Zəbur 44

1 Musiqi rəhbəri üçün. Qorah övladlarının maskili. Ey Allah, öz qulağımızla eşitmişik ki, Ata-babalarımızdan bizə çatıb ki, Onların dövründə, qədim zamanda Sən hansı işləri görmüsən.

Au chef des chantres. Des fils de Koré. Cantique. O Dieu! Nous avons entendu de nos oreilles, Nos pères nous ont raconté Les œuvres que tu as accomplies de leur temps, Aux jours d’autrefois.

2 Öz əlinlə millətləri torpaqlarından götürdün, Atalarımızı orada yerləşdirdin. Xalqlara bəla verdin, Atalarımızın soyunu şaxələndirdin.

De ta main tu as chassé des nations pour les établir, Tu as frappé des peuples pour les étendre.

3 Onlar qılıncları ilə deyil, Sənin sağ əlinlə torpaqlara sahib oldular. Öz qolları deyil, Sənin sağ qolun onlara zəfər qazandırdı. Onlara üzündən nur verdin, Çünki Sən onları sevirdin.

Car ce n’est point par leur épée qu’ils se sont emparés du pays, Ce n’est point leur bras qui les a sauvés; Mais c’est ta droite, c’est ton bras, c’est la lumière de ta face, Parce que tu les aimais.

4 Ey mənim Allahım, Sənsən Padşahım, Əmr et, Yaqub nəsli qələbə çalsın.

O Dieu! Tu es mon roi: Ordonne la délivrance de Jacob!

5 Köməyinlə düşmənlərimizi devirək, İsminlə əleyhdarlarımızı əzək.

Avec toi nous renversons nos ennemis, Avec ton nom nous écrasons nos adversaires.

6 Ox-kamanıma güvənmərəm, Qılıncım məni qurtarmaz.

Car ce n’est pas en mon arc que je me confie, Ce n’est pas mon épée qui me sauvera;

7 Yalnız Sən bizi düşmənlərimizdən xilas etdin, Bizə nifrət edənləri rüsvay etdin!

Mais c’est toi qui nous délivres de nos ennemis, Et qui confonds ceux qui nous haïssent.

8 Gün boyu Allahla fəxr edirik, İsminə sonsuza qədər şükür edirik. (Sela)

Nous nous glorifions en Dieu chaque jour, Et nous célébrerons à jamais ton nom. (Pause)

9 İndi isə bizi atıb rüsvay etmisən, Ordularımızla yürüşə çıxmırsan.

Cependant tu nous repousses, tu nous couvres de honte, Tu ne sors plus avec nos armées;

10 Düşmənin qarşısından bizi geriyə qovursan, Bizə nifrət edənlər bizi soyub-talayır.

Tu nous fais reculer devant l’ennemi, Et ceux qui nous haïssent enlèvent nos dépouilles.

11 Bizi kəsilməyə gedən qoyun kimi etdin, Sən bizi millətlər arasına səpdin.

Tu nous livres comme des brebis à dévorer, Tu nous disperses parmi les nations.

12 Öz xalqını yaman ucuz satdın, Onların dəyərindən çox qazanmadın.

Tu vends ton peuple pour rien, Tu ne l’estimes pas à une grande valeur.

13 Bizi qonşularımıza tənə hədəfi etdin, Ələ salıb lağ edənlərlə yan-yörəmizi doldurdun.

Tu fais de nous un objet d’opprobre pour nos voisins, De moquerie et de risée pour ceux qui nous entourent;

14 Bizi millətlərin dilinə saldın, Ümmətlərin gülüş hədəfinə döndərdin.

Tu fais de nous un objet de sarcasme parmi les nations, Et de hochements de tête parmi les peuples.

15 Rüsvayçılığım daim qarşımı kəsir, Bu xəcalətin üzündən,

Ma honte est toujours devant moi, Et la confusion couvre mon visage,

16 Təhqir, söyüş sözlərindən, Düşməndən, qisasçıdan üzümü gizlədirəm.

A la voix de celui qui m’insulte et m’outrage, A la vue de l’ennemi et du vindicatif.

17 Səni unutmadığımız, Əhdinə xəyanət etmədiyimiz halda Bunların hamısı başımıza gəldi.

Tout cela nous arrive, sans que nous t’ayons oublié, Sans que nous ayons violé ton alliance:

18 Səndən qəlbimiz dönmədiyi, Yolundan ayaqlarımız büdrəmədiyi halda

Notre cœur ne s’est point détourné, Nos pas ne se sont point éloignés de ton sentier,

19 Sən bizi çaqqalların diyarında əzdin, Qatı zülmətə qərq etdin.

Pour que tu nous écrases dans la demeure des chacals, Et que tu nous couvres de l’ombre de la mort.

20 Allahımızın ismini unutmuş olsaydıq, Yad allaha əl açmış olsaydıq,

Si nous avions oublié le nom de notre Dieu, Et étendu nos mains vers un dieu étranger,

21 Allah bunu araşdırmazdımı? Çünki qəlbin hər sirrini bilən Odur.

Dieu ne le saurait-il pas, Lui qui connaît les secrets du cœur?

22 Biz gün boyu Sənin uğrunda öldürülürük, Qurbanlıq qoyunlar sayılırıq.

Mais c’est à cause de toi qu’on nous égorge tous les jours, Qu’on nous regarde comme des brebis destinées à la boucherie.

23 Ey Xudavənd, oyan, niyə yatmısan? Qalx, bizi əbədilik atma!

Réveille-toi! Pourquoi dors-tu, Seigneur? Réveille-toi! Ne nous repousse pas à jamais!

24 Niyə üzünü bizdən gizlədirsən? Əzab-əziyyətimizi nə üçün unutdun?

Pourquoi caches-tu ta face? Pourquoi oublies-tu notre misère et notre oppression?

25 Qəlbimiz palçıq kimi əzilmişdir, Qəddimiz əyilib yerə dəyir.

Car notre âme est abattue dans la poussière, Notre corps est attaché à la terre.

26 Qalx, bizə kömək et, Bizi məhəbbətin naminə xilas et!

Lève-toi, pour nous secourir! Délivre-nous à cause de ta bonté!