< Zəbur 36 >

1 Musiqi rəhbəri üçün. Rəbbin qulu Davudun məzmuru. Şər pis insanın ürəyinə pıçıldayır, Onun gözündə Allah qorxusu yoxdur.
En Psalm Davids, Herrans tjenares, till att föresjunga. Jag säger i sanningene, att de ogudaktige arge skalkar äro; ty när dem är ingen Gudsfruktan.
2 Öz gözündə özünü yüksək tutur, Nə təqsirini görür, nə də ona nifrət edir.
De rosa hvarannan inbördes, att de måga främja sina onda saker, och skämma andra.
3 Dilindən fitnə-fəsad düşmür, Müdrik, xeyirxah əməllərdən əl çəkib.
All deras lära är skadelig och lögn; de låta ock intet undervisa sig, att de måtte något godt göra;
4 Yatağında fitnələr barədə fikirləşir, Pis yolda dayanır, şər işlərdən ikrah etmir.
Utan de tänka till skada på deras säng; och stå faste på den onda vägen, och sky för intet ondt.
5 Ya Rəbb, məhəbbətin göylərdədir, Sədaqətin asimanı bürüyür.
Herre, din godhet räcker så vidt som himmelen är, och din sanning så vidt som skyarna gå.
6 Dağlar kimi salehliyin uludur, Dərya kimi ədalətin dərindir. Ya Rəbb, həm insanı, həm heyvanı qoruyursan.
Din rättfärdighet står såsom Guds berg, och dine rätter såsom stor djup. Herre, du hjelper både menniskom och fänad.
7 Ey Allah, məhəbbətin nə qədər qiymətlidir! Bəşər övladları Sənin qanadlarının kölgəsinə sığınır.
Huru dyr är din godhet, Gud, att menniskors barn tröst hafva under dina vingars skugga!
8 Evinin bolluğu ilə onları doydurursan, Sənin xoşhal edən axar çayından onları içirirsən.
De varda druckne utaf dins hus rika håfvor, och du skänker dem med vällust, såsom med enom ström.
9 Çünki həyat mənbəyi Səndədir, Biz Sənin nurunla görə bilirik.
Ty när dig är en lefvandes källa, och i dino ljuse se vi ljus.
10 Səni tanıyanlara məhəbbətini, Ürəyidüz olanlara salehliyini daima göstər.
Utbred dina godhet öfver dem som känna dig, och dina rättfärdighet öfver de fromma.
11 Qoy təkəbbürlülərin təpiyi altında qalmayım, Pis adamların əli ilə qovulmayım.
Låt mig icke undertrampad varda af de stolta, och de ogudaktigas hand omstörte mig icke;
12 Gördüm ki, şər iş görənlər yıxılıblar, Onlar yerə sərilib, daha qalxa bilməzlər.
Utan låt de ogerningsmän der falla, att de måga bortdrifne varda, och icke bestå kunna.

< Zəbur 36 >