< ১ম করিন্থীয় 2 >

1 আর হে ভাইয়েরা, আমি যখন তোমাদের কাছে গিয়েছিলাম, তখন সুন্দর সুন্দর কথার মাধ্যমে কিম্বা জ্ঞানের গুরুত্ব অনুযায়ী তোমাদেরকে যে ঈশ্বরের নিগুড় তত্ব প্রচার করতে উপস্থিত হয়েছিলাম, তা নয়।
ଏ ବାୟ୍‌ ଆର୍‌ ବେଣିମଃନ୍‌, ଜଃଡ୍‌ବଃଳ୍‌ ମୁୟ୍‌ଁ ତୁମିମଃନ୍‌କାର୍‌ ହାକ୍‌ ଜାୟ୍‌ ରିଲେ, ସଃଡେବଃଳ୍‌ ଇସ୍ୱରାର୍‌ ଗୁପ୍ତ୍‌ କଃତାର୍‌ ସଃତ୍‌ ପର୍ଚାର୍‌ କି, ଗିଆନାର୍‌ ବଃଡ୍‌କଃତା ଜେ ତୁମିମଃନାର୍‌ ହାକ୍‌ ପର୍ଚାର୍‌ କଃରିରିଲେ, ସେରି ନାୟ୍‌ ।
2 কারণ আমি মনে ঠিক করেছিলাম, তোমাদের মধ্যে থেকে আর কিছুই জানব না, একমাত্র যীশু খ্রীষ্টকে এবং তাঁকে ক্রুশে হত বলেই, জানব।
କାୟ୍‌ତାକ୍‌ବଃଲେକ୍‌ ଜିସୁ କ୍ରିସ୍ଟ ଆର୍‌ କ୍ରୁସ୍‌ ଉହ୍ରେ ତାର୍‌ ମଃର୍ନ୍‌ ଚାଡିକଃରି ତୁମିମଃନାର୍‌ ବିତ୍ରେ ଆରେକ୍‌ କାୟ୍‌ କଃତା ହେଁ ନଜାଣୁକ୍‌ ମୁଁୟ୍‌ ମଃନେ ତିର୍‌ କଃଲେ ।
3 আর আমি তোমাদের কাছে দুর্বলতা, ভয় ও ভয়ে ত্রাসযুক্ত ছিলাম,
ଆରେକ୍‌, ମୁଁୟ୍‌ ଦୁର୍ବୁଳ୍‌, ଡିର୍‌, ଆର୍‌ ବଃଡେ ଡିରାର୍‌ ସଃଙ୍ଗ୍ ତୁମିମଃନାର୍‌ ବିତ୍ରେ ରିଲେ ।
4 আর আমার বাক্য ও আমার প্রচার তোমাদের প্রলোভিত করার জন্য তা জ্ঞানের বাক্য ছিল না, বরং তাঁরা পবিত্র আত্মার মহাশক্তির প্রমাণ ছিল,
ଇତାର୍‌ ଗିନେ ମର୍‌ ସିକ୍ୟା ଆର୍‌ ମର୍‌ ପର୍ଚାର୍‌ ଗିଆନାର୍‌ ସୁନ୍ଦୁର୍‌ କଃତା ମିସ୍‌ଲାର୍‌ ନଃୟ୍‌କଃରି ଇସ୍ୱରାର୍‌ ଆତ୍ମାର୍‌ ସଃକାତ୍‌ ଆର୍‌ ସଃତ୍‌ ହଃର୍ମାଣ୍‌ରିଲାର୍‌ ଅୟ୍‌ରିଲି ।
5 যেন তোমাদের বিশ্বাস মানুষের জ্ঞানে না হয়, কিন্তু যেন ঈশ্বরের মহাশক্তিতে হয়।
ତୁମିମଃନ୍‌କାର୍‌ ବିସ୍ୱାସ୍‌ ଜଃନ୍‌କଃରି ମାନାୟ୍‌ର୍‌ ଗିଆନ୍ ଉହ୍ରେ ନଃୟ୍‌କଃରି ଇସ୍ୱରାର୍‌ ସଃକ୍ତି ଉହ୍ରେ ତିର୍‌ ଅୟ୍‌ଦ୍‌ ।
6 তবুও আমরা আত্মিক পরিপক্কদের মধ্যে জ্ঞানের কথা বলছি, কিন্তু সেই জ্ঞান এই যুগের নয় বা এই যুগের শাসনকর্ত্তাদের নয়, তারা তো মূল্যহীন হয়ে পড়ছেন। (aiōn g165)
ଅୟ୍‌ଲେକ୍‌ ହେଁ ଅଃମିମଃନ୍‌ ଆତ୍ମାୟ୍‌ ହୁର୍ନ୍‌ ଲକ୍‌ମଃନ୍‌କାର୍‌ ବିତ୍ରେ ଗିଆନାର୍‌ କଃତା କଃଉଁଲୁ, ମଃତର୍‌ ସେରି ଇ ଜଃଗତାର୍‌ ଗିଆନ୍ ନୟ୍‌ କି ଇ ଜୁଗାର୍‌ ନେତାମଃନାର୍‌ ନଃସ୍ଟ୍‌ ଗିଆନ୍ ନାୟ୍‌ । (aiōn g165)
7 কিন্তু আমরা গোপন উদ্দেশ্যে রূপে অর্থাৎ ঈশ্বরের সেই জ্ঞানের কথা বলছি, সেই গুপ্ত জ্ঞান, যা ঈশ্বর আমাদের গৌরবের জন্য জগত পূর্বকাল থেকেই ঠিক করে রেখেছিলেন। (aiōn g165)
ମଃତର୍‌ ଅଃମିମଃନ୍‌ ଗୁପ୍ତ୍ ଗିଆନ୍ ହର୍‌ ଇସ୍ୱରାର୍‌ ଗିଆନାର୍‌ କଃତା କଃଉଁଲୁ; ସେ ଗୁପ୍ତ୍ ଗିଆନ୍ ଇସ୍ୱର୍‌ ଅଃମିମଃନାର୍‌ ଜଃଜ୍‌ମାନାର୍‌ ଗିନେ ଜଃଗତାର୍‌ ଉବ୍‌ଜାଣ୍‌ ହୁର୍ବେ ଟିକ୍‌ କଃରିରିଲା । (aiōn g165)
8 এই যুগের তত্ত্বাবধায়কদের মধ্যে কেউ তা জানেন নি; কারণ যদি জানতেন, তবে গৌরবের প্রভুকে ক্রুশে দিতেন না। (aiōn g165)
ଇ ଜଃଗତାର୍‌ ଅଃଦିକାରିମଃନାର୍‌ ବିତ୍ରେ କେହେଁ ସେରି ନଃଜାଣ୍‌ତି, ବଃଲେକ୍‌ ସେରି ଜାଣିରିଲେକ୍‌ ଜଃଜ୍‌ମାନାର୍‌ ମାପ୍ରୁକେ କ୍ରୁସେ ଚଃଗାୟ୍‌ ନଃକେଲାୟ୍‌ହୁଣି । (aiōn g165)
9 কিন্তু যেমন লেখা আছে, “চোখ যা দেখেনি, কান যা শোনে নি এবং যা মানুষ কখনো হৃদয়ে চিন্তাও করে নি, যা ঈশ্বর, যারা তাঁকে প্রেম করে, তাদের জন্য তৈরী করেছেন।”
ମଃତର୍‌ ଜଃନ୍‌କଃରି ଲେକା ଆଚେ, “ଆକି ଜୁୟ୍‌ରି ନଃଦେକେ, କାନ୍‌ ଜୁୟ୍‌ରି ନଃସୁଣେ, ଆର୍‌ ମାନାୟ୍‌ର୍‌ ମଃନେ ଜୁୟ୍‌ରି ଜାତ୍‌ ଅୟ୍‌ ନଃକେରେ, ସେ ସଃବୁ ଇସ୍ୱର୍‌ ଅଃହ୍‌ଣାର୍‌ ଲାଡ୍‌କାରି ଲକ୍‌ମଃନାର ଗିନେ ଟିକ୍‌ କଃରିଆଚେ ।”
10 ১০ কারণ আমাদের কাছে ঈশ্বর তাঁর আত্মার মাধ্যমে তা প্রকাশ করেছেন, কারণ আত্মা সমস্ত কিছুই খোঁজ করেন, এমনকি ঈশ্বরের গভীর বিষয়গুলিও খোঁজ করেন।
ମଃତର୍‌ ଇସ୍ୱର୍‌ ଆତ୍ମା ତଃୟ୍‌ ଅଃମିମଃନାର୍‌ ଗିନେ ଇ ବିତ୍ରି କଃତା କୟ୍‌ଆଚେ; ସେ ଆତ୍ମା ହଃକା ଇସ୍ୱରାର୍‌ ସଃବୁ ଗୁପ୍ତ୍‌ କଃତାମଃନ୍‌ କଜେଦ୍‌ ।
11 ১১ কারণ মানুষের বিষয়গুলি মানুষদের মধ্যে কে জানে? একমাত্র মানুষের অন্তরের আত্মা জানে; তেমনি ঈশ্বরের বিষয়গুলি কেউ জানে না, একমাত্র ঈশ্বরের আত্মা জানেন।
ମାନାୟ୍‌ର୍‌ କଃତାମଃନ୍‌ ମାନାୟ୍‌ର୍‌ ବିତ୍ରେ ରିଲା ଆତ୍ମା ଜାଣେଦ୍‌ । ସେରଃକମ୍‌ ଇସ୍ୱରାର୍‌ କଃତାମଃନ୍‌ ଇସ୍ୱରାର୍‌ ଆତ୍ମାକେ ଚାଡି ଆରେକ୍‌ କେହେଁ ନଃଜାଣେ ।
12 ১২ কিন্তু আমরা জগতের মন্দ আত্মাকে পাইনি, কিন্তু সেই আত্মাকে পেয়েছি যা ঈশ্বরের, যেন ঈশ্বর অনুগ্রহের সঙ্গে আমাদেরকে যা যা দান করেছেন, তা জানতে পারি।
ଜଃନ୍‌କଃରି ଇସ୍ୱରାର୍‌ ଲାଗି ଅଃମିମଃନ୍‌କ୍‌ ଦଃୟାକଃରି ଦିଲାର୍‌ କଃତାମଃନ୍‌ ଅଃମିମଃନ୍‌ ଜାଣୁ ହାରୁ, ଇତାର୍‌ ଗିନେ ଅଃମିମଃନ୍‌ ଜଃଗତାର୍‌ ଆତ୍ମା ନଃହାୟ୍‌ ଇସ୍ୱରାର୍‌ ଆତ୍ମା ହାୟ୍‌ ଆଚୁ ।
13 ১৩ আমরা সেই সমস্ত বিষয়েরই কথা, যা মানুষের শিক্ষা অনুযায়ী জ্ঞানের কথা দিয়ে নয়, কিন্তু আত্মার শিক্ষা অনুযায়ী কথা বলছি; আত্মিক বিষয় আত্মিক বিষয়ের সঙ্গে যোগ করছি।
ଜୁୟ୍‌ସଃବୁ କଃତା ସିକ୍ୟା ଦେୟ୍‌ଆଚି ଆତ୍ମିକ୍‌ କଃତା ଆତ୍ମିକ୍‌ ଲକ୍‌ମଃନ୍‌କେ ସିକ୍ୟା ଦଃୟ୍‌ଆଚି । ମଃତର୍‌ ମାନାୟ୍‌ର୍‌ ଗିଆନେ ସିକ୍‌ଲାର୍‌ କୟ୍‌ନଃରେଉଁ, ମଃତର୍‌ ଆତ୍ମାର୍‌ କଃତାମଃନ୍‌ ଆତ୍ମାର୍‌ କଃତାୟ୍‌ ବୁଜାୟ୍‌ ଆତ୍ମା ତଃୟ୍‌ ସିକ୍‌ଲା କଃତା କଃଉନ୍ଦ୍ ।
14 ১৪ কিন্তু জাগতিক ব্যক্তি ঈশ্বরের আত্মার বিষয়গুলি গ্রহণ করেন না, কারণ তার কাছে সে সব মূর্খতা; আর সে সব সে জানতে পারে না, কারণ তা আত্মিক ভাবে বিচারিত হয়।
ମଃତର୍‌ ଜୁୟ୍‌ଲକାର୍‌ ତଃୟ୍‌ ଇସ୍ୱରାର୍‌ ଆତ୍ମା ନାୟ୍‌ ସେ ଜଃଗତାର୍‌ ମାନାୟ୍‌ ଇସ୍ୱରାର୍‌ ଆତ୍ମାର୍‌ କଃତାମଃନ୍‌ ମାନି ନଃକେରେ, କାୟ୍‌ତାକ୍‌ବଃଲେକ୍‌ ସେ ସଃବୁ ତାର୍‌ତଃୟ୍‌ ମଲ୍‌ ନୟ୍‌ଲାର୍‌, ଆରେକ୍‌ ସେ ସଃବୁ ବୁଜୁ ନାହାରେ, ଜୁୟ୍‌ରି ସେସଃବୁ ଆତ୍ମାୟ୍‌ ହଃକା ବୁଜୁକ୍‌ ନଃଚ୍‌ତି ।
15 ১৫ কিন্তু যে আত্মিক, সে সমস্ত বিষয়ের বিচার করে; কিন্তু অন্য কারুর দ্বারা সে বিচারিত হয় না।
ମଃତର୍‌ ଜାର୍‌ତଃୟ୍‌ ଇସ୍ୱରାର୍‌ ଆତ୍ମା ଆଚେ, ସେ ସଃବୁ କଃତାକ୍‌ ବିଚାର୍‌ କଃରେଦ୍‌, ମଃତର୍‌ ତାକେ କେହେଁ ତାର୍‌ ବୁଜୁକ୍‌ ନଃଚ୍‌ତି ।
16 ১৬ কারণ “কে প্রভুর মন জেনেছে যে, তাঁকে উপদেশ দিতে পারে?” কিন্তু খ্রীষ্টের মন আমাদের আছে।
କାୟ୍‌ତାକ୍‌ବଃଲେକ୍‌ ସାସ୍ତର୍‌ କଃଉଁଲି, “କେ ମାପ୍ରୁର୍‌ ମଃନ୍ ଜାଣି ଆଚେ ଜେ, ସେ ତାକେ ସିକାଉଁ ହାରେ?” ମଃତର୍‌ ଅଃମିମଃନ୍‌ କ୍ରିସ୍ଟର୍‌ ମଃନ୍ ହାୟ୍‌ ଆଚୁ ।

< ১ম করিন্থীয় 2 >