প্রেরিত 14
1 ১ এর পরে পৌল ও বার্ণবা ইকনিয়ে ইহুদীদের সমাজঘরে প্রবেশ করলেন এবং এমন স্পষ্টভাবে কথা বললেন যে, যিহূদী ও গ্রীকদের মধ্যে অনেকে বিশ্বাস করল।
തൗ ദ്വൗ ജനൗ യുഗപദ് ഇകനിയനഗരസ്ഥയിഹൂദീയാനാം ഭജനഭവനം ഗത്വാ യഥാ ബഹവോ യിഹൂദീയാ അന്യദേശീയലോകാശ്ച വ്യശ്വസൻ താദൃശീം കഥാം കഥിതവന്തൗ|
2 ২ কিন্তু যে ইহুদীরা অবাধ্য হলো, তারা ভাইদের বিরুদ্ধে অযিহূদীর লোকেদের প্রাণ উত্তেজিত ও ক্ষেপিয়ে তুলল।
കിന്തു വിശ്വാസഹീനാ യിഹൂദീയാ അന്യദേശീയലോകാൻ കുപ്രവൃത്തിം ഗ്രാഹയിത്വാ ഭ്രാതൃഗണം പ്രതി തേഷാം വൈരം ജനിതവന്തഃ|
3 ৩ সুতরাং তাঁরা আরোও অনেকদিন সেখানে থাকলেন, সাহসের সঙ্গে এবং প্রভুর শক্তির সঙ্গে কথা বলতেন; আর তিনি প্রভুর অনুগ্রহের কথা বলতেন এবং প্রভুও পৌল এবং বার্ণবার হাত দিয়ে বিভিন্ন চিহ্ন এবং আশ্চর্য্য কাজ করতেন।
അതഃ സ്വാനുഗ്രഹകഥായാഃ പ്രമാണം ദത്വാ തയോ ർഹസ്തൈ ർബഹുലക്ഷണമ് അദ്ഭുതകർമ്മ ച പ്രാകാശയദ് യഃ പ്രഭുസ്തസ്യ കഥാ അക്ഷോഭേന പ്രചാര്യ്യ തൗ തത്ര ബഹുദിനാനി സമവാതിഷ്ഠേതാം|
കിന്തു കിയന്തോ ലോകാ യിഹൂദീയാനാം സപക്ഷാഃ കിയന്തോ ലോകാഃ പ്രേരിതാനാം സപക്ഷാ ജാതാഃ, അതോ നാഗരികജനനിവഹമധ്യേ ഭിന്നവാക്യത്വമ് അഭവത്|
5 ৫ তখন অযিহূদীর ও ইহুদীদের কিছু লোকেরা তাদের নেতাদের সঙ্গে যুক্তি পরামর্শ করে, তাঁদের অপমান ও পাথর মারার পরিকল্পনা করল।
അന്യദേശീയാ യിഹൂദീയാസ്തേഷാമ് അധിപതയശ്ച ദൗരാത്മ്യം കുത്വാ തൗ പ്രസ്തരൈരാഹന്തുമ് ഉദ്യതാഃ|
6 ৬ তাঁরা তাদের পরিকল্পনা বুঝতে পেরে লুকায়নিয়া দেশের, লুস্ত্রা ও দর্বী শহরে এবং তার চারপাশের অঞ্চলে পালিয়ে গেলেন;
തൗ തദ്വാർത്താം പ്രാപ്യ പലായിത്വാ ലുകായനിയാദേശസ്യാന്തർവ്വർത്തിലുസ്ത്രാദർബ്ബോ
തത്സമീപസ്ഥദേശഞ്ച ഗത്വാ തത്ര സുസംവാദം പ്രചാരയതാം|
8 ৮ লুস্ত্রায় একজন ব্যক্তি বসে থাকতেন, তার দাঁড়ানোর কোনোও শক্তি ছিল না, সে জন্ম থেকেই খোঁড়া, কখনোও হাঁটা চলা করে নি।
തത്രോഭയപാദയോശ്ചലനശക്തിഹീനോ ജന്മാരഭ്യ ഖഞ്ജഃ കദാപി ഗമനം നാകരോത് ഏതാദൃശ ഏകോ മാനുഷോ ലുസ്ത്രാനഗര ഉപവിശ്യ പൗലസ്യ കഥാം ശ്രുതവാൻ|
9 ৯ সেই ব্যক্তি পৌলের কথা শুনছিলেন; পৌল তার দিকে একভাবে তাকালেন, ও দেখতে পেলেন সুস্থ হবার জন্য তার বিশ্বাস আছে,
ഏതസ്മിൻ സമയേ പൗലസ്തമ്പ്രതി ദൃഷ്ടിം കൃത്വാ തസ്യ സ്വാസ്ഥ്യേ വിശ്വാസം വിദിത്വാ പ്രോച്ചൈഃ കഥിതവാൻ
10 ১০ তিনি উঁচুস্বরে তাকে বললেন, তোমার পায়ে ভর দিয়ে সোজা হয়ে দাঁড়াও; তবে সে লাফ দিয়ে দাঁড়াল ও হাঁটতে লাগলো।
പദ്ഭ്യാമുത്തിഷ്ഠൻ ഋജു ർഭവ| തതഃ സ ഉല്ലമ്ഫം കൃത്വാ ഗമനാഗമനേ കുതവാൻ|
11 ১১ পৌল যা করলেন, তা দেখে লোকেরা লুকানীয় ভাষায় উঁচুস্বরে বলতে লাগল, দেবতারা মানুষ রূপ নিয়ে আমাদের মধ্যে এসেছে।
തദാ ലോകാഃ പൗലസ്യ തത് കാര്യ്യം വിലോക്യ ലുകായനീയഭാഷയാ പ്രോച്ചൈഃ കഥാമേതാം കഥിതവന്തഃ, ദേവാ മനുഷ്യരൂപം ധൃത്വാസ്മാകം സമീപമ് അവാരോഹൻ|
തേ ബർണബ്ബാം യൂപിതരമ് അവദൻ പൗലശ്ച മുഖ്യോ വക്താ തസ്മാത് തം മർകുരിയമ് അവദൻ|
13 ১৩ এবং শহরের সামনে দ্যুপিতরের যে মন্দির ছিল, তার যাজক (পুরোহিত) কয়েকটা ষাঁড় ও মালা নিয়ে শহরের মূল দরজার সামনে লোকেদের সঙ্গে বলিদান করতে চাইল।
തസ്യ നഗരസ്യ സമ്മുഖേ സ്ഥാപിതസ്യ യൂപിതരവിഗ്രഹസ്യ യാജകോ വൃഷാൻ പുഷ്പമാലാശ്ച ദ്വാരസമീപമ് ആനീയ ലോകൈഃ സർദ്ധം താവുദ്ദിശ്യ സമുത്സൃജ്യ ദാതുമ് ഉദ്യതഃ|
14 ১৪ কিন্তু প্রেরিতরা, বার্ণবা ও পৌল, একথা শুনে তাঁরা নিজের বস্ত্র ছিঁড়লেন এবং দৌড়ে বাইরে গিয়ে লোকেদের উদ্দেশ্যে বললেন,
തദ്വാർത്താം ശ്രുത്വാ ബർണബ്ബാപൗലൗ സ്വീയവസ്ത്രാണി ഛിത്വാ ലോകാനാം മധ്യം വേഗേന പ്രവിശ്യ പ്രോച്ചൈഃ കഥിതവന്തൗ,
15 ১৫ মহাশয়েরা, আপনারা এমন কেন করছেন? আমরাও আপনাদের মত সম সুখদুঃখভোগী মানুষ; আমরা আপনাদের এই সুসমাচার জানাতে এসেছি যে, এই সব অসার বস্তু থেকে জীবন্ত ঈশ্বরের কাছে আসুন, যিনি আকাশ, পৃথিবী, সমুদ্র, ও সমুদ্রের মধ্যে যা কিছু আছে সে সমস্তই সৃষ্টি করেছেন।
ഹേ മഹേച്ഛാഃ കുത ഏതാദൃശം കർമ്മ കുരുഥ? ആവാമപി യുഷ്മാദൃശൗ സുഖദുഃഖഭോഗിനൗ മനുഷ്യൗ, യുയമ് ഏതാഃ സർവ്വാ വൃഥാകൽപനാഃ പരിത്യജ്യ യഥാ ഗഗണവസുന്ധരാജലനിധീനാം തന്മധ്യസ്ഥാനാം സർവ്വേഷാഞ്ച സ്രഷ്ടാരമമരമ് ഈശ്വരം പ്രതി പരാവർത്തധ്വേ തദർഥമ് ആവാം യുഷ്മാകം സന്നിധൗ സുസംവാദം പ്രചാരയാവഃ|
സ ഈശ്വരഃ പൂർവ്വകാലേ സർവ്വദേശീയലോകാൻ സ്വസ്വമാർഗേ ചലിതുമനുമതിം ദത്തവാൻ,
17 ১৭ কিন্তু তবুও তিনি নিজেকে প্রকাশিত রাখলেন, তিনি মঙ্গল করেছেন, আকাশ থেকে আপনাদের বৃষ্টি এবং ফল উৎপন্নকারী ঋতু দিয়ে ফসল দিয়েছেন ও আনন্দে আপনাদের হৃদয় পরিপূর্ণ করেছেন।
തഥാപി ആകാശാത് തോയവർഷണേന നാനാപ്രകാരശസ്യോത്പത്യാ ച യുഷ്മാകം ഹിതൈഷീ സൻ ഭക്ഷ്യൈരാനനദേന ച യുഷ്മാകമ് അന്തഃകരണാനി തർപയൻ താനി ദാനാനി നിജസാക്ഷിസ്വരൂപാണി സ്ഥപിതവാൻ|
18 ১৮ এই সব কথা বলে পৌল এবং বার্ণবা অনেক কষ্টে তাঁদের উদ্দেশ্যে বলি উৎসর্গ করা থেকে লোকেদের থামালেন।
കിന്തു താദൃശായാം കഥായാം കഥിതായാമപി തയോഃ സമീപ ഉത്സർജനാത് ലോകനിവഹം പ്രായേണ നിവർത്തയിതും നാശക്നുതാമ്|
19 ১৯ কিন্তু আন্তিয়খিয়া ও ইকনিয় থেকে কয়েক জন যিহূদী এলো; তারা লোকেদের ইন্ধন দিল এবং লোকেরা পৌলকে পাথর মারলো এবং তাঁকে শহরের বাইরে টেনে নিয়ে গেল, কারণ তারা মনে করল, তিনি মারা গেছেন।
ആന്തിയഖിയാ-ഇകനിയനഗരാഭ്യാം കതിപയയിഹൂദീയലോകാ ആഗത്യ ലോകാൻ പ്രാവർത്തയന്ത തസ്മാത് തൈ പൗലം പ്രസ്തരൈരാഘ്നൻ തേന സ മൃത ഇതി വിജ്ഞായ നഗരസ്യ ബഹിസ്തമ് ആകൃഷ്യ നീതവന്തഃ|
20 ২০ কিন্তু শিষ্যরা তাঁর চারিদিকে ঘিরে দাঁড়াতে তিনি উঠে শহরের মধ্যে প্রবেশ করলেন। পরে তিনি বার্ণবার সঙ্গে দর্বী শহরে চলে গেলেন।
കിന്തു ശിഷ്യഗണേ തസ്യ ചതുർദിശി തിഷ്ഠതി സതി സ സ്വയമ് ഉത്ഥായ പുനരപി നഗരമധ്യം പ്രാവിശത് തത്പരേഽഹനി ബർണബ്ബാസഹിതോ ദർബ്ബീനഗരം ഗതവാൻ|
21 ২১ তাঁরা সেই শহরে সুসমাচার প্রচার করলেন এবং অনেক লোক প্রভুর শিষ্য হলো। তাঁরা লুস্ত্রা থেকে ইকনিয়ে, ও আন্তিয়খিয়ায় ফিরে গেলেন;
തത്ര സുസംവാദം പ്രചാര്യ്യ ബഹുലോകാൻ ശിഷ്യാൻ കൃത്വാ തൗ ലുസ്ത്രാമ് ഇകനിയമ് ആന്തിയഖിയാഞ്ച പരാവൃത്യ ഗതൗ|
22 ২২ তাঁরা সেই অঞ্চলের শিষ্যদের প্রাণে শক্তি যোগালেন এবং তাদের ভরসা দিলেন, যেন তারা বিশ্বাসে স্থির থাকে। এবং তাঁরা তাদের বললেন আমাদের অনেক কষ্টের মধ্য দিয়ে ঈশ্বরের রাজ্যে প্রবেশ করতে হবে।
ബഹുദുഃഖാനി ഭുക്ത്വാപീശ്വരരാജ്യം പ്രവേഷ്ടവ്യമ് ഇതി കാരണാദ് ധർമ്മമാർഗേ സ്ഥാതും വിനയം കൃത്വാ ശിഷ്യഗണസ്യ മനഃസ്ഥൈര്യ്യമ് അകുരുതാം|
23 ২৩ যখন তাঁরা তাদের জন্য প্রত্যেক মণ্ডলীতে প্রাচীনদের নিয়োগ করলেন এবং উপবাস ও প্রার্থনা করলেন এবং যারা প্রভুকে বিশ্বাস করেছিলেন তাদের প্রভুর হাতে সমর্পণ করলেন।
മണ്ഡലീനാം പ്രാചീനവർഗാൻ നിയുജ്യ പ്രാർഥനോപവാസൗ കൃത്വാ യത്പ്രഭൗ തേ വ്യശ്വസൻ തസ്യ ഹസ്തേ താൻ സമർപ്യ
പിസിദിയാമധ്യേന പാമ്ഫുലിയാദേശം ഗതവന്തൗ|
പശ്ചാത് പർഗാനഗരം ഗത്വാ സുസംവാദം പ്രചാര്യ്യ അത്താലിയാനഗരം പ്രസ്ഥിതവന്തൗ|
26 ২৬ এবং সেখান থেকে জাহাজে করে আন্তিয়খিয়ায় চলে গেলেন, যে কাজ তাঁরা শেষ করলেন, সেই কাজের জন্য বিশ্বাসীরা তাঁদের এই স্থানেই ঈশ্বরের অনুগ্রহের কাছে নিজেদের সমর্পণ করেছিলেন।
തസ്മാത് സമുദ്രപഥേന ഗത്വാ താഭ്യാം യത് കർമ്മ സമ്പന്നം തത്കർമ്മ സാധയിതും യന്നഗരേ ദയാലോരീശ്വരസ്യ ഹസ്തേ സമർപിതൗ ജാതൗ തദ് ആന്തിയഖിയാനഗരം ഗതവന്താ|
27 ২৭ তাঁরা যখন ফিরে আসলেন, ও মণ্ডলীকে এক করলেন এবং ঈশ্বর তাঁদের দিয়ে যে সমস্ত কাজ করেছিলেন ও কিভাবে অযিহূদীর লোকেদের জন্য বিশ্বাসের দরজা খুলে দিয়েছেন, সে সব কথা তাদের বিস্তারিত জানালেন।
തത്രോപസ്ഥായ തന്നഗരസ്ഥമണ്ഡലീം സംഗൃഹ്യ സ്വാഭ്യാമ ഈശ്വരോ യദ്യത് കർമ്മകരോത് തഥാ യേന പ്രകാരേണ ഭിന്നദേശീയലോകാൻ പ്രതി വിശ്വാസരൂപദ്വാരമ് അമോചയദ് ഏതാൻ സർവ്വവൃത്താന്താൻ താൻ ജ്ഞാപിതവന്തൗ|
തതസ്തൗ ശിര്യ്യൈഃ സാർദ്ധം തത്ര ബഹുദിനാനി ന്യവസതാമ്|
