< Zəbur 108 >

1 Bir ilahi. Davudun məzmuru. Ey Allahım, qəlbim Sənə möhkəm bağlanıb, Qoy bütün varlığımla ilahi oxuyum, Səni tərənnüm edim.
Cantique. — Psaume de David. Mon coeur est bien disposé, ô Dieu! Mon âme est bien disposée pour chanter tes louanges!
2 Ey çəng və lira, oyan! Qoy səhəri oyadım.
Réveillez-vous, ô mon luth et ma harpe! Je veux devancer l'aurore.
3 Ya Rəbb, xalqlar arasında Sənə şükür edəcəyəm. Ümmətlər arasında Səni tərənnüm edəcəyəm.
Je te célébrerai parmi les peuples, ô Éternel, Et je te louerai parmi les nations;
4 Məhəbbətin böyükdür, göylərdən ucadır, Sədaqətin buludlara çatır.
Car ta bonté s'élève au-dessus des cieux, Et ta fidélité jusqu'aux nues.
5 Ey Allah, göylər üzərində ucal! Ehtişamın bütün yer üzərində olsun!
Dieu, élève-toi au-dessus des cieux, Et que ta gloire éclate sur toute la terre,
6 Sevdiyin insanların xilas olması üçün Sağ əlinlə bizi qurtar, mənə cavab ver!
Afin que tes bien-aimés soient délivrés! Sauve-moi par ta main droite, et exauce-moi!
7 Allah Öz müqəddəs məskənindən belə söylədi: «Şekemi sevinclə bölüşdürəcəyəm, Sukkot dərəsini böləcəyəm.
Dieu l'a déclaré dans son sanctuaire: «Je triompherai! Sichem sera ma part; je mesurerai au cordeau La vallée de Succoth.
8 Gilead torpağı Mənimdir, Menaşşe torpağı Mənimdir, Efrayim başımın dəbilqəsidir, Yəhuda Mənim əsamdır.
Galaad est à moi; à moi Manassé! Éphraïm est le rempart de ma tête; Juda est mon sceptre.
9 Moav yuyunmaq üçün ləyənimdir, Çarığımı ataraq Edomu tutacağam, Zəfər harayını Filiştə salacağam».
Moab est le bassin dans lequel je me lave; Sur Édom je jette ma sandale. Au sujet du pays des Philistins Je pousse des cris de triomphe!
10 Kim məni istehkamlı şəhərə apara bilər? Edoma qədər kim mənə yol göstərə bilər?
Qui me conduira dans la ville forte? Qui me mènera jusqu'au pays d'Édom?
11 Ay Allah, niyə bizi atmısan? Ay Allah, qoşunlarımızla niyə yürüşə çıxmırsan?
N'est-ce pas toi, ô Dieu, qui nous avais rejetés. Toi, ô Dieu, qui ne sortais plus à la tête de nos armées?
12 Düşmənin qarşısında bizə imdad et, Çünki insanın köməyi puçdur.
Viens à notre secours! Délivre-nous de la détresse! Le secours de l'homme n'est que vanité.
13 Allahın köməyi ilə şücaət göstərəcəyik, O, düşmənlərimizi tapdalayacaq!
Avec Dieu, nous aurons la victoire. Et c'est lui qui écrasera nos adversaires.

< Zəbur 108 >