഭിഃ സഹ സത്യാലാപം കുരുത യതോ വയം പരസ്പരമ് അങ്ഗപ്രത്യങ്ഗാ ഭവാമഃ|

26 ২৬ রেগে গেলেও পাপ করো না; সূর্য্য অস্ত যাওয়ার আগে তোমাদের রাগ শান্ত হোক;

അപരം ക്രോധേ ജാതേ പാപം മാ കുരുധ്വമ്, അശാന്തേ യുഷ്മാകം രോഷേസൂര്യ്യോഽസ്തം ന ഗച്ഛതു|

27 ২৭ আর শয়তানকে জায়গা দিও না।

അപരം ശയതാനേ സ്ഥാനം മാ ദത്ത|

28 ২৮ চোর আর চুরি না করুক, বরং নিজ হাত ব্যবহার করে সৎ ভাবে পরিশ্রম করুক, যেন গরিবকে দেবার জন্য তার হাতে কিছু থাকে।

ചോരഃ പുനശ്ചൈര്യ്യം ന കരോതു കിന്തു ദീനായ ദാനേ സാമർഥ്യം യജ്ജായതേ തദർഥം സ്വകരാഭ്യാം സദ്വൃത്ത്യാ പരിശ്രമം കരോതു|

29 ২৯ তোমাদের মুখ থেকে কোন রকম বাজে কথা বের না হোক, কিন্তু দরকারে গেঁথে তোলার জন্য ভালো কথা বের হোক, যেন যারা শোনে, তাদেরকে আশীর্বাদ দান করা হয়।

അപരം യുഷ്മാകം വദനേഭ്യഃ കോഽപി കദാലാപോ ന നിർഗച്ഛതു, കിന്തു യേന ശ്രോതുരുപകാരോ ജായതേ താദൃശഃ പ്രയോജനീയനിഷ്ഠായൈ ഫലദായക ആലാപോ യുഷ്മാകം ഭവതു|

30 ৩০ আর ঈশ্বরের সেই পবিত্র আত্মাকে দুঃখিত করো না, যার দ্বারা তোমার মুক্তির দিনের র অপেক্ষায় মুদ্রাঙ্কিত হয়েছ।

അപരഞ്ച യൂയം മുക്തിദിനപര്യ്യന്തമ് ഈശ്വരസ്യ യേന പവിത്രേണാത്മനാ മുദ്രയാങ്കിതാ അഭവത തം ശോകാന്വിതം മാ കുരുത|

31 ৩১ সব রকম বাজে কথা, রোষ, রাগ, ঝগড়া, ঈশ্বরনিন্দা এবং সব রকম হিংসা তোমাদের মধ্যে থেকে দুর হোক।

അപരം കടുവാക്യം രോഷഃ കോഷഃ കലഹോ നിന്ദാ സർവ്വവിധദ്വേഷശ്ചൈതാനി യുഷ്മാകം മധ്യാദ് ദൂരീഭവന്തു|

32 ৩২ তোমরা একে অপরে মধুর স্বভাব ও কমল মনের হও, একে অপরকে ক্ষমা কর, যেমন ঈশ্বরও খ্রীষ্টে তোমাদেরকে ক্ষমা করেছেন।

യൂയം പരസ്പരം ഹിതൈഷിണഃ കോമലാന്തഃകരണാശ്ച ഭവത| അപരമ് ഈശ്വരഃ ഖ്രീഷ്ടേന യദ്വദ് യുഷ്മാകം ദോഷാൻ ക്ഷമിതവാൻ തദ്വദ് യൂയമപി പരസ്പരം ക്ഷമധ്വം|