< Zəbur 147 >

1 Rəbbə həmd edin! Allahımızı tərənnüm etmək nə qədər yaxşıdır! O buna layiqdir, Ona həmdlər söyləmək xoşdur!
Kiittäkäät Herraa! sillä Jumalaamme kiittää on kallis asia: kiitos on suloinen ja kaunis.
2 Rəbb Yerusəlimi bərpa edər, İsrailin əsarətdə olanlarını yığıb-gətirər.
Herra rakentaa Jerusalemin, ja kokoo hajoitetut Israelilaiset.
3 O, sınıq qəlblərə şəfa verər, Yaralarını sarıyar.
Hän parantaa murretut sydämet, ja sitoo heidän kipunsa.
4 Ulduzların sayını hesablar, Hər birini öz adı ilə çağırar.
Hän lukee tähdet, ja kutsuu heitä kaikkia nimeltänsä.
5 Xudavəndimiz əzəmətlidir, Qüvvəti çoxdur, dərrakəsi hədsizdir!
Suuri on meidän Herramme, ja suuri hänen voimansa, ja hänen viisautensa on määrätöin.
6 Rəbb məzlumları ayağa qaldırar, Pisləri isə toz-torpaq içinə atar.
Herra ojentaa raadolliset, ja jumalattomat maahan paiskaa.
7 Rəbbə şükür nəğməsi söyləyin, Allahımızı lira ilə tərənnüm edin!
Vuoroin veisatkaat Herralle kiitossanalla, ja veisatkaat meidän Herrallemme kanteleella;
8 O, göyləri buludlarla bürüyər, Yer üzünü yağışla təmin edər, Dağlarda ot bitirər.
Joka taivaan pilvillä peittää ja antaa sateen maan päälle; joka ruohot vuorilla kasvattaa;
9 O, heyvanlara yem verər, Çığırışan quzğun balalarını yemlər.
Joka eläimille antaa heidän ruokansa, ja kaarneen pojille, jotka häntä avuksensa huutavat.
10 O, güclü atlardan zövq almaz, Qüvvətli addımlardan razı qalmaz.
Ei hän mielisty hevosten väkevyyteen, eikä hänelle kelpaa miehen sääriluut.
11 Amma Rəbb Ondan qorxanlardan, Onun məhəbbətinə ümid bağlayanlardan razı qalar.
Herralle kelpaavat ne, jotka häntä pelkäävät, ja jotka hänen laupiuteensa uskaltavat.
12 Ey Yerusəlim, Rəbbi mədh et! Ey Sion, Allahına həmd et!
Ylistä, Jerusalem, Herraa: kiitä, Zion, sinun Jumalaas!
13 Çünki darvazalarının cəftələrini bərkidər, Sənin əhalinə bərəkət verər.
Sillä hän vahvistaa sinun porttis salvat, ja siunaa sinussa sinun lapses.
14 Sərhədinə əmin-amanlıq, Sənə doyunca əla taxıl yetirər.
Hän saattaa rauhan sinun ääriis, ja ravitsee sinua parhailla nisuilla.
15 Kəlamını yer üzünə yollar, Onun sözü tez yayılar.
Hän lähettää puheensa maan päälle: hänen sanansa nopiasti juoksee.
16 Ağ yun kimi qar yağdırar, Kül kimi qırov salar.
Hän antaa lumen niinkuin villan; hän hajoittaa härmän niinkuin tuhan.
17 Parça-parça dolu tökər. Onun soyuğuna kim dözə bilər?
Hän heittää rakeensa niinkuin palat; kuka hänen pakkasensa edessä kestää?
18 Buyruq verəndə buz əriyər, Külək əsdirəndə sular sel tək axar.
Hän lähettää sanansa, ja sulaa ne; hän antaa tuulen puhaltaa, niin vedet juoksevat.
19 O, Yaqub nəslinə sözlərini, İsraillilərə qanun və hökmlərini bildirir.
Hän ilmoittaa Jakobille sanansa, ja Israelille säätynsä ja oikeutensa.
20 Başqa millətlər üçün belə etməyib, Heç birinə hökmlərini bildirməyib. Rəbbə həmd edin!
Ei hän niin tehnyt kaikille pakanoille; eikä he tiedä hänen oikeuttansa, Halleluja!

< Zəbur 147 >