< Zəbur 44 >

1 Musiqi rəhbəri üçün. Qorah övladlarının maskili. Ey Allah, öz qulağımızla eşitmişik ki, Ata-babalarımızdan bizə çatıb ki, Onların dövründə, qədim zamanda Sən hansı işləri görmüsən.
Til songmeisteren; av Korahs born; ein salme til lærdom. Gud, me hev høyrt med våre øyro, våre feder hev fortalt oss den gjerning du gjorde i deira dagar, i forne dagar.
2 Öz əlinlə millətləri torpaqlarından götürdün, Atalarımızı orada yerləşdirdin. Xalqlara bəla verdin, Atalarımızın soyunu şaxələndirdin.
Du dreiv ut heidningarne med di hand, men deim planta du; du øydelagde folkeslag, men deim breidde du ut.
3 Onlar qılıncları ilə deyil, Sənin sağ əlinlə torpaqlara sahib oldular. Öz qolları deyil, Sənin sağ qolun onlara zəfər qazandırdı. Onlara üzündən nur verdin, Çünki Sən onları sevirdin.
For ikkje med sitt sverd vann dei landet, og deira arm gav deim ikkje siger, men di høgre hand og din arm og ditt andlits ljos; for du hadde hugnad i deim.
4 Ey mənim Allahım, Sənsən Padşahım, Əmr et, Yaqub nəsli qələbə çalsın.
Du, Gud, er min konge; byd at Jakob skal verta frelst!
5 Köməyinlə düşmənlərimizi devirək, İsminlə əleyhdarlarımızı əzək.
Ved deg skal me støyta ned våre fiendar, ved ditt namn skal me treda under føter deim som reiser seg imot oss.
6 Ox-kamanıma güvənmərəm, Qılıncım məni qurtarmaz.
For min boge lit eg ikkje på, og mitt sverd gjev meg ikkje siger.
7 Yalnız Sən bizi düşmənlərimizdən xilas etdin, Bizə nifrət edənləri rüsvay etdin!
Men du gjev oss siger yver våre fiendar, og deim som hatar oss, gjer du til skammar.
8 Gün boyu Allahla fəxr edirik, İsminə sonsuza qədər şükür edirik. (Sela)
Av Gud rosar me oss all dagen og lovar ditt namn til æveleg tid. (Sela)
9 İndi isə bizi atıb rüsvay etmisən, Ordularımızla yürüşə çıxmırsan.
Og endå hev du støytt oss burt og gjort oss til skam, og du dreg ikkje ut med våre herar.
10 Düşmənin qarşısından bizi geriyə qovursan, Bizə nifrət edənlər bizi soyub-talayır.
Du let oss vika attende for fienden, og dei som hatar oss, fær seg herfang.
11 Bizi kəsilməyə gedən qoyun kimi etdin, Sən bizi millətlər arasına səpdin.
Du gjev oss burt som sauer til å eta upp, og spreider oss ikring millom heidningarne.
12 Öz xalqını yaman ucuz satdın, Onların dəyərindən çox qazanmadın.
Du sel ditt folk for ingen ting, og ikkje set du høg pris på deim.
13 Bizi qonşularımıza tənə hədəfi etdin, Ələ salıb lağ edənlərlə yan-yörəmizi doldurdun.
Du gjer oss til hæding for våre grannar, til spott og spe for deim som bur ikring oss.
14 Bizi millətlərin dilinə saldın, Ümmətlərin gülüş hədəfinə döndərdin.
Du gjer oss til eit ordtøke millom heidningarne; dei rister på hovudet åt oss millom folki.
15 Rüsvayçılığım daim qarşımı kəsir, Bu xəcalətin üzündən,
Heile dagen stend mi skam for mine augo, og blygsl breider seg yver mitt andlit,
16 Təhqir, söyüş sözlərindən, Düşməndən, qisasçıdan üzümü gizlədirəm.
ved røysti av spottaren og hædaren, ved syni av fienden og den hemngiruge.
17 Səni unutmadığımız, Əhdinə xəyanət etmədiyimiz halda Bunların hamısı başımıza gəldi.
Alt dette er kome yver oss, endå me ikkje hev gløymt deg og ikkje svike di pakt.
18 Səndən qəlbimiz dönmədiyi, Yolundan ayaqlarımız büdrəmədiyi halda
Vårt hjarta veik ikkje frå deg, og våre stig sveiv ikkje ut av din veg,
19 Sən bizi çaqqalların diyarında əzdin, Qatı zülmətə qərq etdin.
at du skulde slå oss sund der sjakalar bur, og breida oss ned i daudeskugge.
20 Allahımızın ismini unutmuş olsaydıq, Yad allaha əl açmış olsaydıq,
Hadde me gløymt vår Guds namn og rett våre hender ut til ein framand gud,
21 Allah bunu araşdırmazdımı? Çünki qəlbin hər sirrini bilən Odur.
skulde Gud då ikkje ransaka det? for han kjenner hjartans løyndomar.
22 Biz gün boyu Sənin uğrunda öldürülürük, Qurbanlıq qoyunlar sayılırıq.
Men for di skuld vert me drepne all dagen, me er rekna som slagtesauer.
23 Ey Xudavənd, oyan, niyə yatmısan? Qalx, bizi əbədilik atma!
Vakna upp! Kvi søv du, Herre? Vakna då, støyt ikkje burt for alltid!
24 Niyə üzünü bizdən gizlədirsən? Əzab-əziyyətimizi nə üçün unutdun?
Kvi løyner du di åsyn, gløymer vår armodsdom og vår trengsla?
25 Qəlbimiz palçıq kimi əzilmişdir, Qəddimiz əyilib yerə dəyir.
For vår sjæl er nedbøygd i moldi, vår likam nedtrykt til jordi.
26 Qalx, bizə kömək et, Bizi məhəbbətin naminə xilas et!
Statt upp til hjelp for oss, og løys oss ut for din nåde skuld!

< Zəbur 44 >