Zəbur 104
1 Rəbbə alqış et, ey könlüm! Ya Rəbb Allahım, Sən nə qədər böyüksən, Ehtişamı, əzəməti geyinmisən!
Bless the LORD, my soul. The LORD, my God, you are very great. You are clothed with splendor and majesty.
2 Nura libas kimi bürünən, Göyləri çadır tək açan,
He covers himself with light as with a garment. He stretches out the heavens like a curtain.
3 Yuxarı otaqlarını suların üstündə quran, Buludları Özünə araba edən, Yel qanadları üstünə minib gəzən,
He lays the beams of his chambers in the waters. He makes the clouds his chariot. He walks on the wings of the wind.
4 Küləyi Özünə elçi edən, Yanar odu Özünə xidmətçi edən Sənsən!
He makes his angels winds, and his servants flames of fire.
5 Yer üzünün təməlini elə qurdun ki, Əsla sarsılmasın.
He laid the foundations of the earth, that it should not be moved forever and ever.
6 Dərin suları libas kimi yer üzünə geydirdin, Sular dağların üstünə qalxdı.
You covered it with the deep as with a cloak. The waters stood above the mountains.
7 Sənin məzəmmətindən sular çəkildi, Şimşəyinin səsindən qorxub qaçdı.
At your rebuke they fled. At the voice of your thunder they hurried away.
8 Dağlardan dərələrə axdı, Sənin təyin etdiyin yerlərə töküldü.
The mountains rose, the valleys sank down, to the place which you had assigned to them.
9 Onların önünə hədd qoydun ki, ondan aşmasınlar, Heç vaxt daşıb dünyanı basmasınlar.
You have set a boundary that they may not pass over; that they do not turn again to cover the earth.
10 Bulaqları vadilərdən fışqırtdın, Dağların arasından axıtdın.
He sends forth springs into the valleys. They run among the mountains.
11 Bu bulaqlar bütün çöl heyvanlarına su verər, Vəhşi eşşəklər içər, susuzluğu gedər.
They give drink to every animal of the field. The wild donkeys quench their thirst.
12 Yanlarında quşlar yuva qurar, Budaqlara qonub oxuyar.
The birds of the sky nest by them; among the branches they give forth a sound.
13 Sən dağları göydəki sarayından sulayırsan, Əlinin bəhrəsindən yer doyur.
He waters the mountains from his chambers. The earth is filled with the fruit of your works.
14 Heyvanlar üçün ot bitirirsən, İnsana becərmək üçün bitkilər yetirirsən. Qoy insan torpaqdan azuqəsini çıxartsın:
He causes the grass to grow for the livestock, and plants for man to cultivate, that he may bring forth food out of the earth:
15 Ürəkləri xoşhal edən şərabı, Üzləri güldürən zeytun yağını, Taqət verən çörəyi.
wine that makes glad the heart of man, oil to make his face to shine, and bread that strengthens man's heart.
16 Doyunca su içər Rəbbin ağacları, Livanda əkdiyi sidr ağacları.
The LORD's trees are well watered, the cedars of Lebanon, which he has planted;
17 Bu ağaclarda quşlar yuva qurar, Leyləklərin yuvası şam ağacındadır.
where the birds make their nests. The stork makes its home in the fir trees.
18 Uca dağlar dağ keçilərinin oylağıdır, Qayalar qayadovşanlarının sığınacağıdır.
The high mountains are for the wild goats. The rocks are a refuge for the rock badgers.
19 Fəsilləri müəyyən etmək üçün ayı yaratdın, Günəş batacağı zamanı bilir.
He appointed the moon for seasons. The sun knows when to set.
20 Gecə olsun deyə havanı qaraldırsan, Bütün meşə heyvanları vurnuxmaya düşürlər.
You make darkness, and it is night, in which all the animals of the forest prowl.
21 Ov üçün gənc aslanlar nərə çəkərlər, Öz yemlərini Allahdan istəyərlər.
The young lions roar after their prey, and seek their food from God.
22 Gün doğanda çəkilirlər, Yuvalarında yatırlar.
The sun rises, and they steal away, and lie down in their dens.
23 İnsanlar iş başına gedir, Qaş qaralana qədər işləyirlər.
Man goes forth to his work, to his labor until the evening.
24 Ya Rəbb, əməllərin çoxdur! Hər birini müdrikliklə etmisən, Yaratdıqların yer üzünü doldurub.
LORD, how many are your works. In wisdom have you made them all. The earth is full of your riches.
25 Böyük, dərin dənizlərin var, Orada da saysız məxluqlar – Həm kiçik, həm də böyük canlılar qaynaşar.
There is the sea, great and wide, in which are innumerable living things, both small and large animals.
26 Oradan gəmilər keçir, Yaratdığın Livyatan sularda oynayır.
There the ships go, and leviathan, whom you formed to play there.
27 Bunların hamısı gözləyir ki, Sən Vaxtlı-vaxtında onları yemləyəsən.
All of them look to you to give them their food at the proper time.
28 Sən yem verərkən onlar yem yığırlar, Açıq əlinin nemətindən doyurlar.
You give to them; they gather. You open your hand; they are satisfied with good.
29 Amma üzünü gizlədərkən vəlvələyə düşürlər, Sən onların nəfəsini kəsərkən ölüb torpağa qarışırlar,
You hide your face: they are troubled; you take away their breath: they die, and return to the dust.
30 Ruhunu göndərərkən onlar yaranır, Yer üzünə yeni həyat verirsən.
You send forth your Spirit: they are created. You renew the face of the ground.
31 Rəbbin ehtişamı qoy əbədi var olsun! Qoy Rəbb yaratdıqlarına görə şad olsun!
Let the glory of the LORD endure forever. Let the LORD rejoice in his works.
32 Rəbb yerə baxanda yer lərzəyə gəlir, Dağa toxunanda dağ tüstülənir.
He looks at the earth, and it trembles. He touches the mountains, and they smoke.
33 Rəbbə ömrüm boyu ilahi söyləyəcəyəm, Nə qədər varam, Allahımı tərənnüm edəcəyəm.
I will sing to the LORD all my life. I will sing praise to my God as long as I exist.
34 Düşüncəm Ona xoş görünsün, Mən Rəbbə görə sevinəcəyəm.
Let your meditation be sweet to him. I will rejoice in the LORD.
35 Günahkarlar yer üzündən silinsinlər, Pis adamlar yox olsunlar! Rəbbə alqış et, ey könlüm! Rəbbə həmd edin!
Let sinners be consumed out of the earth. Let the wicked be no more. Bless the LORD, my soul. Praise the LORD.
