Zəbur 44

1 Musiqi rəhbəri üçün. Qorah övladlarının maskili. Ey Allah, öz qulağımızla eşitmişik ki, Ata-babalarımızdan bizə çatıb ki, Onların dövründə, qədim zamanda Sən hansı işləri görmüsən.

Eine Unterweisung der Kinder Korah, vorzusingen, Gott, wir haben mit unsern Ohren gehöret, unsere Väter haben uns erzählet, was du getan hast zu ihren Zeiten vor alters.

2 Öz əlinlə millətləri torpaqlarından götürdün, Atalarımızı orada yerləşdirdin. Xalqlara bəla verdin, Atalarımızın soyunu şaxələndirdin.

Du hast mit deiner Hand die Heiden vertrieben, aber sie hast du eingesetzt; du hast die Völker verderbet, aber sie hast du ausgebreitet.

3 Onlar qılıncları ilə deyil, Sənin sağ əlinlə torpaqlara sahib oldular. Öz qolları deyil, Sənin sağ qolun onlara zəfər qazandırdı. Onlara üzündən nur verdin, Çünki Sən onları sevirdin.

Denn sie haben das Land nicht eingenommen durch ihr Schwert, und ihr Arm half ihnen nicht, sondern deine Rechte, dein Arm und das Licht deines Angesichts; denn du hattest Wohlgefallen an ihnen.

4 Ey mənim Allahım, Sənsən Padşahım, Əmr et, Yaqub nəsli qələbə çalsın.

Gott, du bist derselbe mein König, der du Jakob Hilfe verheißest.

5 Köməyinlə düşmənlərimizi devirək, İsminlə əleyhdarlarımızı əzək.

Durch dich wollen wir unsere Feinde zerstoßen; in deinem Namen wollen wir untertreten, die sich wider uns setzen.

6 Ox-kamanıma güvənmərəm, Qılıncım məni qurtarmaz.

Denn ich verlasse mich nicht auf meinen Bogen, und mein Schwert kann mir nicht helfen,

7 Yalnız Sən bizi düşmənlərimizdən xilas etdin, Bizə nifrət edənləri rüsvay etdin!

sondern du hilfst uns von unsern Feinden und machest zuschanden, die uns hassen.

8 Gün boyu Allahla fəxr edirik, İsminə sonsuza qədər şükür edirik. (Sela)

Wir wollen täglich rühmen von Gott und deinem Namen danken ewiglich. (Sela)

9 İndi isə bizi atıb rüsvay etmisən, Ordularımızla yürüşə çıxmırsan.

Warum verstößest du uns denn nun und lässest uns zuschanden werden und zeuchst nicht aus unter unserm Heer?

10 Düşmənin qarşısından bizi geriyə qovursan, Bizə nifrət edənlər bizi soyub-talayır.

Du lässest uns fliehen vor unserm Feinde, daß uns berauben, die uns hassen.

11 Bizi kəsilməyə gedən qoyun kimi etdin, Sən bizi millətlər arasına səpdin.

Du lässest uns auffressen wie Schafe und zerstreuest uns unter die Heiden.

12 Öz xalqını yaman ucuz satdın, Onların dəyərindən çox qazanmadın.

Du verkaufest dein Volk umsonst und nimmst nichts drum.

13 Bizi qonşularımıza tənə hədəfi etdin, Ələ salıb lağ edənlərlə yan-yörəmizi doldurdun.

Du machst uns zur Schmach unsern Nachbarn, zum Spott und Hohn denen, die um uns her sind.

14 Bizi millətlərin dilinə saldın, Ümmətlərin gülüş hədəfinə döndərdin.

Du machst uns zum Beispiel unter den Heiden, und daß die Völker das Haupt über uns schütteln.

15 Rüsvayçılığım daim qarşımı kəsir, Bu xəcalətin üzündən,

Täglich ist meine Schmach vor mir, und mein Antlitz ist voller Schande,

16 Təhqir, söyüş sözlərindən, Düşməndən, qisasçıdan üzümü gizlədirəm.

daß ich die Schänder und Lästerer hören und die Feinde und Rachgierigen sehen muß.

17 Səni unutmadığımız, Əhdinə xəyanət etmədiyimiz halda Bunların hamısı başımıza gəldi.

Dies alles ist über uns kommen, und haben doch dein nicht vergessen, noch untreulich in deinem Bunde gehandelt;

18 Səndən qəlbimiz dönmədiyi, Yolundan ayaqlarımız büdrəmədiyi halda

unser Herz ist nicht abgefallen, noch unser Gang gewichen von deinem Wege,

19 Sən bizi çaqqalların diyarında əzdin, Qatı zülmətə qərq etdin.

daß du uns so zerschlägest unter den Drachen und bedeckest uns mit Finsternis.

20 Allahımızın ismini unutmuş olsaydıq, Yad allaha əl açmış olsaydıq,

Wenn wir des Namens unsers Gottes vergessen hätten und unsere Hände aufgehoben zum fremden Gott,

21 Allah bunu araşdırmazdımı? Çünki qəlbin hər sirrini bilən Odur.

das möchte Gott wohl finden; nun kennet er ja unsers Herzens Grund.

22 Biz gün boyu Sənin uğrunda öldürülürük, Qurbanlıq qoyunlar sayılırıq.

Denn wir werden ja um deinetwillen täglich erwürget und sind geachtet wie Schlachtschafe.

23 Ey Xudavənd, oyan, niyə yatmısan? Qalx, bizi əbədilik atma!

Erwecke dich, HERR, warum schläfst du? Wache auf und verstoße uns nicht so gar!

24 Niyə üzünü bizdən gizlədirsən? Əzab-əziyyətimizi nə üçün unutdun?

Warum verbirgest du dein Antlitz, vergissest unsers Elends und Dranges?

25 Qəlbimiz palçıq kimi əzilmişdir, Qəddimiz əyilib yerə dəyir.

Denn unsere Seele ist gebeuget zur Erde; unser Bauch klebet am Erdboden.

26 Qalx, bizə kömək et, Bizi məhəbbətin naminə xilas et!