< Zəbur 44 >

1 Musiqi rəhbəri üçün. Qorah övladlarının maskili. Ey Allah, öz qulağımızla eşitmişik ki, Ata-babalarımızdan bizə çatıb ki, Onların dövründə, qədim zamanda Sən hansı işləri görmüsən.
Al maestro del coro. Dei figli di Core. Maskil. Dio, con i nostri orecchi abbiamo udito, i nostri padri ci hanno raccontato l'opera che hai compiuto ai loro giorni, nei tempi antichi.
2 Öz əlinlə millətləri torpaqlarından götürdün, Atalarımızı orada yerləşdirdin. Xalqlara bəla verdin, Atalarımızın soyunu şaxələndirdin.
Tu per piantarli, con la tua mano hai sradicato le genti, per far loro posto, hai distrutto i popoli.
3 Onlar qılıncları ilə deyil, Sənin sağ əlinlə torpaqlara sahib oldular. Öz qolları deyil, Sənin sağ qolun onlara zəfər qazandırdı. Onlara üzündən nur verdin, Çünki Sən onları sevirdin.
Poiché non con la spada conquistarono la terra, né fu il loro braccio a salvarli; ma il tuo braccio e la tua destra e la luce del tuo volto, perché tu li amavi.
4 Ey mənim Allahım, Sənsən Padşahım, Əmr et, Yaqub nəsli qələbə çalsın.
Sei tu il mio re, Dio mio, che decidi vittorie per Giacobbe.
5 Köməyinlə düşmənlərimizi devirək, İsminlə əleyhdarlarımızı əzək.
Per te abbiamo respinto i nostri avversari nel tuo nome abbiamo annientato i nostri aggressori.
6 Ox-kamanıma güvənmərəm, Qılıncım məni qurtarmaz.
Infatti nel mio arco non ho confidato e non la mia spada mi ha salvato,
7 Yalnız Sən bizi düşmənlərimizdən xilas etdin, Bizə nifrət edənləri rüsvay etdin!
ma tu ci hai salvati dai nostri avversari, hai confuso i nostri nemici.
8 Gün boyu Allahla fəxr edirik, İsminə sonsuza qədər şükür edirik. (Sela)
In Dio ci gloriamo ogni giorno, celebrando senza fine il tuo nome.
9 İndi isə bizi atıb rüsvay etmisən, Ordularımızla yürüşə çıxmırsan.
Ma ora ci hai respinti e coperti di vergogna, e più non esci con le nostre schiere.
10 Düşmənin qarşısından bizi geriyə qovursan, Bizə nifrət edənlər bizi soyub-talayır.
Ci hai fatti fuggire di fronte agli avversari e i nostri nemici ci hanno spogliati.
11 Bizi kəsilməyə gedən qoyun kimi etdin, Sən bizi millətlər arasına səpdin.
Ci hai consegnati come pecore da macello, ci hai dispersi in mezzo alle nazioni.
12 Öz xalqını yaman ucuz satdın, Onların dəyərindən çox qazanmadın.
Hai venduto il tuo popolo per niente, sul loro prezzo non hai guadagnato.
13 Bizi qonşularımıza tənə hədəfi etdin, Ələ salıb lağ edənlərlə yan-yörəmizi doldurdun.
Ci hai resi ludibrio dei nostri vicini, scherno e obbrobrio a chi ci sta intorno.
14 Bizi millətlərin dilinə saldın, Ümmətlərin gülüş hədəfinə döndərdin.
Ci hai resi la favola dei popoli, su di noi le nazioni scuotono il capo.
15 Rüsvayçılığım daim qarşımı kəsir, Bu xəcalətin üzündən,
L'infamia mi sta sempre davanti e la vergogna copre il mio volto
16 Təhqir, söyüş sözlərindən, Düşməndən, qisasçıdan üzümü gizlədirəm.
per la voce di chi insulta e bestemmia, davanti al nemico che brama vendetta.
17 Səni unutmadığımız, Əhdinə xəyanət etmədiyimiz halda Bunların hamısı başımıza gəldi.
Tutto questo ci è accaduto e non ti avevamo dimenticato, non avevamo tradito la tua alleanza.
18 Səndən qəlbimiz dönmədiyi, Yolundan ayaqlarımız büdrəmədiyi halda
Non si era volto indietro il nostro cuore, i nostri passi non avevano lasciato il tuo sentiero;
19 Sən bizi çaqqalların diyarında əzdin, Qatı zülmətə qərq etdin.
ma tu ci hai abbattuti in un luogo di sciacalli e ci hai avvolti di ombre tenebrose.
20 Allahımızın ismini unutmuş olsaydıq, Yad allaha əl açmış olsaydıq,
Se avessimo dimenticato il nome del nostro Dio e teso le mani verso un dio straniero,
21 Allah bunu araşdırmazdımı? Çünki qəlbin hər sirrini bilən Odur.
forse che Dio non lo avrebbe scoperto, lui che conosce i segreti del cuore?
22 Biz gün boyu Sənin uğrunda öldürülürük, Qurbanlıq qoyunlar sayılırıq.
Per te ogni giorno siamo messi a morte, stimati come pecore da macello.
23 Ey Xudavənd, oyan, niyə yatmısan? Qalx, bizi əbədilik atma!
Svègliati, perché dormi, Signore? Dèstati, non ci respingere per sempre.
24 Niyə üzünü bizdən gizlədirsən? Əzab-əziyyətimizi nə üçün unutdun?
Perché nascondi il tuo volto, dimentichi la nostra miseria e oppressione?
25 Qəlbimiz palçıq kimi əzilmişdir, Qəddimiz əyilib yerə dəyir.
Poiché siamo prostrati nella polvere, il nostro corpo è steso a terra. Sorgi, vieni in nostro aiuto;
26 Qalx, bizə kömək et, Bizi məhəbbətin naminə xilas et!
salvaci per la tua misericordia.

< Zəbur 44 >