Zəbur 90

1 Allah adamı Musanın duası. Ey Xudavənd, bütün nəsillərdən bəri Bizə pənah yeri olmusan.

Prière de Moïse homme de Dieu. Seigneur, tu as été notre refuge de génération en génération.

2 Dağlara təvəllüd verməmişdən əvvəl, Kainatı, dünyanı doğmazdan əvvəl Əzəldən axıradək Allah Sənsən.

Tu es dans les siècles des siècles, avant la création des montagnes, et de la terre et du monde.

3 İnsanları torpağa çevirirsən, Deyirsən: «Qoy bəşər övladları toza dönsün».

Ne fais point retomber l'homme en son humiliation, toi qui as dit: Convertissez-vous, fils des hommes.

4 Sənin gözündə min il ötən bir günə, Bir gecə növbəsinə bənzər.

Car des milliers d'années sont à tes yeux comme le jour d'hier qui s'est écoulé, et comme une veille de la nuit.

5 İnsanları silirsən, çəkilirlər, Elə bil ki yuxudurlar. Sanki sübh çağı yerdə bitən otdurlar,

Leurs années seront comme un néant.

6 Səhər boy atar, çiçək açar, Axşamsa solar, quruyar.

Que l'homme passe le matin comme la verdure; que le matin il fleurisse et passe; que le soir il tombe, soit foulé et se dessèche.

7 Qəzəbindən məhv oluruq, Hiddətindən vəlvələyə düşürük.

Car nous avons défailli devant ta colère; nous avons été troublés par ton courroux.

8 Hüzurunda təqsirlərimizi üzə çıxarmısan, Gizli günahlarımıza üzünün işığını salmısan.

Tu as mis nos iniquités devant ta face, et notre vie à la clarté de ton visage.

9 Ömür-günümüz Sənin qəzəbin altında keçir, İllərimiz bir nəfəs tək tükənir.

Et tous nos jours se sont évanouis, et nous avons défailli devant ta colère. Et nos années sont tissues comme une toile d'araignée.

10 Yetmiş il ömür sürərik, Sağlam olsaq, səksənə yetişərik. Ən yaxşı çağımız belə, zəhmətlə, kədərlə keçir, Ömrümüz tez bitir, uçub-gedir.

Les jours de nos années sont soixante-dix ans; et pour les forts, quatre-vingts; et au delà, ce n'est que peine et labeur. Alors la faiblesse nous vient et nous adoucit.

11 Axı qəzəbinin gücünü kim dərk edə bilər? Hirsinin vahiməsini kim duya bilər?

Qui peut connaître la force de ta colère, et mesurer la terreur qu'elle inspire?

12 Bizə öyrət nə qədər ömrümüz var, Qoy qəlbimiz hikmətli olsun.

Manifeste-nous donc ta droite, et instruis nos cœurs dans la sagesse.

13 Əl çək, ya Rəbb! Nə vaxtadək qəzəbindən dönməyəcəksən? Sən qullarına rəhm et.

Reviens à nous, ô Seigneur: jusques à quand…? Viens consoler tes serviteurs.

14 Səhər-səhər bizə doyunca məhəbbət göstər, Qoy ömrümüz boyu sevinib fərəhlənək.

Nous avons, dès l'aurore, été remplis de ta miséricorde, et nous avons tressailli, et nous avons été pleins de délices tous les jours de notre vie.

15 Bizi zülmə saldığın günlər qədər, Bəlaya düşdüyümüz illər qədər sevindir.

Nous nous sommes réjouis en retour des jours d'humiliation et des années mauvaises que nous avons vues.

16 Əməllərin qullarına, Əzəmətin övladlarına görünsün.

Jette un regard sur tes serviteurs et sur tes œuvres, et dirige leurs fils.

17 Ey Xudavənd Allahımız, bizimlə xoş rəftar et, Əllərimizin zəhmətini uğurlu et, Bəli, bizim əllərimizin zəhmətini uğurlu et.

Et que soit sur nous la clarté du Seigneur notre Dieu; Seigneur, dirige toi-même les travaux de nos mains.