< Zəbur 105 >

1 Rəbbə şükür edin, ismini çağırın, Əməllərini xalqlar arasında elan edin!
Bekennet Jehovah, rufet Seinen Namen an! Macht Seine Taten kund unter den Völkern.
2 Onu ilahilərlə tərənnüm edin, Bütün xariqələrini bəyan edin!
Singet Ihm, singt Psalmen, sinnet nach über alle Seine Wunder.
3 Onun müqəddəs adı ilə fəxr edin, Ey Rəbbi axtaranlar, ürəkləriniz qoy sevinsin!
Rühmet euch des Namens Seiner Heiligkeit; es sei fröhlich das Herz derer, die Jehovah suchen.
4 Rəbbi, Onun qüvvətini arayın, Daim hüzurunu axtarın.
Nach Jehovah fragt und nach Seiner Stärke; sucht beständig Sein Angesicht.
5 Etdiyi xariqələri, Möcüzələri, dilindən çıxan hökmləri xatırlayın,
Gedenket Seiner Wunder, die Er getan, Seiner Wahrzeichen und der Gerichte Seines Mundes.
6 Ey Onun qulu İbrahim nəsli, Ey Yaqub övladları, ey Onun seçdikləri!
Ihr Samen Abrahams, Seines Knechtes, ihr Söhne Jakobs, Seine Auserwählten.
7 Allahımız Rəbb Odur, Hökmü bütün yer üzündədir.
Er, Jehovah, ist unser Gott; auf der ganzen Erde sind Seine Gerichte.
8 Əbədi olaraq min nəslə qədər əhdini, Əmr etdiyi sözü,
In Ewigkeit gedenkt Er Seines Bundes, des Wortes, das Er geboten, für tausend Geschlechter.
9 İbrahimlə kəsdiyi əhdini, İshaqa and içərək verdiyi vədini unutmaz.
Den Er mit Abraham geschlossen, und Seines Schwures an Isaak.
10 Bunu qayda kimi Yaqub üçün təsdiq etdi, Bu əbədi əhdi İsrail üçün etdi.
Und Er ließ ihn erstehen für Jakob zur Satzung, für Israel zu ewigem Bunde.
11 Dedi: «Övladlarının payına düşən mülk kimi Kənan torpağını sənə verəcəyəm».
Und sprach: Dir will Ich geben das Land Kanaan zur Schnur deines Erbes.
12 O zaman onlar sayca az idilər, Azsaylı olaraq ölkədə qərib idilər.
Als sie noch Leute gering an Zahl waren, nur wenige, und Fremdlinge darinnen,
13 Ölkədən-ölkəyə, Məmləkətdən-məmləkətə köçürdülər.
Von Völkerschaft zu Völkerschaft zogen sie, von einem Königreich zu einem anderen Volk.
14 Rəbb heç kimi onlara əzab verməyə qoymadı, Onlara görə padşahları tənbeh etdi.
Er ließ keinen Menschen sie niederdrücken, und rügte Könige um sie.
15 Dedi: «Məsh etdiklərimə dəyməyin, Peyğəmbərlərimə pislik etməyin».
Rührt nicht an Meine Gesalbten und tut Meinen Propheten nichts Böses.
16 Ölkəyə qıtlıq göndərdi, Bütün çörəyin kökünü kəsdi.
Er rief den Hunger über das Land, Er brach jeglichen Stab des Brotes.
17 Lakin bunlardan əvvəl birini göndərmişdi, Bu, qul kimi satılan Yusif idi.
Er sandte ihnen einen Mann voraus; zum Knechte ward Joseph verkauft.
18 Ayaqlarını zəncirləyib əzdilər, Boğazına dəmir halqa keçirdilər.
In Fußschellen zwangen sie seinen Fuß; in Eisen kam seine Seele,
19 Yusifin sözü düz çıxanadək Rəbbin sözü onu təmizlədi.
Bis zur Zeit, daß Sein Wort kam, Jehovahs Rede ihn läuterte.
20 Padşah buyruq verərək onu azad etdi, Xalqların hökmdarı ona azadlıq verdi.
Der König sandte und ließ ihn los, der Herrscher der Völker, und tat ihm auf,
21 Onu sarayının ağası etdi, Varidatı üçün cavabdeh etdi.
Er setzte ihn zum Herrn für sein Haus und zum Herrscher über all sein Besitztum.
22 Ona başçılar üstündə səlahiyyət verdi ki, Ağsaqqallarına uzaqgörənlik öyrətsin.
Damit er nach seinem Willen binde seine Obersten, und weise mache seine Ältesten.
23 Sonra İsrail Misirə gəldi, Yaqub Ham ölkəsində yerləşdi.
Und Israel kam nach Ägypten, und Jakob hielt sich auf als Fremdling im Lande Chams.
24 Rəbb onun xalqına bərəkət verdi, Düşmənlərindən çox onlara qüdrət verdi.
Und Er machte Sein Volk sehr fruchtbar und zahlreicher, denn seine Dränger waren.
25 Rəbb düşmənlərinə fikir göndərdi ki, xalqına nifrət etsinlər, Qullarına qarşı fırıldaq işlətsinlər.
Und Er verwandelte ihr Herz, Sein Volk zu hassen und wider Seine Knechte trüglich zu handeln.
26 Qulu Musanı, Həm də seçdiyi Harunu göndərdi.
Er sandte Mose, Seinen Knecht, und Aharon, den Er auserwählt hatte.
27 Xalqın arasında Rəbbin əlamətlərini, Ham ölkəsində Onun möcüzələrini göstərdilər.
Sie taten unter ihnen Seiner Zeichen Worte und Wahrzeichen im Lande Cham.
28 Rəbb qaranlıq göndərərək ölkəni zülmət etdi, Çünki Onun sözlərinə itaət etmədilər.
Er sandte Finsternis und es ward finster; und sie widersetzten sich Seinen Worten nicht.
29 Sularını qana çevirdi, Balıqlarını öldürdü.
Er verwandelte in Blut ihre Wasser und ließ ihre Fische sterben.
30 Ölkəyə qurbağalar qaynaşıb gəldilər, Padşahın otaqlarına belə, girdilər.
Von Fröschen wimmelte ihr Land, in den Kammern ihrer Könige.
31 Əmr etdi, topa-topa mozalan gəldi, Mığmığalar bütün ərazilərini bürüdü.
Er sprach es und es kam der Arob, die Läuse in all ihrer Grenze.
32 Yağış əvəzinə dolu yağdırdı, Ölkələrini şimşəklərə qərq etdi.
Ihre Platzregen machte Er zu Hagel, des Feuers Flammen in ihrem Land.
33 Tənəklərinə, əncir ağaclarına zərbə vurdu, Sahələrində olan ağacları qırdı.
Und ihren Weinstock schlug Er und ihren Feigenbaum, und brach den Baum an ihrer Grenze.
34 Əmr etdi çəyirtkələrə qaynaşsın, Saysız balaları torpaqlarına daraşsın.
Er sprach es und es kam die Heuschrecke und Grille sonder Zahl.
35 Onlar ölkədə olan bütün otları yedilər, Torpaqlarının bar-bəhərini yedilər.
Und alles Kraut in ihrem Lande fraß sie, und fraß die Frucht ihres Bodens.
36 O, ölkədə hər yerlinin ilk oğlunu, Hər kişinin belindən gələn ilk oğlunu öldürdü.
Und Er schlug alle Erstgeburt in ihrem Lande, die Erstlinge all ihrer Vollkraft.
37 İsrailliləri oradan qızılla, gümüşlə çıxartdı, Qəbilələri arasında yıxılan olmadı.
Und mit Silber und Gold brachte Er sie aus. Und keiner strauchelte in seinen Stämmen.
38 Onlar çıxanda Misirlilər sevindi, Canlarında İsraillilərin qorxusu var idi.
Ägypten ward fröhlich über ihren Auszug; denn Schauer vor ihnen war auf sie gefallen.
39 Üzərlərinə örtük kimi bulud sərdi, Gecəni işıqlandırmaq üçün od göndərdi.
Er breitete als Decke aus die Wolke, und Feuer, ihnen zu leuchten des Nachts.
40 İstədiklərinə görə O, bildirçin gətirdi, Onlara göydən doyunca çörək verdi.
Er erbat sich es und Er ließ Wachteln kommen, und Er sättigte sie mit dem Brote der Himmel.
41 Qayanı yararaq suyu fışqırtdı, Quraq yerə çay kimi axdı.
Er tat den Felsen auf und es flossen Wasser, ein Fluß lief durch die Dürre.
42 Çünki müqəddəs sözünü yada salmışdı, Qulu İbrahimə verdiyi vədini xatırlamışdı.
Denn Er gedachte des Wortes Seiner Heiligkeit an Abraham, Seinen Knecht.
43 O, xalqını sevinclə, Öz seçdiklərini mədh səsi ilə çıxartdı.
Und in Freuden führte Er Sein Volk aus, mit Lobpreisungen Seine Auserwählten.
44 Millətlərin torpaqlarını onlara verdi, Onları ümmətlərin sərvətlərinə sahib etdi.
Und Er gab ihnen der Völkerschaften Lande, und die Mühsal der Volksstämme nahmen sie ein.
45 Qoy Rəbbin qaydalarına riayət etsinlər, Qanunlarına əməl etsinlər. Rəbbə həmd edin!
Auf daß sie hielten Seine Satzungen und bewahrten Seine Gesetze. Hallelujah!

< Zəbur 105 >