Zəbur 44

1 Musiqi rəhbəri üçün. Qorah övladlarının maskili. Ey Allah, öz qulağımızla eşitmişik ki, Ata-babalarımızdan bizə çatıb ki, Onların dövründə, qədim zamanda Sən hansı işləri görmüsən.

Al maestro de coro. De los hijos de Coré. Maskil. Oímos, oh Dios, con nuestros oídos, nos contaron nuestros padres, los prodigios que hiciste en sus días, en los días antiguos.

2 Öz əlinlə millətləri torpaqlarından götürdün, Atalarımızı orada yerləşdirdin. Xalqlara bəla verdin, Atalarımızın soyunu şaxələndirdin.

Tú, con tu mano, expulsando pueblos gentiles, los plantaste a ellos; destruyendo naciones, a ellos los propagaste.

3 Onlar qılıncları ilə deyil, Sənin sağ əlinlə torpaqlara sahib oldular. Öz qolları deyil, Sənin sağ qolun onlara zəfər qazandırdı. Onlara üzündən nur verdin, Çünki Sən onları sevirdin.

Pues no por su espada ocuparon la tierra, ni su brazo les dio la victoria; fue tu diestra y tu brazo, y la luz de tu rostro; porque Tú los amabas.

4 Ey mənim Allahım, Sənsən Padşahım, Əmr et, Yaqub nəsli qələbə çalsın.

Tú eres mi Rey, mi Dios, Tú, el que dio la victoria a Jacob.

5 Köməyinlə düşmənlərimizi devirək, İsminlə əleyhdarlarımızı əzək.

Por Ti batimos a nuestros enemigos; y en nombre tuyo hollamos a los que se levantaron contra nosotros.

6 Ox-kamanıma güvənmərəm, Qılıncım məni qurtarmaz.

Porque no en mi arco puse mi confianza, ni me salvó mi espada,

7 Yalnız Sən bizi düşmənlərimizdən xilas etdin, Bizə nifrət edənləri rüsvay etdin!

sino que Tú nos has salvado de nuestros adversarios, y has confundido a los que nos odian.

8 Gün boyu Allahla fəxr edirik, İsminə sonsuza qədər şükür edirik. (Sela)

En Dios nos gloriábamos cada día, y continuamente celebrábamos tu Nombre.

9 İndi isə bizi atıb rüsvay etmisən, Ordularımızla yürüşə çıxmırsan.

Pero ahora Tú nos has repelido y humillado; ya no sales, oh Dios, con nuestros ejércitos.

10 Düşmənin qarşısından bizi geriyə qovursan, Bizə nifrət edənlər bizi soyub-talayır.

Nos hiciste ceder ante nuestros enemigos, y los que nos odian nos han saqueado como han querido.

11 Bizi kəsilməyə gedən qoyun kimi etdin, Sən bizi millətlər arasına səpdin.

Nos entregaste como ovejas destinadas al matadero, y nos desparramaste entre los gentiles.

12 Öz xalqını yaman ucuz satdın, Onların dəyərindən çox qazanmadın.

Vendiste a tu pueblo sin precio, y no sacaste gran provecho de esa venta.

13 Bizi qonşularımıza tənə hədəfi etdin, Ələ salıb lağ edənlərlə yan-yörəmizi doldurdun.

Nos hiciste el escarnio de nuestros vecinos, la irrisión y el ludibrio de los que nos rodean.

14 Bizi millətlərin dilinə saldın, Ümmətlərin gülüş hədəfinə döndərdin.

Nos convertiste en fábula de los gentiles, y recibimos de los pueblos meneos de cabeza.

15 Rüsvayçılığım daim qarşımı kəsir, Bu xəcalətin üzündən,

Todo el día tengo ante los ojos mi ignominia, y la confusión cubre mi rostro,

16 Təhqir, söyüş sözlərindən, Düşməndən, qisasçıdan üzümü gizlədirəm.

a los gritos del que me insulta y envilece, a la vista del enemigo, ávido de venganza.

17 Səni unutmadığımız, Əhdinə xəyanət etmədiyimiz halda Bunların hamısı başımıza gəldi.

Todo esto ha venido sobre nosotros, mas no nos hemos olvidado de Ti, ni hemos quebrantado el pacto hecho contigo.

18 Səndən qəlbimiz dönmədiyi, Yolundan ayaqlarımız büdrəmədiyi halda

No volvió atrás nuestro corazón, ni nuestro paso se apartó de tu camino,

19 Sən bizi çaqqalların diyarında əzdin, Qatı zülmətə qərq etdin.

cuando nos aplastaste en un lugar de chacales y nos cubriste con sombras de muerte.

20 Allahımızın ismini unutmuş olsaydıq, Yad allaha əl açmış olsaydıq,

Si nos hubiéramos olvidado del nombre de nuestro Dios, extendiendo nuestras manos a un Dios extraño,

21 Allah bunu araşdırmazdımı? Çünki qəlbin hər sirrini bilən Odur.

¿no lo habría averiguado Dios, Él, que conoce los secretos del corazón?

22 Biz gün boyu Sənin uğrunda öldürülürük, Qurbanlıq qoyunlar sayılırıq.

Mas por tu causa somos ahora carneados cada día, tenidos como ovejas de matadero.

23 Ey Xudavənd, oyan, niyə yatmısan? Qalx, bizi əbədilik atma!

Despierta, Señor. ¿Por qué duermes? Levántate; no nos deseches para siempre.

24 Niyə üzünü bizdən gizlədirsən? Əzab-əziyyətimizi nə üçün unutdun?

¿Por qué ocultas tu rostro? ¿Te olvidas de nuestra miseria y de nuestra opresión?

25 Qəlbimiz palçıq kimi əzilmişdir, Qəddimiz əyilib yerə dəyir.

Agobiada hasta el polvo está nuestra alma, y nuestro cuerpo pegado a la tierra.

26 Qalx, bizə kömək et, Bizi məhəbbətin naminə xilas et!

¡Levántate en nuestro auxilio, líbranos por tu piedad!