Romalilara 4
1 Bəs onda cismani əcdadımız İbrahim haqqında nə deyə bilərik? O nə əldə etdi?
asmAkaM pUrvvapuruSa ibrAhIm kAyikakriyayA kiM labdhavAn etadadhi kiM vadiSyAmaH?
2 Əgər İbrahim öz əməlləri ilə saleh sayılsaydı, öyünməyə haqqı olardı, amma Allahın önündə yox.
sa yadi nijakriyAbhyaH sapuNyo bhavet tarhi tasyAtmazlAghAM karttuM panthA bhavediti satyaM, kintvIzvarasya samIpe nahi|
3 Müqəddəs Yazı nə deyir? «İbrahim Allaha iman etdi və bu ona salehlik sayıldı».
zAstre kiM likhati? ibrAhIm Izvare vizvasanAt sa vizvAsastasmai puNyArthaM gaNito babhUva|
4 Əməl edənin muzdu ona hədiyyə sayılmaz, bu onun haqqıdır.
karmmakAriNo yad vetanaM tad anugrahasya phalaM nahi kintu tenopArjitaM mantavyam|
5 Lakin əməl etməyib allahsız adamları saleh sayan Allaha iman edən şəxsin imanı ona salehlik sayılır.
kintu yaH pApinaM sapuNyIkaroti tasmin vizvAsinaH karmmahInasya janasya yo vizvAsaH sa puNyArthaM gaNyo bhavati|
6 Davud da o adamın bəxtiyarlığından danışır ki, Allah əməlinə baxmayıb onu saleh sayır:
aparaM yaM kriyAhInam IzvaraH sapuNyIkaroti tasya dhanyavAdaM dAyUd varNayAmAsa, yathA,
7 «Üsyankarlığı bağışlanan, Günahı əfv olunan insan Nə bəxtiyardır!
sa dhanyo'ghAni mRSTAni yasyAgAMsyAvRtAni ca|
8 Rəbb tərəfindən təqsirkar sayılmayan insan Nə bəxtiyardır!»
sa ca dhanyaH parezena pApaM yasya na gaNyate|
9 Məgər bu bəxtiyarlıq yalnız sünnətlilərə məxsusdur, yoxsa sünnətsizlərə də aiddir? Bəli, biz deyirik ki, İbrahimin imanı ona salehlik sayıldı.
eSa dhanyavAdastvakchedinam atvakchedinaM vA kaM prati bhavati? ibrAhImo vizvAsaH puNyArthaM gaNita iti vayaM vadAmaH|
10 Nə vəziyyətdə sayıldı? Sünnət olunandan sonra, yoxsa sünnət olunandan əvvəl? Sünnət olunandan sonra deyil, sünnət olunandan əvvəl!
sa vizvAsastasya tvakcheditvAvasthAyAM kim atvakcheditvAvasthAyAM kasmin samaye puNyamiva gaNitaH? tvakcheditvAvasthAyAM nahi kintvatvakcheditvAvasthAyAM|
11 O, sünnətsiz ikən imanla malik olduğu salehliyi təsdiq edən möhür olaraq sünnət əlamətini aldı. Beləcə İbrahim sünnətsiz olaraq iman edən hamının atası oldu ki, onlara da imanları salehlik sayılsın.
aparaJca sa yat sarvveSAm atvakchedinAM vizvAsinAm AdipuruSo bhavet, te ca puNyavattvena gaNyeran;
12 Atamız İbrahim həm də o sünnətli olanların atası oldu ki, sadəcə sünnətli olmaqla qalmayıb, onun sünnət edilməmişdən əvvəl malik olduğu iman izi ilə gedirlər.
ye ca lokAH kevalaM chinnatvaco na santo 'smatpUrvvapuruSa ibrAhIm achinnatvak san yena vizvAsamArgeNa gatavAn tenaiva tasya pAdacihnena gacchanti teSAM tvakchedinAmapyAdipuruSo bhavet tadartham atvakchedino mAnavasya vizvAsAt puNyam utpadyata iti pramANasvarUpaM tvakchedacihnaM sa prApnot|
13 Çünki İbrahimə və onun nəslinə dünyanı irs almaq vədi Qanun vasitəsilə deyil, imanla saleh sayılmaq vasitəsilə verildi.
ibrAhIm jagato'dhikArI bhaviSyati yaiSA pratijJA taM tasya vaMzaJca prati pUrvvam akriyata sA vyavasthAmUlikA nahi kintu vizvAsajanyapuNyamUlikA|
14 Əgər Qanuna əsaslananlar varis olsaydı, onda iman mənasız, vəd də təsirsiz olardı.
yato vyavasthAvalambino yadyadhikAriNo bhavanti tarhi vizvAso viphalo jAyate sA pratijJApi luptaiva|
15 Çünki qanun Allahın qəzəbini üzə çıxarır. Amma qanun olmayan yerdə onun pozulması da olmur.
adhikantu vyavasthA kopaM janayati yato 'vidyamAnAyAM vyavasthAyAm AjJAlaGghanaM na sambhavati|
16 Buna görə də vəd imanla həyata keçir ki, Allahın lütfünə bağlı olsun və İbrahimin bütün nəslini – yalnız Qanuna deyil, İbrahimin malik olduğu həmin imana da əsaslananları əhatə etsin. İbrahim iman etdiyi Allahın – ölülərə həyat verən, yoxluqdan varlıq yaradan Allahın önündə hamımızın atasıdır. Necə ki yazılıb: «Səni çoxlu millətin atası etdim».
ataeva sA pratijJA yad anugrahasya phalaM bhavet tadarthaM vizvAsamUlikA yatastathAtve tadvaMzasamudAyaM prati arthato ye vyavasthayA tadvaMzasambhavAH kevalaM tAn prati nahi kintu ya ibrAhImIyavizvAsena tatsambhavAstAnapi prati sA pratijJA sthAsnurbhavati|
yo nirjIvAn sajIvAn avidyamAnAni vastUni ca vidyamAnAni karoti ibrAhImo vizvAsabhUmestasyezvarasya sAkSAt so'smAkaM sarvveSAm AdipuruSa Aste, yathA likhitaM vidyate, ahaM tvAM bahujAtInAm AdipuruSaM kRtvA niyuktavAn|
18 Heç bir ümid olmadığı halda İbrahim çoxlu millətin atası olacağına ümidlə inandı. Çünki ona deyilmişdi ki, «nəslin o qədər olacaq».
tvadIyastAdRzo vaMzo janiSyate yadidaM vAkyaM pratizrutaM tadanusArAd ibrAhIm bahudezIyalokAnAm AdipuruSo yad bhavati tadarthaM so'napekSitavyamapyapekSamANo vizvAsaM kRtavAn|
19 Hətta təxminən yüz yaşında ikən öz bədəninin artıq ölüyə bənzədiyini, arvadı Saranın da bətninin ölü olduğunu anladı, amma imanı azalmadı.
aparaJca kSINavizvAso na bhUtvA zatavatsaravayaskatvAt svazarIrasya jarAM sArAnAmnaH svabhAryyAyA rajonivRttiJca tRNAya na mene|
20 Allahın vədinə imansızlıqla şübhə etmədi, əksinə, imanında möhkəm durub Allahı izzətləndirdi.
aparam avizvAsAd Izvarasya pratijJAvacane kamapi saMzayaM na cakAra;
21 Tamamilə əmin idi ki, Allah verdiyi vədi yerinə yetirməyə də qadirdir.
kintvIzvareNa yat pratizrutaM tat sAdhayituM zakyata iti nizcitaM vijJAya dRDhavizvAsaH san Izvarasya mahimAnaM prakAzayAJcakAra|
22 Buna görə də imanı ona salehlik sayıldı.
iti hetostasya sa vizvAsastadIyapuNyamiva gaNayAJcakre|
23 «Salehlik sayıldı» sözləri yalnız İbrahim üçün yazılmayıb;
puNyamivAgaNyata tat kevalasya tasya nimittaM likhitaM nahi, asmAkaM nimittamapi,
24 Rəbbimiz İsanı ölülər arasından Dirildənə iman etməklə saleh sayılacaq bizlər üçün də belə yazılmışdır.
yato'smAkaM pApanAzArthaM samarpito'smAkaM puNyaprAptyarthaJcotthApito'bhavat yo'smAkaM prabhu ryIzustasyotthApayitarIzvare
25 İsa bizim təqsirlərimizə görə ölümə təslim edildi və bizim saleh sayılmağımız üçün dirildi.
yadi vayaM vizvasAmastarhyasmAkamapi saeva vizvAsaH puNyamiva gaNayiSyate|
