Zəbur 35
1 Davudun məzmuru. Ya Rəbb, mənimlə çəkişənlərlə Sən çəkiş. Mənimlə döyüşənlərlə Sən döyüş.
Of David. Contend, Lord, with those who contend with me, do battle with those who do battle with me.
2 Qalxan və sipərini əlinə al, Qalx, mənim imdadıma çat.
Grasp shield and buckler, and rise up as my help.
3 Nizəni tutub ardımca düşənlərin yolunu kəs, Qəlbimə söylə: «Səni qurtaran Mənəm».
Draw spear and battle-axe, confront those who pursue me. Assure me that you will help me.
4 Canımın qəsdinə duranlar Qoy utanıb rüsvay olsunlar, Mənə qarşı pis niyyəti olanlar Geri qovulub biabır olsunlar.
Dishonour and shame be on those who are seeking my life! Defeat and confusion on those who are planning my hurt!
5 Saman çöpü tək olsunlar, onları yel sovursun, Rəbbin mələyi onları silib atsın.
As chaff before wind may they be, with the Lord’s angel pursuing them.
6 Qoy yolları zülmət, sürüşkən olsun, Qoy Rəbbin mələyi onları qovsun.
Slippery and dark be their way, with his angel thrusting them on.
7 Çünki nahaq yerə mənə tələ qurdular, Nahaqdan canım üçün quyu qazdılar.
For they wantonly hid their net for me, and dug a pit to destroy me.
8 Qoy başlarına qəfil fəlakət gəlsin, Qurduqları tələyə özləri düşsün, Hazırladıqları bəlaya düçar olsunlar.
Upon them may ruin come unawares; may the net which they hid catch themselves, and into the pit may they fall.
9 Onda canım Rəblə şad olacaq, Məni qurtardığı üçün qəlbim fərəh tapacaq.
Then I will exult in the Lord, and be joyful because of his help;
10 Bütün varlığımla belə deyəcəyəm: «Ya Rəbb, Sənin kimisi varmı? Məzlumu ondan güclünün əlindən, Məzlumu və fəqiri istismarçının əlindən azad edirsən».
and all my being will say, ‘Who, O Lord, is like you, who save the helpless from those too strong for them, the poor and the helpless from those who despoil them?’
11 Amansız şahidlər qalxırlar, Yalandan üzümə dururlar.
Violent witnesses rise, and ask of me things that I know not.
12 Yaxşılığımın əvəzində onlardan yamanlıq görürəm, Əzizi ölən bir adama bənzəyirəm.
Evil for good they requite me, leaving me inwardly comfortless.
13 Vaxtı ilə onlar xəstələnərkən Çul geyib, oruc tutub canıma zülm edirdim, Başımı aşağı salıb dua edirdim.
But when they were sick, I put on sackcloth, and chastened myself with fasting. I prayed with head bowed low,
14 Onları özümə dost və qardaş bilirdim. Anası üçün yas tutan adam tək Bükülüb hüznlə gəzirdim.
as if for my friend or my brother. I went about bowed and in mourning, as one who laments his mother.
15 Lakin mən büdrəyərkən Bir yerə toplaşıb sevindilər. Tanımadığım əclaflar mənə qarşı toplaşdılar. Dayanmadan məni didirdilər,
When I stumbled, they gleefully gathered, strangers gathered around me, and tore at me without ceasing,
16 Şikəstləri təhqir edən allahsızlar kimi Mənə dişlərini qıcayırdılar.
impiously mocking and mocking, bearing their teeth at me.
17 Ey Xudavənd, nə vaxta qədər buna baxacaqsan? Canımı məhv edilməkdən, Həyatımı bu gənc aslanlardan qurtar.
How long, Lord, will you look on? Rescue me from their roaring, my precious life from the lions.
18 Çoxlu camaat arasında Sənə şükür edəcəyəm, Çoxsaylı xalq arasında Sənə həmd edəcəyəm.
I will then give you thanks in the great congregation, and praise you before many people.
19 Qoyma haqsız düşmənlərim mənə görə sevinsin, Mənə nahaqdan nifrət edənlər bir-birinə göz vursun.
Suffer not those to rejoice over me who are falsely my foes, suffer not those who without cause abhor me to wink with the eye.
20 Çünki onlar sülh üçün danışmırlar, Sözləri ilə ölkənin dinc sakinlərinə fənd qururlar.
For it is not peace that they speak of those who are quiet in the land; but treacherous charges they plot.
21 Ağızlarını üstümə iri açıb belə deyirlər: «Aha! Aha! Bax, öz gözümüzlə gördük».
With wide open mouths they shout, ‘Hurrah! Hurrah! With our own eyes we saw it.’
22 Ya Rəbb, bunu gördün, indi susma, Ey Xudavənd, məndən uzaq durma.
But you have seen, too, O Lord, keep not silence, O Lord, be not far from me.
23 Ey Xudavənd Allahım, oyan, qalx, Bu mübarizəmdən qoy mən haqlı çıxım.
Bestir you, awake, for my right my God, my Lord, for my cause.
24 Ədalətinə görə mənə bəraət qazandır, Ya Rəbb Allahım, qoyma mənə görə sevinsinlər.
You are just, Lord: win for me justice, let them not rejoice over me,
25 Qoyma düşünsünlər: «Aha! Muradımıza çatmışıq!» Qoyma söyləsinlər: «Onun başını yemişik!»
inwardly saying, ‘Hurrah! The desire of our hearts at last! Now we have swallowed him up.’
26 Pis günümə şadlananlar Qoy utanıb biabır olsunlar, Qarşımda qürrələnənlər Xəcalətə, rüsvayçılığa bürünsünlər.
Shame and confusion together on those who rejoice at my hurt! Clothed with shame and dishonour be those who are haughty to me!
27 Mənim haqlı çıxmağımı istəyənlər Sevinib Səni mədh etsinlər. Daim belə söyləsinlər: «Öz qulunun əmin-amanlığını istəyən Rəbb ucalsın!»
Let such as delight in my cause ring out their gladness, and say evermore, ‘Great is the Lord whose delight is the well-being of his servant.’
28 Dilim Sənin salehliyindən deyəcək, Daim Sənə həmd edəcəyəm!
Then my tongue will tell of your justice, and all the day long of your praise.
