১ম থিষলনীকীয় 2
ഹേ ഭ്രാതരഃ, യുഷ്മന്മധ്യേ ഽസ്മാകം പ്രവേശോ നിഷ്ഫലോ ന ജാത ഇതി യൂയം സ്വയം ജാനീഥ|
2 ২ সেইজন্য ফিলিপীতে আগে দুঃখভোগ ও অপমান সহ্য করেছি, তোমরা জান, আমরা আমাদের ঈশ্বরে সাহসী হয়ে অত্যাধিক মানুষের বিরোধ সত্বেও আমরা তোমাদের কাছে ঈশ্বরের সুসমাচারের কথা প্রচার করেছিলাম।
അപരം യുഷ്മാഭി ര്യഥാശ്രാവി തഥാ പൂർവ്വം ഫിലിപീനഗരേ ക്ലിഷ്ടാ നിന്ദിതാശ്ച സന്തോഽപി വയമ് ഈശ്വരാദ് ഉത്സാഹം ലബ്ധ്വാ ബഹുയത്നേന യുഷ്മാൻ ഈശ്വരസ്യ സുസംവാദമ് അബോധയാമ|
യതോഽസ്മാകമ് ആദേശോ ഭ്രാന്തേരശുചിഭാവാദ് വോത്പന്നഃ പ്രവഞ്ചനായുക്തോ വാ ന ഭവതി|
4 ৪ কিন্তু ঈশ্বর যেমন আমাদের অনুমোদিত করে আমাদের উপরে সুসমাচারের ভার রেখেছেন তেমনি কথা বলছি; মানুষকে সন্তুষ্ট করব বলে নয়, কিন্তু ঈশ্বর, যিনি আমাদের হৃদয় পরীক্ষা করেন।
കിന്ത്വീശ്വരേണാസ്മാൻ പരീക്ഷ്യ വിശ്വസനീയാൻ മത്ത്വാ ച യദ്വത് സുസംവാദോഽസ്മാസു സമാർപ്യത തദ്വദ് വയം മാനവേഭ്യോ ന രുരോചിഷമാണാഃ കിന്ത്വസ്മദന്തഃകരണാനാം പരീക്ഷകായേശ്വരായ രുരോചിഷമാണാ ഭാഷാമഹേ|
വയം കദാപി സ്തുതിവാദിനോ നാഭവാമേതി യൂയം ജാനീഥ കദാപി ഛലവസ്ത്രേണ ലോഭം നാച്ഛാദയാമേത്യസ്മിൻ ഈശ്വരഃ സാക്ഷീ വിദ്യതേ|
6 ৬ আর মানুষের থেকে গৌরব পেতে চেষ্টা করিনি, তোমাদের থেকেও নয়, অন্যদের থেকেও নয়, যদিও খ্রীষ্টের প্রেরিত বলে আমরা তোমাদের থেকে সুযোগ নিলেও নিতে পারতাম;
വയം ഖ്രീഷ്ടസ്യ പ്രേരിതാ ഇവ ഗൗരവാന്വിതാ ഭവിതുമ് അശക്ഷ്യാമ കിന്തു യുഷ്മത്തഃ പരസ്മാദ് വാ കസ്മാദപി മാനവാദ് ഗൗരവം ന ലിപ്സമാനാ യുഷ്മന്മധ്യേ മൃദുഭാവാ ഭൂത്വാവർത്താമഹി|
7 ৭ কিন্তু যেমন মায়েরা নিজের বাচ্চাদের লালন পালন করে, তেমনি আমরা তোমাদের মধ্যে স্নেহের ভাব দেখিয়েছিলাম;
യഥാ കാചിന്മാതാ സ്വകീയശിശൂൻ പാലയതി തഥാ വയമപി യുഷ്മാൻ കാങ്ക്ഷമാണാ
8 ৮ সেইভাবে আমরা তোমাদেরকে ভালবেসে কেবল ঈশ্বরের সুসমাচার নয়, আপন আপন প্রাণও তোমাদেরকে দিতে সন্তুষ্ট ছিলাম, যেহেতু তোমরা আমাদের প্রিয়পাত্র হয়েছিলে।
യുഷ്മഭ്യം കേവലമ് ഈശ്വരസ്യ സുസംവാദം തന്നഹി കിന്തു സ്വകീയപ്രാണാൻ അപി ദാതും മനോഭിരഭ്യലഷാമ, യതോ യൂയമ് അസ്മാകം സ്നേഹപാത്രാണ്യഭവത|
9 ৯ হে ভাইয়েরা আমাদের পরিশ্রম ও কঠোর চেষ্টা তোমাদের মনে আছে; তোমাদের কারও বোঝা না হই, সেইজন্য আমরা দিন রাত কাজ করতে করতে তোমাদের কাছে ঈশ্বরের সুসমাচার প্রচার করেছিলাম।
ഹേ ഭ്രാതരഃ, അസ്മാകം ശ്രമഃ ക്ലേശശ്ച യുഷ്മാഭിഃ സ്മര്യ്യതേ യുഷ്മാകം കോഽപി യദ് ഭാരഗ്രസ്തോ ന ഭവേത് തദർഥം വയം ദിവാനിശം പരിശ്രാമ്യന്തോ യുഷ്മന്മധ്യ ഈശ്വരസ്യ സുസംവാദമഘോഷയാമ|
10 ১০ আর বিশ্বাসী যে তোমরা, তোমাদের কাছে আমরা কেমন পবিত্র, ধার্মিক ও নির্দোষী ছিলাম, তার সাক্ষী তোমরা আছ, ঈশ্বরও আছেন।
അപരഞ്ച വിശ്വാസിനോ യുഷ്മാൻ പ്രതി വയം കീദൃക് പവിത്രത്വയഥാർഥത്വനിർദോഷത്വാചാരിണോഽഭവാമേത്യസ്മിൻ ഈശ്വരോ യൂയഞ്ച സാക്ഷിണ ആധ്വേ|
11 ১১ তোমরা তো জান, পিতা যেমন আপন সন্তানদের তেমনি আমরাও তোমাদের প্রত্যেক জনকে উত্সাহ, ও সান্ত্বনা দিতাম,
അപരഞ്ച യദ്വത് പിതാ സ്വബാലകാൻ തദ്വദ് വയം യുഷ്മാകമ് ഏകൈകം ജനമ് ഉപദിഷ്ടവന്തഃ സാന്ത്വിതവന്തശ്ച,
12 ১২ ও শক্তভাবে পরামর্শ দিতাম যেন তোমরা ঈশ্বরের আচরণ মেনে চলো, যিনি নিজ রাজ্যে ও মহিমায় তোমাদের আহ্বান করছেন।
യ ഈശ്വരഃ സ്വീയരാജ്യായ വിഭവായ ച യുഷ്മാൻ ആഹൂതവാൻ തദുപയുക്താചരണായ യുഷ്മാൻ പ്രവർത്തിതവന്തശ്ചേതി യൂയം ജാനീഥ|
13 ১৩ এই কারণে আমরাও সবদিন ঈশ্বরের ধন্যবাদ করছি। আমাদের কাছে ঈশ্বরের পাঠানো বাক্য পেয়ে, তোমরা মানুষদের বাক্য নয়, কিন্তু ঈশ্বরের বাক্য বলে তা গ্রহণ করেছিলে; তা সত্যই ঈশ্বরের বাক্য এবং তোমরা বিশ্বাসী তোমাদের মধ্যে নিজ কার্য্য সম্পন্ন করছো।
യസ്മിൻ സമയേ യൂയമ് അസ്മാകം മുഖാദ് ഈശ്വരേണ പ്രതിശ്രുതം വാക്യമ് അലഭധ്വം തസ്മിൻ സമയേ തത് മാനുഷാണാം വാക്യം ന മത്ത്വേശ്വരസ്യ വാക്യം മത്ത്വാ ഗൃഹീതവന്ത ഇതി കാരണാദ് വയം നിരന്തരമ് ഈശ്വരം ധന്യം വദാമഃ, യതസ്തദ് ഈശ്വരസ്യ വാക്യമ് ഇതി സത്യം വിശ്വാസിനാം യുഷ്മാകം മധ്യേ തസ്യ ഗുണഃ പ്രകാശതേ ച|
14 ১৪ কারণ, হে ভাইয়েরা, যিহুদিয়ায় খ্রীষ্ট যীশুতে ঈশ্বরের যে সকল মণ্ডলী আছে, তোমরা তাদের অনুসরণকারী হয়েছ; কারণ ওরা ইহূদিদের থেকে যে প্রকার দুঃখ পেয়েছে, তোমারও তোমাদের নিজ জাতির লোকদের কাছ থেকে সেই প্রকার দুঃখ পেয়েছ;
ഹേ ഭ്രാതരഃ, ഖ്രീഷ്ടാശ്രിതവത്യ ഈശ്വരസ്യ യാഃ സമിത്യോ യിഹൂദാദേശേ സന്തി യൂയം താസാമ് അനുകാരിണോഽഭവത, തദ്ഭുക്താ ലോകാശ്ച യദ്വദ് യിഹൂദിലോകേഭ്യസ്തദ്വദ് യൂയമപി സ്വജാതീയലോകേഭ്യോ ദുഃഖമ് അലഭധ്വം|
15 ১৫ ইহূদিরা প্রভু যীশুকে এবং ভাববাদীদের বধ করেছিল, আবার আমাদেরকে তাড়না করেছিল; তারা ঈশ্বরের সন্তুষ্ট কর নয়, সকল মানুষের বিপরীত;
തേ യിഹൂദീയാഃ പ്രഭും യീശും ഭവിഷ്യദ്വാദിനശ്ച ഹതവന്തോ ഽസ്മാൻ ദൂരീകൃതവന്തശ്ച, ത ഈശ്വരായ ന രോചന്തേ സർവ്വേഷാം മാനവാനാം വിപക്ഷാ ഭവന്തി ച;
16 ১৬ তারা আমাদেরকে অইহূদির পরিত্রানের জন্য তাদের কাছে কথা বলতে বারণ করছে; এইরূপে সবদিন নিজেদের পাপের পরিমাণ বাড়িয়ে ঈশ্বরের সীমানায় পৌছিয়েছে; কিন্তু তাদের নিকটে চূড়ান্ত ক্রোধ উপস্থিত হল।
അപരം ഭിന്നജാതീയലോകാനാം പരിത്രാണാർഥം തേഷാം മധ്യേ സുസംവാദഘോഷണാദ് അസ്മാൻ പ്രതിഷേധന്തി ചേത്ഥം സ്വീയപാപാനാം പരിമാണമ് ഉത്തരോത്തരം പൂരയന്തി, കിന്തു തേഷാമ് അന്തകാരീ ക്രോധസ്താൻ ഉപക്രമതേ|
17 ১৭ আর, হে ভাইয়েরা, আমরা অল্প দিনের র জন্য পৃথক হয়েছিলাম, হৃদয় থেকে নয় কিন্তু তোমাদের উপস্থিতি থেকে এবং তোমাদের মুখ দেখার জন্য আমরা মহা আশা করেছিলাম এবং চেষ্টা করেছিলাম।
ഹേ ഭ്രാതരഃ മനസാ നഹി കിന്തു വദനേന കിയത്കാലം യുഷ്മത്തോ ഽസ്മാകം വിച്ഛേദേ ജാതേ വയം യുഷ്മാകം മുഖാനി ദ്രഷ്ടുമ് അത്യാകാങ്ക്ഷയാ ബഹു യതിതവന്തഃ|
18 ১৮ কারণ আমরা, বিশেষত আমি পৌল, দুই একবার তোমাদের কাছে যেতে ইচ্ছা করেছিলাম, কিন্তু শয়তান আমাদের বাধা দিল।
ദ്വിരേകകൃത്വോ വാ യുഷ്മത്സമീപഗമനായാസ്മാകം വിശേഷതഃ പൗലസ്യ മമാഭിലാഷോഽഭവത് കിന്തു ശയതാനോ ഽസ്മാൻ നിവാരിതവാൻ|
19 ১৯ কারণ আমাদের আশা, বা আনন্দ, বা গৌরবের মুকুট কি? আমাদের প্রভু যীশুর সাক্ষাৎে তাঁর আগমন কালে তোমরাই কি নও?
യതോഽസ്മാകം കാ പ്രത്യാശാ കോ വാനന്ദഃ കിം വാ ശ്ലാഘ്യകിരീടം? അസ്മാകം പ്രഭോ ര്യീശുഖ്രീഷ്ടസ്യാഗമനകാലേ തത്സമ്മുഖസ്ഥാ യൂയം കിം തന്ന ഭവിഷ്യഥ?
യൂയമ് ഏവാസ്മാകം ഗൗരവാനന്ദസ്വരൂപാ ഭവഥ|
