Zəbur 147

1 Rəbbə həmd edin! Allahımızı tərənnüm etmək nə qədər yaxşıdır! O buna layiqdir, Ona həmdlər söyləmək xoşdur!

Lobet Jehova! Denn es ist gut, unseren Gott zu besingen; denn es ist lieblich, es geziemt sich Lobgesang.

2 Rəbb Yerusəlimi bərpa edər, İsrailin əsarətdə olanlarını yığıb-gətirər.

Jehova baut Jerusalem, die Vertriebenen Israels sammelt er.

3 O, sınıq qəlblərə şəfa verər, Yaralarını sarıyar.

Der da heilt, die zerbrochenen Herzens sind, und ihre Wunden verbindet;

4 Ulduzların sayını hesablar, Hər birini öz adı ilə çağırar.

der da zählt die Zahl der Sterne, sie alle nennt mit Namen.

5 Xudavəndimiz əzəmətlidir, Qüvvəti çoxdur, dərrakəsi hədsizdir!

Groß ist unser Herr, und groß an Macht; seiner Einsicht ist kein Maß.

6 Rəbb məzlumları ayağa qaldırar, Pisləri isə toz-torpaq içinə atar.

Jehova hält aufrecht die Elenden; er erniedrigt bis zur Erde die Gesetzlosen.

7 Rəbbə şükür nəğməsi söyləyin, Allahımızı lira ilə tərənnüm edin!

Stimmet Jehova einen Lobgesang an, singet Psalmen unserem Gott mit der Laute!

8 O, göyləri buludlarla bürüyər, Yer üzünü yağışla təmin edər, Dağlarda ot bitirər.

Ihm, der die Himmel mit Wolken bedeckt, der Regen bereitet für die Erde, der Gras sprossen läßt auf den Bergen;

9 O, heyvanlara yem verər, Çığırışan quzğun balalarını yemlər.

der dem Vieh sein Futter gibt, den jungen Raben, die da rufen.

10 O, güclü atlardan zövq almaz, Qüvvətli addımlardan razı qalmaz.

Er hat nicht Lust an der Stärke des Rosses, noch Gefallen an den Beinen des Mannes;

11 Amma Rəbb Ondan qorxanlardan, Onun məhəbbətinə ümid bağlayanlardan razı qalar.

Jehova hat Gefallen an denen, die ihn fürchten, an denen, die auf seine Güte harren.

12 Ey Yerusəlim, Rəbbi mədh et! Ey Sion, Allahına həmd et!

Rühme, Jerusalem, Jehova! Lobe, Zion, deinen Gott!

13 Çünki darvazalarının cəftələrini bərkidər, Sənin əhalinə bərəkət verər.

Denn er hat befestigt die Riegel deiner Tore, hat deine Kinder gesegnet in deiner Mitte;

14 Sərhədinə əmin-amanlıq, Sənə doyunca əla taxıl yetirər.

Er, der Frieden stellt in deine Grenzen, dich sättigt mit dem Fette des Weizens;

15 Kəlamını yer üzünə yollar, Onun sözü tez yayılar.

der seinen Befehl auf die Erde sendet: sehr schnell läuft sein Wort;

16 Ağ yun kimi qar yağdırar, Kül kimi qırov salar.

der Schnee gibt wie Wolle, Reif wie Asche streut;

17 Parça-parça dolu tökər. Onun soyuğuna kim dözə bilər?

der sein Eis wirft wie Brocken: wer kann bestehen vor seinem Frost?

18 Buyruq verəndə buz əriyər, Külək əsdirəndə sular sel tək axar.

Er sendet sein Wort und schmelzt sie; er läßt seinen Wind wehen: es rieseln die Wasser.

19 O, Yaqub nəslinə sözlərini, İsraillilərə qanun və hökmlərini bildirir.

Er verkündet Jakob sein Wort, Israel seine Satzungen und seine Rechte.

20 Başqa millətlər üçün belə etməyib, Heç birinə hökmlərini bildirməyib. Rəbbə həmd edin!

Keiner Nation hat er also getan; und die Rechte, sie haben sie nicht gekannt. Lobet Jehova!