< Zəbur 139 >

1 Musiqi rəhbəri üçün. Davudun məzmuru. Ya Rəbb, məni yoxlayaraq tanıdın,
To the Overseer. — A Psalm by David. Jehovah, Thou hast searched me, and knowest.
2 Oturuşumu-duruşumu Özün bilirsən, Fikirlərimi uzaqdan duyursan.
Thou — Thou hast known my sitting down, And my rising up, Thou hast attended to my thoughts from afar.
3 Getməyimə, yatmağıma nəzarət edirsən, Nə yollardan keçdiyimi bilirsən.
My path and my couch Thou hast fanned, And [with] all my ways hast been acquainted.
4 Sözlərimi dilə gətirməmişdən əvvəl, Ya Rəbb, hamısını tamamilə bilirsən.
For there is not a word in my tongue, Lo, O Jehovah, Thou hast known it all!
5 Hər yandan məni əhatə etmisən, Öz əlini üzərimə qoymusan.
Behind and before Thou hast besieged me, And Thou dost place on me Thy hand.
6 Bu bilik əsrarəngizdir, məndən yüksəkdir, Bunu dərk edə bilmərəm.
Knowledge too wonderful for me, It hath been set on high, I am not able for it.
7 Hara gedim ki, Ruhun orada olmasın? Hara qaçım ki, hüzurunda olmayım?
Whither do I go from Thy Spirit? And whither from Thy face do I flee?
8 Əgər göylərə çıxsam, Sən oradasan, Ölülər diyarında yatsam, Sən oradasan. (Sheol h7585)
If I ascend the heavens — there Thou [art], And spread out a couch in Sheol, lo, Thee! (Sheol h7585)
9 Qanad alıb gündoğana uçsam belə, Dənizi keçib günbatana qonsam belə,
I take the wings of morning, I dwell in the uttermost part of the sea,
10 Sənin sağ əlin bələdçim olacaq, Sağ əlin məni qoruyacaq.
Also there Thy hand doth lead me, And Thy right hand doth hold me.
11 Desəm də: «Qoy zülmət məni bürüsün, İşıq batsın, ətrafım gecəyə dönsün»,
And I say, 'Surely darkness bruiseth me, Then night [is] light to me.
12 Sənin qarşında zülmət batar, Önündə gecə də gündüz kimi nur saçar. Nurun, zülmətin Sənin üçün nə fərqi var?
Also darkness hideth not from Thee, And night as day shineth, as [is] darkness so [is] light.
13 Sən mənim daxili üzvlərimi yaratmısan, Mənə ana bətnində quruluş vermisən.
For Thou — Thou hast possessed my reins, Thou dost cover me in my mother's belly.
14 Sən məni ecazkar, əsrarəngiz yolla yaratmısan, Ona görə şükür edirəm. Nə qədər xariqəli işlər görmüsən! Bunu ürəkdən yaxşı dərk edirəm.
I confess Thee, because that [with] wonders I have been distinguished. Wonderful [are] Thy works, And my soul is knowing [it] well.
15 Mən gizli bir yerdə yaranarkən, Dünyanın dərin yerində yaranarkən Bədənim Səndən gizli qalmadı.
My substance was not hid from Thee, When I was made in secret, Curiously wrought in the lower part of earth.
16 Dünyaya gəlməzdən əvvəl Sənin gözlərin məni gördü. Ömrüm başlamazdan əvvəl Mənə təyin etdiyin hər bir günü kitabına yazmısan.
Mine unformed substance Thine eyes saw, And on Thy book all of them are written, The days they were formed — And not one among them.
17 Ey Allah, mənim üçün fikirlərinin qiyməti çoxdur, Onların sayı-hesabı yoxdur!
And to me how precious have been Thy thoughts, O God, how great hath been their sum!
18 Saysaydım onları, qum dənələrindən çox olardı, Oyananda yenə mən Səninləyəm.
I recount them! than the sand they are more, I have waked, and I am still with Thee.
19 Ey Allah, kaş ki pisləri qıraydın, Qantökənlərin hamısı məndən uzaq olaydı,
Dost Thou slay, O God, the wicked? Then, men of blood, turn aside from me!
20 Onlar Sənə qarşı pis niyyətlə danışır, Düşmənlərin adına küfr edirlər!
Who exchange Thee for wickedness, Lifted up to vanity [are] Thine enemies.
21 Ya Rəbb, Sənə nifrət edənlərə nifrət etmərəmmi? Əleyhdarlarından ikrah etmərəmmi?
Do not I hate, Jehovah, those hating Thee? And with Thy withstanders grieve myself?
22 Onlara tamamilə nifrət edirəm, Onları özümə düşmən sayıram.
[With] perfect hatred I have hated them, Enemies they have become to me.
23 Ey Allah, məni yoxla, qəlbimi öyrən, Sən məni sınaqdan keçirib bütün fikirlərimi bil.
Search me, O God, and know my heart, Try me, and know my thoughts,
24 Gör qəlbimdə pisliyə yol verirəmmi? Əbədi yolda mənə rəhbər ol!
And see if a grievous way be in me, And lead me in a way age-during!

< Zəbur 139 >