Zəbur 44

1 Musiqi rəhbəri üçün. Qorah övladlarının maskili. Ey Allah, öz qulağımızla eşitmişik ki, Ata-babalarımızdan bizə çatıb ki, Onların dövründə, qədim zamanda Sən hansı işləri görmüsən.

Ha llegado a nuestros oídos, oh Dios, nuestros padres nos han contado la historia de las obras que hiciste en sus días, en los viejos tiempos,

2 Öz əlinlə millətləri torpaqlarından götürdün, Atalarımızı orada yerləşdirdin. Xalqlara bəla verdin, Atalarımızın soyunu şaxələndirdin.

Arrebatando las naciones con tu mano, y plantando a nuestros padres en su lugar; reduciendo las naciones, pero aumentando el crecimiento de tu gente.

3 Onlar qılıncları ilə deyil, Sənin sağ əlinlə torpaqlara sahib oldular. Öz qolları deyil, Sənin sağ qolun onlara zəfər qazandırdı. Onlara üzündən nur verdin, Çünki Sən onları sevirdin.

Porque no hicieron suya la tierra con sus espadas, y no fueron sus armas las que los salvaron; si no con tu diestra, y tu brazo, y la luz de tu rostro, porque tuviste placer en ellos.

4 Ey mənim Allahım, Sənsən Padşahım, Əmr et, Yaqub nəsli qələbə çalsın.

Tú, eres mi Rey y mi Dios; ordenando la salvación para Jacob.

5 Köməyinlə düşmənlərimizi devirək, İsminlə əleyhdarlarımızı əzək.

A través de ti venceremos a nuestros enemigos; por tu nombre serán aplastados nuestros adversarios.

6 Ox-kamanıma güvənmərəm, Qılıncım məni qurtarmaz.

No pondré mi confianza en mi arco, mi espada no será mi salvación.

7 Yalnız Sən bizi düşmənlərimizdən xilas etdin, Bizə nifrət edənləri rüsvay etdin!

Pero eres tú quien has sido nuestro salvador contra los que estaban contra nosotros, y has avergonzado a los que nos odiaban.

8 Gün boyu Allahla fəxr edirik, İsminə sonsuza qədər şükür edirik. (Sela)

Nuestro orgullo está en Dios en todo momento, y su nombre alabamos para siempre. (Selah)

9 İndi isə bizi atıb rüsvay etmisən, Ordularımızla yürüşə çıxmırsan.

Pero ahora nos has apartado de ti y nos has avergonzado; no sales con nuestros ejércitos.

10 Düşmənin qarşısından bizi geriyə qovursan, Bizə nifrət edənlər bizi soyub-talayır.

Nos hiciste retroceder delante delante del enemigo: quienes nos odian toman nuestros bienes para sí mismos.

11 Bizi kəsilməyə gedən qoyun kimi etdin, Sən bizi millətlər arasına səpdin.

Nos hiciste como ovejas que se toman para él matadero; y nos has esparcido entre las naciones.

12 Öz xalqını yaman ucuz satdın, Onların dəyərindən çox qazanmadın.

vendiste a tu pueblo muy barato; su riqueza no aumenta por su precio.

13 Bizi qonşularımıza tənə hədəfi etdin, Ələ salıb lağ edənlərlə yan-yörəmizi doldurdun.

Nos has hecho ser menospreciados por nuestros vecinos, se burlan y nos avergüenzan los que nos rodean.

14 Bizi millətlərin dilinə saldın, Ümmətlərin gülüş hədəfinə döndərdin.

Nuestro nombre es una palabra de vergüenza entre las naciones, al vernos. mueven la cabezas burlones entre los pueblos.

15 Rüsvayçılığım daim qarşımı kəsir, Bu xəcalətin üzündən,

Mi desgracia está siempre delante de mí, y estoy cubierto de vergüenza en mi rostro;

16 Təhqir, söyüş sözlərindən, Düşməndən, qisasçıdan üzümü gizlədirəm.

Por la voz del que dice palabras de reproche y deshonra; por el que odia y por él vengativo.

17 Səni unutmadığımız, Əhdinə xəyanət etmədiyimiz halda Bunların hamısı başımıza gəldi.

Todo esto ha venido sobre nosotros, pero aún así te hemos mantenido en nuestra memoria; y no hemos faltado a tu pacto.

18 Səndən qəlbimiz dönmədiyi, Yolundan ayaqlarımız büdrəmədiyi halda

Nuestros corazones no han vuelto atrás. y nuestros pasos no han sido desviados de tus caminos;

19 Sən bizi çaqqalların diyarında əzdin, Qatı zülmətə qərq etdin.

Para que nos hayas dejado ser aplastados en lugares de miseria, y nos cubrieras con la sombra de muerte.

20 Allahımızın ismini unutmuş olsaydıq, Yad allaha əl açmış olsaydıq,

Si el nombre de nuestro Dios ha salido de nuestra mente, o si nuestras manos han sido extendidas a un dios extraño,

21 Allah bunu araşdırmazdımı? Çünki qəlbin hər sirrini bilən Odur.

¿No demandaria Dios esto? porque él ve los secretos del corazón.

22 Biz gün boyu Sənin uğrunda öldürülürük, Qurbanlıq qoyunlar sayılırıq.

En verdad, por tu causa somos muertos todos los días; somos contados como ovejas para la destrucción.

23 Ey Xudavənd, oyan, niyə yatmısan? Qalx, bizi əbədilik atma!

¿Por qué duermes, oh Señor? ¡despierta! y ven en nuestra ayuda, no te alejes para siempre.

24 Niyə üzünü bizdən gizlədirsən? Əzab-əziyyətimizi nə üçün unutdun?

¿Por qué escondes tu rostro, y por qué no piensas en nuestros problemas y nuestro cruel destino?

25 Qəlbimiz palçıq kimi əzilmişdir, Qəddimiz əyilib yerə dəyir.

Porque nuestras almas son agobiadas hasta el polvo; arrastrando nuestros cuerpos sobre la tierra.

26 Qalx, bizə kömək et, Bizi məhəbbətin naminə xilas et!

¡Levántate! y ven en nuestra ayuda, y danos la salvación por tu misericordia.