Zəbur 127

1 Süleymanın ziyarət nəğməsi. Evi Rəbb tikməzsə, Bənnaların zəhməti boşa gedər. Şəhəri Rəbb qorumazsa, Keşikçilər boş yerə orada gözlər.

A song of ascents. Of Solomon. Unless the Lord builds the house, those who build it labour in vain. Unless the Lord guards the city, the watchman wakes in vain.

2 Erkən qalxıb gec yatmağınız, Azuqə üçün özünüzü çox yormağınız faydasızdır. Rəbb sevdiklərinə yuxuda olanda belə, verər.

In vain you rise early, and finish so late, and so eat sorrow’s bread; for he cares for his loved ones in their sleep.

3 Övladlar Rəbbin verdiyi paydır, Bətnin bəhrəsi Onun mükafatıdır.

Children are a gift of the Lord, the fruit of the womb, a reward.

4 İnsanın gənc ikən övladları olarsa, Bir igidin əlindəki oxlara bənzər.

Like arrows wielded by warriors, are the children of youth.

5 Oxdanı bu cür dolu olan nə bəxtiyardır! Darvazada əleyhdarları ilə çəkişən zaman Xəcalətli olmayacaq.

Happy the man who has filled his quiver full of them. He will not be ashamed when he speaks with enemies in the gate.