< मत्‌ती 10 >

1 ईसु आह़फा ना बारे चेला ने बोलायो अने वीटळ्‌ळा आत्‌माम ने काडवा नो हक आप्‌यो, अने आखा भातीन मांदला ने आरगा करवा अने आखी लुलखाय सेटी करवा नो हक आप्‌यो।
Und er rief seine zwölf Jünger zu sich, und gab ihnen Macht über die unsauberen Geister, daß sie dieselben austreiben, und heilten jede Seuche und jede Krankheit.
2 बारे नेवताळा ना नाम आहया से: पेलो सीमोन, जे पतरस केवाये, अने पतरस नो भाय अंदर्‌यास; अने जब्‌दी नो सोरो याकुब अने याकुब नो भाय युहन्‌नो;
Die Namen der zwölf Apostel (Sendboten) sind diese: Der erste Simon, genannt Petrus, und Andreas, sein Bruder; Jakobus, Zebedäus´ Sohn, und Johannes, sein Bruder.
3 अने फीलीपुस, अने बरतुल्‌मे, अने थोमस, अने फाळो लेण्‌यो मत्‌ती; अने हलफाय नो सोरो याकुब, अने तद्‌दे;
Philippus und Bartholomäus; Thomas und Matthäus, der Zöllner; Jakobus, Alphäus´ Sohn, und Lebbäus, mit dem Beinamen Thaddäus;
4 सीमोन कनानी, अने यहुदा ईस्‌करीयोती, जे ईसु ने धरायो।
Simon, der Kananite, und Judas, der Ischariote, der ihn auch verriet.
5 ईसु बारे जणा ने आहयो हुकम आपीन मोकल्‌यो, “आड़जात्‌या माणहु भणी नी जजो, अने सामरी माणहु ना ह़ेर मे नी जजो।
Diese Zwölf sandte Jesus, indem er ihnen gebot, und sprach: Gehet nicht zu den Heiden hin, und betretet keine samaritische Stadt;
6 पण ईस्‌रायली जाती ना तीहया माणहु मे जावो, जे खोवायला गाडरान तेम हय जेला से।
Sondern ziehet vielmehr zu den verlorenen Scharfen vom Hause Israel.
7 अने वाट्‌ये चालता जाय्‌न ज्‌योरे आड़ीन ईसम परच्‌यार करो के ह़रग राज ह़ाते आय जेलु से।
Gehet, verkündigt, und saget: Die Himmelsherrschaft ist nahe herbeigekommen.
8 मांदला ने आरगा करो, मरला ने जीवाड़ो, कुड़ावा ने आरगा करीन चोखा करो, भुत ने नीकाळ्‌ळो। तमने फोकट मे संयबरकत जड़ली से, एतरे आप देवो।
Kranke heilet, Tote erwecket, Aussätzige reiniget, Dämonen treibet aus! Umsonst habt ihr es empfangen, umsonst gebet es!
9 तमारी कोथळी मे ह़ोना ना, चांदी ना अने ताम्‌बा ना, पय्‌हा लग नी लीज्‌जो।
Ihr sollt weder Gold, noch Silber, noch Kupfer erwerben in eure Gürtel,
10 परच्‌यार करवा जाय ता, तमारी वाटु झोलो, बे डगला, खाहड़ा, अने डींगा नी लीज्‌जो; काहाके दाड़क्‌या ने खावा नु हक से।”
Auch keine Reisetasche, noch zwei Kleidungen, noch Schuhe, noch Stab; denn der Arbeiter ist seiner Nahrung wert.
11 तमु काना बी ह़ेर नीता गाम मे जावो, ता तां पुगीन एक मदत करवा लायक माणेह नो पतो लगाड़ो, अने तां गेथा जता लग तीनीन्‌तां रेवो।
Wo ihr aber in eine Stadt, oder in ein Dorf kommt, da erforschet, wer würdig ist darinnen, und daselbst bleibet, bis ihr weiter geht.
12 जीना बी घोर मे तमु जावो ता केजो, “आहया घोर ना माणहु ने सांती अने संयबरकत जड़े।”
Wenn ihr aber in das Haus geht, so grüßet dasselbige;
13 कदीम तीना घोर ना माणहु सांती नी संयबरकत हात करे एवा हय ता सांती नी संयबरकत तीमनी पांह रेहे, पण तीमने सांती नी संयबरकत नी जोवती हय, ता सांती नी संयबरकत पासी आवती रेहे।
Und wenn das Haus würdig ist, so soll euer Friede auf dasselbe kommen; wenn es aber nicht würdig ist, so soll euer Friede auf euch zurückkehren.
14 कदीम कोय तमारो आव-भाव नी करे, अने तमारी वात नी ह़मळे, ता तीना घोर मे गेथा, नीता तीना ह़ेर मे गेथा नीकळे ता तमारा पोग नो कादो झटकी देजो।
Und wer euch nicht aufnimmt, noch eure Worte hört, aus jenem Hause, oder jener Stadt, gehet hinaus, und schüttelt den Staub von euern Füßen.
15 मे तमने ह़ाचलीन केम, “नीयाव ना दाड़े सदोम अने अमोरा देस ना माणहु गेथी बी तीहया देस ना माणहु ने जादा डंड जड़हे।”
Wahrlich, ich sage euch, erträglicher wird es dem Lande Sodom und Gomorra ergehen am Tage des Gerichts, als jener Stadt.
16 देखो, मे तमने लेंड्‌या ह़रको माणहुन वच मे गाडरान तेम मोकलु। एतरे गड़हा ने तेम कदर्‌या अने पारवान तेम खरला बणो।
Siehe, ich sende euch, wie Scharfe mitten unter Wölfe; so seid nun klug wie die Schlangen, und arglos wie die Tauben.
17 “माणहु सी चेतीन रेवो। तीहया तमने ह़ड़का देवा करीन भगवान ना भक्‌ती ना घोर मे लीजहे, अने पंचु अगळ ली जाय्‌न ह़ड़का देहे।
Hütet euch aber vor den Menschen; denn sie werden euch übergeben den hohen Ratsversammlungen, und in ihren Synagogen werden sie euch geißeln,
18 तमु मने मान र्‌या करीन तमने राज करन्‌या, अने राजा अगळ लीजहे, अने ईसम करीन तमु आड़जात्‌या अगळ मारा गवा बणहु।
Und vor Landpfleger und Könige werden sie euch führen, um meinetwillen, zum Zeugnis über sie und die Heiden.
19 जत्‌यार तीहया तमने सीपायड़ा ना ह़ात मे ह़ोप देय, ता फीकर नी करजो के आमु ह़ु केहु। काहाके तमने ह़ु केवा जोवे तीहयु भगवान तीहयी टेमे की देहे।
Wenn sie euch aber überliefern, so sorget nicht wie, oder was ihr sagen sollt, denn es wird euch in jener Stunde gegeben werden, was ihr sagen sollt.
20 काहाके बोलवा वाळा तमु नी हय, पण भगवान बाह नी आत्‌मा से, जे तमारा मन मे गेथी बोलहे।”
Denn nicht ihr seid es, die da reden, sondern der Geist eures Vaters redet mit euch.
21 तीहया दाड़ा मे भाय आह़फा ना भाय ने मराय नाखहे अने बाह आह़फा ना सोरा-सोरी ने धराय देहे अने सोरा-सोरी आय्‌ह-बाहा ना वीरोद मे हय जहे अने तीमने मराय नाखहे।
Es wird aber der Bruder den Bruder überliefern zum Tode, und der Vater das Kind, und es werden die Kinder aufstehen wider die Eltern, und sie töten;
22 मारा नाम ना कारण आखा माणहु तमारी सी ह़ीगी करहे, पण जे मरते लग गम खाहे, तीमने छुटकारो जड़हे।
Und ihr werdet gehaßt werden von allen um meines Namens willen. Wer aber bis ans Ende beharrt, der wird errettet werden.
23 कदीम तीहया तमने एक ह़ेर मे वेला पाड़े ता बीजा ह़ेर मे नाह जजो। काहाके मे तमने ह़ाचलीन केम, तमने ईस्‌रायली देस ना आखा ह़ेर मे फीरते-फीरते मनख्‌या नो सोरो आय लागहे।
Wenn sie euch aber in dieser Stadt verfolgen, so fliehet in eine andere; denn wahrlich, ich sage euch, ihr werdet mit den Städten Israels nicht zu Ende sein, bis daß der Menschensohn kommen wird.
24 “चेलो, मास्‌तर गेथो मोटो नी हय अने चाकर्‌यो मालीक गेथो मोटो नी हय।
Der Jünger ist nicht über den Lehrer, noch der Knecht über seinen Herrn;
25 चेला ने मास्‌तर बराबर अने पावर्‌या ने मालीक बराबर हयवान घणु से; जत्‌यार तीहयो घोर ना मालीक ने बालजबुल केदो ता तीहया घोर वाळा ने काहा नी केय?”
Es genüge dem Jünger, daß ihm geschieht, wie seinem Lehrer, und dem Knecht, wie seinem Herrn. Haben sie den Hausherrn Beelzebul genannt, wie vielmehr seine Hausgenossen!
26 एतरे माणहु सी ना बीहो। ईसम कंय बी ढकायलु नी हय, जे वीजाळा मे नी लवाये, अने ईसम कंय बी ह़तायलु नी हय, जे उजन्‌तु नी हय।
Fürchtet sie jedoch nicht; denn nichts ist verhüllt, das nicht enthüllt, und verborgen, das nicht bekannt werden wird.
27 मे तमने जे कंय अंदारला मे केम, तीने तमु वीजाळा मे ह़मळावो। अने जे कंय तमने होगोत केदलो से तीहयु तमु घोर ना पडाळ पोर चड़ीन ज्‌योरेत परच्‌यार करो।
Was ich euch im Dunkeln sage, das redet am Licht, und was ihr höret ins Ohr, das verkündiget auf den Dächern.
28 तीमनी सी ना बीहो जे डील ने मार नाखहे पण जीव ने नी मार सके; बाखीन तीनी सी बीहो, जे डील अने जीव बेम ने नरक मे कर सके। (Geenna g1067)
Und fürchtet euch nicht vor denen, welche den Leib töten, die Seele aber nicht töten können; fürchtet aber vielmehr den, der sowohl die Seele, als auch den Leib, umbringen kann im Tal Hinnom. (Geenna g1067)
29 एक पय्‌हा मे बे घंचड़ी वेचाय, ते बी तमारा बाह नी मरजी वगर तीमनी माय्‌न एक बी धरती पोर पड़ीन नी मरे।
Verkauft man nicht zwei Sperlinge um einen Pfennig? und nicht einer von ihnen fällt auf die Erde, ohne euern Vater.
30 तमारा मुंडा ना एक-एक नीम्‌बाळा गणायला से।
Von euch aber sind auch alle Haare des Hauptes gezählt.
31 एतरे ना बीहो। तमु ढेरेत घंचड़ा गेथा मोगा से।
Darum fürchtet euch nicht! Ihr seid mehr wert als viele Sperlinge.
32 “जे मने माणहु अगळ मान लेहे। तीने मे बी मारा ह़रग वाळा बाह अगळ मान लेही।
Jeder nun, der sich zu mir bekennt vor den Menschen, zu dem werde auch ich mich bekennen vor meinem Vater, der in den Himmeln ist.
33 अने जे मने माणहु अगळ नीकारो करहे, तीने मे बी मारा ह़रग वाळा बाह अगळ नीकारो करही।”
Wer mich aber verleugnet vor den Menschen, den werde auch ich verleugnen vor meinem Vater, der in den Himmeln ist.
34 “आहयु ना ह़मजो के मे धरती पोर सांती लीन आवलो से। मे सांती लीन नी आयो बाखीन तलवार लीन आवलो से।”
Wähnet nicht, daß ich gekommen sei, Frieden zum bringen auf die Erde; ich bin nicht gekommen, Frieden zu bringen, sondern das Schwert.
35 मे आनीन करीन आवलो से के बेटा ने बाह ना वीरोद मे करवा, अने ववेह ने ह़ाहु ना वीरोद मे करवा करीन आवलो से।
Denn ich bin gekommen, den Menschen zu entzweien wider seinen Vater, und die Tochter wider ihre Mutter, und die Schnur wider ihre Schwieger.
36 माणेह ना वेरी तीना घोर वाळा बण जहे।
Und feind werden den Menschen seine Hausgenossen sein.
37 “जे बेटो आह़फा ना बाह ने नीता आह़फा नी आय्‌ह ने मार गेथो जादा मोंग करे, तीहयो मारी लायक नी हय। अने जे बी बाह बेटा ने नीता बेटी ने मारी गेथो जादा मोंग करे तीहयो मार लायक नी हय।
Wer Vater oder Mutter mehr liebt, als mich, der ist meiner nicht wert; und wer Sohn oder Tochter mehr liebt, als mich, der ist meiner nicht wert.
38 जे कोय आह़फा ना दुख नु कुरुस उचलीन मार पसळ नी चाले, तीहयो मार लायक नी हय।
Und wer nicht sein Kreuz nimmt, und folgt mir nach, der ist meiner nicht wert.
39 जे आह़फा नो जीव बचाड़वा हींडे, तीहयो आह़फा ना जीव ने खोय देय; अने जे मारीन करते आह़फा नो जीव खोय नाखहे, तीहयो आह़फा ना जीव ने बचाड़ लेहे।”
Wer seine Seele findet, der verliert sie, und wer seine Seele um meinetwillen verliert, der wird sie finden.
40 जे तमारु आव-भाव करे, तीहयो मारो आव-भाव करे, अने जे मारो आव-भाव करे, तीहयो तने मोकलन्‌या नो आव-भाव करे।
Wer euch aufnimmt, der nimmt mich auf; wer mich aufnimmt, der nimmt den auf, der mich gesandt hat.
41 जे भगवान वगे गेथी वात केण्‌या माणहु नो आनीन करते आव-भाव करे के तीहयो भगवान वगे गेथी वात केण्‌यो माणेह से, ता तीने भगवान वगे गेथी वात केण्‌या ना ईलाम ने तेवुत ईलाम जड़े। अने जे धरमी नो आनी करते आव-भाव करे के तीहयो धरमी से, ता तीने भगवान वगे गेथी वात केण्‌या माणहु ना ईलाम ने तेवुत ईलाम जड़हे।
Wer einen Propheten aufnimmt in eines Propheten Namen, der wird eines Propheten Lohn empfangen; wer einen Gerechten aufnimmt in eines Gerechten Namen, der wird eines Gerechten Lohn empfangen.
42 अने जे कोय आहया नान्‌ला ह़ुदला चेला माय्‌न काना एक ने पीवा करीन टाडलु पाणी आसम करीन आपहे के तीहयो मारो चेलो से, ता मे तमने ह़ाचलीन केम के तीहयो आह़फा नु ईलाम हात करहेन करहे।
Und wer einen dieser Kleinen nur mit einem Becher kalten Wassers tränkt, im Namen eines Jüngers, wahrlich ich sage euch, er wird seinen Lohn nicht verlieren.

< मत्‌ती 10 >