< Gesami Hea:su 147 >

1 Hina Godema nodoma! Ninia Godema nodone gesami hea: mu da defea! Ema nodomu da noga: idafa amola moloidafa.
Chwalcie PANA, bo dobrze [jest] śpiewać naszemu Bogu; jest [to] bowiem miłe i piękna jest chwała.
2 Hina Gode da Yelusaleme ea hou bu hahamonana. E da mugululi asi dunu bu lale sala.
PAN buduje Jeruzalem [i] gromadzi rozproszonych Izraela.
3 E da baligili da: i dioi dunu amo ilia dogo denesisa. E da ilia fofa: gi lala: gisa.
On uzdrawia skruszonych w sercu i opatruje ich rany.
4 E da gasumuni ilia idi ilegei dagoi. Amola gasumuni afae afae ilia dio adosa.
On liczy gwiazdy, nazywa każdą z nich po imieniu.
5 Ninia Hina Gode da bagadedafa amola gasa bagadedafa. Ea asigi dawa: su amo afaega defemu da hamedei.
Wielki [jest] nasz Pan i zasobny w moc; jego mądrość jest niezmierzona.
6 E da fonoboi dunu wa: lesisa. Be wadela: i hamosu dunu, osoba banenesisa.
PAN podnosi pokornych, [a] niegodziwych poniża aż do ziemi.
7 Hina Godema nodone gesami hea: ma! Ninia Godema nodone sani baidama duma!
Śpiewajcie PANU z dziękczynieniem; śpiewajcie naszemu Bogu przy dźwiękach harfy;
8 E da mu dedeboma: ne, mu mobi baila: lesisa. E da osobo bagadema gibu iaha. E da agologa, gisi heda: ma: ne hahamosa.
Który okrywa niebiosa obłokami [i] przygotowuje deszcz dla ziemi; który sprawia, że trawa rośnie na górach;
9 E da ohe fi ilima ha: i manu iaha. Guimi mano da ga: sea, E da ilima ha: i manu iaha.
Który daje pokarm bydłu i młodym krukom wołającym [do niego].
10 E da gasa bagade hosi amola nimi bagade dadi gagui dunu amo hahawane hame ba: sa.
Nie lubuje się w mocy konia ani nie ma upodobania w goleniach mężczyzny.
11 Be E da fonoboi dunu amo da Ema nodobe amola Ea mae fisili asigidafa hou dafawaneyale dawa: be, amo dunu E da hahawane ba: sa.
PAN ma upodobanie w tych, którzy się go boją, którzy ufają jego miłosierdziu.
12 Yelusaleme fi! Hina Godema nodoma! Saione fi! Dilia Godema nodoma!
Chwal PANA, Jeruzalem; chwal swego Boga, Syjonie.
13 E da dilia logo ga: su gasa bagadewane dialoma: ne hamosa. E da dilia fi dunuma hahawane hamosa.
On bowiem umacnia zasuwy twoich bram i błogosławi synów twoich pośród ciebie.
14 E da dilia soge alaloa gaga: sa. E da dili sadima: ne, widi ha: i manu noga: idafa dilima iaha.
Zapewnia pokój w twoich granicach i syci cię najwyborniejszą pszenicą.
15 E da osobo bagadema hamoma: ne sia: sea, Ea sia: be liligi da hedolowane hamoi dagoi ba: sa.
On wysyła swój rozkaz na ziemię; szybko biegnie jego słowo.
16 E da mugene su, abula agoai baila: lesisa. Amola anegagi ofo gulu agoane dudulisisa.
On daje śnieg jak wełnę, rozsypuje szron jak popiół.
17 E da mugene amo igi fofonobo agoane iasisa. E da anegagidafa eso iasisia, dunu afae da amo ganodini esalumu hamedei ba: sa.
Rzuca swój lód jak okruchy; któż ostoi się przed jego zimnem?
18 Amasea, E da amo hamoma: ne sia: sea, mugene ganumu da daeasa. E da fo iasisia, hano da ahoana.
Posyła swoje słowo i [lody] topnieją; wionie swym wiatrem i wody spływają.
19 E da sia: ne iasu amo Ea fi dunuma iaha. E da Ea sema amola hamoma: ne sia: i amo Isala: ili fi ilima iaha.
Oznajmia swe słowo Jakubowi, swe prawa i sądy Izraelowi.
20 E da eno fifi asi gala ilima agoane hame hamosu. Eno fifi asi gala, ilia da Ea sema hame dawa: Hina Godema nodoma!
Nie uczynił tak żadnemu narodowi, nie poznali jego sądów. Alleluja.

< Gesami Hea:su 147 >