Zəbur 2
1 Nə üçün millətlər belə vurnuxmaya düşür, Ümmətlər boş şeylər düşünür?
Warum toben die Nationen und sinnen Eitles die Völkerschaften?
2 Dünya şahları yığışır, Hökmdarlar Rəbbə və Onun məsh etdiyinə qarşı birləşir.
Es treten auf die Könige der Erde, und die Fürsten ratschlagen miteinander wider Jehova und wider seinen Gesalbten:
3 Deyirlər: «Gəlin onların buxovlarını qoparaq, Üstümüzdəki zəncirlərini ataq».
“Lasset uns zerreißen ihre Bande, und von uns werfen ihre Seile!”
4 Göylərin sakini gülür, Xudavənd onlara istehza edir.
Der im Himmel thront, lacht, der Herr spottet ihrer.
5 Sonra onlara hiddəti ilə xəbərdarlıq edəcək, Qəzəbi ilə onları dəhşətə gətirəcək.
Dann wird er zu ihnen reden in seinem Zorn, und in seiner Zornglut wird er sie schrecken.
6 O deyir: «Mən padşahımı Müqəddəs dağım Sionda əyləşdirmişəm».
“Habe doch ich meinen König gesalbt auf Zion, meinem heiligen Berge!”
7 Rəbbin fərmanını elan edəcəyəm. Rəbb mənə dedi: «Sən Mənim oğlumsan, Mən bu gün sənə Ata oldum.
Vom Beschluß will ich erzählen: Jehova hat zu mir gesprochen: Du bist mein Sohn, heute habe ich dich gezeugt.
8 Məndən istə, onda irs olaraq millətləri, Mülk olaraq yer üzünün qurtaracağınadək hər yeri Sənə verərəm.
Fordere von mir, und ich will dir zum Erbteil geben die Nationen, und zum Besitztum die Enden der Erde.
9 Onları dəmir əsa ilə qıracaqsan, Saxsı qab kimi çilik-çilik edəcəksən».
Mit eisernem Zepter wirst du sie zerschmettern, wie ein Töpfergefäß sie zerschmeißen.
10 İndi, ey şahlar, müdrik olun! Ey dünya hakimləri, ibrət alın!
Und nun, ihr Könige, seid verständig, lasset euch zurechtweisen, ihr Richter der Erde!
11 Rəbdən qorxub Ona xidmət edin, Həm titrəyin, həm sevinin.
Dienet Jehova mit Furcht, und freuet euch mit Zittern!
12 Oğulu öpün ki, qəzəblənməsin, Yoxsa tutduğunuz yolda məhv olarsınız. Çünki qəzəbi tezliklə alovlanar. Ona pənah gətirənlərin hamısı nə bəxtiyardır!
Küsset den Sohn, daß er nicht zürne, und ihr umkommet auf dem Wege, wenn nur ein wenig entbrennt sein Zorn. Glückselig alle, die auf ihn trauen!
