২য় করিন্থীয় 4
അപരഞ്ച വയം കരുണാഭാജോ ഭൂത്വാ യദ് ഏതത് പരിചാരകപദമ് അലഭാമഹി നാത്ര ക്ലാമ്യാമഃ,
2 ২ বরং অন্যেরা যে সব লজ্জার ও গুপ্ত কাজ করে তা আমরা করি না। আমরা ছলনা করি না এবং ঈশ্বরের বাক্যকে ভুল ব্যাখ্যা করি না, কিন্তু ঈশ্বরের সামনে সত্য প্রকাশ করে মানুষের বিবেক নিজেদেরকে যোগ্য করে তোলে।
കിന്തു ത്രപായുക്താനി പ്രച്ഛന്നകർമ്മാണി വിഹായ കുടിലതാചരണമകുർവ്വന്ത ഈശ്വരീയവാക്യം മിഥ്യാവാക്യൈരമിശ്രയന്തഃ സത്യധർമ്മസ്യ പ്രകാശനേനേശ്വരസ്യ സാക്ഷാത് സർവ്വമാനവാനാം സംവേദഗോചരേ സ്വാൻ പ്രശംസനീയാൻ ദർശയാമഃ|
അസ്മാഭി ർഘോഷിതഃ സുസംവാദോ യദി പ്രച്ഛന്നഃ; സ്യാത് തർഹി യേ വിനംക്ഷ്യന്തി തേഷാമേവ ദൃഷ്ടിതഃ സ പ്രച്ഛന്നഃ;
4 ৪ এই যুগের দেবতা অর্থাৎ জগতের শাসনকর্তারা অবিশ্বাসী লোকদের মনকে অন্ধ করে রেখেছে যেন ঈশ্বরের প্রতিমূর্ত্তি যে খ্রীষ্ট, তাঁর গৌরবের সুসমাচারের আলো তারা দেখতে না পায়। (aiōn g165)
യത ഈശ്വരസ്യ പ്രതിമൂർത്തി ര്യഃ ഖ്രീഷ്ടസ്തസ്യ തേജസഃ സുസംവാദസ്യ പ്രഭാ യത് താൻ ന ദീപയേത് തദർഥമ് ഇഹ ലോകസ്യ ദേവോഽവിശ്വാസിനാം ജ്ഞാനനയനമ് അന്ധീകൃതവാൻ ഏതസ്യോദാഹരണം തേ ഭവന്തി| (aiōn g165)
5 ৫ কারণ আমরা নিজেদেরকে প্রচার করছি না কিন্তু যীশু খ্রীষ্টকে প্রভু বলে প্রচার করছি এবং নিজেদেরকে যীশু খ্রীষ্টের জন্য তোমাদের দাস বলে প্রচার করছি।
വയം സ്വാൻ ഘോഷയാമ ഇതി നഹി കിന്തു ഖ്രീഷ്ടം യീശും പ്രഭുമേവാസ്മാംശ്ച യീശോഃ കൃതേ യുഷ്മാകം പരിചാരകാൻ ഘോഷയാമഃ|
6 ৬ কারণ সেই ঈশ্বর যিনি বললেন, অন্ধকার থেকে আলো প্রকাশ হবে এবং তিনি আমাদের হৃদয়ে আলো জ্বেলেছিলেন যেন তাঁর মহিমা বোঝার জন্য আলো প্রকাশ পায় আর এই মহিমা যীশু খ্রীষ্টের মুখমন্ডলে আছে।
യ ഈശ്വരോ മധ്യേതിമിരം പ്രഭാം ദീപനായാദിശത് സ യീശുഖ്രീഷ്ടസ്യാസ്യ ഈശ്വരീയതേജസോ ജ്ഞാനപ്രഭായാ ഉദയാർഥമ് അസ്മാകമ് അന്തഃകരണേഷു ദീപിതവാൻ|
7 ৭ কিন্তু এই সম্পদ আমরা মাটির পাত্রে (আমাদের পার্থিব দেহ) রেখেছি, যেন লোকে বুঝতে পারে যে এই মহাশক্তি আমাদের থেকে নয় কিন্তু ঈশ্বরের কাছ থেকেই এসেছে।
അപരം തദ് ധനമ് അസ്മാഭി ർമൃണ്മയേഷു ഭാജനേഷു ധാര്യ്യതേ യതഃ സാദ്ഭുതാ ശക്തി ർനാസ്മാകം കിന്ത്വീശ്വരസ്യൈവേതി ജ്ഞാതവ്യം|
വയം പദേ പദേ പീഡ്യാമഹേ കിന്തു നാവസീദാമഃ, വയം വ്യാകുലാഃ സന്തോഽപി നിരുപായാ ന ഭവാമഃ;
വയം പ്രദ്രാവ്യമാനാ അപി ന ക്ലാമ്യാമഃ, നിപാതിതാ അപി ന വിനശ്യാമഃ|
10 ১০ আমরা সবদিন আমাদের দেহে যীশুর মৃত্যু বয়ে নিয়ে চলেছি, যেন যীশুর জীবনও আমাদের শরীরে প্রকাশিত হয়।
അസ്മാകം ശരീരേ ഖ്രീഷ്ടസ്യ ജീവനം യത് പ്രകാശേത തദർഥം തസ്മിൻ ശരീരേ യീശോ ർമരണമപി ധാരയാമഃ|
11 ১১ আমরা জীবিত হলেও যীশুর জন্য সবদিন মৃত্যুমুখে তুলে দেওয়া হচ্ছে যেন আমাদের মানুষ শরীরে যীশুর জীবন প্রকাশিত হয়।
യീശോ ർജീവനം യദ് അസ്മാകം മർത്ത്യദേഹേ പ്രകാശേത തദർഥം ജീവന്തോ വയം യീശോഃ കൃതേ നിത്യം മൃത്യൗ സമർപ്യാമഹേ|
ഇത്ഥം വയം മൃത്യാക്രാന്താ യൂയഞ്ച ജീവനാക്രാന്താഃ|
13 ১৩ আর আমাদের কাছে বিশ্বাসের সেই আত্মা আছে, যেরূপ পবিত্র শাস্ত্রে লেখা আছে, “আমি বিশ্বাস করলাম, তাই কথা বললাম;” ঠিক সেই রকম আমরাও বিশ্বাস করছি তাই কথাও বলছি;
വിശ്വാസകാരണാദേവ സമഭാഷി മയാ വചഃ| ഇതി യഥാ ശാസ്ത്രേ ലിഖിതം തഥൈവാസ്മാഭിരപി വിശ്വാസജനകമ് ആത്മാനം പ്രാപ്യ വിശ്വാസഃ ക്രിയതേ തസ്മാച്ച വചാംസി ഭാഷ്യന്തേ|
14 ১৪ কারণ আমরা জানি যিনি প্রভু যীশুকে জীবিত করে তুলেছেন, তিনি যীশুর সঙ্গে আমাদের জীবিত করে তুলবেন এবং তোমাদের সামনে হাজির করবেন।
പ്രഭു ര്യീശു ര്യേനോത്ഥാപിതഃ സ യീശുനാസ്മാനപ്യുത്ഥാപയിഷ്യതി യുഷ്മാഭിഃ സാർദ്ധം സ്വസമീപ ഉപസ്ഥാപയിഷ്യതി ച, വയമ് ഏതത് ജാനീമഃ|
15 ১৫ কারণ সব কিছুই তোমাদের জন্য হয়েছে, যেন ঈশ্বরের যে অনুগ্রহ অনেক লোককে দেওয়া হয়েছে সেই অনুগ্রহ পাওয়ার জন্য এবং ঈশ্বরের প্রচুর গৌরবার্থে আরও বেশি করে ধন্যবাদ দেওয়া হয়।
അതഏവ യുഷ്മാകം ഹിതായ സർവ്വമേവ ഭവതി തസ്മാദ് ബഹൂനാം പ്രചുരാനുഗ്രഹപ്രാപ്തേ ർബഹുലോകാനാം ധന്യവാദേനേശ്വരസ്യ മഹിമാ സമ്യക് പ്രകാശിഷ്യതേ|
16 ১৬ সুতরাং আমরা কখনো হতাশ হয়ে পড়ি না, যদিও আমাদের বাহ্যিক দেহটি নষ্ট হচ্ছে কিন্তু আমাদের অভ্যন্তরীক মানুষটি দিনের দিনের নতুন হচ্ছে।
തതോ ഹേതോ ർവയം ന ക്ലാമ്യാമഃ കിന്തു ബാഹ്യപുരുഷോ യദ്യപി ക്ഷീയതേ തഥാപ്യാന്തരികഃ പുരുഷോ ദിനേ ദിനേ നൂതനായതേ|
17 ১৭ ফলে আমরা এই অল্প দিনের র জন্য যে সামান্য কষ্টভোগ করছি তার জন্য আমরা চিরকাল ধরে ঈশ্বরের মহিমা পাব যেটা কখনো মাপা যায় না। (aiōnios g166)
ക്ഷണമാത്രസ്ഥായി യദേതത് ലഘിഷ്ഠം ദുഃഖം തദ് അതിബാഹുല്യേനാസ്മാകമ് അനന്തകാലസ്ഥായി ഗരിഷ്ഠസുഖം സാധയതി, (aiōnios g166)
18 ১৮ কারণ আমরা যা দেখা যায় তা দেখছি না বরং তার দিকেই দেখছি যা দেখা যায় না। কারণ যা যা দেখা যায় তা অল্প দিনের র জন্য, কিন্তু যা দেখা যায় না তা চিরকালের জন্য স্থায়ী। (aiōnios g166)
യതോ വയം പ്രത്യക്ഷാൻ വിഷയാൻ അനുദ്ദിശ്യാപ്രത്യക്ഷാൻ ഉദ്ദിശാമഃ| യതോ ഹേതോഃ പ്രത്യക്ഷവിഷയാഃ ക്ഷണമാത്രസ്ഥായിനഃ കിന്ത്വപ്രത്യക്ഷാ അനന്തകാലസ്ഥായിനഃ| (aiōnios g166)
