< Zəbur 60 >

1 Musiqi rəhbəri üçün. Davudun «Şuşan-edut» üstə oxunan təlim miktamı. Davud Naharayim və Sova Aramlıları ilə döyüşərkən Yoav gedib Duz vadisində on iki min Edomlunu öldürəndə. Ey Allah, Sən bizi atmısan, Müdafiə qüvvələrimizi dağıtmısan. Bizə qəzəblənmisən, Bizi əvvəlki halımıza qaytar.
Al Músico principal: sobre Susan-Heduth: Michtam de David, para enseñar, cuando tuvo guerra contra Aram-Naharaim y contra Aram de Soba, y volvió Joab, é hirió de Edom en el valle de las Salinas doce mil. OH Dios, tú nos has desechado, nos disipaste; te has airado: vuélvete á nosotros.
2 Yeri lərzəyə salmısan, Torpağını dağıtmısan. Yarıqlarını yenə bitişdir, Çünki yer sarsılıb.
Hiciste temblar la tierra, abrístela: sana sus quiebras, porque titubea.
3 Öz xalqını çətinliyə salmısan, Şərab içirərək bizi səndələtmisən.
Has hecho ver á tu pueblo duras cosas: hicístenos beber el vino de agitación.
4 Səndən qorxanlara isə bayraq vermisən, Qoy onu həqiqət naminə qaldırsınlar. (Sela)
Has dado á los que te temen bandera que alcen por la verdad. (Selah)
5 Sevdiyin insanların xilas olması üçün Sağ əlinlə bizi qurtar, mənə cavab ver!
Para que se libren tus amados, salva con tu diestra, y óyeme.
6 Allah Öz müqəddəs məskənindən belə söylədi: «Şekemi sevinclə bölüşdürəcəyəm, Sukkot dərəsini böləcəyəm.
Dios pronunció por su santuario; yo me alegraré; partiré á Sichêm, y mediré el valle de Succoth.
7 Gilead torpağı Mənimdir, Menaşşe torpağı da Mənimdir, Efrayim başımın dəbilqəsidir, Yəhuda Mənim əsamdır.
Mío es Galaad, y mío es Manasés; y Ephraim es la fortaleza de mi cabeza; Judá, mi legislador;
8 Moav yuyunmaq üçün ləyənimdir, Çarığımı ataraq Edomu tutacağam, Zəfər harayını Filiştə salacağam».
Moab, la vasija de mi lavatorio; sobre Edom echaré mi zapato: haz júbilo sobre mí, oh Palestina.
9 Kim məni istehkamlı şəhərə apara bilər? Kim mənə Edoma qədər yol göstərər?
¿Quién me llevará á la ciudad fortalecida? ¿quién me llevará hasta Idumea?
10 Ay Allah, Sən niyə bizi atmısan? Ay Allah, qoşunlarımızla niyə yürüşə çıxmırsan?
Ciertamente, tú, oh Dios, [que] nos habías desechado; y no salías, oh Dios, con nuestros ejércitos.
11 Bizə düşmənin qarşısında imdad et, Çünki insanın köməyi puçdur.
Danos socorro contra el enemigo, que vana es la salud de los hombres.
12 Allahın köməyi ilə igidlik edəcəyik, O, düşmənlərimizi tapdalayacaq!
En Dios haremos proezas; y él hollará nuestros enemigos.

< Zəbur 60 >