< Zəbur 50 >

1 Asəfin məzmuru. Güclü Rəbb Allah çağırır, Gündoğandan günbatanadək Bütün yer üzünü səsləyir.
Ein Psalm Asafs. / El Elohim Jahwe: Er redet / Und ruft der Erde d vom Aufgang der Sonne bis zum Niedergang.
2 Qüsursuz, gözəl Siondan Allah Öz nurunu saçır.
Aus Zion, der Schönheit Krone, / Strahlt Elohim hervor.
3 Allahımız gəlir, sakit dayanmaz, Önündə yandırıb-yaxan alov var, Ətrafında şiddətli tufan qopar.
Unser Gott, er kommt und schweiget nicht. / Verzehrend Feuer geht vor ihm her, / Rings um ihn stürmt es gewaltig.
4 O, xalqını mühakimə etmək üçün Yuxarıdakı göyü və yeri şahid çağırır:
Er ruft die Himmel droben herbei. / Und die Erde, sein Volk zu richten:
5 «Hüzuruma möminlərimi, Qurban verib Mənimlə əhd bağlayanları yığın!»
"Versammelt mir die Frommen, / Die den Bund mit mir im Opfer geschlossen!"
6 Göylər ədalətini bəyan edir, Çünki hakim Allahın Özüdür. (Sela)
Die Himmel künden seine Gerechtigkeit; / Denn Elohim — er ist's, der richtet! (Sela)
7 «Danışıram, dinlə Məni, ey xalqım! Ey İsrail, əleyhinə şəhadət edirəm. Allaham, sənin Allahın Mənəm.
"Höre, mein Volk, o laß mich reden! / Israel, laß mich dich warnen! / Elohim, dein Gott, bin ich.
8 Qurbanlarından ötrü səni tənbeh etmirəm, Yandırma qurbanlarını həmişə görürəm.
Nicht deiner Schlachtopfer wegen rüge ich dich — / Sind doch deine Brandopfer immer vor mir.
9 Tövləndəki buğanı, ağılındakı təkəni Səndən qəbul etmirəm.
Nicht brauche ich Stiere aus deinem Hause / Noch Böcke aus deinen Hürden.
10 Çünki Mənimdir bütün meşələrdə olan heyvanlar, Minlərlə dağda otlayan mal-qaralar.
Denn mein ist alles Wild des Waldes, / Das viele Getier auf den Bergen.
11 Dağlardakı bütün quşları tanıyıram, Bütün çöl heyvanları əlimin altındadır.
Ich kenne jeden Vogel der Berge, / Und was auf den Feldern sich regt, ist mein.
12 Acsam, sənə demərəm, Çünki dünyaya, dünyadakı hər şeyə sahibəm!
Sollte mich hungern, dir sagte ich's nicht. / Denn mein ist der Erdkreis und was ihn erfüllt.
13 Məgər Mən buğa əti yeyirəm? Məgər Mən təkə qanı içirəm?
Esse ich etwa der Stiere Fleisch / Und trink ich der Böcke Blut?
14 Şükür qurbanını Allaha təqdim et, Haqq-Taalaya əhd etdiyin təqdimlərini ver.
Opfere Elohim Dank / Und bezahle dem Höchsten deine Gelübde!
15 Dar gündə Məni çağır, Mən səni xilas edəcəyəm, Sən də Məni şərəfləndirəcəksən».
"Rufe mich an am Tage der Not: / Dann will ich dich retten, daß du mich ehrest."
16 Pislərəsə Allah deyir: «Qaydalarımı əzbər söyləməyə haqqınız varmı? Əhdimi dilə gətirməyə haqqınız varmı?
Aber zum Frevler spricht Elohim: / Wie? du zählst meine Satzungen auf / Und redest von meinem Bund?
17 Mənim iradıma nifrət edirsən, Sözlərimi qulaq ardına vurursan.
Das wagst du und hasset doch Zucht / Und wirfst meine Worte hinter dich?
18 Bir oğru görəndə ona qoşulursan, Zinakarlara yoldaş olursan.
Siehst du einen Dieb, so gesellst du dich ihm, / Und mit Ehebrechern gehest du um.
19 Ağzını şər üçün açırsan, Dilini fırıldaq üçün işə salırsan.
Du lässest deinen Mund zum Bösen los, / Und deine Zunge spinnet Trug.
20 Oturub qardaşından gileylənirsən, Ananın oğlundan qeybət edirsən.
Mit andern verleumdest du deinen Bruder, / Deiner Mutter Sohn hängst du Schande an.
21 Sən belə edəndə Mən dinməmişəm. Məgər Məni özün kimi sanırsan? İndi isə səni tənbeh edəcəyəm, Əməllərini gözünün önünə düzəcəyəm.
Das hast du getan, und ich schwieg dazu. / Da dachtest du denn: ich wäre wie du. / Aber ich will dich zur Rechenschaft ziehn, / Dir's unter die Augen stellen."
22 Ey Allahı unudanlar, Buna diqqət edin! Yoxsa sizi parça-parça edərəm, Heç birinizi xilas edən olmaz.
Merkt das wohl, die ihr Gottes vergeßt; / Sonst werd ich zerreißen, und niemand rettet.
23 Kim ki şükür qurbanı təqdim edir, Məni şərəfləndirir. Doğru yol tutan şəxsə Allahın xilasını göstərəcəyəm».
Wer Dank opfert, der ehret mich recht, / Und er bahnet den Weg, / Auf dem ich ihm zeige das Heil Elohims.

< Zəbur 50 >