Zəbur 129

1 Ziyarət nəğməsi. Qoy İsrail söyləsin: «Mənə gəncliyimdən bəri əzab verdilər.

Пісня проча́н.

2 Bəli, gəncliyimdən bəri mənə əzab verdilər, Lakin məğlub edə bilmədilər.

Багато гноби́ли мене від юна́цтва мого́, та мене не поду́жали!

3 Elə bil kürəyimdə kotan sürüblər, Qamçılarla bədənimə uzun-uzun şırım çəkiblər.

Ора́ли були́ на хребті́ моїм плугатарі́, поклали вони довгі бо́розни,

4 Rəbb isə adildir, Pislərin buxovlarını qırdı».

та Господь справедливий, — Він шну́ри безбожних порва́в!

5 Siona nifrət bəsləyənlərin hamısı Qoy xəcalət içində geri qovulsun!

Нехай посоро́млені бу́дуть, і хай повідступа́ють назад усі ті, хто Сіона нена́видить!

6 Qoy cücərmədən solsunlar, Damda bitən ot kimi olsunlar!

Бодай стали вони, як трава на даха́х, що всихає вона, поки ви́росте,

7 O, biçinçinin ovcunu, Dərz bağlayanın qucağını doldurmaz!

що нею жмені своєї жнець не напо́внить, ані обере́мка свого в'яза́льник,

8 Yoldan keçən onlara belə deməz: «Rəbb sizə xeyir-dua versin, Sizə Rəbbin ismi ilə alqış olsun!»

і не скаже прохо́жий до них: „Благослове́ння Господнє на вас, благословля́ємо вас Ім'я́м Господа!“